Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "baroque" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Kaznodziejski „pojedynek” Józefa Wereszczyńskiego z Jakubem Wujkiem (na przykładzie marginaliów)
Preachers’ “duel” of Józef Wereszczyński with Jakub Wujek (based on marginalia)
« Duel » prédicateur de Józef Wereszczyński avec Jakub Wujek (à l’exemple des marginalia)
Autorzy:
Sitkowa, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/535020.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Baroque homiletic
intertextuality
Józef Wereszczyński
Jakub Wujek
homilétique de l’âge baroque intertextualité
Opis:
The article presents the way in which Józef Wereszczyński (born after 1531, died 1598), a Benedictine abbot from Sieciechów, used, in his work Gościniec pewny niepomiernym moczygębom a omierzłym wydmifuklom świata tego do prawdziwego obaczenia a zbytków) swych pohamowania z Pisma świętego i z rozmaitych autorów zebrany i wydany (1585), one of the sermons of a Jesuit Jakub Wujek (1541–1597), which the latter included in Postylla katoliczna “the greater” (1573–1575; 1584). The focus was on the marginalia – those summarizing the matter and footnotes. It was pointed out that Wereszczyński, besides adopting fragments of a sermon Na tenże dzień Jana świętegokazanie drugie przeciw opilstwu a obżartswu świata dzisiejszego, subjected the marginalia to amplification, substitution and abbreviation practices. Although himself not free from negligence, he also corrected the biblical addresses wrongly identified in Wujek’s Postylla.
Dans l’article, on a présenté la façon dont Józef Wereszczyński (né après 1531 et mort en 1598), abbé des bénédictins à Sieciechowice, a utilisé dans son ouvrage intitulé Gościniec pewny niepomiernym moczygębom a omierzłym wydmikuflom świata tego do prawdziwego obaczenia a zbytków swych pohamowania z Pisma świętego i z rozmaitych autorów zebrany i wydany (1585) un des sermons du jésuite Jakub Wujek (1541–1597), inséré par lui dans Postyilla katoliczna « majeure » (1573–1575 ; 1584). On s’est concentré sur les notes marginales : aussi bien sur celles qui abrégeaient la matière présentée que celles qui renvoyaient aux sources. On a remarqué que Wereszczyński non seulement s’appropriait les fragments du sermon intitulé Na tenże dzień Jana świętego kazanie drugie przeciw opilstwu a obżarstwu świata dzisiejszego, mais aussi il amplifiait, substituait et abrégeait les marginalia ; en plus, il corrigeait les adresses bibliques erronément indiquées dans la Postyilla de Wujek, bien qu’il ne fût pas lui-même exempt d’erreurs.
Źródło:
Śląskie Studia Polonistyczne; 2015, 6, 1; 7-21
2084-0772
2353-0928
Pojawia się w:
Śląskie Studia Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recenzenckie zachwyty i niedyskrecje Seweryn Bączalski w roli krytyka Światowej Rozkoszy Hieronima Morsztyna
Reviewers’ raptures and indiscretions Seweryn Bączalski as a critic of Hieronim Morsztyn’s Światowa Rozkosz
Admirations et indiscrétions des critiques littéraires Seweryn Bączalski en tant que critique littéraire de Światowa Rozkosz de Hieronim Morsztyn
Autorzy:
Grześkowiak, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/534552.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
baroque poetry
literary criticism in poetry
allegory
Seweryn Bączalski
Hieronim Morsztyn
poésie baroque
critique littéraire versifiée
allégorie
Opis:
In Old Polish literature, literary criticism was virtually unknown. In view of the scarcity of appraisals and reviews, a rhyming review written by a second-rate poet from the second half of the 17th century Seweryn Bączalski has extraordinary weight. In a poem Do tego, co już przeczetł, which crowns his 1608 collection of poems Przestrach śmiertelny, Bączalski evaluates the works of several poets from Cracow of that time, taking this opportunity to comment in great detail on Hieronim Morsztyn’s popular poem Światowa Rozkosz, published in 1606. The reviewer was riveted by an apparent clash: throughout the poem, Morsztyn enumerates multitudinous delights, only to unexpectedly deprecate in the ending their value when confronted with death and decay. This discrepancy hardly motivated in the poem and still attracting researchers’ attention, Bączalski motivates by a biographical key presenting Morsztyn as an inveterate womanizer who, finally, ends up ensnared by… syphilis. This experience allegedly changed the poet’s attitude towards carnal pleasures, and Światowa Rozkosz gave this existential discovery of his literary form.
Le phénomène de la critique littéraire n’était pratiquement pas connu dans la littérature polonaise ancienne. Étant donné le manque d’opinions et d’élaborations à cette époque-là, la critique littéraire versifiée de Seweryn Bączalski, rimeur médiocre de la première moitié du XVIIe siècle, prend une importance extraordinaire. Dans le vers Do tego, co już przeczetł couronnant son recueil de 1608 intitulé Przestrach śmiertelny, Bączalski évalue la création artistique de quelques poètes créant à Cracovie, tout en analysant le fameux poème Światowa Rozkosz que Hieronim Morsztyn a publié en 1606. L’attention du critique littéraire vivant dans l’ancienne Pologne a été attirée par une contradiction nettement visible dans le poème mentionné ci-dessus : dans la majeure partie de l’ouvrage, l’auteur énumérait minutieusement de nombreux plaisirs pour finalement, et d’une façon inattendue, déprécier leur importance à l’égard de la mort et la putréfaction du corps. Bączalski explique cette divergence – motivée dans le texte d’une manière chétive et attirant jusqu’à présent l’attention des chercheurs intrigués – à l’aide d’une clé biographique, tout en présentant Morsztyn comme un dragueur incorrigible qui a été pris aux filets de la… vérole. Cette expérience a changé l’attitude du poète envers les plaisirs charnels, et Światowa Rozkosz a donné à cette leçon existentielle une expression littéraire.
Źródło:
Śląskie Studia Polonistyczne; 2015, 6, 1; 23-51
2084-0772
2353-0928
Pojawia się w:
Śląskie Studia Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Siedemnastowieczna Litwa w najnowszej prozie litewskiej O powieści Silva rerum Kristiny Sabaliauskaitė
Seventeenth-century Lithuania in the Latest Lithuanian Prose On Kristina Sabaliauskaitė’s Novel Silva rerum
Autorzy:
Szawerna-Dyrszka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/535041.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Lithuania
Vilnius
bestseller
baroque
space
memory
Opis:
The novel Silva rerum has become a bestseller in Lithuania, although it seems that – as a work contesting the Lithuanian national myth – it did not stand a chance to gain such popularity. It was issued for the first time in 2008 and several re-editions have been released so far. The story of the noble family of Narwojsz, presented in Silva rerum covering the years 1659–1667, turned out to be extremely attractive not only for the Lithuanian reader. The novel has become a bestseller also in Latvia and Estonia. In Poland, it did not get such a large publicity, however – perfectly translated into Polish by Izabela Korybut-Daszkiewicz and published in 2015 – it gained great attention of readers and critics. The author of the article wonders what features decided about the reading success of Silva rerum. She analyzes the baroque stylization of the novel, in which, on many levels, the excess meets with asceticism. She looks at the phenomenon of micro-history, which consequently pushes the “great history” to the background (which is unprecedented in the tradition of the Lithuanian historical novel). She shows how Kristina Sabaliauskaitė transforms the authentic space of Vilnius, capturing the specific genius loci of this city and masterfully combining fiction with geographical and historical reality. 
Źródło:
Śląskie Studia Polonistyczne; 2017, 10, 2; 173-185
2084-0772
2353-0928
Pojawia się w:
Śląskie Studia Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowatorstwo i eksperyment w poezji późnego baroku
Innovation and Experiment in the Poetry of Late Baroque Period
Autorzy:
Pieczyński, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/535004.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
late Baroque period
religious poetry
humanism vs. Christianity
Opis:
Religious poetry of the Saxon times has often in the past prompted quite radical, and at the same time emotional, valuations coming from scholars. Its distinctness from the literature of the preceding periods was also frequently underscored. The present article attempts to expand upon the issue of novelty and unique features of the works by late Baroque religious poets (Stanisław Brzeżański, Franciszek Gniewisz, Karol Mikołaj Juniewicz, Hieronin Falęcki, and Józef Baka). What is assumed to have been characteristic of the said literature is the endeavour at maximal persuasive efficacy and presence of deep internal tensions between christianitas and humanitas.
Źródło:
Śląskie Studia Polonistyczne; 2019, 14, 2; 67-81
2084-0772
2353-0928
Pojawia się w:
Śląskie Studia Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dwaj satyrycy o wyrodnych potomkach zacnych przodków: Krzysztof Opaliński i Adam Naruszewicz
Two satirists on disgraceful descendants of virtuous ancestors: Krzysztof Opaliński and Adam Naruszewicz
Deux satiristes sur les descendants dénaturés des ancêtres honorables : Krzysztof Opaliński et Adam Naruszewicz
Autorzy:
Obremski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/534990.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
poetical satire
Baroque
the Enlightenment
noblemen’s culture
Krzysztof Opaliński
Adam Naruszewicz
satire poétique
baroque
siècle des Lumières
culture de la noblesse
Opis:
Both analysed satires, the one from the mid-17th century and the other written one hundred years later, are connected by a relationship of “incompatible compatibility”; after all, their authors presented as reprehensible what they saw differently: whereas Opaliński criticized lower gentry and upper gentry, Naruszewicz criticised only the latter. The most general meaning of both texts is as follows: the idea of nobility and its social practice are usually divergent, and therefore, opposing. Both satirists can be regarded as republicans, yet, this ideological bond is undermined by the radicalism of the descendant of an aristocratic family and moderate democratism of the Pińsk master of the hunt.
Les deux satires analysées ici – celle de la moitié du XVIIe siècle et celle publiée cent vingt ans plus tard – sont unies par la relation d’une « concordance discordante » du fait que leurs auteurs présentaient comme répréhensible tout ce qu’ils percevaient différemment : Opaliński critiquait la « noblesse mineure » ainsi que la « noblesse majeure » ; tandis que Naruszewicz critiquait seulement la seconde. On peut présenter l’éloquence la plus générale des deux textes d’une manière suivante : l’idée de noblesse et sa réalisation sociale s’avèrent généralement disjointes, et par conséquent – opposées. On peut dire que les deux satiristes étaient républicains, mais à cette unité idéologique s’opposent le radicalisme du descendant d’une famille de magnats, et le démocratisme modéré du fils d’un maître de chasse de Pinsk.
Źródło:
Śląskie Studia Polonistyczne; 2015, 6, 1; 53-67
2084-0772
2353-0928
Pojawia się w:
Śląskie Studia Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pouvoir et magie de la comédie dans L’Illusion comique de Corneille
Autorzy:
Bonolas, Philippe P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/973584.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
corneille’s theatre
baroque
comedy
a play within a play.
Opis:
Although Corneille drew fame from his tragedies, he launched his career bywriting comedies. Considered for a long time as less worthy of attention, they have been reconsidered since the end of the nineteenth century and some of them like the Illusion comique have been regularly performed and praised as a good example of French baroque theatre. In Corneille’s time, the success of a play was due to its freshness and modernity exploiting various themes favoured by the Age of Louis XIII. A play within a play was not entirely new, but mingling the intrigue of a tragedy within a more general one of a comedy was uncommon. Introducing the role of a magician, Alcandre, able to play with the dimensions of space and time when the three rules of unity began their magisterial reign, was an audacious expression of creative liberty. Besides, Corneille epitomized the baroque metaphorical vision of the world by insisting on the aspects of its instability, putting its personages in constant psychological and physical motion and metamorphosis, situations leading at times to uncertainty about moral values. But throughout the play, the theatre appears progressively as a metaphorical rationalisation of this instability through the adventurous life of the main hero, Clindor, allowing the author through Alcandre’s voice to advocate the cathartic power of comedy and assert the social importance and legitimate place of the theatre in the 17th century France. After the Illusion comique, the theatre could clearly be perceived as a school of humanism. Key words: Corneille’s theatre, baroque, comedy, a play within a play.
Although Corneille drew fame from his tragedies, he launched his career by writing comedies. Considered for a long time as less worthy of attention, they have been reconsidered since the end of the nineteenth century and some of them like the Illusion comique have been regularly performed and praised as a good example of French baroque theatre. In Corneille’s time, the success of a play was due to its freshness and modernity exploiting various themes favoured by the Age of Louis XIII. A play within a play was not entirely new, but mingling the intrigue of a tragedy within a more general one of a comedy was uncommon. Introducing the role of a magician, Alcandre, able to play with the dimensions of space and time when the three rules of unity began their magisterial reign, was an audacious expression of creative liberty. Besides, Corneille epitomized the baroque metaphorical vision of the world by insisting on the aspects of its instability, putting its personages in constant psychological and physical motion and metamorphosis, situations leading at times to uncertainty about moral values. But throughout the play, the theatre appears progressively as a metaphorical rationalisation of this instability through the adventurous life of the main hero, Clindor, allowing the author through Alcandre’s voice to advocate the cathartic power of comedy and assert the social importance and legitimate place of the theatre in the 17th century France. After the Illusion comique, the theatre could clearly be perceived as a school of humanism.
Źródło:
Romanica Silesiana; 2009, 4
1898-2433
2353-9887
Pojawia się w:
Romanica Silesiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Смерть животных в барочной эмблеме
The Death of Animals in the Baroque emblem
Autorzy:
Nenarokova, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/692148.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
śmierć, zwierzę, barok, emblemat, dydaktyka
death, animal, Baroque, emblem, didacticity
Opis:
The Death of Animals in the Baroque emblem The Baroque emblem in an allegorical form conveys certain ideas to the reader. Man of the Baroque era perceived the world as a book. All elements of the universe served as signs, and certain ideas were conveyed with their help. The Baroque emblem, being a combination of the signs in question, represented an allegorical image. Death, the death of animals in particular, could teach a person a moral lesson, that is why the death of animals is represented quite widely in the emblem books. Emblems often contain a certain precept or denunciation of a vice, but they can point to a role model. Deer, lion, phoenix are represented most often in the emblems depicting the death of animals.
Śmierć zwierząt w barokowym emblemacie Barokowy emblemat w alegorycznej formie przekazuje czytelnikowi pewne myśli. Człowiek epoki baroku postrzegał świat jako książkę. Wszystkie elementy wszechświata służyły jako znaki, przez które przekazywane były pewne idee. Barokowy emblemat jako kombinacja takich znaków reprezentował alegoryczny wizerunek. Śmierć, w szczególności śmierć zwierząt, może być dla człowieka lekcją moralną, więc w zbiorach emblematów barokowych dość szeroko przedstawiono temat śmierci zwierząt. Emblematy często zawierają pewną naukę lub pokazują wady, ale mogą również wskazywać na model do naśladowania. Najczęściej w emblematach przedstawiających śmierć zwierząt pojawiają się jelenie, lwy, feniks.
Źródło:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies; 2019, 5
2719-2687
2451-3849
Pojawia się w:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzyczność "wielkiej fugi orfickiej" Stanisława Swena Czachorowskiego
Music in “wielka fuga orficka” [the great orfic fugue] by Stanisław Swen Czachorowski
Autorzy:
Kocot, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097231.pdf
Data publikacji:
2022-06-25
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Czachorowski
muzyczność
fuga
barok
nadrealizm
J. S. Bach
music
fugue
baroque
surrealism
Opis:
Przedmiotem analizy artykułu jest wiersz Stanisława Swena Czachorowskiego zatytułowany “wielka fuga orficka”, łączący muzyczną tradycję baroku ze współczesnością, a którego kompozycję i poszczególne elementy składowe autorka widzi jako literacką wariację na temat klasycznej fugi. Istotny jest tu dialog harmonii i jedności z chaosem i wieloperspektywicznością uzyskany w kontrapunktowych zestawieniach muzyki Bacha. Analizując wiersz, autorka pokazuje, jak Czachorowski za pomocą synchronizacji oraz zamierzonej asynchronizacji wzorców percepcyjnych, aksjologicznych i etycznych tworzy synchroniczną czasoprzestrzeń kulturową, intencjonalnie zakładaną w programach nadrealistów jako cel działań artystycznych.
The article explores Stanisław Swen Czachorowski’s “wielka fuga orficka” which in a truly subversive mode links musical tradition of baroque with contemporary poetry, and whose composition and individual components correspond with classical fugue composition. The dialogue of harmony and unity with chaos and multiperspectivity, apparent in Bach-like counterpoint juxtapositions, are of utmost importance here. By means of synchronisation and intentional asynchronisation of patterns of perception, as well as axiological and ethical patterns, Czachorowski creates a synchronic cultural timespace where mythical integrity and universality come into a dynamic, music-infused dialogue with the sense of indeterminacy permeating the poem.
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2022, 44; 143-165
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Experimentum virtutis Frydrusza Herburta, poenitentia Bolesława albo o interpretowaniu utworów Mikołaja Sępa Szarzyńskiego
Frydrusz Herburt’s Experimentum Virtutis, Bolesław’s Poenitentia, or on Interpreting Mikołaj Sęp Szarzyński’s Works
Autorzy:
Wojtowicz, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/534983.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Mikołaj Sęp Szarzyński
Frydrusz (Fryderyk) Herburt
Bolesław II the Bold (the Generous)
song
epitaph
Czesław Hernas
Boethius
the Baroque period
Opis:
The article undertakes to interpret two poetical pieces by Mikołaj Sęp Szarzyński: Pieśń o Frydruszu and Epitaphium Boleslao Audaci, Regi Poloniae, while including considerations contained in Czesław Hernas’s Barok (along with the scholar’s other synthesis, Literatura baroku). The said texts are interpreted in the context of epic tradition and those traditions that relate to Bolesław Śmiały (Szczodry; king of Poland, Bolesław II the Bold or the Generous) and also to the impact of Boethius’s thought. Another issue analysed by the author is the method of comparing Sęp Szarzyński’s works in the both mentioned syntheses by Hernas.
Źródło:
Śląskie Studia Polonistyczne; 2019, 14, 2; 27-43
2084-0772
2353-0928
Pojawia się w:
Śląskie Studia Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies