Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "critique" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Gombrowicz od tyłu Projekt krytyki analnej na przykładzie powieści Ferdydurke
    Gombrowicz From Behind An Analysis of Ferdydurke as an Illustration of the Project of Anal Critique
    Autorzy:
    Kaliściak, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/534874.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    anal critique
    identity
    phallus
    writing
    Opis:
    The article proposes an “anal” reading of Witold Gombrowicz’s Ferdydurke from the perspective of the so‑called “anal turn” in the research on masculinities within the field of queer theories. The author presents an overview of theoretical perspectives, in which anality has been recognized as a suppressed component of male identity (e.g. Freud, Bataille, Kristeva, Deleuze and Guattari, Hocquenghem, Laporte). Masculinity seen from this angle is based on a radical shift of the foundation from a phallogocentric position to a more dispersed, non‑centralist, and thus more difficult to grasp, “anal” approach. In Gombrowicz’s work this change is best illustrated in the reflections on the subject of privacy. The subjectivity of the main character of Ferdydurke organises himself not around phallus but anus, and this new, radically shifted and dispersed subjectivity is called by Gombrowicz the private (or “upupiona”, “pampered”)masculinity, which reactivates the suppressed anality. The author analyses Ferdydurke also in the context of a peculiarly understood theory of “anal work,” in the light of which a literary work appears as an excrement and writing as excretion.
    Źródło:
    Śląskie Studia Polonistyczne; 2016, 8, 1-2; 59-97
    2084-0772
    2353-0928
    Pojawia się w:
    Śląskie Studia Polonistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Od krytyki do postkrytyki. Nowe możliwości interwencji społecznych literatury w Limits of Critique Rity Felski
    From Critique to Post-Critique. New Possibilities for Social Interventions of Literature in Rita Felski’s The Limits of Critique
    Autorzy:
    Mizerkiewicz, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2194817.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-22
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    krytyka
    postkrytyka
    Rita Felski
    hermeneutyka podejrzeń
    teoria aktora-sieci
    critique
    post-critique
    hermeneutics of suspicion
    actor-network theory
    Opis:
    W artykule omówiono przełomowy w anglosaskich studiach literaturoznawczych projekt postkrytyki sformułowany w książce Rity Felski Limits of Critique. Zreferowano przeprowadzoną przez badaczkę wszechstronną analizę „hermeneutyki podejrzeń”, w której to analizie Felski wykazujała liczne ograniczenia owej hermeneutyki. Felski zaproponowała, by krytykę – rozumianą jako oschłe emocjonalnie czytanie literatury stanowiące część panoptycznego systemu władzy ujarzmiającej jednostki – zmodyfikować o jakości afektywne oraz nowe widzenie ontologii dzieła literackiego. Badaczka uważa, że dzięki Brunona Latoura teorii aktora-sieci można zacząć postrzegać utwór literacki jako sprawczego aktora pozaludzkiego. Dzieło unika wówczas udziału w jałowym sporze między ideą autonomii sztuki a radykalnym pragmatyzmem zakładającym pełną zależność znaczeń owego dzieła od kontekstu. Odsłaniana w nowych analizach fenomenologicznych literatura demonstruje swoją zdolność oddziaływania, a zarazem nie dokonuje niczego sama z siebie, lecz robi to we współpracy z innymi ważnymi aktorami ludzkimi i pozaludzkimi (czytelnikami, szkołami, czytelniczymi obyczajami rodzinnymi i innymi). Krytyka opisana w Limits of Critique staje się świadomą uczestniczką interwencji społecznych literatury polegających na wspólnym odkrywaniu możliwości zaistnienia nowych rodzajów połączeń, sieci i wspólnot. Tym samym krytyka i literatura przyczyniają się do wypracowania szczególnie efektywnych odmian sprawstwa estetycznego, ekonomicznego i politycznego.
    The article discusses a groundbreaking post-critical project in Anglo-Saxon literary studies formulated in Rita Felski’s book The Limits of Critique. Tomasz Mizerkiewicz offers a comprehensive analysis of the “hermeneutics of suspicion” carried out by Felski, showing its numerous limitations. Felski argues that criticism – understood as an emotionally uninvolved reading of literature being part of the panoptic system of power that subjugates individuals – should be modified to embrace an affective quality and a new vision of the ontology of a literary work. Felski believes that thanks to Bruno Latour’s actor-network theory, it is possible to begin to perceive the literary work as a causative non-human actor. The work then avoids participating in the sterile dispute between the idea of the autonomy of art and radical pragmatism, which assumes the full dependence of the meanings of this work on the context. Theorized in new phenomenological analyses, literature demonstrates a capacity to exert influence. At the same time, it does not do anything by itself, but in cooperation with other important human and non-human actors (readers, schools, reading family customs and others). The type of critique described in The Limits of Critique becomes a conscious participant in the social interventions of literature consisting in the joint discovery of the possibility of the emergence of new types of connections, networks and communities. Thus, critique and literature contribute to the development of particularly effective varieties of aesthetic, economic and political agency.
    Źródło:
    Śląskie Studia Polonistyczne; 2022, 20, 2; 1-13
    2084-0772
    2353-0928
    Pojawia się w:
    Śląskie Studia Polonistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kantowskie ugruntowanie podstaw filozofii Stefana Brzozowskiego. Krytyka problemu systematyczności
    Neo-Kantian roots in Stanisław Brzozowski’s philosophy. Review of the problem of regularity
    Autorzy:
    Witkowska, Natalia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/665083.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Stanisław Brzozowski
    Kant
    neokantyzm
    krytyka
    Neo-Kantianism
    critique
    Opis:
    The article focuses on the presentation of Kantian sources in Stanisław Brzozowski’s philosophy, who was an outstanding philosopher, writer, and critic. Due to the value of his work, appreciated for over a hundred years by both domestic and foreign researchers, in the article, I emphasize the issue related to the proper conduct of the analysis of its activities. I also point out the most frequent errors that lead to interpretative contradictions within the philosophical reflection that Stanisław Brzozowski created.
    Niniejszy artykuł koncentruje się na przedstawieniu kantowskich źródeł filozofii Stanisława Brzozowskiego, wybitnego filozofa, literata oraz krytyka. Ze wzgledu na wartość jego pracy, docenianej od ponad stu lat przez zarówno krajowych jak i zagranicznych badaczy, w artykule podkreślam kwestię związaną z właściwym prowadzeniem analizy jego działalności. Wskazuję również na najczęstrze błędy, które prowadzą do sprzeczności interpretacyjnych w ramach namysłu filozoficznego, jaki stworzył Stanisław Brzozowski.
    Źródło:
    Folia Philosophica; 2018, 39
    1231-0913
    2353-9445
    Pojawia się w:
    Folia Philosophica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Between Suspicion and Love. Reality, Postcritique, and Euro-American Modernization (An Introduction to the Debate)
    Autorzy:
    Mitrano, Mena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1008992.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Critique and Postcritique
    Italian Theory
    Modernism
    Modernity
    European-American Relations
    Opis:
    The essay introduces major tenets in the current debate on postcritique, focusing especially on the widespread rejection of symptomatic reading in literary studies and on the rejection of rupture as both a modernist and theoretical model for the conception of the new. Further, it presents theory as a phase of Euro-American modernization. Finally, it outlines a wider, more dynamic concept of critique, understood as a movement of intellectual—and geographical—displacements.
    Źródło:
    Review of International American Studies; 2020, 13, 2; 185-208
    1991-2773
    Pojawia się w:
    Review of International American Studies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Écriture féminine w dwudziestoleciu międzywojennym
    Écriture féminine in the Interwar Period
    Autorzy:
    Kocue, Hanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/534616.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    feminine writing
    ecriture feminine
    interwar period
    style
    corporality
    feminist critique
    Opis:
    The aim of this article is to analyze polemics published in the interwar period in “Wiadomości Literackie” magazine and initialized by the debut of Maria Kuncewiczowa. This polemics gave rise to discussion on the style of female writing in general. Criticism focused on the language spoken by writers trying to tell their own private or even intimate stories ruled out from the dominant narrative created by the male authors.
    Źródło:
    Śląskie Studia Polonistyczne; 2017, 10, 2; 293-310
    2084-0772
    2353-0928
    Pojawia się w:
    Śląskie Studia Polonistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Akcjonizm Wiedeński - transgresja jako sztuka społecznej negacji
    Viennese Actionism: Transgression as an Art of Social Negation
    Autorzy:
    Borchardt, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/467995.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Akcjonizm Wiedeński
    antropologia kultury
    transgresja
    krytyka społeczna
    Viennese Actionism
    cultural anthropology
    transgression
    social critique
    Opis:
    [abstrakt po polsku poniżej]Marcin BorchardtFaculty of PhilologyUniversity of GdańskPoland Viennese Actionism: Transgression as an Art of Social NegationAbstract: An act of creation, as a form of human activity whose aim is to bring new value into the world of art is of processual character. Transgression is one of many possible forms of this process. It is defined as a violent, radical, irreversible act of creation, an emanation of the artist’s freedom which consists in disturbing, transgressing, and breaking social rules, laws, or cultural norms – willfully or not – in order to cause a certain artistic effect whose consequences are unpredictable and remain completely outside of the creator’s control. In the second half of the 20th century, a group of radicals calling themselves Wiener Aktionsgruppe began to dangerously balance on the verge of crime. Art, based on the acts of transgression, acquired a role as a tool of social critique, a total negation of the values represented in the “society of dwarves,” a resistance towards a dysfunctional reality. Aesthetic terrorism was a weapon of provocation, a manifestation of a revolt, an attempt to make any kind of change, or simply a distinct approach to aesthetic value. The paper analyses the creative attitudes of Rudolf Schwarzkogler, Günter Brus, Hermann Nitsch, and Otto Muehl, and the causes and consequences of their transgressions. The author also investigates the evolution of the reception of the Viennese Actionists as an example illustrating the dangerous process of getting accustomed to transgression in the course of a slow assimilation of all artistic extremisms inspired by political interest.Keywords: Viennese Actionism, cultural anthropology, transgression, social critique Marcin BorchardtWydział FilologicznyUniwersytet Gdański Akcjonizm Wiedeński - transgresja jako sztuka społecznej negacjiAbstrakt: Akt twórczy jako forma aktywności człowieka, której celem jest powstanie wartości, zwykle w świecie sztuki nazwanej dziełem, ma charakter procesualny. Transgresja jest jedną z wielu możliwych postaci tego procesu. Definiowana jako gwałtowny, radykalny, nieodwracalny akt twórczy - emanacja wolności artysty, polegająca na, świadomym lub nie, naruszaniu, przekraczaniu, łamaniu obowiązujących w społeczeństwie zasad, praw, norm kulturowych, celem wywołania określonego efektu artystycznego, którego konsekwencje są nieprzewidywalne i pozostają poza jakąkolwiek kontrolą twórcy. W drugiej połowie dwudziestego wieku grupa radykałów skupionych w Wiener Aktionsgruppe zaczęła niebezpiecznie balansować na granicy zbrodni. Sztuka - oparta na aktach transgresji, wchodziła w rolę narzędzia społecznej krytyki, totalnej negacji wartości reprezentowanych w „społeczeństwie krasnali”, sprzeciwu wobec dysfunkcyjnej rzeczywistości. Estetyczny terroryzm był orężem prowokacji, manifestacją buntu, próbą wprowadzenia jakiejkolwiek zmiany lub po prostu stanowiskiem osobnym. W niniejszej pracy analizuję postawy twórcze Rudolfa Schwarzkoglera, Güntera Brusa, Hermanna Nitscha i Otto Muehla. Przedstawiam przyczyny i skutki podejmowanych przez nich transgresji. Śledzę ewolucję recepcji sztuki Akcjonistów Wiedeńskich, która może być modelowym przykładem ilustrującym niebezpieczny, inspirowany interesem politycznym, proces oswajania transgresji na drodze powolnej asymilacji wszelkich artystycznych ekstremizmów.Słowa kluczowe: Akcjonizm Wiedeński, antropologia kultury, transgresja, krytyka społeczna
    [abstrakt po polsku poniżej]Marcin BorchardtFaculty of PhilologyUniversity of GdańskPoland Viennese Actionism: Transgression as an Art of Social NegationAbstract: An act of creation, as a form of human activity whose aim is to bring new value into the world of art is of processual character. Transgression is one of many possible forms of this process. It is defined as a violent, radical, irreversible act of creation, an emanation of the artist’s freedom which consists in disturbing, transgressing, and breaking social rules, laws, or cultural norms – willfully or not – in order to cause a certain artistic effect whose consequences are unpredictable and remain completely outside of the creator’s control. In the second half of the 20th century, a group of radicals calling themselves Wiener Aktionsgruppe began to dangerously balance on the verge of crime. Art, based on the acts of transgression, acquired a role as a tool of social critique, a total negation of the values represented in the “society of dwarves,” a resistance towards a dysfunctional reality. Aesthetic terrorism was a weapon of provocation, a manifestation of a revolt, an attempt to make any kind of change, or simply a distinct approach to aesthetic value. The paper analyses the creative attitudes of Rudolf Schwarzkogler, Günter Brus, Hermann Nitsch, and Otto Muehl, and the causes and consequences of their transgressions. The author also investigates the evolution of the reception of the Viennese Actionists as an example illustrating the dangerous process of getting accustomed to transgression in the course of a slow assimilation of all artistic extremisms inspired by political interest.Keywords: Viennese Actionism, cultural anthropology, transgression, social critique Marcin BorchardtWydział FilologicznyUniwersytet Gdański Akcjonizm Wiedeński - transgresja jako sztuka społecznej negacjiAbstrakt: Akt twórczy jako forma aktywności człowieka, której celem jest powstanie wartości, zwykle w świecie sztuki nazwanej dziełem, ma charakter procesualny. Transgresja jest jedną z wielu możliwych postaci tego procesu. Definiowana jako gwałtowny, radykalny, nieodwracalny akt twórczy - emanacja wolności artysty, polegająca na, świadomym lub nie, naruszaniu, przekraczaniu, łamaniu obowiązujących w społeczeństwie zasad, praw, norm kulturowych, celem wywołania określonego efektu artystycznego, którego konsekwencje są nieprzewidywalne i pozostają poza jakąkolwiek kontrolą twórcy. W drugiej połowie dwudziestego wieku grupa radykałów skupionych w Wiener Aktionsgruppe zaczęła niebezpiecznie balansować na granicy zbrodni. Sztuka - oparta na aktach transgresji, wchodziła w rolę narzędzia społecznej krytyki, totalnej negacji wartości reprezentowanych w „społeczeństwie krasnali”, sprzeciwu wobec dysfunkcyjnej rzeczywistości. Estetyczny terroryzm był orężem prowokacji, manifestacją buntu, próbą wprowadzenia jakiejkolwiek zmiany lub po prostu stanowiskiem osobnym. W niniejszej pracy analizuję postawy twórcze Rudolfa Schwarzkoglera, Güntera Brusa, Hermanna Nitscha i Otto Muehla. Przedstawiam przyczyny i skutki podejmowanych przez nich transgresji. Śledzę ewolucję recepcji sztuki Akcjonistów Wiedeńskich, która może być modelowym przykładem ilustrującym niebezpieczny, inspirowany interesem politycznym, proces oswajania transgresji na drodze powolnej asymilacji wszelkich artystycznych ekstremizmów.Słowa kluczowe: Akcjonizm Wiedeński, antropologia kultury, transgresja, krytyka społeczna
    Źródło:
    ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2017, 35
    1508-6305
    2544-3186
    Pojawia się w:
    ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Krytyka, opór, nadzieja. Wokół publicystyki zaangażowanej Henry’ego A. Giroux
    Critique, Resistance, Hope: On Henry A. Giroux’s Political Journalism
    Autorzy:
    Kruszelnicki, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1808264.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-29
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Henry Giroux
    krytyka
    opór
    neoliberalizm
    nauczyciele akademiccy
    nadzieja
    critique
    resistance
    neoliberalism
    academic teachers
    hope
    Opis:
    W artykule ustosunkowuję się do Henry’ego A. Giroux postulatu myślenia o nauczycielach akademickich jako publicznych i transformatywnych intelektualistach oraz do jego twierdzenia o konieczności politycznego zaangażowania humanistyki, zwłaszcza pedagogiki. Wskazuję różne czynniki zagrażające realizacji tych zadań, takie jak: dominacja ideologii neoliberalnej, ofensywa rynkowego fundamentalizmu, nieselektywny nabór kandydatów na studia przez uczelnie i wydziały humanistyczne. Za Giroux podkreślam rolę dyskursu nadziei i możliwości jako koniecznego uzupełnienia krytyki pojętej jako demaskowanie „fałszywej świadomości”, chociaż stronię od nadmiernego w moim uznaniu optymizmu amerykańskiego pedagoga i jego wiary w krytyczny potencjał i obywatelską sprawczość współczesnej młodzieży oraz w możliwość przejęcia przez nauczycieli akademickich kontroli nad warunkami swojej pracy.
    The article discusses and problematizes Henry Giroux’s postulate to construe academic teachers as public and transformative intellectuals along with his claim that both humanities and social sciences, notably pedagogy, ought to be thought of as politically engaged. The author of the article indicates different factors thwarting  the implementation of those postulates, such as: the dominance of neoliberal ideology, the onslaught of market fundamentalism, and an unselective manner in which students are enrolled into universities, in particular humenities’ departments. Following in Giroux’s footsteps, the author undescores the role played by the discourse of possibility and hope, as a necessary complement to the criticism conceived of as stripping away the “false consciousness,” yet – at the same time –  he steers clear of the over-optimitic belief espoused by Giroux about the contemporary young people’s critical potential and civic agency, as well as the feasibility of reclaiming power over the conditions of their work by academicians.
    Źródło:
    Chowanna; 2020, 1(54); 1-11
    0137-706X
    2353-9682
    Pojawia się w:
    Chowanna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Recenzenckie zachwyty i niedyskrecje Seweryn Bączalski w roli krytyka Światowej Rozkoszy Hieronima Morsztyna
    Reviewers’ raptures and indiscretions Seweryn Bączalski as a critic of Hieronim Morsztyn’s Światowa Rozkosz
    Admirations et indiscrétions des critiques littéraires Seweryn Bączalski en tant que critique littéraire de Światowa Rozkosz de Hieronim Morsztyn
    Autorzy:
    Grześkowiak, Radosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/534552.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    baroque poetry
    literary criticism in poetry
    allegory
    Seweryn Bączalski
    Hieronim Morsztyn
    poésie baroque
    critique littéraire versifiée
    allégorie
    Opis:
    In Old Polish literature, literary criticism was virtually unknown. In view of the scarcity of appraisals and reviews, a rhyming review written by a second-rate poet from the second half of the 17th century Seweryn Bączalski has extraordinary weight. In a poem Do tego, co już przeczetł, which crowns his 1608 collection of poems Przestrach śmiertelny, Bączalski evaluates the works of several poets from Cracow of that time, taking this opportunity to comment in great detail on Hieronim Morsztyn’s popular poem Światowa Rozkosz, published in 1606. The reviewer was riveted by an apparent clash: throughout the poem, Morsztyn enumerates multitudinous delights, only to unexpectedly deprecate in the ending their value when confronted with death and decay. This discrepancy hardly motivated in the poem and still attracting researchers’ attention, Bączalski motivates by a biographical key presenting Morsztyn as an inveterate womanizer who, finally, ends up ensnared by… syphilis. This experience allegedly changed the poet’s attitude towards carnal pleasures, and Światowa Rozkosz gave this existential discovery of his literary form.
    Le phénomène de la critique littéraire n’était pratiquement pas connu dans la littérature polonaise ancienne. Étant donné le manque d’opinions et d’élaborations à cette époque-là, la critique littéraire versifiée de Seweryn Bączalski, rimeur médiocre de la première moitié du XVIIe siècle, prend une importance extraordinaire. Dans le vers Do tego, co już przeczetł couronnant son recueil de 1608 intitulé Przestrach śmiertelny, Bączalski évalue la création artistique de quelques poètes créant à Cracovie, tout en analysant le fameux poème Światowa Rozkosz que Hieronim Morsztyn a publié en 1606. L’attention du critique littéraire vivant dans l’ancienne Pologne a été attirée par une contradiction nettement visible dans le poème mentionné ci-dessus : dans la majeure partie de l’ouvrage, l’auteur énumérait minutieusement de nombreux plaisirs pour finalement, et d’une façon inattendue, déprécier leur importance à l’égard de la mort et la putréfaction du corps. Bączalski explique cette divergence – motivée dans le texte d’une manière chétive et attirant jusqu’à présent l’attention des chercheurs intrigués – à l’aide d’une clé biographique, tout en présentant Morsztyn comme un dragueur incorrigible qui a été pris aux filets de la… vérole. Cette expérience a changé l’attitude du poète envers les plaisirs charnels, et Światowa Rozkosz a donné à cette leçon existentielle une expression littéraire.
    Źródło:
    Śląskie Studia Polonistyczne; 2015, 6, 1; 23-51
    2084-0772
    2353-0928
    Pojawia się w:
    Śląskie Studia Polonistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Spór (albo dwugłos) w służbie myślenia
    Dispute (or dialogue) in the service of thinking
    Différend (ou dialogue) au service du penser
    Autorzy:
    Krakowiak, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/534979.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Polish literary criticism of the 20th century
    personalism
    dialogism
    Kazimierz Wyka
    Ludwik Fryde
    critique littéraire polonaise du XXe siècle
    personnalisme
    caractère
    dialogique du discourse
    Opis:
    The article depicts relations between two distinguished Polish literary critics from the interwar period – Kazimierz Wyka and Ludwik Fryde. They both represented the same literary generation (the 1910 generation) and the same programmepostulating critical model. Despite shared interests, among them responses to the same literary events (especially Maria Dąbrowska’s Noce i dnie) and shared issues of literary generations, their relationship was usually described as a dispute. Wyka and Fryde adopted a different stance on the critical and social impact of Stanisław Brzozowski and the significance of work of Wyka’s master Stefan Kołaczkowski. Their world view also differed. Although both critics were among the first proponents and promoters of personalism in Poland, Wyka was closer to Emmanuel Mounier’s way of thinking, whereas Fryde was closer to Jacques Maritain’s.
    Dans l’article, on a présenté les relations de deux représentants éminents de la critique littéraire polonaise de l’entre-deux-guerres : Kazimierz Wyka et Ludwik Fryde. Tous les deux représentaient la même génération littéraire (celle de 1910), ainsi que le même modèle de critique (programmatif et postulatif). Malgré leurs intérêts communs – parmi lesquels il faut ranger non seulement la réaction aux mêmes événements littéraires (avant tout Noce i dnie de Maria Dąbrowska), mais aussi la problématique des générations littéraires –, on considère communément la relation mutuelle des deux critiques comme un différend. Les différences des attitudes de Wyka et Fryde sont visibles dans l’appréciation du modèle de critique et de l’influence sociale de Stanisław Brzozowski, dans l’appréciation de l’importance des ouvrages du maître de Wyka – Stefan Kołaczkowski –, ainsi que dans des questions particulières relatives à la vision du monde. Bien que les deux critiques figurassent parmi les premiers propagateurs et partisans du personnalisme en Pologne, la façon de penser d’Emmanuel Mounier était plus proche à Wyka, par contre celle de Jacques Maritain était plus proche à Fryde.
    Źródło:
    Śląskie Studia Polonistyczne; 2015, 6, 1; 91-108
    2084-0772
    2353-0928
    Pojawia się w:
    Śląskie Studia Polonistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies