Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "African American" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
The phantom in American Arcadia: Rethinking race in Philip Roth’s The Human Stain
Rozważania na temat rasy w powieści Philipa Rotha Ludzka skaza
Autorzy:
Antoszek, Patrycja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1878770.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Afroamerykanie
dwurasowość
granice rasowe
rasa
tożsamość
African American
biracial
identity
Jewish-American
passing
race
racial boundaries
whiteness
Opis:
Tematem artykułu jest problem przynależności rasowej i związanych z nią niejednoznaczności w powieści Philipa Rotha pt. Ludzka skaza. Bohaterem książki jest czarnoskóry Coleman Silk, którego jasna karnacja pozwala mu na podawanie się za białego człowieka. Odwołując się do książki Toni Morrison pt. Playing in the Dark: Whiteness and the Literary Imagination, autorka pokazuje w jaki sposób wyparta przez bohatera przynależność rasowa powraca jako trudne do udźwignięcia brzemię, oraz w jaki sposób problem rasy staje się metaforą społecznych i ekonomicznych podziałów w Stanach Zjednoczonych. Artykuł dowodzi także, że jednym z głównych tematów powieści Rotha jest niepokój związany z faktem, że granice rasowe w istocie nie istnieją, a hegemonia białego człowieka zawsze oparta była na iluzji.
The article explores the problem of race and racial ambiguity in Philip Roth’s The Human Stain (2000). Referring to Toni Morrison’s Playing in the Dark: Whiteness and the Literary Imagination and her assumptions concerning “the Africanist presence,” the paper discusses how the character’s repressed African-American past returns to haunt not only the protagonist but also the reader. As biracial Coleman Silk succeeds in passing for a Jew, his body becomes a signifier whose signified turns out to be problematic. While Roth’s narrative argues that the ideal of a self-made man that the protagonist represents is always already haunted by the ghost of racial uncertainty, it also demonstrates that the issue of race functions in contemporary writing primarily as a metaphor, or “a way of referring to and disguising forces, events, classes, and expressions of social decay and economic division far more threatening to the body politic than biological ‘race’ ever was.” Finally, the paper explores the way in which Roth’s novel addresses the long familiar fear that racial boundaries do not exist and the coherent white American self is an illusion.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2016, 64, 11; 149-158
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poczuć czy zrozumieć bluesa? O duchowości, emocjonalności bluesa i jego społeczno-kulturowej funkcji
To feel or understand the blues? On the spirituality, emotionality of the blues, and its socio-cultural function
Autorzy:
Al Azab-Ruszowska, Aya
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/51532121.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
muzyka bluesowa
muzyka afroamerykańska
Afroamerykanie
Black Studies
gospel
muzyka popularna
blues
African American music
African Americans
spirituals
work songs
popular music
Opis:
Muzyka bluesowa ściśle związana jest z emocjonalnością. Nie bez powodu ukuto powiedzenie: „czuć bluesa”. Od etymologii słowa, po historię powstania tego gatunku znajdujemy potwierdzenie tego związku. Blues koncentruje się na trudnościach życiowych, wprowadza odbiorcę w świat uczuć, czarnego cierpienia i radości. Dokonania współczesnych badaczy Black Studies podkreślają: by móc odpowiednio zanalizować muzykę bluesową, trzeba „poczuć ducha”, to znaczy, interpretator musi wczuć się w moc czarnej muzyki, reagując zarówno na jej rytm, jak i na wiarę w doświadczenie, które ona potwierdza. Czy zatem emocjonalna płaszczyzna bluesa wyklucza warunek rozumienia go w szerszym kontekście? A może wręcz przeciwnie – by w pełni poczuć bluesa, najpierw należy poznać jego historię i znaczenie? Celami artykułu są wskazanie współzależności aspektów kognitywnego i metafizycznego muzyki bluesowej oraz wyjaśnienie, dlaczego wykonawcy i słuchacze muzyki bluesowej spoza afroamerykańskiego kręgu kulturowego powinni poznać historię, tropy i funkcje bluesa.
Blues music is closely related to emotionality. There is a reason the saying “feel the blues” was coined. From the etymology of the word to the history of the origin of the genre, we find confirmation of this connection. Blues focuses on the difficulties of life and introduces the listener to the world of feelings, specifically black suffering and joy. Contemporary Black studies scholars emphasize in order to adequately analyze blues music, one must “feel the spirit,” that is, the interpreter must get into the power of Black music, reacting both to its rhythm and to the belief in the experience it confirms. Does the emotional nature of the blues, then, negate the condition of understanding it in a broader context? Or, on the contrary, in order to fully feel the blues, should one first know its history and meaning? In this paper, I will point out this interdependence of cognitive and metaphysical aspects and explain why non-African American performers and listeners of blues music should learn about the history, tropes, and functions of the blues.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2024, 16, 1; 47-56
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Ambivalence of African-American Culture. The New Negro Art in the interwar period
Ambiwalencja kultury afroamerykańskiej. Sztuka „nowych murzynów” w okresie międzywojennym
Autorzy:
Pawłowska, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593786.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
African-American
“New Negro”
“Harlem Renaissance”
Photography
“African Art”
Murals
20th century
Painting
Afroamerykanie
“Nowi Murzyni”
“Renesans z Harlemu”
fotografia
“sztuka afrykańska”
murale
XX wiek
malarstwo
Opis:
Reflecting on the issue of marginalization in art, it is difficult not to remember of the controversy which surrounds African-American Art. In the colonial period and during the formation of the American national identity this art was discarded along with the entire African cultural legacy and it has emerged as an important issue only at the dawn of the twentieth century, along with the European fashion for “Black Africa,” complemented by the fascination with jazz in the United States of America. The first time that African-American artists as a group became central to American visual art and literature was during what is now called the Harlem Renaissance of the 1920s and 1930s. Another name for the Harlem Renaissance was the New Negro Movement, adopting the term “New Negro”, coined in 1925 by Alain Leroy Locke. These terms conveyed the belief that African-Americans could now cast off their heritage of servitude and define for themselves what it meant to be an African-American. The Harlem Renaissance saw a veritable explosion of creative activity from the African-Americans in many fields, including art, literature, and philosophy. The leading black artists in the 1920s, 1930s and 1940 were Archibald Motley, Palmer Hayden, Aaron Douglas, Hale Aspacio Woodruff, and James Van Der Zee.
Odnosząc się do kwestii marginalizacji w sztuce trudno nie wspomnieć o kontrowersjach ota-czających sztukę Afroamerykanów. W okresie kolonialnym, a także podczas krystalizacji ame-rykańskiej tożsamości narodowej, sztuka ta została odrzucona wraz z całością afrykańskiego dziedzictwa kulturowego. Uznanie znaczenia tej kultury i sztuki pojawiło się jako istotna kwe-stia dopiero u zarania XX wieku wraz z europejską modą na Czarną Afrykę uzupełnioną o jazzowe fascynacje z USA. Ważnym etapem poprzedzającym powstanie sztuki „Nowych Czarnych” były próby poszukiwania wyrazu dla afroamerykańskiej tożsamości, świadomie ignorujące różnicę w pigmentacji skóry. Były to wyraźne dążenia do znalezienia wspólnego głosu z białym etosem i tradycją amerykańskiej klasy średniej. Po raz pierwszy afroamerykańscy artyści jak grupa stali się dominującym elementem ame-rykańskiej sztuki wizualnej i literatury jako ruch “Renesansu z Harlemu” (Harlem Renaissance) w latach 1920 i 1930. Inną nazwą tego nurtu było określenie “Nowi Murzyni” (New Negro) ukuty w 1925 roku przez Alain Leroy Locke’a. Twórczości Afroamerykanów w tym okresie przeżywa prawdziwą eksplozję talentów w wielu dziedzinach, w tym sztuki, literatury i filo-zofii. Czołowi czarni artyści z lat 1920–1940 to: Archibald Motley, Palmer Hayden, Aaron Douglas, Hale Aspacio Woodruff, James Van Der Zee.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2014, 16; 167-193
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies