Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "ADAM" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Autoportrety Adama Zagajewskiego
Adam Zagajewski’s Self-Portraits
Autorzy:
Potkański, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097181.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
autobiografia
autoportret
duchowość
Adam Zagajewski
autobiography, self-portrait, spirituality, Adam Zagajewski
autobiography
self-portrait
spirituality
Opis:
Artykuł analizuje cykl poetyckich autoportretów Adama Zagajewskiego w kontekście esejów poety oraz współczesnych pisarzowi teorii, zwłaszcza dekonstrukcji Paula de Mana oraz filozofii duchowości Michela Foucaulta. Zgodnie z tą analizą autoportrety Zagajewskiego zbliżają się charakterem i funkcją do ćwiczeń duchowych opisywanych przez Pierre’a Hadota: poeta za ich pomocą próbuje przebudować swoją osobowość, projektując jej bogatszą i dojrzalszą postać, częściowo na wzór postaci mistrzowskich, takich jak Józef Czapski. Tak ujęta, twórczość Zagajewskiego zaskakuje bogactwem treści teoretycznych, których dotąd w niej nie poszukiwano.
The article analyzes a series of Adam Zagajewski’s self-portraits against the backdrop of his essays as well as a variety of contemporary theories, especially Paul de Man’s deconstruction and Michel Foucault’s spirituality philosophy. According to this analysis, Zagajewski’s self-portraits are approaching the kind of spiritual exercises described by Pierre Hadot: Zagajewski uses them to try to rebuild his personality, having designed its richer and more mature version, partly following the example of Zagajewski’s masters, such as Józef Czapski. Understood in this way, Zagajewski’s works contain a surprisingly wealthy theoretical substance, heretofore unrecognized by commentators.
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2021, 43; 167-185
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialog Miłosza z Mickiewiczem
Dialogue between Miłosz and Mickiewicz
Autorzy:
Delaperrière, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/511622.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Czesław Miłosz,
Adam Mickiewicz,
dialogue,
intertextuality
Opis:
The author asserts that a dialogue between Miłosz and Mickiewicz sheds light not only on the great Polish Romantic, and even Polish Romanticism as such, but also on the personality of the author of The Land of Ulro. It is a difficult and full of contradictions dialogue, that used to be interpreted in relation to the uneasy history of the 20th century. The author of the article does not attempt to weaken the role of historical events in Miłosz’s spiritual evolution; she underlines, however, such aspects of his dialogue with Mickiewicz that reveal the deepest similarities and are not subjected to changeable interests. That is how Miłosz’s hesitations can be understood, as his disputes with Mickiewicz are time-bound, but both poets meet also in timeless sphere.
Źródło:
Postscriptum Polonistyczne; 2011, 1(7); 233-246
1898-1593
2353-9844
Pojawia się w:
Postscriptum Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podwojony dialog — przekładu i twórczości własnej — ujęcie komparatystyczne?
Dvojni dialog: dialog prevoda in lastne ustvarjalnosti — komparativistični pogled?
Doubled dialogue of the translation and own artistic work — comparative perspective?
Autorzy:
Gawlak, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487015.pdf
Data publikacji:
2014-10-01
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
przekład literacki
komparatystyka
Adam Wiedeman
Primož Čučnik
dialogiczność
literarni prevod
komparativistika
Adam Wiedemann
dialoškost
literary translation
comparative study
dialogism
Opis:
Prispevek obravnava problematiko prevoda, kadar je prevajalec sicer tudi sam pisec literature. V takšnem primeru sta pomembna tako dialog poetike avtorja primarnega besedila s poetiko prevajalčeve lastne literarne ustvarjalnosti, kot tudi relacije, v katere se zapleta konkretni prevod s prevajalčevimi (lastnimi) literarnimi besedili. Ti vprašanji odpirata široko področje prevodoslovnih in komparativističnih raziskav. Prevajanje in prevod, razumljen kot interpretacija, sta tu obravnavana v skladu s postulati sodobne komparativistike, torej kot dialog kultur, dialog literatur, ki vodi v nadaljnje dialoške odnose v okviru ciljne kulture in prevajalčeve lastne literarne ustvarjalnosti. Na Poljskem je to vprašanje mdr. aktualno v ustvarjalnosti (avtorski in prevajalski) Stanisława Barańczaka, Juliana Tuwima in Czesława Miłosza. Če gre za prevajanje slovenske literature na Poljskem in poljske v Sloveniji (po letu 1990), je glede tega zanimivo vzajemno prevajanje dveh pesnikov — Adama Wiedemanna in Primoža Čučnika. Funkcija njunih prevodov je bolj dopolnjujoča kot polemična. Pesnika eksplicitno opozarjata na medbesedilne relacije med svojimi teksti. Podobnost njunih avtorskih poetik in izbori besedil, ki (si) jih prevajata, pa pričajo o idejni, svetovnonazorski in estetski sorodnosti.
The subject of this article is concerning the area of translation created by an author, a writer. In such case not only the dialogue between poetics of an author’s primary texts and the poetics of self-translated texts is at importance. The relation in which particular translation is involved with the original author’s passages also cannot be diminished. Those problems open a wide space for the translation and comparative studies research. The translation is perceived as an interpretation seen accordingly to the postulates of modern comparative studies — so as an intercultural dialogue, the dialogue of literature, opening itself for further relations in the sphere of ultimate culture and the own artwork of the author of the translation. In Poland it applies to works (original and translational) of — among others — Stanisław Barańczak, Julian Tuwim or Czesław Miłosz. In reference to the translations of Slovenian literature in Poland and Polish literature in Slovenia (after year 1990) one of the fascinating phenomenon in this context would be mutual translation of their own texts of two poets — Adam Wiedemann and Primož Čučnik. Their translations function as a complement rather than polemic factor. The authors explicitly point to initiating the intertextual relations between their texts. The resemblance of the poetics and choices made in the scope of translation unveil the relationship in terms of an idea, outlook on the world and aesthetics.
Źródło:
Przekłady Literatur Słowiańskich; 2014, 5, 1; 200-214
1899-9417
2353-9763
Pojawia się w:
Przekłady Literatur Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O zbawieniu (z Wierszy ostatnich Czesława Miłosza)
O zbawieniu [On salvation] (From Last poems by Czesław Miłosz)
Autorzy:
Bernacki, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/511618.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Czesław Miłosz.
Adam Mickiewicz,
lyric of vanitas,
interpretation
Opis:
The article is dedicated to detailed analyzing and interpreting the Miłosz’s poem O zbawieniu [On salvation]. This poem was most probably written two years before Miłosz’s death and was located at the end of the volume Last Poems (2006). The author confronts “the last poem” of Miłosz with Mickiewicz’s “the cry poem” written in Lausanne (“wiersz płacz” as Przyboś called it): “I shed pure tears, countless tears…”. Both poems – though representing different genres – (Mickiewicz’s poem is a model example of immediate lyrical confession; Miłosz’s poem has a form of poetic minitreaty) express related ideas through similar fig-ures such as: repetition, enumeration, synecdoche, ellipse. Both texts can be related not only because of the similarities in composition and structure, but also because of their catharsis- aimed character. Mickiewicz achieves purification through tears shed over his life and humble acceptance of the fact that a project formed in his youth resulted in a disaster in his manhood. Miłosz presents the state of liberating salvation as a result of the peaceful and lighted with non-of-this-world gleam contemplation of the difficult truth concerning the necessity of giving up all the earthly things. Both “last poems” of the great poets can be regarded as the masterpieces of a lyric of vanitas. Their main aim can be described as an attempt to confront the mystery of eschatological dimension of human existence.
Źródło:
Postscriptum Polonistyczne; 2011, 1(7); 257-273
1898-1593
2353-9844
Pojawia się w:
Postscriptum Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tropem myśliwego. Echa Mickiewiczowskie w poezji Czesława Miłosza (i nie tylko)
On the Hunter’s Trail. Mickiewiczian Echoes in the Poetry of Czesław Miłosz (and Beyond)
Autorzy:
Heuckelom van, Kris
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/511764.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Czesław Miłosz,
Adam Mickiewicz,
“literary echoes”,
intertextuality,
mythologization
Opis:
It is a truism that the work of Adam Mickiewicz occupies a central place in Czesław Miłosz’s literary universe. The present paper seeks to investigate one particular Mickiewiczian micro- element that strikingly often recurs in Miłosz’s writings, namely the so-called “kernel” of the Lithuanian forests (jądro gęstwiny). Significantly, while wilderness areas such as woods and forests have always filled the human imagination with awe and fear, Miłosz has turned the Lithuanian “thicket” into one of the cornerstones of his poetic topography, investing its mysterious “kernel” with epiphanic and eschatological potential. Partially medi-ated by some of his other childhood readings Lato leśnych ludzi (The Forest People’s Summer) by Zofia Rodziewiczówna, Na tropie przyrody (On the Trail of Nature) and W puszczy (In the Wood) by Włodzimierz Korsak, Nasz las i jego mieszkańcy (Our Forest and Its Inhabitants) by Bohdan Dyakowski and Soból i panna (The Sable and the Girl) by Józef Weyssenhoff), Miłosz’s mythol-ogization (if not sacralization) of the wildland spaces of his childhood might be said to add a particular (pagan and gendered) twist to the traditional repertory of Christian (u)topography, in particular its rural and urban manifestations (the Garden of Eden and Heavenly Jerusa-lem).
Źródło:
Postscriptum Polonistyczne; 2011, 1(7); 213-232
1898-1593
2353-9844
Pojawia się w:
Postscriptum Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wizerunki Australii w twórczości i doświadczeniu migracyjnym Adama Fiali. Sytuacja pisarza polskiego na emigracji w Australii
Adam Fiala’s literary and non-literary portrayals of Australia. Positioning the Polish migrant-writer within Australian socioliterary discourses
Autorzy:
Podemska-Abt, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/511045.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Adam Fiala
Polish migrant literature in Australia
multiculturalism
Opis:
Along the lines of the so-called multicultural discourse and socio-political milieu in Australia, the article is concerned with Adam Fiala’s literary and non-literary imageries of Australia and also deals with the relation of Fiala’s poetic and prose themes to various realities of Australia. Given that Australia as a host country determines/i nfluences writers’ life and work, the article seeks to discover possible spaces in which the Polish writer-migrant/his work and his characters/narrators/voices are positioned (and/or positioning themselves) to function and/or to domesticate Australia. Both the Polish writer-migrant’s life in Australia and his literary scenarios are explained with some thought of migrancy and migrant/border narrative’ notions.
Źródło:
Postscriptum Polonistyczne; 2016, 1(17); 34-59
1898-1593
2353-9844
Pojawia się w:
Postscriptum Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocalony, bo z nim wieczne i boskie zdziwienie. Epilog burzliwego romansu wieszczów w kontekście teorii wpływu Harolda Blooma
Saved by His Amazement, Eternal and Divine. The Epilogue of Miłosz’s Whirlwind Love Affair with Mickiewicz in the Context of Harold Bloom’s Theory
Autorzy:
Bućko- Żmuda, Patrycja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/511684.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Czesław Miłosz,
Adam Mickiewicz,
Harold Bloom,
anxiety of influence
Opis:
The article is an attempt to sum up Czesław Miłosz’s complicated relation with Adam Mickiewicz. The aim of the text is to outline Miłosz’s revisionary process and to focus on its last period called apophrades. The anxiety of influence and the anxiety of cultural empti-ness, which he prophesied, seem to be especially intriguing aspects of Miłosz’s literary heritage.
Źródło:
Postscriptum Polonistyczne; 2011, 1(7); 247-255
1898-1593
2353-9844
Pojawia się w:
Postscriptum Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Degradacja prometeizmu na podstawie literatury antycznogreckiej i polskiej
The Degradation of Prometheism on Material from Ancient Greek and Polish Literature
Autorzy:
Karagiozow, Panajot
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/510749.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Prometheism
tcheomachy
Jan Kochanowski
Adam Mickiewicz
Jan Kasprowicz
Sławomir Mrożek
Opis:
The myth of Prometheus belongs to the oldest and most frequently interpreted ancient myths. Over the centuries, Prometheism has deteriorated instead of evolving, and such a claim can be supported by comparing Aeschylus’ archetype with the theomachists in the masterpieces of Polish authors Jan Kochanowski, Adam Mickiewicz, Jan Kasprowicz and Sławomir Mrożek. The works reviewed in this article suggest that the types of theomachy reflects the respective dominant ideology and represents the actual position of every partici-pant in the triad: the mass – the theomachist – the deity. Prometheus, as an equal to Zeus, sacrifices himself for the inferior human “ephemerals”; in his Laments, Kochanowski creates his own anthropocentrical pantheon and demands from the resident deities to bring his be-loved little daughter back to life or at least console his paternal grief; Konrad (Forefather’s Eve), in order to liberate his ethnic motherland, requests from God to give him the power to rule the world by feelings; the lyric hero of Jan Kasprowicz (Holy God, Holy and Mighty) insists that God salvages mankind from disasters and starvation or becomes human again and come down to Earth and suffers with the ordinary people; whereas the Communist Bartodziej (Portrait), willing to fight the whole world in the name of his party leader, sacrifices the ones closest to him on the altar of Stalin, and ultimately destroys himself.
Źródło:
Postscriptum Polonistyczne; 2013, 2(12); 113-135
1898-1593
2353-9844
Pojawia się w:
Postscriptum Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ergon w erze antropocenu i nowe pytanie o bogactwo
Ergon in the Anthropocene and the New Question of Wealth
Autorzy:
Stiegler, Bernard
Krzykawski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097240.pdf
Data publikacji:
2022-06-25
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
antropocen
bogactwo
Adam Smith
entropia
praca
Anthropocene
Entropy
Work
Wealth
Labour
Opis:
Niniejszy artykuł podejmuje się przemyślenia na nowo bogactwa oraz sensu pracy (rozumianej jako ergon, a nie tylko ponos) w kontekście antropocenu. Autor uzasadnia ten wybór tym, że wyłącznie kategoria pracy pozwala bezpiecznie przezwyciężyć granice ery antropocenu. Zdaniem autora, antropocen to w istocie era entropocenu, czyli era, w której biosfera zostaje skonfrontowana z nagłym i masowym wzrostem entropii we wszystkich wymiarach życia na ziemi. Kluczowe dla przezwyciężenia tego impasu, jest takie przekształcenie wiedzy i umiejętności, które doprowadza do wytworzenia się negantropii, a zatem sposobu, w jaki istoty ludzkie, wytwarzając organy sztuczne, ubogacają świat drogą technologiczną, a nie biologiczną. Negantropia zostaje przedstawiona jako właściwa alternatywa dla tych modeli ekonomicznych, które nie są w stanie uchwycić dynamiki antropocenu/entropocenu.
This article endeavours to rethink wealth and the meaning of work (understood not only as ponos, but also as ergon), in the context of the Anthropocene. It is argued that only through redefining work it is possible to safely overcome the limitations of this age. As the article proves, the Anthropocene is in fact the Entropocene: an age in which the biosphere is confronted with a sudden and mass increase of entropy in each dimension of life on Earth. In order to resolve this threat, the transformation of knowledge and skills is essential. These qualities are, arguably, capable of producing negentropy, that is, the way through which human beings produce artificial organs that enhance the world in its technological (and not biological) dimension. Therefore, negentropy is discussed as an adequate alternative to the economic models that fail to respond to the dynamics of the Anthropocene/Entropocene. 
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2022, 44; 187-198
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W poszukiwaniu tożsamości. Lwów w twórczości Adama Zagajewskiego
In search of identity. Lviv in Adam Zagajewski’s works
Autorzy:
Czajkowska, Zoriana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/511365.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Polish literature
Adam Zagajewski
Lviv
search for identity
search of identity
Opis:
The paper devoted to an important theme in Adam Zagajewski’s work: the search for identity. Using the author’s biography as the background, the author of the paper refers to various works by the writer (including Two Cities, To Go to Lvov, and Should We Visit Sacred Places?) and draws attention to the fact that the author’s poetic declaration about homelessness is his identity status; consequently, the author of the paper focuses on the aspect of Lviv in Zagajewski’s work.
Źródło:
Postscriptum Polonistyczne; 2020, 25, 1; 236-249
1898-1593
2353-9844
Pojawia się w:
Postscriptum Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biografija uz prijevod: Hrvatski ilirac Medo Pucić o Adamu Mickiewiczu
Biography with a Translation: Croatian Illyrian Medo Pucić on Adam Mickiewicz
Biografia i przekład: chorwacki działacz okresu iliryzmu Medo Pucić o Adamie Mickiewiczu
Autorzy:
Rogić Musa, Tea
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/486652.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Medo Pucić
Adam Mickiewicz, biografia
La Favilla
chorwacko-polskie kontakty kulturalne w XiX wieku
Adam Mickiewicz
biography
Croatian-Polish literary connections of the 19th century
Opis:
Artykuł podejmuje i komentuje biografię oraz opis działalności literackiej chorackiego literata, Meda Pucicia, ze zwróceniem szczególnej uwagi na biografię Adama Mickiewicza, którą przygotował w języku włoskim, wraz z przetłumaczonymi fragmentami Dziadów. cel pracy jest dwojaki: wyznaczyć paralelę pomiędzy dwójką sobie współczesnych, biorąc pod uwagę szerszy kontekst chorwacko-polskich związków literackich okresu lat 30. i 40. XiX wieku, oraz przedstawić znaczenie biografii jako historycznoliterackiego gatunku, tym bardziej, że powstała ona w czasowej synchronii, w celu nawiązania kulturalnej wzajemności. W tym świetle tekst Pucicia o Mickiewiczu, do tego napisany w oryginale w języku niesłowiańskim, nie jest przez czytelników włoskich odczytywany wyłącznie jako chorwacka wersja oddźwięku dzieła Mickiewicza wśród Słowian południowych, lecz jako ambitna realizacja idei pansłowiańskiej.
This paper deals with and comments on the biography and description of the literary work of the croatian author of the Romantic period, Medo Pucić, with a special review of the biography of Adam Mickiewicz which he wrote in Italian, along with translations of excerpts from Forefathers’ Eve. The objective of the paper is twofold: to establish a parallel between the two contemporaries in the context of wider Croatian-Polish literary connections of the 1830s and 1840s as well as to establish the value of biography as a literary-historic genre, especially when it is written in temporal synchrony with an intent to establish cultural reciprocity. in that light Pucić’s text on Mickiewicz, originally written in a non-Slavic language for an Italian audience, is not read simply as a Croatian version of the impact of Mickiewicz’s work among the Southern Slavs, but as an ambitious implementation of the Pan-Slavic idea.
Źródło:
Przekłady Literatur Słowiańskich; 2017, 8, 1; 235-259
1899-9417
2353-9763
Pojawia się w:
Przekłady Literatur Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Adam Schaff wobec ewolucji poglądów filozoficznych Leszka Kołakowskiego. O sporach programowych w polskim marksizmie
About program disputes in Polish Marxism Adam Schaff on the evolution of the philosophical views of Leszek Kołakowski
Autorzy:
Merda, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/665130.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Leszek Kołakowski
Adam Schaff
marsizm
krytyka marksizmu
rewizjonizm
Marxism
Marxist criticism
revisionism
Opis:
In my article I intend to analyze L. Kołakowski’s departure from Marxism. I will conduct my reflections in the context of his relationship with Adam Schaff. It is precisely this that A. Schaff was the promoter of the dissertation of Master and Candidate (PhD) Leszek Kołakowski.Both these philosophers in the sixties of thetwentieth century revisited their views on Marxism by entering into a current called revisionism. Leszek Kołakowski, however, criticized Marxism and became his leading critic, while Adam Schaff attempted to reform it by enriching the existing ideology of man’s philosophy. The views of both philosophers differed from the official version of Marxism. While Kolakowski had completely escaped from Marxism, Schaff triedto defend him. Schaff did not particularly approve the assessment of Marxism embodied in Mainstream Marxism of Kołakowski. It is not by chance, therefore, that both philosophers can be regarded as the most outstanding representatives of Marxism before 1968 in Poland.Their views were not always contradictory, but they were often similar because Schaff approached Kolakowski talking about ecumenical Marxism - and therefore their antagonism was primarily personal and less philosophical.
W swoim artykule zamierzam przeanalizować proces odchodzenia L. Kołakowskiego od marksizmu. Swoje rozważania przeprowadzę w kontekście jego relacji z Adamem Schaffem. Właśnie to A. Schaff był promotorem rozprawy magisterskiej oraz kandydackiej (doktorskiej) Leszka Kołakowskiego. Obaj ci filozofowie w latach sześćdziesiątych XX wieku zrewidowali swoje poglądy na marksizm wpisując się w nurt zwany rewizjonizmem. Leszek Kołakowskie jednak zarzucił marksizm i stał się jego czołowym krytykiem, natomiast Adam Schaff starał się go zreformować wzbogacając dotychczasową ideologię o filozofię człowieka. Poglądy obu filozofów odbiegały zatem od oficjalnej wersji marksizmu. O ile Kołakowski odszedł całkowicie od marksizmu, to Schaff starał się go bronić. Schaff nie aprobował zwłaszcza oceny marksizmu zawartej w Głównych nurtach marksizmu Kołakowskiego. Nie przypadkiem, zatem to właśnie obaj filozofowie mogą być uznani za najwybitniejszych przedstawicieli marksizmu w Polsce. Ich poglądy były nie raz sprzeczne, ale równie często były zbliżone(marksizmu ekumeniczny Schaffa) – a zatem ich antagonizm miał charakter przede wszystkim osobisty, a mniej dotyczył sfery poglądów filozoficznych.
Źródło:
Folia Philosophica; 2017, 38
1231-0913
2353-9445
Pojawia się w:
Folia Philosophica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Adam Wiegner wobec zagadnienia poznawczego w oświetleniu Leonarda Nelsona
Adam Wiegner in the Light of Leonard Nelson’s Problem of Knowledge
Autorzy:
Kubalica, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/665229.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Adam Wiegner
Leonard Nelson
Teoria ppoznania
neokantyzm
theory on knowledge
Neo-Kantianism
Opis:
The subject of the article is the influence of the broadly understood NeoKantianism on the assimilating of Kantians ideas of critical philosophy (critical method) in Poland. I would like to present a philosophical and historical reflection on the dissertation of professor of University of Poznan Adam Wiegner (1889-1967), entitled Zagadnienie poznawcze w oświetleniu L. Nelsona (Problem of Knowledge in the Light of L. Nelson, 1925), in which he undertook a critical analysis of Nelson’s problem of impossibility of the theory of knowledge and possibilities of the metaphysics. The main aim of the article is to present the Neo-Kantians (as well as the Neo-Friesians) context of the above-mentioned Wiegners dissertation and to reflect on the reception of Nelson’s thoughts in Poznań. I would like to show that, contrary to the schematic simplification, Neo-Kantian thought had a significant influence on the shape of philosophy in Poland.
Przedmiotem artykułu jest wpływ szeroko rozumianego ruchu neokantowskiego na przyswojenie kantowskich idei filozofii krytycznej (metody krytycznej) w Polsce. Pragnę zaprezentować filozoficzno-historyczną refleksję nad rozprawą przedwojennego docenta i powojennego profesora Uniwersytetu w Poznaniu Adama Wiegnera (1889–1967) pod tytułem Zagadnienie poznawcze w oświetleniu L. Nelsona (1925), w której podjął on próbę krytycznej analizy Nelsonowskiego problemu niemożliwości teorii poznania oraz możliwości metafizyki. Głównym celem artykułu jest przedstawienie neokantowskiego (a także neofriesjańskiego) kontekstu wspomnianej rozprawy Wiegnera oraz podjęcie refleksji nad poznańskim wątkiem recepcji myśli Leonarda Nelsona w Polsce. Chciałbym wykazać, że wbrew schematycznym uproszczeniom myśl neokantowska miała istotny wpływ na kształt filozofii w Polsce.
Źródło:
Folia Philosophica; 2017, 38
1231-0913
2353-9445
Pojawia się w:
Folia Philosophica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W służbie nauki i Uniwersytetu Autorytet i postawy ludzi Uniwersytetu w czasie komunistycznego totalitaryzmu
In the service of science and the University The authority and attitudes of the University’s people during the communist totalitarian period
Autorzy:
Drogoń, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/782641.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
University of Silesia
Adam Lityński
authorities
surveillance
Security Service
historical commission
Solidarity
Opis:
The image of the University of Silesia (UŚ) has been presented in various ways. The basic problem, which makes it possible to understand many mechanisms taking place in universities in the times of totalitarian system domination, boils down to the evaluation of the authority of the people of the University, without which the essence of universitas does not exist. In 1981, the construction of opposition structures and the possibility of effective action to eliminate various abnormalities, especially when it came to systemic solutions, proved impossible. After the institutional collapse of the totalitarian system, attempts were made to settle accounts, which often met with resistance from academic circles. At the University of Silesia, at the request of the company branch of the Solidarity Trade Union, no sooner than in April 2007 did the Senate of the University of Silesia pass a resolution to establish a Historical Commission, which was to analyse the attitudes of the University’s people in the past on the basis of the documents of the Institute of National Remembrance and the University Archives. An opportunity arose to objectively examine not only the history of the institution, but also the attitudes of its employees. The aim was to indicate not only negative examples of behaviour which were supposed to imply a violation of the principles of academic ethics, especially in the context arising from vetting statements, but also heroic attitudes of the employees of the University of Silesia in the years 1968—1990. The Commission’s reports were made public, either in the form of information about the works or in their entirety by the “Gazeta Uniwersytecka” daily. One of the most active members of the works of the Historical Committee of the University of Silesia Senate was its first Chairman — prof. zw. dr hab. Adam Lityński.
Źródło:
Z Dziejów Prawa; 2019, 12; 875-893
1898-6986
2353-9879
Pojawia się w:
Z Dziejów Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
(Mis)translation as a Literary Success
(Błędny) przekład jako sukces literacki
Autorzy:
Skwara, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487296.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
przekład
błędny przekład
poezja polska
Adam Mickiewicz
Wisława Szymborska
translation
mistranslation
Polish poetry
Opis:
Oba pojęcia - błędny przekład i sukces literacki - dalekie są od klarowności i jednoznaczności, co z jednej strony prowadzi do rozmaitych ograniczeń, ale i do potencjalnie odkrywczych nowych odczytań z drugiej. Co więcej, różnica między przekładem a błędnym przekładem nie jest łatwa do ustalenia (zwłaszcza w przypadku poezji), podobnie jak trudne jest wymierzenie sukcesu literackiego. Oprócz świadectw recepcji pozostają nam przede wszystkim kryteria estetyczne w cenie zarówno sukcesu literackiego, jak i - do pewnego stopnia - udatności przekładu. Aby przedyskutować te nieostre, ale połączone z sobą pojęcia, sięgam do trzech przypadków. Najpierw skupiam się na dwóch niewątpliwych przykładach błędnego przekładu i sukcesu literackiego, aby wskazać możliwe (i niemożliwe) kryteria oceny obu zjawisk. Następnie przechodzę do konkretnego przypadku (błędnego) tłumaczenia i sukcesu literackiego (Romantyczność Mickiewicza w wersji Audena), aby nieco inaczej naświetlić omawiane zagadnienia. Wreszcie konfrontuję szczegółowo analizowany przekład z innym, pozornie podobnym (Dzieci epoki Szymborskiej w przekładzie Bassnett i Kuhiwczaka), ale dającym odmienny efekt końcowy. W zakończeniu wskazuję, na czym może polegać różnica w ocenie błędności lub poprawności przekładu i jego sukcesu czytelniczego.  
Both of the concepts - mistranslation and literary success - are far from being clear and unambiguous, which leads to various limitations on the one hand, but also to potentially beneficial new readings on the other. Moreover, the difference between a translation and a mistranslation is not an easy one to assess (particularly when poetry is concerned) just like any literary success is difficult to measure. Apart from evidence such as reception, we are left mostly with aesthetic criteria when assessing a literary success and, to some extent, also the successfulness of any translation. In order to discuss such unclear but deeply intertwined issues, I look into three matters. Firstly, I draw attention to two undeniable examples of both mistranslation and literary success to point out possible (and impossible) criteria of both phenomena. Secondly, I proceed to a particular case of a (mis)translation and literary success (Auden’s version of Mickiewicz’s “Romantyczność”), to shed some more light on the issues in question. In the end, I confront the case with another seemingly similar one (Bassnett & Kuhiwczak’s rendition of Szymborska’s “Dzieci epoki”), yet resulting in a different outcome. At the end I point out where, in my opinion, lies a difference in assessing a particular (mis)translation and its literary success.
Źródło:
Przekłady Literatur Słowiańskich; 2020, 10, 1; 29-46
1899-9417
2353-9763
Pojawia się w:
Przekłady Literatur Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies