Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "samotność pierwotna" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Jak mówić o miłości mężczyzny i kobiety? Przyczynek do antropologii teologicznej
How to Speak about the Love between Man and Woman? Contribution to the Theological Anthropology
Autorzy:
Kunka, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/551420.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
Stwórca
ludzka płciowość
„pierwotna samotność”
„pierwotna jedność”
„pierwotna nagość”
Opis:
Pragnienia człowieka w swym najgłębszym poziomie dotyczą relacji ze Stwórcą, od którego człowiek pochodzi. U źródeł ludzkich problemów i zmagań leży zatem genealogia divina. Człowiek w Biblii jest przedstawiony jako stworzony przez Boga, i to w dwóch różnych perspektywach: opis kapłański odnosi się do rzeczywistości bytu ludzkiego jakby z zewnątrz; opis jahwistyczny jest jakby zapisem ludzkiego wnętrza, pierwotnym świadectwem ludzkiego sumienia. Drugi opis przedstawia tryptyk pierwotnych doświadczeń człowieka. Są one ponadhistoryczne i uniwersalne. Zostały głęboko zapisane w każdym ludzkim sercu. Dzięki odkryciu znaczenia „pierwotnej samotności, jedności i nagości”, jaśniejsza staje się wymowa ludzkiej cielesności oraz znaczenie płci człowieka dla jego natury i istnienia jako osoby. „Pierwotna samotność” ma dwa wymiary. Pierwszy dotyczy samotności człowieka jako człowieka: stworzenia będącego obrazem Boga, ale nie jest Bogiem. Drugi wymiar odsłania stwórcze ukierunkowanie mężczyzny ku kobiecie i kobiety ku mężczyźnie, aby stać się dla siebie „pomocą”. Drugi wymiar „pierwotnej samotności” odnajduje swe spełnienie w „pierwotnej jedności”, w której mąż i żona „stają się jednym ciałem” (Rdz 2, 24). Niestety grzech Adama sprawił załamanie stanu „pierwotnej nagości”. Mężczyzna i kobieta stają się dla siebie zagrożeniem, już nie doświadczają wzajemnej atmosfery zaufania i obdarowania. Przekroczenie „progu pierwotnej niewinności” wiąże się z kategorią wstydu. Kwestia ludzkiej płciowości nie może zostać wyabstrahowana od życia religijnego człowieka oraz jego odniesienia do Stwórcy i Odkupiciela. Każdy człowiek, mężczyzna i kobieta, stworzony jest z miłości i dla miłości, a jako taki jest przeznaczony do życia wiecznego w komunii z Trójjedynym Bogiem.
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2014, 47; 195-206
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ewangelia ludzkiej cielesności
Il vangelo della corporeità umana
Autorzy:
Kunka, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233915.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
„teologia ciała”
cielesność
Jan Paweł II
antropologia adekwatna
„pierwotna samotność”
„the theology of the body”
the corporeality
John Paul II
the adequate anthropology
„the original solitude”
„teologia del corpo”
la corporeità
Giovanni Paolo II
l'antropologia adeguata
„la solitudine orginaria”
Opis:
Tra i tanti segni dei tempi nel mondo moderno c'è anche una specifica intelligenza della corporelità umana. Più prezioso d'uomo diventa il suo aspetto. Si dimentica spesso che il corpo è espressione dello spirito umano. L'uomo, per vedere il senso e il valore della sua corporelità, ha bisogno della speranza, ha bisogno del Vangelo. Karol Wojtyla – Giovanni Paolo II nel suo insegnamento ci fa vedere nella luce della Creazione, della Redenzione e della Santificazione il valore del corpo dell'uomo. Egli ci aiuta a sentire „la buona novella” di un uomo che „ha il corpo” come pure „è il corpo”. L'uomo ha conseguito il corpo da Creatore come il dono. Anche il corpo prende parte arealizzare l'immagine di Dio. L'uomo attraverso il suo corpo può essere „un dono sincero di sé” per altra persona. Gesù Cristo, Parola del Padre, „è diventato carne” per redimere l'uomo. In virtù dello Spirito Santo l'uomo si santifica come la persona, anche attraverso il suo corpo. In questo modo avrá il suo compimento nella gloria della risurrezione e in comunione di Trinità. Questa comunione si realizzerà anche a livello personale, quindi anche attraverso il corpo dell'uomo.
Źródło:
Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2011, 3; 81-97
2080-6345
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Dogmatycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies