Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "potwór" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Monstrosity – Illness – Wound: Uncanny Interconnections in Deborah Levy’s "Hot Milk"
Potworność – choroba – rana. Niesamowite połączenia w „Gorącym mleku" Deborah Levy
Autorzy:
Kisiel, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26066420.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Deborah Levy
potwór
choroba
meduza
Meduza
kobiecość
monster
disease
jellyfish
Medusa
femininity
Opis:
Sofia Papastergiadis – the protagonist of Deborah Levy’s Hot Milk – seems to be encircled by various monstrosities. First, her overbearing, monstrous mother suffers from an equally monstrous unidentifiable illness, because of which the two women travel to Almería, seeking answers and potential therapy. Second, while in Andalusia, Sofia is often attacked by Medusae/jellyfish, which is a painful, yet uncannily addictive experience. Third, the protagonist is puzzled with her own doubtful motivations, hasty decisions, and dark fascinations, resurfacing, for instance, in a pursuit of toxic, but sensual, affairs. All of these drive Sofia to investigate yet another monster: one residing inside her. In this article, I propose a reading informed by psychoanalysis and feminist criticism which aims at tracing how the discourse of illness interweaves with that of monstrousness in Levy’s Booker-shortlisted bildungsroman. Keeping in mind that disease and monstrosity engage in an interplay of secrecy and revelation in the novel, I wish to study the implications of that for the protagonist and her relationships with others.
Sofię Papastergiadis, bohaterkę powieści Deborah Levy pt. Gorące mleko, zdają się otaczać liczne potwory i potworności. Po pierwsze, jej apodyktyczna, potworna matka cierpi na równie potworną tajemniczą chorobę, ze względu na którą kobiety decydują się na podróż do Almerii, w nadziei na znalezienie odpowiedzi i możliwej terapii. Po drugie, przebywając w Andaluzji, Sofia jest wielokrotnie atakowana przez meduzy; spotkania z nimi okazują się bolesne, ale i uzależniające. Po trzecie, Sofia mierzy się z własnymi wątpliwymi intencjami, pochopnymi decyzjami i mrocznymi fantazjami, ujawniającymi się, na przykład, w toksycznych, choć zmysłowych, romansach. Powyższe przykłady potworności zmuszają Sofię do przyjrzenia się jeszcze jednemu potworowi: jej samej. W niniejszym artykule, chciałabym podjąć się interpretacji nominowanej do nagrody Bookera powieści Levy, w której z użyciem psychoanalizy i krytyki feministycznej przyjrzę się temu, jak dyskurs choroby nakłada się z dyskursem potworności. Mając na uwadze, że w Gorącym mleku choroba i potworność uczestniczą w strategiach zaciemniania oraz objawiania znaczenia, pragnę zbadać, jakie mogą mieć one konsekwencje dla głównej bohaterki oraz jej relacji z innymi postaciami.
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2023, 47; 199-214
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mesopotamian Faulkner: As I Lay Dying and the Southern Anthropocene in the 1930s
Faulkner z Mezopotamii. Kiedy umieram i południowy Antropocen lat trzydziestych XIX wieku
Autorzy:
Kuhn, Joseph
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912495.pdf
Data publikacji:
2021-09-03
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Literatura międzywojennego Południa USA
rolnictwo bawełny
powódź
agrilogistyka
głęboki czas
pierwsza wojna światowa
matka-potwór
antropologiczne cechy człowieka
maski
komedia o przetrwaniu
Antropocen
Literature of the interwar South
cotton agriculture
the Anthropocene
flooding
agrilogistics
deep time
World War One
the mother-monster
anthropological characteristics of the human
masks
comedy of survival
Opis:
This article attempts to read William Faulkner’s novel As I Lay Dying (1930) within the recent theoretical framework of the Anthropocene. It pays particular attention to the local appearance of the Anthropocene in the interwar American South, which became visible in flooding and deforestation. It argues that the story of the hill-farming Bundren family requires more than an ideological reading that would emphasize the eventual assimilation of the family to the modern market in the New South. It advances instead an ecological-historical interpretation, central to which is a reading of the deceased Addie Bundren as a topographical figure for the toxic southern soil. Her family are seen as continuers of a tradition of “agrilogistics” (Timothy Morton) that dates back over twelve thousand years to Mesopotamia. The article tries to identify the consequences of this reading for Faulkner’s representation of character, which can be seen as a static product of the deep time of geological periods. Finally, it argues that Darl Bundren’s subjectless, extreme consciousness is the only one in the novel that has some comprehension of the advent of the southern Anthropocene, although he has no way of extracting himself from this advent apart from absolute madness.
Artykuł jest próbą wpisania powieści Williama Faulknera Kiedy umieram (1930) w ramy najnowszych teoretycznych założeń antropocenu. Autor zwraca uwagę na lokalny obraz Antropocenu, który przejawiał się na południu Stanów Zjednoczonych lat międzywojennych w takich zjawiskach, jak powodzie i wylesianie. Autor zauważa, że historia rodziny Bundrenów uprawiających pola na wzgórzach wymaga czegoś więcej niż interpretacji ideologicznej, która podkreśla ostateczną asymilację rodziny w realiach ówczesnego rynku. Zamiast tego autor wysuwa interpretację ekologiczną i historyczną, której centralnym punktem jest odczytanie postaci zmarłej Addie Bundren jako topograficznej figury toksycznej południowej gleby. Jej rodzina jest postrzegana jako kontynuatorka tradycji “agrilogistyki” (Timothy Morton), która sięga ponad dwanaście tysięcy lat wstecz, do Mezopotamii. Artykuł identyfikuje konsekwencje tego odczytania w przedstawieniu bohaterów przez Faulknera, którzy reprezentują głęboki czas okresów geologicznych. Autor argumentuje także, że bezpodmiotowa, ekstremalna świadomość Darla Bundrena pozwala mu, jako jedynej postaci w powieści, na częściowe uzmysłowienie sobie nadchodzącego antropocenu, chociaż jedyną możliwością poradzenia sobie z ową świadomością staje się absolutne szaleństwo.
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2021, 42; 231-245
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies