Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "procedural autonomy" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Europejski charakter sądu krajowego
The European Character of the National Court
Autorzy:
Krzysztofik, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2162176.pdf
Data publikacji:
2022-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
zasada efektywności
zasada efektywnej ochrony prawnej
zasada pierwszeństwa
zasada bezpośredniego skutku i bezpośredniego stosowania
wykładnia prounijna
autonomia proceduralna
pytanie prejudycjalne
principle of effectiveness
principle of effective legal protection
principle of
primacy
principle of direct effect and direct applicability
pro-eu interpretation
procedural autonomy
preliminary ruling
Opis:
The aim of this article is to demonstrate the European character of a national court which, by ruling on the basis of EU law, becomes an EU court. The following premises confirm it. Firstly, it is an element of the EU justice system and, together with the CJEU, is obligated to guarantee the effectiveness of EU law. In carrying out the entrusted task, it follows the principles defining the EU legal system: the principle of primacy and the principle of direct effect and direct application, which serve to implement the meta-principle of effectiveness of EU law. However, they do apply to acts that have direct effect. In other cases, the domestic court uses a pro-EU interpretation, i.e. reinterprets the norms of national law in the light of the purpose and effect of EU law. In de facto transferring the indicated obligations to the national ground, the national court applies national procedural rules, and at the same time adjusts their effectiveness to the needs of EU law. In performing the above-mentioned duties, national courts were granted the right to refer questions for preliminary ruling to the CJEU.
Przedmiotem niniejszego opracowania jest wykazanie europejskiego charakteru sądu krajowego, który orzekając na podstawie prawa unijnego staje się sądem unijnym. Przemawiają za nim następujące przesłanki. Po pierwsze jest on elementem unijnego wymiaru sprawiedliwości i łącznie z TSUE zobowiązany jest do zagwarantowania efektywności prawa unijnego. Realizując powierzone zadanie kieruje się zasadami definiującymi unijny system prawny: zasadą prymatu, bezpośredniego skutku i bezpośredniego stosowania, które służą urzeczywistnieniu metazasady efektywności prawa unijnego. Jednakże stosowane są one do aktów posiadających bezpośredni skutek. W pozostałych przypadkach sąd krajowych wykorzystuje wykładnię prounijną, czyli dokonuje reinterpretacji norm prawa krajowego w świetle celu i skutku prawa unijnego. Przenosząc de facto wskazane obowiązki na grunt krajowy sąd krajowy stosuje krajowe przepisy proceduralne dostosowując jednocześnie i ich skuteczność do potrzeb prawa unijnego. Wykonując wskazane obowiązki sądy krajowe wyposażone zostały w prawo do kierowania pytań prejudycjalnych do TS.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2022, 6(70); 51-62
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ДИСПОЗИТИВНІСТЬ НОРМ ЯК ОСНОВА ДОГОВІРНОГО РЕГУЛЮВАННЯ ГОСПОДАРСЬКИХ ПРОЦЕСУАЛЬНИХ ВІДНОСИН
Dispositivenes Of Norms As A Basis Of Contractual Regulation Of Economic Procedural Relations
Autorzy:
Puzanova, Galyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1932010.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
диспозитивність
диспозитивна норма
імперативна норма
договірне регулювання
процесуальні відносини
автономія волі
dispositiveness
dispositive norm
imperative norm
contractual
regulation
procedural relations
autonomy of will
Opis:
The article considers the dispositiveness of the norm of economic procedural law as a basis for the application of contractual regulation of economic procedural relations. Consideration of this issue is caused by the need to increase the effectiveness of legal regulation of procedural relations on a contractual basis. In particular, the peculiarity of dispositiveness of norms in procedural law is considered, which shows that the structure of such a norm is incomplete, and dispositiveness is associated with the presence of a unilateral or bilateral legal order, which differs from the general rule established by the legislator. It is established that dispositiveness in the economic process is limited in comparison with dispositiveness in substantive law, as it acts not as a generally established principle, but as a rule of conduct, which can be allowed within clearly defined limits. Restriction of dispositiveness in commercial proceedings is based on two parameters: the parties to the relationship and the subject matter of the dispute. Dispositive rules in procedural law, albeit to a limited extent, allow the parties to a commercial proceeding to exercise their subjective rights at their own discretion by determining the direction of the trial. Thus, the parties independently determine whether to protect their rights and interests in the application of contractual principles based on the dispositiveness of procedural rules, or to comply with the provisions of the mandatory rules of procedural law. At the same time, in implementing the chosen course of action, both the parties and the court must follow the procedure established by procedural law, which is clearly spelled out in the provisions of mandatory rules and is binding.
В статті розглядається диспозитивність норм господарського процесуаль- ного права як підстави застосування договірного регулювання господар- ських процесуальних відносин. Розгляд даної проблематики викликаний необхідністю підвищення ефективності правового регулювання процесу- альних відносин на договірній основі. Зокрема, розглядається особливість диспозитивності норм в процесуальному праві, яка полягає в тому, що структура такої норми є неповною, а диспозитивність пов’язується із на- явністю одностороннього чи двостороннього правонаділяючого припису, який відрізняється від загального правила встановленого законодавцем. Встановлено, що диспозитивність в господарському процесі є обмеже- ною порівняно із диспозитивністю в матеріальному праві, оскільки діє не як загальновстановлений принцип, а як правило поведінки, що може допу- скатись в чітко встановлених межах. Обмеження диспозитивності в госпо- дарському судочинстві відбувається за двома параметрами: за учасниками відносин та предметом спору. Диспозитивні норми в процесуальному праві, хоч і в обмежених обся- гах, дозволяють сторонам господарського процесу на свій розсуд здійсню- вати свої суб’єктивні права визначаючи напрямок судового розгляду. Таким чином, сторони самостійно визначаються чи захищати свої права та інте- реси із застосування договірних начал заснованих на диспозитивності про- цесуальних норм, чи підпорядкуватись положенням імперативних норм процесуального законодавства. Водночас, реалізовуючи обраний варіант поведінки і сторони, і суд мають дотримуватись порядку встановленого процесуальним законодавством, який чітко прописаний в положеннях ім- перативних норм і є обов’язковим до виконання.
Źródło:
Krakowskie Studia Małopolskie; 2021, 4(32); 25-40
1643-6911
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Małopolskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies