Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "primary care." wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Bilastyna w terapii schorzeń alergicznych
    Therapy of joint pain using diclofenac
    Autorzy:
    Pęksa, Jan W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2179646.pdf
    Data publikacji:
    2023-03-01
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Medyk sp. z o.o.
    Tematy:
    bilastyna
    leki przeciwhistaminowe
    alergie
    podstawowa opieka zdrowotna
    bilastine
    antihistamines
    allergies
    primary care
    Opis:
    Alergie wynikają z nadmiernej reakcji układu odpornościowego na kontakt z alergenami. Powszechnie spotykane alergeny znajdują się w pyłkach traw i zbóż, roztoczach kurzu domowego, wydzielinach zwierząt domowych, w jadzie owadów, w niektórych składnikach żywności oraz w lekach. W części przypadków objawy alergii mogą być bardzo uciążliwe i znacząco obniżają jakość życia pacjentów. Jedną z opcji terapeutycznych stosowanych w przypadku alergii są leki przeciwhistaminowe. Do tej grupy należy bilastyna, czyli długo działający selektywny antagonista obwodowych receptorów histaminowych H1.
    Źródło:
    Gabinet Prywatny; 2023, 287, 1; 7-11
    2353-8600
    Pojawia się w:
    Gabinet Prywatny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Opieka koordynowana w POZ: interpretacja wyników echokardiografii
    Coordinated care in the practice of a primary care physician: interpretation of echocardiography results
    Autorzy:
    Pęksa, Jan W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/41162869.pdf
    Data publikacji:
    2024-08-05
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Medyk sp. z o.o.
    Tematy:
    echocardiography
    left ventricle ejection fraction
    coordinated care
    primary care
    chokardiografia
    frakcja wyrzutowa lewej komory
    opieka koordynowana
    podstawowa
    opieka zdrowotna
    Opis:
    Transthoracic echocardiography (TTE) is one of the tests available in Poland as part of coordinated care in primary care. It is non-invasive, safe, and provides a wealth of data describing both the structure and function of the heart. The information obtained during a TTE examination is essential for diagnosing many diseases and is used in the care of patients with various pathologies. One of the most important parameters estimated during TTE is the left ventricular ejection fraction (LVEF). LVEF is the primary measure of the systolic function of the left ventricle, indicating what proportion of blood volume is ejected with each contraction of the heart relative to the end-diastolic volume. This paper discusses the indications for performing a TTE test, the information that can be obtained from it, and the normal values of selected parameters in healthy adult subjects. TTE images obtained during the examination of a 40-year-old patient diagnosed at a cardiology outpatient clinic due to reported palpitations are presented.
    Źródło:
    Gabinet Prywatny; 2024, 296, 4; 41-48
    2353-8600
    Pojawia się w:
    Gabinet Prywatny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Terapia bólów stawowych przy użyciu diklofenaku
    Therapy of joint pain using diclofenac
    Autorzy:
    Pęksa, Jan W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2179645.pdf
    Data publikacji:
    2023-03-01
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Medyk sp. z o.o.
    Tematy:
    diklofenak
    niesteroidowe leki przeciwzapalne
    bóle stawowe
    podstawowa opieka zdrowotna
    diclofenac
    nonsteroidal anti-inflammatory drugs
    arthralgia
    primary care
    Opis:
    Bóle stawowe są jednymi z najczęściej zgłaszanych przez pacjentów dolegliwości. Ich przyczyną mogą być przebyte urazy, choroba zwyrodnieniowa stawów czy stany związane z procesem zapalnym, autoimmunologicznym, np. reumatoidalne zapalenie stawów. Oprócz odciążania stawu, schładzania bolącego miejsca (elementy postępowania szczególnie ważne w ostrej fazie choroby) i fizjoterapii, często konieczne jest zastowanie leków o działaniu przeciwbólowym i przeciwzapalnym, w tym niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Do tej grupy należy diklofenak. Jego działanie polega na hamowaniu aktywności cyklooksygenaz, enzymów uczestniczących w syntezie mediatorów stanu zapalnego – prostaglandyn. Diklofenak w większym stopniu hamuje aktywność indukowalnej cyklooksygenazy typu 2 (COX-2) niż aktywność konstytutywnej COX-1. Diklofenak po przyjęciu doustnym wchłania się prawie całkowicie z przewodu pokarmowego, przenika do osocza krwi i do płynu maziowego. W płynie maziowym osiąga maksymalne stężenie po ok. 2–4 godzinach od osiągnięcia maksymalnego stężenia w osoczu krwi.
    Joint pains are among the most common complaints reported by patients. Their cause can be a history of trauma, osteoarthritis or conditions related to the inflammatory process, such as rheumatoid arthritis. In addition to relieving pressure on the joint, cooling the painful area (elements of management especially important in the acute phase of the disease) and physiotherapy, it is often necessary to use drugs with analgesic and anti-inflammatory effects, including non-steroidal anti-inflammatory drugs. Diclofenac belongs to this group. Its action is to inhibit the activity of cyclooxygenases (enzymes involved in the synthesis of inflammatory mediators - prostaglandins). Diclofenac inhibits the activity of inducible cyclooxygenase (COX) type 2 to a greater extent than the activity of constitutive COX-1. Diclofenac, after oral intake, is absorbed almost completely from the gastrointestinal tract, penetrates into the blood plasma and into the synovial fluid where it reaches its maximum concentration about 2-4 hours after reaching its maximum plasma concentration.
    Źródło:
    Gabinet Prywatny; 2023, 287, 1; 30-37
    2353-8600
    Pojawia się w:
    Gabinet Prywatny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zastosowanie preparatów furoinianu mometazonu w terapii alergicznego nieżytu nosa
    The use of mometasone furoate preparations in the treatment of allergic rhinitis
    Autorzy:
    Pęksa, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/41327708.pdf
    Data publikacji:
    2024-08-05
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Medyk sp. z o.o.
    Tematy:
    mometasone furoate
    intranasal corticosteroids
    allergic rhinitis
    primary care
    furoinian mometazonu
    glikokortykosteroidy donosowe
    alergiczny nieżyt nosa
    podstawowa
    opieka zdrowotna
    Opis:
    Alergiczny nieżyt nosa (AR) jest schorzeniem zapalnym, które powstaje w wyniku IgE-zależnej odpowiedzi organizmu po kontakcie z określonymi alergenami. W ostatnich latach częstość występowania AR wzrosła i jest szczególnie wysoka w krajach Europy Zachodniej oraz w innych państwach wysoko rozwiniętych. Omawiane schorzenie charakteryzuje się występowaniem szeregu objawów, które mogą znacząco obniżać jakość życia pacjentów. Jednym z leków stosowanych w terapii AR jest glikokortykosteroid furoinian mometazonu, w postaci aerozolu do nosa. Jest to lek skuteczny i dobrze tolerowany, używany w terapii zarówno sezonowego AR, jak i całorocznego AR. Na polskim rynku farmaceutycznym można znaleźć także preparat zawierający dwie substancje czynne: 1) furoinian mometazonu oraz 2) lek przeciwhistaminowy – olopatadynę. Zidentyfikowanie właściwej metody terapii, która pomoże skutecznie łagodzić objawy związane z AR, wymaga dokładnej oceny każdego pacjenta. Furoinian mometazonu jest syntetycznym glikokortykosteroidem, który został zaprojektowany w celu uzyskania nowego związku, wykazującego się szybszym działaniem i większym bezpieczeństwem od istniejących glikokortykosteroidów stosowanych miejscowo. Inne glikokortykosteroidy stosowane miejscowo, donosowo w terapii AR to budezonid, dipropionian beklometazonu, furoinian i propionian flutykazonu. Mechanizm działania furoinianu mometazonu polega na hamowaniu uwalniania mediatorów reakcji zapalnej, w tym leukotrienów oraz interleukin (IL): IL-1, IL-5, IL-6 i TNF-α z białych krwinek (leukocytów). Z licznych badań wynika, że glikokortykosteroidy donosowe są najskuteczniejszymi lekami dostępnymi w terapii AR.
    Allergic rhinitis (AR) is an inflammatory disease that develops as a result of the IgE-mediated response after contact with certain allergens. In recent years, the incidence of AR has increased and is particularly high in Western European and other highly developed countries. AR is characterized by a number of symptoms that can significantly reduce patients' quality of life. One of the drugs used to treat AR is the corticosteroid mometasone furoate, in the form of a nasal spray. It is an effective and well-tolerated drug, used to treat both seasonal AR and year-round AR. On the polish pharmaceutical market, one can also find a preparation containing two active substances: 1) mometasone furoate and 2) the antihistamine olopatadine. Identifying the right therapy to help effectively alleviate AR-related symptoms requires a thorough evaluation of each patient.
    Źródło:
    Gabinet Prywatny; 2024, 296, 4; 7-14
    2353-8600
    Pojawia się w:
    Gabinet Prywatny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Terapia nadciśnienia tętniczego za pomocą preparatów bisoprololu
    Therapy of high blood pressure with bisoprolol preparations
    Autorzy:
    Pęksa, Jan W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/52157890.pdf
    Data publikacji:
    2024-10-05
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Medyk sp. z o.o.
    Tematy:
    bisoprolol
    beta-blockers
    hypertension
    cardiac arrhythmias
    primary care
    beta-adrenolityki
    nadciśnienie tętnicze
    zaburzenia rytmu serca
    podstawowa opieka zdrowotna
    Opis:
    Bisoprolol is a beta-blocker commonly used in clinical practice, particularly valued for its high selectivity for beta-1 adrenergic receptors, with minimal impact on beta-2 receptors. It is frequently prescribed for the management of tachyarrhythmias and in patients with significant cardiovascular conditions, such as chronic coronary syndromes. Bisoprolol is also effective in controlling hypertension. Due to its beta-1 selectivity, bisoprolol induces negative inotropic, chronotropic, and dromotropic effects, leading to a reduction in heart rate, decreased myocardial contractility, and slowed conduction through the atrioventricular (AV) node. These actions collectively reduce myocardial oxygen consumption and lower arterial pressure. In Poland, bisoprolol is available as a monotherapy or in combination formulations, such as bisoprolol with amlodipine, perindopril, ramipril, or acetylsalicylic acid. The dosage typically ranges from 1.25 mg to 10 mg daily, adjusted according to the patient’s clinical condition and therapeutic respons.
    Bisoprolol jest jednym z powszechnie stosowanych w codziennej praktyce klinicznej beta-adrenolityków. Charakteryzuje się wysoką selektywnością wobec receptorów beta1. Tylko w niewielkim stopniu oddziałuje na receptory beta2. Bisoprolol często wykorzystuje się w leczeniu pacjentów ze stwierdzonymi znaczącymi schorzeniami sercowo-naczyniowymi, takimi jak przewlekłe zespoły wieńcowe, niewydolność serca oraz w terapii tachyarytmii. Używany jest także do terapii nadciśnienia tętniczego. Dzięki wysokiej selektywności wobec receptorów beta1 bisoprolol wykazuje działania: inotropowe ujemne, chronotropowe ujemne i dromotropowe ujemne. Zmniejsza częstość akcji serca, obniża kurczliwość miokardium oraz zmniejsza przewodnictwo przez węzeł przedsionkowo-komorowy. W konsekwencji obniża się zużycie tlenu przez komórki mięśnia sercowego i dochodzi do redukcji ciśnienia tętniczego. Na polskim rynku farmaceutycznym znajdują się zarówno preparaty zawierające sam bisoprolol, jak i leki łączone mające w składzie: 1) bisoprolol i amlodypinę; 2) bisoprolol i perindopril; 3) bisoprolol i ramipril; 4) bisoprolol łącznie z lekiem przeciwpłytkowym – kwasem acetylosalicylowym. Dawkowanie bisoprololu to, w zależności od charakterystyki klinicznej pacjenta i odpowiedzi na zastosowane leczenie, 1,25–10,0 mg substancji czynnej/dobę.
    Źródło:
    Gabinet Prywatny; 2024, 296, 5; 15-21
    2353-8600
    Pojawia się w:
    Gabinet Prywatny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Diklofenak – zastosowanie w terapii bólów reumatycznych
    Autorzy:
    Pęksa, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2172945.pdf
    Data publikacji:
    2023-01-24
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Medyk sp. z o.o.
    Tematy:
    diklofenak
    niesteroidowe leki przeciwzapalne
    reumatoidalne zapalenie stawów
    podstawowa
    opieka zdrowotna.
    diclofenac
    nonsteroidal anti-inflammatory drugs
    rheumatoid arthritis
    primary care.
    Opis:
    Diklofenak jest lekiem z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NSAIDs), wykazującym wysoką skuteczność w terapii bólów kostno-stawowych występujących w wielu chorobach reumatycznych. Działanie leku polega głównie na hamowaniu cyklooksygenaz (COX): w większym stopniu postaci indukowalnej (COX-2), odpowiadającej za syntezę prostaglandyn prozapalnych w miejscu zapalenia, a w mniejszym stopniu konstytutywnej (COX-1), odpowiadającej za produkcję prostaglandyn spełniających funkcje fizjologiczne w przewodzie pokarmowym i w nerkach. Podobnie do innych NSAIDs, diklofenak ma działania niepożądane, szczególnie ze strony przewodu pokarmowego. Dlatego przed wyborem tego leku i ustaleniem schematu dawkowania konieczna jest znajomość schorzeń współistniejących danego pacjenta. Dawkowanie diklofenaku zwykle wynosi 100–150 mg/dobę leku podawanych w 2–3 dawkach. Dawka maksymalna leku to 150 mg/dobę. W przypadku postaci o przedłużonym działaniu stosuje się najczęściej 100 mg/dobę, w razie konieczności można dołączyć dawkę 25 lub 50 mg leku.
    Diclofenac is a drug from the group of non-steroidal anti-inflammatory drugs (NSAIDs) showing high efficacy after oral administration in the treatment of osteoarticular pain occurring in many rheumatic diseases. The drug's action is mainly through the inhibition of cyclooxygenases (COX): to a greater extent the inducible form (COX-2), responsible for the synthesis of pro-inflammatory prostaglandins at the site of inflammation, and to a lesser extent the constitutive form (COX-1), responsible for the production of prostaglandins with physiological functions in the gastrointestinal tract and kidneys. Like other NSAIDs, diclofenac has side effects, particularly related to gastrointestinal complaints. For this reason, it is essential to know a patient's comorbidities before choosing this drug and establishing a dosage regimen. The dosage of diclofenac is usually 100-150 mg / day administered in 2-3 doses. The maximum dose of the drug is 150 mg / day. In the case of extended-release forms, 100 mg / day is most often used, if necessary, a dose of 25 or 50 mg of the drug can be included.
    Źródło:
    Lek w Polsce; 2022, 379, 12; 11-18
    2353-8597
    Pojawia się w:
    Lek w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies