Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Pietrasiak, Małgorzata" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Russia in the process of constructing regional structures in Southeast Asia
    Autorzy:
    Pietrasiak, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2142004.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    international relations
    regionalism
    Russia
    the region of Southeast Asia
    ASEAN
    Opis:
    The article aims to show the integration processes in Southeast Asia, with regard to the participation of Russia, and to determine the reason why Russia takes part in them. Based on the demonstration of the international process, two theses have been proven: (1) The project of establishing a Greater Eurasia with the participation of the Eurasian Economic Union (EAEU), the Shanghai Cooperation Organisation (SCO) and ASEAN is a grandiose and strategic goal for Russia. The project is supposed to recall the traditional policy conducted by Russia, consisting of it playing the role of a bridge between Asia and Europe drawing China’s attention to this alternative proposal to the Chinese concept of the Belt and Road Initiative. (2) Russia is a player in the geopolitical game in Southeast Asia, even though it is perceived as the closest ally of China. Under the circumstances, where the relations with the EU have been destabilised, it is in the interest of Russia to further the integration and stabilisation of the region with its more active participation. Russia’s more active participation in regional integration is hampered by its low level of economic cooperation with countries in the region and its image: the activities of Russia are still perceived through the prism of the actions and interests of China, its strategic ally both on a regional as well as global scale.
    Źródło:
    Eastern Review; 2021, 10; 9-24
    1427-9657
    2451-2567
    Pojawia się w:
    Eastern Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rosja–ASEAN: nowe koncepcje współpracy i stare ograniczenia
    Russia-ASEAN: new concepts of cooperation vs. past limitations
    Autorzy:
    Pietrasiak, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1935882.pdf
    Data publikacji:
    2019-03-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    stosunki międzynarodowe
    Rosja
    ASEAN
    regionalizm
    Wielka Euroazja
    international relations
    Russia
    regionalism
    Greater Eurasia
    Opis:
    W artykule została przedstawiona ewolucja stosunków Rosji ze Stowarzyszeniem Narodów Azji Południowo-Wschodniej ASEAN, ze szczególnym uwzględnieniem relacji współczesnych. W drugiej dekadzie XXI w. Rosja zintensyfikowała kierunek azjatycki swojej polityki zagranicznej. W opinii wielu ekspertów ta polityka przekłada się w zbyt oczywisty sposób na relacje z Chinami, przez co Rosja może uzależnić się od tego mocarstwa i być postrzegana jako niesamodzielny gracz regionalny. Podejmowane są zatem działania, aby zdywersyfikować partnerów. ASEAN jest jednym z bardziej perspektywicznych, choć jednocześnie trudnych kierunków. Perspektywicznych ze względu na dynamikę rozwoju oraz aktywne uczestnictwo w regionalnych, jak również transregionalnych działaniach, trudnych, bowiem mimo deklaracji rozwój stosunków między ASEAN i Rosją postępuje powoli. Nową koncepcją rosyjską, która ma ożywić współpracę a jednocześnie pokazać, że Rosja może być niezależnym graczem regionalnym, jest projekt Wielkiej Euroazji, który jest zgodny z aktualnymi trendami „nowego regionalizmu”.
    The article examines the evolution of political ties between Russia and the Association of Southeast Asian Nations (ASEAN) with the special regard to contemporary relations. In the 2nd decade of the 21st century Russia intensified the “Asian direction” of its foreign policy. A lot of political pundits claim that this strategy has an impact on relations with China, and can lead to the growing reliance on Beijing. Therefore Russia, which may be perceived as a dependent regional player, takes actions to diversify political partners. Southeast Asia is one of the most prospective but difficult regions to establish a network of alliances. Prospective – because of its dynamic development, and participation in regional and transregional initiatives. Difficult, cause despite many declarations, improvement of the relations between the ASEAN and Russia has been advancing at a slow pace. The concept of Great Euroasia, which is a typical trend of “new regionalism”, can revive cooperation, making Russia independent regional player.
    Źródło:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2019, 61; 207-224
    1505-2192
    Pojawia się w:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The ASEAN’s Attitude to the South China Sea Dispute after the Verdict of the Permanent Court of Arbitration in the Hague
    ASEAN wobec sporu na Morzu Południowochińskim po orzeczeniu trybunału arbitrażowego w Hadze
    Autorzy:
    Pietrasiak, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1179054.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    international relations
    South China Sea dispute
    Law of the sea
    ASEAN
    Vietnam
    stosunki międzynarodowe
    konflikt na Morzu Południowochińskim
    prawo morza
    Wietnam
    Opis:
    The South China Sea is the most inflammable area in the region of Southeast Asia due to its natural resources, commercial and political importance. The ASEAN countries directly involved in the dispute have conflicting interests, mainly related to their relationship with China, a pretender for the whole area. Therefore, attemps to settle the dispute are not successful. On July 12, 2016, the Permanent Court of Arbitration in The Hague issued a verdict taking into account the Law of the Sea, in which it accepted the Philippines’s arguments and rejected China’s claims based on historical arguments against the islands in the South China Sea. China did not take part in the trial and found its sentences non-binding but at the same time it has entered into a dialogue with ASEAN on the code of conduct (COC) in the South China Sea. The purpose of the article is to discuss how the parties are involved in the conflict, progress towards signing the Code of Conduct for the Parties in the South China Sea and the attitude of ASEAN countries to this conflict. Due to the degree of dependence of economies on Chinese influence, and relations with other powers, mainly the US, the behavior of individual countries is different. Hence the problem with the organization’s cohesion and attempts to break the deadlock, which have been unsuccessful so far. The basic research hypothesis that will be verified is to maintain the status quo in the South China Sea in the long run. At the same time, it was noted that Vietnam is prepared for long-term actions, based on diplomatic tools combined with a tough attitude, to solve problems related to the sovereignty of disputed areas. ASEAN will have to face up with the issues more consistently, by making greater use of quiet diplomacy. The theoretical basis of the article is Hurrell’s theory of neorealism, which analyzes, among other things, the principles and objectives of regional organizations in the international environment. Hurrell assumes that all regional organizations cannot be understood differently from their regional balance of power and regional dominant forces policy and ASEAN’s attitude proves this point of view.
    Morze Południowochińskie jest najbardziej zapalnym obszarem w regionie Azji Południowo-Wschodniej, ze względu na jego zasoby naturalne, znaczenie handlowe i polityczne. Państwa ASEAN, bezpośrednio zaangażowane w spór mają sprzeczne interesy, związane głównie z ich relacjami z Chinami, pretendentem do całego tego obszaru. Dlatego też podejmowane próby uregulowania sporu nie przynoszą rezultatów. W dniu 12 lipca 2016 r. Trybunał Arbitrażowy w Hadze przyznał rację Filipinom w sporze z Chinami w oparciu o Prawo Morza i odrzucił racje historyczne Chin. Chiny nie brały udziału w postępowaniu i nie uznały wyroku, ale jednocześnie podjęły dialog z ASEAN nad Kodeksem Postępowania Stron na Morzu Południowochińskim. W artykule przybliżone są powody, dla których te rozmowy przedłużają się. Obecnie najbardziej zdeterminowanym członkiem ASEAN, który wszelkimi dyplomatycznymi metodami dąży do uregulowania sporu jest Wietnam. Celem artykułu jest omówienie w jaki sposób strony są zaangażowane w konflikt, jakie są postępy dotyczące podpisania kodeksu postępowania stron na Morzu Południowochińskim oraz postaw członków ASEAN wobec konfliktu. Ze względu na stopień uzależnienia gospodarek od wpływów chińskich oraz relacji z innymi mocarstwami, głównie USA zachowania poszczególnych państw są różne. Stąd problem ze spójnością organizacji i niemożnością przełamania impasu w tej sprawie. Podstawową hipotezą badawczą, która zostanie zweryfikowana jest utrzymanie status quo na Morzu Południowochińskim w perspektywie długoterminowej. Jednocześnie odnotowano, że Wietnam jest przygotowany na długofalowe działania, z zastosowaniem środków dyplomatycznych w połączeniu z twardą postawą. ASEAN będzie musiał stawić czoła tym problemom w sposób bardziej konsekwentny, wykorzystując w większym stopniu cichą dyplomację. Teoretyczną podstawą artykułu jest teoria neorealizmu Hurrella, który analizuje między innymi zasady i cele działania organizacji regionalnych w środowisku międzynarodowym. Hurrell zakłada, że wszystkie organizacje regionalne nie mogą być rozumiane inaczej niż przez pryzmat równowagi sił i polityki sił dominujących i postawa ASEAN udowadnia ten punkt widzenia.
    Źródło:
    Przegląd Strategiczny; 2020, 13; 215-227
    2084-6991
    Pojawia się w:
    Przegląd Strategiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies