Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "политика, внешняя политика" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-11 z 11
Tytuł:
Polityka zagraniczna Rosji. Determinanty, interesy i środki
Russia’s Foreign Policy. Determinants, Interests, and Measures
Внешняя политика России. Детерминанты, интересы и меры
Autorzy:
Gardocki, Sylwester
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1957308.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Russia
foreign policy
Putin
Россия
внешняя политика
Путин
Opis:
The paper addresses the conditions, objectives, and measures of the foreign policy of the Russian Federation. The first part of the paper presents - both in theoretical and practical terms - foreign policy’s determinants. In particular, it addresses their following types: internal objective, subjective internal, objective external, as well as subjective external ones. The second part of the paper uses the example of Russia to present interests and foreign policy goals constituting an extension of these interests. The author attempts to answer the question how to identify the interests, goals, and values of modern Russia. The final part of the paper presents - again both in theoretical and practical terms - the instruments for achieving the foreign policy objectives.
В статье рассматриваются условия, цели и меры внешней политики Российской Федерации. В первой части статьи представлены - как в теоретическом, так и в практическом плане - внешнеполитические детерминанты. В частности, рассматриваются следующие виды детерминант внешней политики: внутренний объективный, внутренний субъективный, объективный внешний и субъективный внешний. Во второй части на примере России представлены интересы и внешнеполитические цели, являющиеся расширением этих интересов. Автор пытается ответить на вопрос о том, как выявить интересы, цели и ценности современной России. В заключительной части статьи представлены - опять же как в теоретическом, так и в практическом плане - инструменты для достижения поставленных внешнеполитических целей.
Źródło:
Studia Orientalne; 2020, 2(18); 7-31
2299-1999
Pojawia się w:
Studia Orientalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recenzja książki Republika Białoruś – polityka zagraniczna i bezpieczeństwa. Wybrane aspekt, red. Helena Giebień, Larysa Leszczenko, Warszawa 2020, ss. 246.
Autorzy:
Jędrzejski, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053589.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Review
Republic of Belarus
foreign policy
security policy
Recenzja
Republika Białoruś
polityka zagraniczna i bezpieczeństwa
Рецензия
Республика Беларусь
внешняя политика
политика безопасности
Opis:
Recenzja książki Republika Białoruś – polityka zagraniczna i bezpieczeństwa. Wybrane aspekt, red. Helena Giebień, Larysa Leszczenko, Warszawa 2020, ss. 246.
Book review Republika Białoruś – polityka zagraniczna i bezpieczeństwa. Wybrane aspekt, ed. Helena Giebień, Larysa Leszczenko, Warszawa 2020, ss. 246. 
Рецензия на книгу Republika Białoruś – polityka zagraniczna i bezpieczeństwa. Wybrane aspekt, ред. Helena Giebień, Larysa Leszczenko, Warszawa 2020, c. 246.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2021, 7, 2; 147-153
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane czynniki kształtujące turecką politykę zagraniczną
Selected Factors Shaping Turkish Foreign Policy
Отдельные факторы, формирующие внешнюю политику Турции
Autorzy:
Dahl, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/568350.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Turkey
foreign policy
Kemalism
Islam
Kurdish Question
Турция
внешняя политика
кемализм,
ислам,
курдская проблема
Opis:
The analysis of determinants shaping the foreign policy of modern states requires taking into account a whole range of internal and external factors, both of an objective and subjective nature. The use of the typology of foreign policy determinants should be supplemented with the characteristics of factors specific to a given country, most often included in the social or cultural sphere. The lack of this type of supplement not only impairs the analysis but also makes it impossible to obtain a full picture of the phenomena and processes studied. One of the countries in which the analysis of foreign policy conditions requires consideration of a whole range of additional factors is the Republic of Turkey. The Kemalist ideology, Turkish Islam and Kurdish separatism described in this article, have a significant impact on the shape of contemporary Turkish foreign policy, thus should be thoroughly studied by all attempting to understand Turkish foreign policy
Анализ условий, формирующих внешнюю политику современных стран, требует учета целого ряда внутренних и внешних факторов – как объективных, так и субъ¬ективных. Применение типологии внешнеполитических детерминант должно быть дополнено описанием факторов, специфичных для данной страны, чаще всего относящихся к социальной или культурной сфере. Отсутствие такого рода дополнений не только усложняет анализ, но даже делает невозможным получить полную картину изучаемых явлений и процессов. Одной из стран, где анализ внешнеполитических условий требует учета целого ряда дополнительных факторов, является Турецкая Республика. Похоже, что идеология кемалистов, турецкий ислам и курдский сепаратизм, описанные в данной статье, в настоящее время оказывают значительное влияние на внешнюю политику Турции.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2020, 1(24); 91-101
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka wschodnia RP. Uwarunkowania i efekty
Autorzy:
Janowski, Karol B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/568896.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
interest
national interest
foreign policy
raison d’état
Russia
syndrome
интерес
конфликт
внешняя политика
государственные интересы
синдром
Opis:
In analyzing the mode in which Poland was settling its relations with Russia a deduction comes to mind that Poland remains under the spell of the syndromes which were either disposed of or dealt with by other European nations. Remaining is the challenge to solidify Poland’s position within the safety vault of heaven that is vouched by the West while establishing a pragmatic and rational and conflict free relationships with the East-Russia, Ukraine, Belarus and the Baltic countries, particularly Latvia. Thus, required is the ability to comprehend the Polish national interests, that is the Polish raison d’état, in a realistic and rational manner within the limits of the existing geopolitical situation of the competition, securing sustained competitive advantages, entering into alliances or compromises and making a long-term option.
Если подвергнуть анализу то, каким образом Польша строит свои отношения с соседями в регионе, напрашивается вывод, что их характер определяется давлением синдромов, с которыми смогли справиться – либо отказаться от них – страны Европы. Поэтому ей по-прежнему ничего иного не остается, как находиться в зоне безопасности, гарантированной интеграцией с Западом, но в то же время рационально и прагматично строить правильные (неконфликтные) отношения с Востоком – Россией, Украиной, Белоруссией, странами Балтии, особенно с Литвой. Это означает спо собность к рациональному и реальному пониманию национальных интересов, т. е. государственных интересов в конкретных геополитических условиях – конкуренции, обретения преимуществ или заключения союзов, достижения компромиссов, совершения долгосрочного выбора в различных областях.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2015, 2(9); 15-36
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cechy charakterystyczne polityki zagranicznej Szwecji i Norwegii wobec Rosji: główne problemy i wyzwania
Autorzy:
Kotlyar, Oleh
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053973.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
foreign policy
Russian vector
Northern Europe
dual policy
regional security
polityka zagraniczna
Rosja
Szwecja
Norwegia
polityka dualna
bezpieczeństwo regionalne
внешняя политика
Россия
Швеция
Норвегия
двойная политика
региональная безопасность
Opis:
The article presents the characteristics of the foreign policy of Sweden and Norway towards Russia. The chronological framework of the work covers the period from the collapse of the USSR and the beginning of the functioning of the Russian Federation as a separate actor in the international arena and up to the present day. The author analyzes the evolution of the policy of the Scandinavian countries towards Russia. The article sets out the main elements of the policy of these countries in relations with the Russian Federation. The researcher presents the main challenges that Sweden and Norway face today in the process of implementing this policy towards Russia.
W artykule przedstawione zostały cechy charakteresytyczne polityki zagranicznej Szwecji i Norwegii wobec Rosji. Ramy chronologiczne pracy obejmują okres od upadku ZSRR oraz początku funkcjonowania Federacji Rosyjskiej jako oddzielnego aktora na arenie międzynarodowej i do czasów współczesnych. Autor analizuje ewolucję polityki państw skandynawskich wobec Rosji. W artykule wyznaczone są główne akcenty polityki tych państw w stosunkach z Federacją Rosyjską. Badacz przedstawia główne wyzwania, wobec których stoją dziś Szwecja i Norwegia w procesie realizacji owej polityki wobec Rosji.
Статья о российском векторе внешней политики Швеции и Норвегии. Хронологические рамки произведения охватывают период от распада СССР и начала становления Российской Федерации как отдельного актора на международной арене и до событий нашего времени. Автор анализирует трансформацию политики скандинавских государств в отношении России. В статье обозначены основные акценты данных стран в их отношениях с Российской Федерацией. Исследователь учитывает основные вызовы, с которыми сталкиваются Швеция и Норвегия в процессе реализации российского вектора своей внешней политики.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2020, 6, 2; 97-113
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Założenia polityki zagranicznej Prawa i Sprawiedliwości wobec Rosji w programie wyborczym partii z 2019 r.
Assumptions of Law and Justice’s foreign policy towards Russia in the 2019 election program
Предположения внешней политики Закона и Справедливости в отношении России в предвыборной программе 2019 г.
Autorzy:
Liszkowska, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15822299.pdf
Data publikacji:
2023-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
foreign policy
Polska
Russia
Law and Justice
election program
внешняя политика
Польша
Россия
Закон и справедливость
предвыборная программа
Opis:
This article presents the main assumptions and attributes of the Law and Justice (PiS) policy towards Russia, included in the party’s 2019 election program – “Poland – a model of the welfare state”. The article aims to answer the following questions: What policy assumptions towards Russia were presented by Law and Justice in its 2019 election program? What elements does PiS’s policy towards this state consist of? What are the features of this policy? What are the reasons for the approach and policy of PiS towards the Russian Federation? the 2019 PiS election program or subject to a qualitative analysis is the source and starting material for showing the main goals, elements and features of PiS’s foreign policy towards Russia.
В данной статье представлены основные положения и атрибуты политики «Право и справедливость» (ПиС) в отношении России, включенные в предвыборную программу партии на 2019 год – «Польша – модель государства всеобщего благосостояния». Статья призвана ответить на следующие вопросы: Какие политические установки в отношении России были представлены «Правом и справедливостью» в предвыборной программе 2019 года? Из каких элементов состоит политика ПиС в отношении этого государства? Каковы особенности этой политики? В чем причины подхода и политики ПиС по отношению к Российской Федерации? Предвыборная программа ПиС 2019 года является исходным материалом для демонстрации основных целей, элементов и особенностей внешней политики ПиС в отношении России.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2023, 1(36); 39-55
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dyplomacja trzęsień ziemi a zmiana pozycji międzynarodowej Syrii
Earthquake Diplomacy and the Change of the Syria’s International Position
Дипломатия землетрясений и изменение международного положения Сирии
Autorzy:
Małecki, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32443851.pdf
Data publikacji:
2023-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Syria
earthquake diplomacy
disaster diplomacy
foreign policy
Middle East
Сирия
дипломатия землетрясений
дипломатия катастроф
внешняя политика
Ближний Восток
Opis:
Syria is a state which has been affected by multiple series of disasters in the XXI century. Some of them has been natural caused, whereas there were some caused by human activity. Only for the first two decades of the current century, Syria has been the arena of the most complex military conflict, which significantly damaged the whole state and caused its partial international isolation. On the other hand, Syria has struggle with various types of natural disasters, such as drought from 2006 to 2010, numerous floods, the COVID-19 and Cholera outbreak and finally, the recent earthquake, occured in February 2023. The last phenomenon has lead numerous countries to express solidarity with Syria as well as to deliver the humanitarian aid to this country. Some of them are considered to be hostile towards Damascus and president Bashar el-Assad. In parallel to the humanitarian assistance, there was a diplomatic process, which led to full rehabilitation of Syrian president in the region and to full normalization diplomatic relations with other Arabic states as well as to start a dialogue with Turkey. In some analytical and media centers, the recent events have been described as an outcome of the earthquake diplomacy or disaster diplomacy, characterized as the international situation in which the natural disaster and the readiness to counterreaction against its effects, may create the opportunities to deescalate relations between the warrying states. Therefore, would it be accurate to consider the recent disaster in Syria able to create the new process as well as to transform the long-term strategies of a number of countries? This article will deal with analysing political process occured between Syria and the regional powers after the earthquake as well as it will try to answer the question how the international position of Syria has changed and crucially: does the recent earthquake have the impact on these issues?
Сирия – страна, которая в XXI веке подверглась целому ряду катастроф, как природных, так и техногенных. Только за первые два десятилетия этого века страна стала ареной самого многогранного и многопланового вооруженного конфликта, который привел к ее внутренней дезорганизации и частичной изоляции на международном уровне. С другой стороны, Сирию преследуют стихийные бедствия, такие как засуха 2006–2010 годов, многочисленные наводнения, эпидемии КОВИД-19 и холеры и, наконец, разрушительное землетрясение в феврале 2023 года. Последнее вызвало волну выражений солидарности и гуманитарной помощи Сирии со стороны многочисленных стран-союзников, а также тех, кто до сих пор считался враждебным по отношению к правлению президента Башара Асада. Параллельно со спасательной операцией шел дипломатический процесс, который привел к реабилитации сирийского лидера в регионе, полной нормализации отношений с арабскими странами (включая восстановление членства Сирии в Лиге арабских государств) и началу диалога с Турцией. В некоторых аналитических центрах и СМИ последние события описываются как результат дипломатии землетрясений или дипломатии катастроф, характеризуемой, в частности, как международная ситуация, в которой стихийное бедствие и стремление противостоять его последствиям создают возможности для деэскалации между конфликтующими сторонами. Таким образом, создала ли природная катастрофа в данном случае новую международную ситуацию и, следовательно, способна ли она в течение нескольких месяцев пересмотреть многолетнюю стратегию ряда государств? В данной статье мы проанализируем политические процессы между Сирией и государствами региона после землетрясения и попытаемся ответить на вопрос, как изменилась международная позиция Сирии и, самое главное, повлияло ли на эти процессы недавнее землетрясение и какое значение оно имело.
Źródło:
Studia Orientalne; 2023, 4(28); 7-30
2299-1999
Pojawia się w:
Studia Orientalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The impact of COVID-19 pandemic on Turkish foreign policy towards the Western Balkans
Влияние пандемии COVID-19 на внешнюю политику Турции в отношении Западных Балкан
Autorzy:
Niemiec, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2176716.pdf
Data publikacji:
2022-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Republic of Turkey
Western Balkans
COVID-19 pandemic
regional
diplomacy
foreign policy
Турецкая Республика
Западные Балканы
пандемия COVID-19
региональная дипломатия
внешняя политика
Opis:
The scientific aim of this paper is to analyse and evaluate actions taken by Turkey’s leading politicians with regard to the Western Balkan states (i.e. Albania, Bosnia and Herzegovina, Kosovo, Montenegro, North Macedonia and Serbia) during the COVID-19 pandemic. Since the Justice and Development Party came to power in 2002, Turkey has attempted to increase its international influence through diplomatic, economic and cultural measures. Western Balkans region, with which Turks have historical and ethnic ties, is one of the key areas in AKP’s doctrine. Adopting image theory in international relations as the theoretical foundation, this research examines implementation of Turkish foreign policy in the Western Balkans in times of SARS-CoV-2 coronavirus pandemic. By employing available original Turkish sources (academic publications, public reports, press releases), the main objectives of Turkey’s political strategy towards the region have been determined. Detailed analysis of official statements and speeches of Turkish policy-makers was also fundamental for this study. In this context, the values and symbols to which the AKP government refers in its activities in the Western Balkans have been identified. Based on content analysis, comparative analysis and political discourse analysis, this research seeks to explain the rationale of Turkish actions in recent months. As a conclusion, future prospects for Turkey’s involvement in the Western Balkans have been presented and discussed.
Научная цель этой статьи — проанализировать и оценить действия, предпринятые ведущими политиками Турции в отношении западно-балканских государств (т. е. Албании, Боснии и Герцеговины, Косово, Черногории, Северной Македонии и Сербии) во время пандемии COVID-19. С тех пор как в 2002 году к власти пришла Партия справедливости и развития, Турция пыталась усилить свое международное влияние с помощью дипломатических, экономических и культурных мер. Регион Западных Балкан, с которым турки имеют исторические и этнические связи, является одним из ключевых направлений доктрины ПСР. Принимая теорию имиджа в международных отношениях в качестве теоретической основы, это исследование изучает реализацию внешней политики Турции на Западных Балканах во время пандемии коронавируса SARS-CoV-2. Используя доступные оригинальные турецкие источники (академические публикации, публичные отчеты, пресс-релизы), были определены основные цели политической стратегии Турции в отношении региона. Детальный анализ официальных заявлений и выступлений турецких политиков также имел основополагающее значение для данного исследования. В этом контексте были определены ценности и символы, на которые ссылается правительство ПСР в своей деятельности на Западных Балканах. Основанное на контент-анализе, сравнительном анализе и анализе политического дискурса, это исследование призвано объяснить причины действий Турции в последние месяцы. В заключение были представлены и обсуждены будущие перспективы участия Турции в делах на Западных Балканах.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2022, 4(35); 201-228
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wywiad jako instrument chińskiej polityki zagranicznej – przyczynek do badań
Intelligence as a tool of Chinese foreign policy – contribution to research
Rазведка kитай в качестве инструмента внешней политики – вклад в исследование
Autorzy:
Adamczyk, Marcin
Baraniuk, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2010952.pdf
Data publikacji:
2017-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Intelligence
foreign policy
People’s Republic of China
intelligence cycle
foreign policy tools
pазведка
внешняя политика
Китайская Народная Республика
цикл разведки
инструменты внешней политики
Opis:
The article takes up the problem of Chinese intelligence as a tool of support foreign policy. In the first place, the theoretical concepts and assumptions concerning this domain of state policy have been systematized. A review of selected foreign policy definitions in Polish-language political literature was conducted in this respect. Next the authors discussed the specificity of foregin policy determinants, structures and instruments. The key determinants of China’s foreign policy of political, military, geographic, economic, and doctrinal character were discussed in following part of article. In the last part of the paper, an attempt was made to answer the question of how the above conditions affect the demand and performance of Chinese intelligence activities.
В статье рассматривается вопрос об условиях китайской разведывательной работы в качестве инструмента для поддержки внешней политики. Первый был сделан для систематизации концепций и теоретических предположений относительно области государственной политики. Сделано в этой связи обзор выбранного определения функционирования на польском языке и литературе внешней политики, политологии были сделаны, чтобы обсудить специфику условий, структуры и инструментов. Затем рассматриваются ключевые детерминанты внешней политики Китая политического, военного, географического, экономического и концептуальных и доктринальных. В последней части статьи через призму попыток ответить на вопрос о том, как эти факторы влияют на спрос и реализацию китайской разведывательной деятельности.
Źródło:
Studia Orientalne; 2017, 1(11); 41-72
2299-1999
Pojawia się w:
Studia Orientalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tajny Wywiad Zagraniczny Abwehry w latach 1919–1933
The Secret Foreign Intelligence Service of the Abwehr 1919–1933
Секретная служба внешней разведки абвера в 1919–1933 гг.
Autorzy:
Altenhöner, Florian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1925465.pdf
Data publikacji:
2021-12-23
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
służba wywiadowcza
Rzesza Niemiecka
Polska
okres międzywojenny
polityka zagraniczna
Reichswehra
Europa
Abwehra
intelligence service
German Reich
Polska
interwar period
foreign policy
Reichswehr
Europe
Abwehr
разведка
Германский Рейх
Польша
межвоенный период
внешняя политика
Рейхвер
Европа
абвер
Opis:
W artykule analizie poddano zagadnienie tajnej służby wywiadowczej Abwehry w okresie Republiki Weimarskiej. Przedstawiono stan badań i podstawę źródłową, a przy uwzględnieniu wewnętrznej i zagranicznej sytuacji politycznej Rzeszy Niemieckiej zarysowano poszczególne niemieckie służby wywiadu wojskowego. Różne założenia dotyczące Abwehry okazały się błędne: ani okres 1919–1933 nie był „czasem bezbronności”, ani też traktat wersalski nie zakazał istnienia służb wywiadowczych w Niemczech. Następnie podano ogólne informacje na temat struktury Abwehry i jej działalności. Główna część została poświęcona Wydziałowi I Abwehry, tzw. Geheimer Meldedienst, czyli faktycznej służbie szpiegowskiej. Przedstawiono strukturę Abwehry i jej najważniejsze źródła informacji: służba wywiadowcza agenturalna, służba wywiadowcza z wykorzystaniem środków technicznych (rozpoznanie radiowe i lotnicze) oraz jej współpracę z zagranicznymi służbami wywiadowczymi. Przeprowadzona analiza prowadzi do wniosku, że Abwehra i jej służby szpiegowskie stanowiły niewielką, ale docenianą organizację, która od momentu powstania w 1919 r. dostarczała Reichswehrze ważnych informacji. Ze względu na trudności związane z naturą materiału źródłowego pozostały luki, które należy uzupełnić dalszymi badaniami.
The article analyzes the role of the Abwehr’s secret intelligence service during the Weimar Republic. Firstly, the current state of research as well as the basis for the sources are presented, and individual German military intelligence services are outlined, taking into account the internal and foreign political situation of the German Reich. The article then discusses various assumptions regarding the Abwehr that have turned out to be incorrect, i.e. the period between 1919–1933 was not „a time without the Abwehr”, nor did the Treaty of Versailles forbid the existence of intelligence services in Germany. This is followed by general information concerning the structure of the Abwehr and its activities. The main part of the text is devoted to the First Department of the Abwehr, the so-called Geheimer Meldedienst, which was the actual espionage service. The structure of the Abwehr and its most important sources of information are presented: intelligence agents, the intelligence services use of technical means (radio and air reconnaissance), and its cooperation with foreign intelligence services. The analysis carried out leads to the conclusion that the Abwehr and its spy services were a small but appreciated organization which, from its inception in 1919, provided the Reichswehr with important information. Due to the difficulties with the nature of the source material, gaps remain and need to be filled by further research.
В статье анализируется вопрос о секретной разведывательной службе – абвере – в период Веймарской республики. В начале статьи автором представлено состояние исследований по данной теме и исходная база, а также рассмотрены отдельные немецкие военные разведывательные службы с учетом внутренней и внешней политической ситуации в Германском Рейхе. Различные ранние предположения об абвере оказались неверными: ни период 1919–1933 годов не был „временем без абвера”, ни Версальский договор не запрещал существование спецслужб в Германии. После этого в статье представляются общие сведения о структуре абвера и его деятельности. Основная часть посвящена 1-му отделу абвера, т.н. Geheimer Meldedienst, то есть фактической шпионской службе. Кроме того, в статье представлена структура абвера и его важнейшие источники информации: агентурная разведывательная служба, разведывательная служба с использованием технических средств (радио- и воздушной разведки) и ее сотрудничество с иностранными разведывательными службами. Проведенный анализ приводит к выводу, что абвер и его шпионские службы были небольшой, но высоко ценимой организацией, которая с момента своего основания в 1919 году предоставляла Рейхсверу важную информацию. В связи с трудностями, связанными с характером исходного материала, остаются пробелы, которые необходимо заполнить путем дальнейших исследований.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2021, XXII (LXXIII), 4 (278); 164-188
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Сотрудничество СССР, украинской ССР и белорусской ССР в ООН в период советской перестройки
Cooperation of the USSR, the Ukrainian SSR and the Belarusian SSR in the UN during the perestroika period
Autorzy:
Snapkouski, Uladzimir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1977117.pdf
Data publikacji:
2021-11-01
Wydawca:
National Academy of Sciences of Ukraine. The Institute of History of Ukraine
Tematy:
Soviet Union
Ukrainian SSR
Belarusian SSR
United Nations
perestroika
new thinking
Ministry of foreign affairs
foreign policy
diplomacy
foreign policy activity of the union republics
Советский Союз
Украинская ССР
Белорусская ССР
Организация Объединенных Наций
перестройка
новое мышление
Министерство иностранных дел
внешняя политика
дипломатия
внешнеполитическая деятельность союзных республик
Opis:
В статье исследуются основные направления деятельности и формы взаимодействия СССР, УССР и БССР в ООН и ее специализированных учреждениях в годы перестройки (1985–1991). Для раскрытия темы использованы материалы журнала «Международная жизнь» (обзоры МИД СССР о внешнеполитической деятельности СССР, статьи министров иностранных дел союзных республик, в первую очередь Украины и Беларуси), книжные и журнальные публикации союзных/российских, украинских и белорусских ученых, документы ООН и внешней политики СССР, УССР и БССР. Сознательный акцент автора на союзном уровне отражает реальную ситуацию во взаимоотношениях между союзным центром и республиками в СССР в перестроечный период, когда эти отношения быстро эволюционировали от внешнеполитического диктата центра к самостоятельности республик на международной арене, что в конечном счете привело к распаду СССР и провозглашению независимости всех союзных республик. В статье проанализированы такие вопросы, как новый подход Советского Союза к ООН в годы перестройки, формирование новых отношений между союзными республиками и центром, дипломатическое сотрудничество советских делегаций и представителей социалистических стран в ООН, белорусские инициативы на 45-й сессии Генеральной Ассамблеи ООН (1990). В годы перестройки советское руководство, союзный МИД проделали огромную работу по расчистке завалов «холодной войны», развитию широкого международного сотрудничества и интеграции СССР в мировую экономику. Свой немалый вклад в эту деятельность в рамках ООН и ее специализированных учреждений внесли белорусские и украинские дипломатические службы, получившие значительно более широкие возможности реализации национальных интересов и потребностей своих народов в рамках радикально обновляемых отношений между союзным центром и республиками. Статья является одной из первых попыток в постсоветской историографии исследовать деятельность СССР, УССР и БССР в ООН и ее специализированных учреждениях в период перестройки.
The article examines the main directions of activity and forms of interaction between the USSR, the Ukrainian SSR and the Belarusian SSR in the UN and its specialized institutions during the years of perestroika (1985 - 1991). To disclose the topic, materials from the journal “International Affair” were used (reviews of the USSR Ministry of Foreign Affairs on the foreign policy of the USSR, articles by the foreign ministers of the Union republics, primarily Ukraine and Belarus), book and journal publications of Union / Russian, Ukrainian and Belarusian scientists, documents of the United Nations and foreign policy of the USSR, the Ukrainian SSR and the Belarusian SSR. The author’s conscious emphasis on the union level reflects the real situation in relations between the Union Center and the republics in the Soviet federation during the perestroika period, when these relations rapidly evolved from the foreign policy dictate of the Center to greater autonomy of the republics in the international arena, which ultimately has led to the collapse of the USSR and the proclamation of independence all union republics. The article analyzes such issues as the new approach of the Soviet Union to the UN in the years of perestroika, the formation of new relations between the Union republics and the Center, diplomatic cooperation of Soviet delegations and representatives of socialist countries in the UN, Belarusian initiatives at the 45th session of the UN General Assembly (1990). During the years of perestroika, the Soviet leadership and the union Foreign Ministry did a tremendous job of clearing the rubble of the Cold War, developing broad international cooperation and integration the USSR into the world economy. The Belarusian and Ukrainian diplomatic services have made a significant contribution to this activity within the framework of the UN and its specialized agencies and have received much broader opportunities for realizing the national interests and needs of their peoples within the framework of radically renewed relations between the Union Center and the republics. The article is one of the first attempts in post-Soviet historiography to investigate the activities of the USSR, the Ukrainian SSR and the BSSR in the UN and its specialized institutions during the period of perestroika
Źródło:
The International Relations of Ukraine: Scientific Searches and Findings; 2021, 30; 113-140
2411-345X
2415-7198
Pojawia się w:
The International Relations of Ukraine: Scientific Searches and Findings
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-11 z 11

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies