Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "indigenous knowledge" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Zwierzęcy cmentarz z „Pana Tadeusza
An animal cemetery in "Pan Tadeusz"
Autorzy:
Filipowicz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/691973.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
filozofia posthumanizm, zooantropologia, ekokrytyka
indigenous knowledge, ethnoethology, enthozoology, animism, umwelt
Opis:
The article is an attempt to non-anthropological read the fragment of Pan Tadeusz about an animal cementery. In the light of indigenous knowledge, Mickiewicz’s “matecznik” seems to be a relic of the animistic imagination, in which human and non-human persons have similar ontological status. Basing on the folk tradition rooted in the direct experience, the poet also anticipates quite modern natural science diagnoses – about the “spiritual life of animals” and their convergent with human mortual customs.
Artykuł jest próbą nieantropologicznej lektury mówiącego o zwierzęcym cmentarzu fragmentu Pana Tadeusza. Odczytywany w świetle wiedzy indygenicznej Mickiewiczowski matecznik okazuje się pod wieloma względami reliktem animistycznej wyobraźni, w której ludzie i nie-ludzie mają podobny ontologiczny status. Czerpiąc z zakorzenionej w bezpośrednim doświadczeniu ludowej wiedzy, poeta antycypuje również całkiem współczesne przyrodoznawcze rozpoznania – te o „duchowym życiu zwierząt” oraz ich zbieżnych z ludzkimi mortualnych zwyczajach.
Źródło:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies; 2019, 5
2719-2687
2451-3849
Pojawia się w:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Against the “Anthropocene Apathy”. About the Rescue Potential of Postsecularism (on the Example of Works by the Romany Poetess Papusza)
Przeciw „marazmom antropocenu”. O ratunkowym potencjale postsekularyzmu (na przykładzie twórczości romskiej poetki Papuszy)
Против «равнодушия антропоцена». О постсекуляризме и его способности спасти мир (на примере творчества цыганской поэтессы Папуши)
Autorzy:
Filipowicz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1879920.pdf
Data publikacji:
2021-06-29
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
постсекуляризм
аборигенные знания
новый анимизм
цыганская культура
Папуша
postsekularyzm
wiedza indygeniczna
nowy animizm
kultura romska
Papusza
post-secularism
indigenous knowledge
new animism
Roma culture
Opis:
The sense of hopelessness vis-à-vis the anthropocentric paradigm makes it difficult today to think about the future of the planet and reinforces pessimism and resignation. This is also true of the eco-critically inflected humanities; they highlight the need for an awareness-raising transformation that could limit the extent of the expected climate catastrophe. At this point, they must be supported by tools capable of changing reality. Such tools must meet the social needs of wholeness, meaning, and spirituality and remain open to non-Western models of religiosity. It is especially worth looking for them in post-secular thinking, which combines a reasoned and an intuitive way of understanding reality.
Чувство безнадежности по отношению к антропоцентрической парадигме мешает думать о будущем планеты и усиливает пессимизм и смирение. Это также касается гуманитарных наук об окружающей среде, обращающих внимание на необходимость изменения сознания, которая может помочь ограничить масштабы климатической катастрофы. Сегодня изменение человеческого сознания требует поддержки в виде эффективных инструментов для изменения реальности, которые удовлетворят потребность в целом, смысле и духовности, оставаясь при этом открытыми для иных, чем западные, моделей религиозности. Эти инструменты стоит искать в особенности в постсекулярном мышлении, сочетающем рациональное и интуитивное понимание реальности.
Poczucie beznadziei wobec antropocentrycznego paradygmatu utrudnia dziś myślenie o przyszłości planety i wzmacnia pesymizm i rezygnację. Dotyczy to również ekokrytycznych nauk humanistycznych, które zwracają uwagę na potrzebę świadomościowej transformacji, mogącej ograniczyć zasięg katastrofy klimatycznej. Wymagają one dziś wsparcia w postaci narzędzi zmiany rzeczywistości, które odpowiadałyby społecznym potrzebom całości, sensu, duchowości oraz pozostawały otwarte na inne niż tylko zachodnie modele religijności. Warto ich szukać zwłaszcza w myśleniu postsekularnym, które łączy w sobie rozumowe i intuicyjne rozumienie rzeczywistości.
Źródło:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies; 2021, 1 (7); 1-25
2719-2687
2451-3849
Pojawia się w:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies