Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Morocco;" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
The Forefront of Revitalization. Nineteen Years of the Royal Institute of Amazigh Culture (IRCAM)
Autorzy:
Guzik, Mateusz
Krasnopolski, Maciej
Nabulssi, Zuzanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097162.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Orientalistyczne
Tematy:
Berbers
Amazigh
Morocco
Algeria
Tamazight
IRCAM
Opis:
This article attempts to present the main research directions of the Royal Institute of Amazigh Culture in Morocco, focusing most prominently on its pursuits to revitalize the Amazigh language. The first part of the article aims to present the social circumstances of the Berber population of Morocco throughout history and the events that led to the establishment of IRCAM and later the adoption of the Amazigh language as an official language of the state. The second part analyses the Institute’s scholarly activities through the content analysis of its scientific journal and presents some conclusions about the Institute’s importance, both nationally and internationally. The last part reviews strategies employed by IRCAM’s linguists in an attempt to standardize the Amazigh language and thus prepare it to serve its constitutional role. The article is a result of a research visit that took place in July 2019 and was a part of a student project financed by Rada Konsultacyjna Uniwersytetu Warszawskiego and University of Warsaw Foundation.
Źródło:
Przegląd Orientalistyczny; 2020, 1 (273); 55-68
0033-2283
Pojawia się w:
Przegląd Orientalistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
New Gas Pipelines as an Element of the Geopolitical Competition of Algeria and Morocco in Africa
Autorzy:
Voytyuk, Oksana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18760590.pdf
Data publikacji:
2023-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Nigeria-Morocco (Atlantic) gas pipeline
Algeria
Trans-Saharan gas pipeline
Opis:
The African continent is rich in oil and natural gas resources, much of which is still not fully explored. The reasons for this are climatic and geological conditions, the colonial past, which overlaps with the uneven economic development of the countries in the region, political, economic, and security problems. This article looks at the prospects for expanding gas infrastructure from Nigeria through the Maghrebi-Sahelian region towards the EU. Two gas pipelines will be analyzed – the Trans-Saharan gas pipeline (Nigeria-Algeria) and the Atlantic gas pipeline (Nigeria-Morocco). Due to the fact that two projects are competitive, the question arises which of them has the greater chance of implementation? The main purpose of this article is to investigate whether the construction of new gas pipelines from Africa to the EU is justified, taking into account the processes of transformation of European energy markets and whether the projects of the above-mentioned gas pipelines are economic or political nature. To what extent can these two gas pipelines constitute a strategic interest in terms of natural gas supplies for the European Union and how important will they be in the diversification process compared to other suppliers? Moreover, it is very important to assess whether natural gas resources and capacity will be sufficient to transport gas to the EU, taking into account the demand for this natural gas also in transit countries. The article will analyze the potential and energy infrastructure of Algeria and Nigeria as key exporters of natural gas to the EU from the African region. It will be no less important to find an answer to which role and importance of Morocco, which is a net importer of energy resources but occupies a strategic geographic location, which makes it an important transit country. During an in-depth analysis of all the factors influencing the implementation of two projects, their strengths and weaknesses will also be indicated, and how their implementation may affect the geopolitical situation in the Maghrebi-Sahelian region and relations between countries.
Źródło:
African Journal of Economics, Politics and Social Studies; 2023, 2(1); 21-45
2956-2686
Pojawia się w:
African Journal of Economics, Politics and Social Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka zagraniczna Stanów Zjednoczonych wobec regionów o niskim stopniu zainteresowania na przykładzie wybranych krajów Afryki Północnej w latach 1989-2001
United States’ foreign policy towards low interest regions on the example of selected North African countries in 1989-2001
Autorzy:
Wordliczek, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/616424.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Morocco
Algeria
Maghreb
Mauretania
United States
Maroko
Algieria
Sahara Zachodnia
Stany Zjednoczone
Opis:
During the Cold War and in the 1990s, Maghreb states, with the exception of Egypt, were treated marginally by successive US administrations. The situation changed after the terrorist attacks took place in New York and Washington D.C. in September 2001. The paper presents the main political problems in relations between the United States and Maghreb states in the 1990s. These main problems were: the political crisis in Algeria, and the political and military conflict between Morocco and Algeria over Western Sahara. From the US point of view the most important were the implications of these events for the international relations.
Przez okres zimnej wojny i bezpośrednio po jej zakończeniu, aż do wydarzeń z 11 września  2001 r. kraje Afryki Północnej, z wyjątkiem Egiptu, były traktowane marginalnie przez kolejne administracje amerykańskie. Artykuł dotyczy miejsca krajów Maghrebu w polityce zagranicznej USA w latach 90 – tych XX wieku. Do głównych problemów związanych z obszarem Afryki Północnej, które skupiały uwagę Waszyngtonu w ostatniej dekadzie ubiegłego wieku należały: konflikt między Algierią i Marokiem o Saharę Zachodnią oraz kryzys polityczny w Algierii i implikacje międzynarodowe wynikające z tego konfliktu. Autor podejmuje próbę odpowiedzi na dwa główne pytania: jakie były cele polityki zagranicznej USA wobec krajów Maghrebu w latach 90 – tych XX wieku? Jakie instrumenty polityki zagranicznej Stany Zjednoczone wykorzystywały w stosunkach z Algierią, Marokiem i Mauretanią?
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2015, 4; 79-91
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Devonian pearls and ammonoid-endoparasite co-evolution
Autorzy:
De Baets, K.
Klug, C.
Korn, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23478.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Algeria
Ammonoidea
Devonian
Germany
Morocco
Trematoda
paleontology
parasite
pearl
evolution
terminology
distribution
ammonoid
endoparasite
Opis:
Raised shell projections on the inner shell walls that form pits on the internal moulds of Devonian ammonoids have been known for several decades. New specimens from Morocco reveal novel details of these structures; most, if not all, of which consist of a capsule of ammonoid shell that covers tiny tubes attached to the outer (= lateral or ventral) shell wall from the inside. In accordance with comparable Recent occurrences of similar structures in molluscs, we use the term “pearls” for these structures and the pits they form on the internal moulds. The nature of these encapsulated tubes is described and discussed. Because of the presence of these tubes inside the pearls, pearl arrangement, and their similarity to Recent mollusc occurrences, the tubes are interpreted as traces of parasitoses. The pearls and pits were grouped into five types based on differences in morphology, size, and arrangement. Then, having used these traits to perform a simple cladistic analysis, the resulting cladogram was compared to the phylogeny of ammonoids. Based on this comparison, it appears likely that the parasites underwent a co−evolution with the ammonoids, which lasted 10 to 15 Ma. Patterns of evolutionary events include co−speciation, “drowning on arrival” (end of parasite lineage near base of a new host clade), and “missing the boat” (parasite lineage does not adapt to a new host clade, thus not evolving a new parasite clade). Because of the lack of fossilised soft tissue, only speculations can be made about the systematic affiliation of the parasites, their life−cycle, infection strategy, and ecological framework. Some co−occurring bivalves also have pits reminiscent to structures caused by trematodes in Recent forms. Based on the available information, the tubes are interpreted as artefacts of trematode infestations, which, if correct, would extend the fossil record of parasitic trematodes into the Early Devonian.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2011, 56, 1
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
MAROKO – TRUDNY POWRÓT DO UNII AFRYKAŃSKIEJ. CZ. I: POSZUKIWANIE DROGI
MAROCCO – A DIFFICULT RETURN TO THE AFRICAN UNION. PART I: IN SEARCH FOR A WAY
Autorzy:
Kosidło, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/418386.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych
Tematy:
Maroko
Algieria
ONZ
UA
Maghreb
Mohammed VI
Front POLISARIO
SADR
Morocco
Algeria
UN
AU
Opis:
Morocco – one of the main African countries – for 33 years remained outside the most important continental institution, the Organization of African Unity (OAU), and since 2002 outside the African Union (AU). It happened to be detrimental not only for Morocco, but also for regional and continental cooperation. The reason for this was the Western Sahara, which Morocco decided to include in its state as a collective path. The UN, OAA and almost half of the world – and above all Algeria – have opposed this violent act by legally acknowledging the existence of the Sahrawi Arab Democratic Republic (SADR) established by the POLISARIO Front. When this new state was admitted to the OAU in 1984, King Morocco – trying to blackmail this intention – withdrew his country from it. It did not bring the expected results, and another failure of Morocco was also that no country in the world recognized the Western Sahara annexation. However, wanting to have an impact on events in Africa, after more than three decades of absence, he decided to return to AU, seeking a way back that would not only be effective, but also acceptable for most members of the AU. Thus, using the diplomatic skills of King Mohammed VI and the economic resources of the state, the Moroccan authorities – agreed with the presence of the Sahrawi Arab Democratic Republic in AU – asked for re-admission to the continental organization.
Maroko – jedno z głównych państw Afryki – przez 33 lata pozostawało poza najważniejszą kontynentalną instytucją, Organizacją Jedności Afrykańskiej (OJA), a od 2002 roku poza Unią Afrykańską (UA). Odbywało się to, że szkodą nie tylko dla Maroka, ale i dla współpracy regionalnej i kontynentalnej. Powodem tego stanu rzeczy stała się Zachodnia Sahara, którą Maroko postanowiło na drodze zbrojnej wcielić w skład swego państwa. Sprzeciw wobec tego aktu przemocy zgłosiła ONZ, OJA oraz prawie połowa państw świata – a przede wszystkim Algieria – uznając prawnie istnienie powołanej przez Front POLISARIO Saharyjskiej Arabskiej Demokratycznej Republiki (SADR). Kiedy to nowe państwo zostało w 1984 roku przyjęte do OJA, król Maroka – próbując szantażem udaremnić ten zamiar – wycofał z niej swój kraj. Nie przyniosło to oczekiwanych rezultatów, a dodatkową porażką Maroka było także to, że żadne państwo świata nie uznało formalnie zaboru Sahary Zachodniej. Z tego właśnie powodu kwestia Sahary Zachodniej stała się aktualnym „sercem” marokańskiej polityki oraz głównym problemem niezgody tak w regionie Maghrebu, jak i w całej Afryce oraz w relacjach Rabatu z dużą częścią świata zewnętrznego. Poniższy artykuł – i dwa następne publikowane w kolejnych numerach „Colloquium” – starają się szczegółowo opisać oraz ocenić długi i skomplikowany proces powrotu Maroka do UA, który stał się faktem dopiero w końcu stycznia 2017 roku. Pierwszy analizuje więc poszukiwanie optymalnej dla Rabatu drogi powrotu do Unii Afrykańskiej, drugi zaś metody pozyskiwania sojuszników, a natomiast ostatni omawia konsekwencje tego wydarzenia dla rozwiązania problemu Zachodniej Sahary oraz zapewnienia bezpieczeństwa i współpracy w północnej Afryce.
Źródło:
Colloquium; 2018, 10, 3; 25-56
2081-3813
2658-0365
Pojawia się w:
Colloquium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
MAROKO – TRUDNY POWRÓT DO UNII AFRYKAŃSKIEJ. CZ. II: W POSZUKIWANIU SOJUSZNIKÓW
MOROCCO – DIFFICULT RETURN TO THE AFRICAN UNION. PART II: IN SEARCH OF ALLIES
Autorzy:
Kosidło, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/418867.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych
Tematy:
Maroko
Algieria
ONZ
UA
Maghreb
Mohammed VI
Front POLISARIO
SADR
Morocco
Algeria
UN
POLISARIO Front
Opis:
Artykuł ten przedstawia zabiegi władz w Rabacie, chcących pozyskać jak największą liczbę państw afrykańskich, którzy poparliby w głosowaniu na XVIII Szczycie Przywódców Afryki ideę powrotu Maroka do UA. Stąd też omawia szczegółowo marokańska rządową ofensywę dyplomatyczną w drugiej połowie 2016 roku, podkreślając zarówno jej wymiar polityczny, ekonomiczny, jak i religijny. Jego treści – wykorzystujące oficjalne marokańskie dokumenty oraz analizy zawarte w przeróżnych czasopismach, głównie afrykańskich – mają przekonać czytelnika o zręczności i skuteczności marokańskiej dyplomacji, ale jedynie w wymiarze taktycznym, jakim stało się członkostwo w Unii Afrykańskiej, jako że cel strategiczny, czyli akceptacja przez czołowe państwa świata, ONZ i UA zaboru Zachodniej Sahary – bez dogadania się z liderami POLISARIO – jest jeszcze odległy i walka o to będzie powodować kolejne podziały nie tylko w rejonie Maghrebu, ale i na całym afrykańskim kontynencie.
This article presents attempt of the Rabat authorities' to win as many African countries as possible, who would vote in favor of the return of Morocco to the UA in the 18th Summit of African Leaders. Therefore, the article discusses in detail the Moroccan government diplomatic offensive in the second half of 2016, underlining both its political, economic and religious dimensions. Its contents – using official Moroccan documents and analysis contained in various magazines, mainly African – are to convince the reader of the skill and effectiveness of Moroccan diplomacy, but only in the tactical dimension of membership in the African Union, as a strategic goal, that is acceptance by leading countries of the world, the UN and the UA of the Western Sahara – without getting along with the leaders of POLISARIO – is still distant and the fight for it will cause further divisions not only in the Maghreb region, but also throughout the African continent.
Źródło:
Colloquium; 2019, 11, 1; 77-102
2081-3813
2658-0365
Pojawia się w:
Colloquium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Siły zbrojne Algierii, Mauretanii, Maroka i Tunezji. Stan obecny i perspektywy
Armed Forces of Algeria, Mauritania, Morocco and Tunisia. Current Status and Perspectives
Autorzy:
Królikowski, Hubert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/505615.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
armed forces
Algeria
Morocco
Mauritania
Tunisia
North Africa
siły zbrojne
Algieria
Maroko
Mauretania
Tunezja
Afryka Północna
Opis:
The armed forces of Algeria, Morocco, Mauritania and Tunisia are relatively poorly described in Polish scientific literature. In each of these four countries, the state and capabilities of military potential development are different, all of them finally experienced the Arab Spring in various ways. In addition, these countries have been a growing arms market in the last few years and have made significant quality changes in their armed forces. In particular, Algeria and Morocco care for the development of their own defense industry. The description of the state of the armed forces of these countries and international military cooperation is interesting because it shows the differences in the approach to the development of military potential by states from the same region facing similar threats.
Sił zbrojne Algierii, Maroka, Mauretanii i Tunezji są stosunkowo słabo opisane w polskiej literaturze naukowej. W każdym z tych czterech państw stan i możliwości rozwoju potencjału militarnego są inne, każde z nich w inny sposób doświadczyło Arabskiej Wiosny. Ponadto państwa te były w ciągu ostatnich kilku lat rosnącym rynkiem uzbrojenia i dokonywały istotnych zmian jakościowych w swoich siłach zbrojnych. Szczególnie Algieria i Maroko dbają o rozwój własnego przemysłu obronnego. Sam opis stanu sił zbrojnych wymienionych państw oraz międzynarodowej współpracy wojskowej jest interesujący z powodu ukazania różnic w podejściu do rozwoju potencjału militarnego przez państwa z tego samego regionu, stojące przed podobnymi zagrożeniami.
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2018, 3; 275-301
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od Berberów do Amazighe, czyli ukształtowanie się nowoczesnej tożsamości berberskiej
From the Berbers to the Amazigh, or, the Shaping of Contemporary Berber Identity
Autorzy:
Vorbrich, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/781713.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Berbers
Amazigh
tamazight
tifinagh
Morocco
Algeria
IRCAM
HCA
Berberzy
Amazighe
język tamazight
alfabet tifinagh
Maroko
Algieria
Opis:
The Berbers, an indigenous people of North Africa, belong to the group of “nations without a state.” For centuries, they were marginalized by the Arab majority or manipulated by European colonizers. Since the mid-twentieth century in North Africa, a movement for a Berber and Pan-Berber identity has been growing strongly. The movement has disseminated the neologism “Amazigh” as the endoethnonim of this group of peoples. The process of building (creating) a Berber identity has been slightly different in Morocco (where the stabilizing role of the monarchy has been highlighted) and in Algeria (where it has taken more violent forms). With the rise of Berber self-awareness in North Africa and the activity of the Berber diaspora in Europe (mainly in France), civil society organizations (associations) were established in Morocco and Algeria to defend the rights of the Berber minority. After many attempts and despite the resistance of Arab elites the Berber language and culture were recognized by the state authorities as equivalent to the Arabic component of the Algerian and Moroccan identity. State institutions (the Institut royal de la culture Amazighe–the IRCAM–in Morocco, and the Haut Commissariat à l’Amazighité–the HCA–in Algeria) were established for the revitalization of the Berber culture and language (tamazight).
Źródło:
Kultura i Społeczeństwo; 2020, 64, 1; 169-196
2300-195X
Pojawia się w:
Kultura i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
MAROKO W UNII AFRYKAŃSKIEJ,CZ. III: W POSZUKIWANIU MIEJSCA
MAROCCO IN THE AFRICAN UNION, PART III: IN SEARCH OF A PLACE
Autorzy:
Kosidło, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/418822.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych
Tematy:
Maroko
Algieria
ONZ
UA
Maghreb
Mohammed VI
Front POLISARIO
SADR
Morocco
Western Sahara
Algeria
African Union
MINURSO
France
Opis:
Sukces przyjęcia do Unii Afrykańskiej spowodował, iż Maroko zaczęło być jeszcze bardziej aktywne na arenie międzynarodowej i postanowiło otworzyć się szerzej na Czarną Afrykę, a nawet przystąpić do Wspólnoty Gospodarczej Krajów Afryki Zachodniej (ECO-WAS), co zaskoczyło i zaniepokoiło czołowych liderów tego ugrupowania, którzy jednak ociągają się z podjęciem ostatecznej decyzji. Oczekiwanie trwa do dnia dzisiejszego i jest swoistą porażką – jak na razie – marokańskiej dyplomacji. A poza tym wydaje się, że obec-nie polityka międzynarodowa sprzyja Maroku. Wszyscy wielcy tego świata – USA, Chiny, Rosja, UE – wolą utrzymanie status quo w regionie Maghrebu i nie rozważają możliwości jakiegoś nowego otwarcia. Treści tego artykułu przekonują również, iż w omawianym przy-padku geopolityka i regionalne bezpieczeństwo wykazują swoją wyższość nad prawem międzynarodowym. A ponadto udowadniają, że sprawa Sahary Zachodniej jest najważniejszą kwestią politycz-ną dla dzisiejszego Maroka.
The success of admission to the African Union meant that Morocco began to be even more active on the international stage and decided to open more widely to Black Afri-ca, and even join the Economic Community of West African Countries (ECOWAS), which surprised and alarmed the leading leaders of this groupings who are however reluctant to make a final decision. The wait continues to this day and is a kind of failure – so far – of Moroccan diplomacy. And besides, it seems that international politics currently favors Mo-rocco. All the greats of this world – the USA, China, Russia, the EU – prefer to maintain the status quo in the Maghreb region and do not consider the possibility of any new opening. The content of this article also argues that in this case geopolitics and regional security show their superiority over international law. In addition, they prove that the issue of Western Sahara is the most important political issue for today's Morocco.
Źródło:
Colloquium; 2019, 11, 3; 61-88
2081-3813
2658-0365
Pojawia się w:
Colloquium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies