Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Przebinda, Grzegorz." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Trzy spotkania z Andriejem Siniawskim. Paryż – Genewa – Kraków (1987–1993)
Three Meetings with Andrei Sinyavsky. Paris – Geneva – Krakow (1987–1993)
Autorzy:
Przebinda, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29433556.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Karpacka Państwowa Uczelnia w Krośnie
Tematy:
Andriej Siniawski
Abram Terc
kontakty krakowskiej podziemnej „Arki” z rosyjskimi pisarzami emigracyjnymi w Paryżu
Natalia Gorbaniewska
Irina Iłowajska-Alberti
Władimir Makismow
Andrzej Drawicz
trzy spotkania Przebindy z Siniawskim w Paryżu
w Genewie i Krakowie
wywiad Grzegorza Przebindy i Andrzeja Romanowskiego z Siniawskim i Marią Rozanową w Krakowie w 1993
Andrei Sinyavsky
Abram Tertz
contacts of the Krakow underground journal “Arka” with the Russian writers in exile in Paris
Natalya Gorbanevskaya
Irina Ilovajska-Alberti
Vladimir Maksimov
Przebinda’s three meetings with Sinyavsky – in Paris
Geneva and Krakow
Przebinda and Romanowski’s interview with Sinyavsky and Rozanova in Cracow in 1993
Opis:
Powyższy esej wspomnieniowo-literacki opowiada o moich trzech spotkaniach z Andriejem Siniawskim (1927–1997), znanym szeroko w swoim czasie pisarzem i krytykiem literackim, najpierw tworzącym oficjalnie w ZSRR pod własnym nazwiskiem, a następnie, od 1959, nielegalnie na Zachodzie pod pseudonimem „Abram Terc”. Od 1973 Siniawski-Terc przebywał nieodwołalnie na emigracji we Francji. W pierwszej części swego tekstu opowiadam o transgranicznych – zza komunistycznej „żelaznej kurtyny” na Zachód – kontaktach krakowskiej „podziemnej” „Arki” i odrębnie wielkiego polskiego rusycysty Andrzeja Drawicza (1932–1997) z rosyjskimi pisarzami na emigracji w Paryżu (przede wszystkim z Iriną Iłowajską-Alberti, Natalią Gorbaniewską, Władimirem Maksimowem i właśnie Andriejem Siniawskim). W tejże pierwszej części rekonstruuję z żywej jeszcze, na szczęście, pamięci własnej moje pierwsze spotkanie – w 1987 w Fontenay-aux-Roses pod Paryżem – z Andriejem Siniawskim i Marią Rozanową, jego żyjącą do dziś, żoną i współpracowniczką. W części drugiej eseju opowiadam o moim następnym spotkaniu z pisarzem w 1988 w Genewie, podczas międzynarodowej konferencji poświęconej Milenium Chrztu Rusi Kijowskiej. W części zaś trzeciej piszę o spotkaniu, które miało miejsce już w Krakowie w listopadzie 1993, dwa lata po upadku ZSRR. Owocem tego ostatniego spotkania stał się wywiad z Siniawskim i Rozanową dla „Tygodnika Powszechnego”, przygotowany prawie trzydzieści lat temu wespół z Andrzejem Romanowskim, a publikowany poniżej z moim współczesnym komentarzem.
The above memoirs and literary essay talk about my three meetings with Andrei Donatovich Sinyavsky (1927–1997), Russian writer and literary critic, who was widely known in the 1970s–1990s). Originally, Sinyavsky published under his own name in the USSR, but from 1959 his writings appeared illegally in the West under the pen name “Abram Tertz.” Sinyavsky-Tertz remained in exile in France from 1973 until the end of his life. The first part of my text discusses the contacts that the Krakow underground journal “Arka” and Andrzej Drawicz, the great Polish expert on Russia, established with Russian writers in exile living in Paris during the times of the iron curtain (primarily Irina Ilovayska-Alberti, Natalya Gorbanevskaya, Vladimir Maksimov and Andrei Sinyavsky). I reconstruct from memory my first meeting with Sinyavsky and Maria Rozanova, his wife, at Fontenay-aux-Roses near Paris in 1987. During the writer’s lifetime, Rozanova assisted her husband in his editorial activities. In the second part of the essay I talk about my second meeting with the writer in Geneva in 1988, during the international conference on the Millennium of the Baptism of Kievan Rus’ organized by professor Georges Nivat. In the third and final part, I write about my third meeting with Sinyavsky and Rozanova which took place in Krakow in November 1993, two years after the collapse of the USSR. The result of this last meeting was an interview with Sinyavsky and Rozanova prepared by me and Andrzej Romanowski for the weekly “Tygodnik Powszechny” thirty years ago, and published below with my current commentary in the form of footnotes.
Źródło:
Studia Pigoniana; 2021, 4, 4; 205-225
2657-3261
Pojawia się w:
Studia Pigoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trzy spotkania z Andriejem Siniawskim
Three Meetings with Andrei Sinyavsky
Autorzy:
Przebinda, Grzegorz Władysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085205.pdf
Data publikacji:
2022-03-14
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
Абрам Терц
контакты краковского подпольного журнала «Арка» с русскими писателями в изгнании в Париже
Наталья Горбаневская
Ирина Иловайская-Альберти
Владимир Максимов
Анджей Дроич
три встречи Пшебинды с Синявским - в Париже
Женеве и Краков
интервью Пшебинды и Романовского с Синявским и Розановой в Кракове в 1993 году
Andriej Siniawski
Abram Terc
kontakty krakowskiej podziemnej „Arki” z rosyjskimi pisarzami emigracyjnymi w Paryżu
Natalia Gorbaniewska
Irina Iłowajska-Alberti
Władimir Makismow
Andrzej Drawicz
trzy spotkania Przebindy z Siniawskim w Paryżu
w Genewie i Krakowie
wywiad Grzegorza Przebindy i Andrzeja Romanowskiego z Siniawskim i Marią Rozanową w Krakowie w 1993
Andrei Sinyavsky
Abram Tertz
contacts of the Krakow underground journal “Arka” with the Russian writers in exile in Paris
Natalya Gorbanevskaya
Irina Ilovajska-Alberti
Vladimir Maksimov
Przebinda’s three meetings with Sinyavsky – in Paris
Geneva and Krakow
Przebinda and Romanowski’s interview with Sinyavsky and Rozanova in Cracow in 1993
Opis:
В статье рассказывается о трех моих встречах с Андреем Донатовичем Синявским (1927–1997), русским писателем и литературным критиком, широко известным в 1970–1990 годах. Первоначально Синявский публиковался в СССР под своим именем, но с 1959 года его произведения нелегально появлялись на Западе под псевдонимом «Абрам Терц». Синявский-Терц оставался в эмиграции во Франции с 1973 до конца своей жизни. В первой части текста обсуждаются контакты, которые краковский подпольный журнал «Арка» и Анджей Дравич, великий польский знаток России, установили с русскими писателями в изгнании, жившими в Париже во времена железного занавеса (прежде всего Ириной Иловайской-Альберти, Натальей Горбаневской, Владимиром Максимовым и Андреем Синявским). Я восстанавливаю по памяти свою первую встречу с Синявским и Марией Розановой, его женой, в Фонтене-о-Роз под Парижем в 1987 году. Розанова, еще при жизни писателя, помогала мужу в его редакционной деятельности. Во второй части эссе я рассказываю о своей второй встрече с писателем в Женеве в 1988 году во время международной конференции «Тысячелетие крещения Киевской Руси», организованной профессором Жоржем Нива. В третьей и заключительной части я пишу о своей третьей встрече с Синявским и Розановой, которая произошла в Кракове в ноябре 1993 года, через два года после распада СССР. Результатом этой последней встречи стало интервью с Синявским и Розановой, подготовленное мной и Анджеем Романовским для еженедельника «Тыгодник повшехны» тридцать лет назад и опубликованное ниже с моими актуальными комментариями в виде сносок.
The above memoirs and literary essay talk about my three meetings with Andrei Donatovich Sinyavsky (1927–1997), Russian writer and literary critic, who was widely known in the 1970s–1990s. Originally, Sinyavsky published under his own name in the USSR, but from 1959 his writings appeared illegally in the West under the pen name “Abram Tertz.” Sinyavsky-Tertz remained in exile in France from 1973 until the end of his life. The first part of my text discusses the contacts that the Krakow underground journal “Arka” and Andrzej Drawicz, the great Polish expert on Russia, established with Russian writers in exile living in Paris during the times of the iron curtain (primarily Irina Ilovayska-Alberti, Natalya Gorbanevskaya, Vladimir Maksimov and Andrei Sinyavsky). I reconstruct from memory my first meeting with Sinyavsky and Maria Rozanova, his wife, at Fontenay-aux-Roses near Paris in 1987. During the writer’s lifetime, Rozanova assisted her husband in his editorial activities. In the second part of the essay I talk about my second meeting with the writer in Geneva in 1988, during the international conference on the Millennium of the Baptism of Kievan Rus’ organized by professor Georges Nivat. In the third and final part, I write about my third meeting with Sinyavsky and Rozanova which took place in Krakow in November 1993, two years after the collapse of the USSR. The result of this last meeting was an interview with Sinyavsky and Rozanova prepared by me and Andrzej Romanowski for the weekly “Tygodnik Powszechny” thirty years ago, and published below with my current commentary in the form of footnotes. keywords Andrei Sinyavsky, Abram Tertz, contacts of the Krakow underground journal “Arka” with the Russian writers in exile in Paris, Natalya Gorbanevskaya, Irina Ilovajska-Alberti, Vladimir Maksimov, Andrzej Drawicz, Przebinda’s three meetings with Sinyavsky – in Paris, Geneva and Krakow, Przebinda and Romanowski’s interview with Sinyavsky and Rozanova in Cracow in 1993.
Powyższy esej wspomnieniowo-literacki opowiada o moich trzech spotkaniach z Andriejem Siniawskim (1927–1997), znanym szeroko w swoim czasie pisarzem i krytykiem literackim, najpierw tworzącym oficjalnie w ZSRR pod własnym nazwiskiem, a następnie, od 1959, nielegalnie na Zachodzie pod pseudonimem „Abram Terc”. Od 1973 Siniawski-Terc przebywał nieodwołalnie na emigracji we Francji. W pierwszej części swego tekstu opowiadam o transgranicznych – zza komunistycznej „żelaznej kurtyny” na Zachód – kontaktach krakowskiej „podziemnej” „Arki i odrębnie wielkiego polskiego rusycysty Andrzeja Drawicza (1932–1997) z rosyjskimi pisarzami na emigracji w Paryżu (przede wszystkim z Iriną Iłowajską-Alberti, Natalią Gorbaniewską, Władimirem Maksimowem i właśnie Andriejem Siniawskim). W tejże pierwszej części rekonstruuję z żywej jeszcze, na szczęście, pamięci własnej moje pierwsze spotkanie – w 1987 w Fontenay-aux-Roses pod Paryżem – z Andriejem Siniawskim i Marią Rozanową, jego żyjącą do dziś, żoną i współpracowniczką. W części drugiej eseju opowiadam o moim następnym spotkaniu z pisarzem w 1988 w Genewie, podczas międzynarodowej konferencji poświęconej Milenium Chrztu Rusi Kijowskiej. W części zaś trzeciej piszę o spotkaniu, które miało miejsce już w Krakowie w listopadzie 1993, dwa lata po upadku ZSRR. Owocem tego ostatniego spotkania stał się wywiad z Siniawskim i Rozanową dla „Tygodnika Powszechnego”, przygotowany prawie trzydzieści lat temu wespół z Andrzejem Romanowskim, a publikowany poniżej z moim współczesnym komentarzem.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2022, 1(177); 224-248
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gdy państwo depce prawo…
When the State Breaks the Law… Interview with Maria Rozanowa and Andrei Sinyavsky (Krakow, November 1993)
Autorzy:
Przebinda, Grzegorz
Romanowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29433562.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Karpacka Państwowa Uczelnia w Krośnie
Tematy:
Andriej Siniawski
Maria Rozanowa
krwawy konflikt prezydenta Jelcyna z Radą Najwyższą
łamanie prawa przez prezydenta Jelcyna
Andrei Sinyavsky
Maria Rozanova
President Yeltsin’s bloody conflict with the Supreme Council
President Yeltsin breaking the law
Opis:
Powyższy tekst to dawna, acz nadal aktualna rozmowa ze znanym rosyjskim pisarzem na emigracji Andriejem Siniawskim (1925–1997) i jego żoną Marią Rozanową (ur. w 1921) – w latach 1983–2001 redaktorką naczelną czasopisma „Sintaxis” (wydawanego po rosyjsku w Paryżu). Wywiad ten przeprowadzony w Krakowie pod koniec 1993 roku przez dwóch współpracowników krakowskiego „Tygodnika Powszechnego”, jednocześnie filologów z Uniwersytetu Jagiellońskiego, dotyczy gównie dramatycznej sytuacji w Federacji Rosyjskiej po krwawym konflikcie prezydenta Borysa Jelcyna z Radą Najwyższą, w październiku 1993 roku. Wbrew większości przedstawicieli ówczesnej demokratycznej inteligencji rosyjskiej, zarówno w kraju jak i na emigracji, małżeństwo Siniawskich opowiedziało się w tym konflikcie zdecydowanie przeciwko Jelcynowi. Oskarżali oni Jelcyna, iż walcząc zbrojnie przeciwko opozycji, nieważne że komunistycznej, podeptał on niewybaczalnie prawo i przyczynił się do wzrostu pogardy wobec wszelkiej demokracji ze strony rodzącego się dopiero społeczeństwa rosyjskiego.
The above text is an old, but still valid conversation with the famous Russian writer in exile Andrei Sinyavsky (1925–1997) and his wife Maria Rozanova (born in 1921) – in 1983–2001 editor-in-chief of the magazine “Sintaxis” (published in Russian in Paris). This interview, recorded in Krakow at the end of 1993, by two associates of Krakow’s “Tygodnik Powszechny,” and philologists from the Jagiellonian University, mainly concerns the dramatic situation in the Russian Federation after the bloody conflict between President Boris Yeltsin and the Supreme Council in October 1993. Contrary to the majority of the representatives of the then democratic Russian intelligentsia, both in Russia and in exile, the Sinyavskys were strongly against Yeltsin in this conflict. They accused the president of the time that, by fighting with cannons against the opposition, even the communist one, he unforgivably trampled the law and contributed to the growth of contempt for all democracy on the part of the nascent Russian society.
Źródło:
Studia Pigoniana; 2021, 4, 4; 227-238
2657-3261
Pojawia się w:
Studia Pigoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Если государство преступает закон ... Интервью с Марией Розановой и Андреем Синявским (ноябрь 1993 г.)
Gdy państwo depce prawo… Wywiad z Marią Rozanową i Andriejem Siniawskim (listopad 1993)
When the State Breaks the Law…
Autorzy:
Przebinda, Grzegorz Władysław
Romanowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085169.pdf
Data publikacji:
2022-03-14
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
Андрей Синявский
Мария Розанова
кровавый конфликт президента Ельцина с Верховным Советом
нарушение закона президентом Ельциным
Andriej Siniawski
Maria Rozanowa
krwawy konflikt prezydenta Jelcyna z Radą Najwyższą
łamanie prawa przez prezydenta Jelcyna
Andrei Sinyavsky
Maria Rozanova
President Yeltsin’s bloody conflict with the Supreme Council
President Yeltsin breaking the law
Opis:
Приведенный выше текст представляет собой старый, но все еще актуальный разговор с известным русским писателем в изгнании Андреем Синявским (1925–1997) и его женой Марией Розановой (1921 г.р.) – в 1983–2001 гг. главным редактором журнала «Синтаксис» (издавался на русском языке в Париже). Это интервью, записанное в Кракове в конце 1993 года двумя сотрудниками краковского «Тыгодника Повшехного» и филологами из Ягеллонского университета, в основном касается драматической ситуации в Российской Федерации после кровавого конфликта между президентом Борисом Ельциным и Верховным Советом в октябре 1993 года. В отличие от большинства представителей тогдашней демократической российской интеллигенции, как в России, так и в изгнании, Синявские были решительно против Ельцина в этом конфликте. Они обвинили тогдашнего президента в том, что, сражаясь из пушек против оппозиции, даже коммунистической, он непростительно попирал закон и способствовал росту презрения ко всякой демократии со стороны зарождающегося российского общества.
The above text is an old, but still valid conversation with the famous Russian writer in exile Andrei Sinyavsky (1925–1997) and his wife Maria Rozanova (born in 1921) – in 1983–2001 editor-in-chief of the magazine “Sintaxis” (published in Russian in Paris). This interview, recorded in Krakow at the end of 1993, by two associates of Krakow’s “Tygodnik Powszechny,” and philologists from the Jagiellonian University, mainly concerns the dramatic situation in the Russian Federation after the bloody conflict between President Boris Yeltsin and the Supreme Council in October 1993. Contrary to the majority of the representatives of the then democratic Russian intelligentsia, both in Russia and in exile, the Sinyavskys were strongly against Yeltsin in this conflict. They accused the president of the time that, by fighting with cannons against the opposition, even the communist one, he unforgivably trampled the law and contributed to the growth of contempt for all democracy on the part of the nascent Russian society.
Powyższy tekst to dawna, acz nadal aktualna rozmowa ze znanym rosyjskim pisarzem na emigracji Andriejem Siniawskim (1925–1997) i jego żoną Marią Rozanową (ur. w 1921) – w latach 1983–2001 redaktorką naczelną czasopisma „Sintaxis” (wydawanego po rosyjsku w Paryżu). Wywiad ten przeprowadzony w Krakowie pod koniec 1993 roku przez dwóch współpracowników krakowskiego „Tygodnika Powszechnego”, jednocześnie filologów z Uniwersytetu Jagiellońskiego, dotyczy gównie dramatycznej sytuacji w Federacji Rosyjskiej po krwawym konflikcie prezydenta Borysa Jelcyna z Radą Najwyższą, w październiku 1993 roku. Wbrew większości przedstawicieli ówczesnej demokratycznej inteligencji rosyjskiej, zarówno w kraju jak i na emigracji, małżeństwo Siniawskich opowiedziało się w tym konflikcie zdecydowanie przeciwko Jelcynowi. Oskarżali oni Jelcyna, iż walcząc zbrojnie przeciwko opozycji, nieważne że komunistycznej, podeptał on niewybaczalnie prawo i przyczynił się do wzrostu pogardy wobec wszelkiej demokracji ze strony rodzącego się dopiero społeczeństwa rosyjskiego.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2022, 1(177); 249-260
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies