- Tytuł:
-
The #яНеБоюсьСказать (#IamNotScaredToSpeak) campaign of July 2016 in Facebook’s Russian speaking community: A Discourse Analysis
#яНеБоюсьСказать (#NieBojęSięPowiedzieć) kampania z lipca 2016 roku na rosyjskojęzycznym Facebooku: analiza dyskursu - Autorzy:
- Sedysheva, Anna
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1009412.pdf
- Data publikacji:
- 2019-05-19
- Wydawca:
- Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
- Tematy:
-
feminist movements
gender based violence in Russia
#IamNotScaredToSpeak
digital activism
ruch feministyczny
przemoc ze względu na płeć w Rosji
cyfrowy aktywizm
#NieBojęSię-Powiedzieć - Opis:
-
Digital or hashtag activism in social media platforms such as Twitter and Facebook has gained popularity around the globe. Campaigns such as #MeToo and #YesAllWomen have drawn much needed attention to the problems of gender based violence and misogyny. This article is dedicated to a similar, but unique, campaign – #ЯнеБоюсьСказать (#IamNotScaredToSpeak) – that took place in Facebook’s Russian speaking community in July 2016. (It followed an identical campaign started in Ukraine, which subsequently crossed over into other former Soviet republics such as Kazakhstan.) The objective of this article is twofold. First, utilizing Discourse Analysis, I analyze posts associated with #IamNotScaredToSpeak, and argue that the campaign raised the visibility of the problem of sexual violence largely as a result of women’s active participation in it. A number of women who decided to reveal their personal experiences and others who stood with them against rape culture, helped increase the significance of women’s linguistic agency and made #IamNotScaredToSpeak the first large-scale feminist movement in Russia to date. Second, I will examine the specificity of the #IamNotScaredToSpeak campaign and argue that it was predominantly of a grass-roots nature with the self-organization and participation of ordinary people being crucial to the movement. By way of comparison, the #MeToo campaign, operating in the western context, was largely initiated and led by celebrities.
Aktywizm cyfrowy lub hashtagowy na platformach społecznościowych, takich jak Twitter i Facebook, w ostatnim czasie zyskał popularność na całym świecie. Kampanie takie jak #MeToo i #YesAllWomen zwróciły uwagę na problem przemocy ze względu na płeć i mizoginię. Artykuł ten jest poświęcony podobnej, ale wyjątkowej kampanii – #ЯнеБоюсьСказать (#NieBojęSięPowiedzieć) – która odbyła się w rosyjskojęzycznej społeczności Facebooka w lipcu 2016 roku. (Po tym wydarzeniu identyczną kampanię rozpoczęto na Ukrainie, a następnie w innych byłych radzieckich republikach, między innymi w Kazachstanie.) Cel tego artykułu jest dwojaki. Po pierwsze, przeprowadzając analizę dyskursu, autorka przygląda się postom związanym z #NieBojęSięPowiedzieć i stawia tezę, że kampania, w wyniku aktywnego udziału kobiet, zwiększyła widoczność problemu przemocy seksualnej. Uczestniczki kampanii, które zdecydowały się ujawnić osobiste doświadczenia swoje i innych, pomogły zwiększyć znaczenie kobiecego sprawstwa językowego i uczyniły #NieBojęSięPowiedzieć pierwszym jak dotąd dużym ruchem feministycznym w Rosji. Po drugie, autorka bada specyfikę kampanii #NieBojęSięPowiedzieć i stwierdza, że miała ona przede wszystkim charakter oddolny, a samoorganizacja i udział zwykłych ludzi były kluczowe dla powstania ruchu. W przeciwieństwie do #NieBojęSięPowiedzieć kampania #MeToo, działająca w kontekście zachodnim, była w dużej mierze inicjowana i prowadzona przez gwiazdy. - Źródło:
-
Praktyka Teoretyczna; 2018, 30, 4
2081-8130 - Pojawia się w:
- Praktyka Teoretyczna
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł