Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "pravda" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Dva prístupy k logike vedeckého skúmania (Charles S. Peirce a Karl R. Popper)
Два подхода к логике научного метода (Чарльз С. Пирс и Карл Р. Поппер)
Two Aproaches to the Logic of Scientific Research (Charles S. Peirce and Karl R. Popper)
Autorzy:
Országh, Ladislav
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/497424.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofów Krajów Słowiańskich
Tematy:
абдукция
фальсификационизм
умножение знаний
истина
abdukcia
falzifikacionizmus
nárast poznania
pravda
abduction
falsificationism
growth of knowledge
truth
Opis:
В статье автор пытается сравнить две значительные фигуры в теории науке, поскольку обнаруживает явную схожесть их концепции научного метода. Он сосредотачивается в основном на методе абдуктивного заключения Пирса, теории познания, воспроизведении научного исследования, умножении знания и на проблемах, которые возникают в контексте концепций Поппера и Пирса. Он анализирует фальсификационную модель теории наук и приходит к заключению, что позиция Поппера с точки зрения достижения цели, которую он выбрал, неудачная, поскольку она не в состоянии продемонстрировать продвижение к истине. С другой стороны, Пирс оказывается эпистемологическим оптимистом и дополнительно допускает вариант судьбы в движении к цели, что делает такую концепцию более приемлемой для научного сообщества.
In the article the author focuses on comparison of two significant figures of theory of science by the reason of the apparent similarities of their conceptions of scientific inquiry. He concentrates mainly on Pierce’s method of discovery represented by abductive inference, epistemology, reconstruction of scientific research, growth of knowledge and problems, which appear in context of Popper’s and Peirce’s conceptions. He analyses Popper’s falsificationistic model of theory of science. He points out that Popper’s account from the aspect of achieving aim, which he determines, is unsuccessful, because he is not able to declare advance to the truth. On the other hand, Peirce appears as an epistemological optimist and accepts additional metaphysical assumption about predestination to aim to the truth, which makes his conception more appealing to scientific community.
Źródło:
ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich; 2016, 16; 229-244
1642-1248
Pojawia się w:
ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lev Šestov – pútnik a samotár (zrodenie filozofie tragédie z ducha hudby)
Лев Шестов – странник и одиночка (рождение философии трагедии из духа музики)
Lev Shestov – a Pilgrim and a Solitary Man (the Birth of Philosophy of Tragedy from the Spirit of Music)
Autorzy:
Nezník, Peter
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/497438.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofów Krajów Słowiańskich
Tematy:
человек
истина
наука
мышление
философия трагедии
človek
pravda
veda
myslenie
filozofia tragédie
man
truth
science
thinking
philosophy of tragedy
Opis:
Кем на самом деле был Шестов? Философ, который отрицал академический образец философии. Он страстно искал истину, истину в которую он сам смог бы поверить. Истина, по Шестову, никогда не может быть чем то сухим, пустой теоретической игрой в ораторскую разрядку. Oтрицал безличную форму научного разума, но также и стремления философского мышления, стремящего стать только наукой – по словам Э. Гуссерля – «строгой наукой».
Who was in fact Lev Shestov? Philosopher, who rejected the academic form of philosophy. He urgently resisted to the idea that his thoughts and work could become the object of academic arguing. He was passionately looking for the truth which is alive and real. The truth according to Shestov is not in any case only a kind of dry theorizing and word games, or rhetorical exercise. He refused any kind of nonpersonal form of scientific mind but at the same time also the philosophic thinking which wanted to become only the science – according to E. Husserl – the strict science.
Źródło:
ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich; 2017, 17; 191-211
1642-1248
Pojawia się w:
ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies