Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "cinema language" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
O skutkach nadmiernej eksploracji stylistyki - „Zerwany kłos”
Autorzy:
Szewczyk, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1967886.pdf
Data publikacji:
2019-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
komunikacja  społeczna
media
analiza  dyskursu
film
KAD
kino  religijne
stylistyka filmu
język filmu
social  communication
discourse  analisys
CDA
religious cinema
film style
film language
Opis:
Celem analizy Zerwanego kłosa jest zbadanie jego wartości. Badanie to wyróżnia dwa możliwe sposoby oceny filmu. Pierwszy sposób dotyczy jakości filmu jako wyrazu działania estetycznego. Wiąże się ono z traktowaniem filmu jako sztuki. W tym zakresie decydujące znaczenie mają kwestie formalne i umiejętność wykorzystania przez twórców stylistyki filmowej oraz skonstruowania spójnej opowieści. Drugie sposób wiąże się z gatunkowym przyporządkowaniem tego filmu. W kinie religijnym (hagiografia) najważniejsza może być przekazywana idea, choć jednocześnie można zachować zasady konstrukcji znaczeń w filmie. Ogólną ramą metodologiczną są trzy aspekty dyskursu van Dijka. Na poziomie szczegółowym wykorzystane jest klasyczne podejście do języka i stylistyki filmu, podejście neoformalistów amerykańskich oraz koncepcji stylu zerowego. Wnioski z przeprowadzonej analizy wskazują na niską wartość filmu z punktu widzenia sztuki filmowej i wysoką wartość w zakresie realizacji celów gatunkowych (tu: ideologicznych). Negatywna ocena wynika z nadmiaru wykorzystania przez młodych twórców możliwości technicznych i warsztatowego (zbyt licznego) stosowania formalnych rozwiązań możliwych w ramach stylistyki filmowej. Pozytywne wniosek w zakresie realizacji zakładanego celu wiąże się ze skutecznością dotarcia do zdefiniowanego przez producenta odbiorcy, tak pod względem ich liczby, jak i w zakresie przekazanych idei, zgodnych z ich światopoglądem. Pomimo deklaracji twórców o rzetelnym odtworzeniu rzeczywistości życia błogosławionej Karoliny Kózkówny, konieczność przekazu zaplanowanych koncepcji wprowadziła kreacyjne wątki treściowe, wpływając na realność przedstawianej historii i wprowadzając problemy ze spójną i sprawną rekonstrukcja fabuły. Rozszerzyło to zakres promowanych wartości poza te związane z życiem głównej bohaterki filmu, odnosząc je do współczesnego polskiego dyskursu politycznego i społecznego.
The aim of the Zerwany kłos analysis is to examine its value. This study distinguishes two possible ways to evaluate the film. The first method concerns the quality of the film as an expression of the aesthetic effect. It involves treating the film as an art. In this respect, formal issues and the ability to use film stylistics and construct a coherent story are decisive. The second way is related to the genre of this movie. In religious cinema (hagiography) the most important thing can be the idea conveyed, although at the same time the principles of constructing meanings in the film can be preserved. The overall methodological framework is three aspects of Van Dijk’s discourse. At the detailed level, the classic approach to language and stylistics of the film is used, the American neoformalist approach and the zero-style concept. The conclusions from the conducted analysis point to the low value of film from the point of view of film art and high value in the implementation of genre objectives (here: ideological). The negative assessment results from the excess of young creators’ use of technical and workshop possibilities (too many) of applying formal solutions possible within the film style. A positive conclusion in the scope of accomplishing the assumed goal is related to the effectiveness of reaching the recipient defined by the producer, both in terms of their number and in terms of the ideas conveyed, consistent with their worldview. Despite the creators’ declarations about a reliable reconstruction of the reality of Blessed Karolina Kózkówna’s life, the necessity of transmitting planned concepts introduced creative content threads, influencing the reality of the presented story and introducing problems with a coherent and efficient reconstruction of the plot. This widened the range of promoted values beyond those related to the life of the main character of the film, referring them to the contemporary Polish political and social discourse.
Źródło:
Kultura i Edukacja; 2019, 3(125); 163-182
1230-266X
Pojawia się w:
Kultura i Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dalla sintassi alla pragmatica nel linguaggio filmico di generazioni diverse: “Il Gattopardo” e “Perfetti sconosciuti” messi a confronto
From Syntax to Pragmalinguistics: Comparing the Language of Film across Generations in “The Leopard” and “Perfect Strangers”
Autorzy:
Klímová, Eva
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/34655838.pdf
Data publikacji:
2023-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
The Leopard
Visconti
Perfect Strangers
Genovese
language of film
context
differences
pragmalinguistics
Il Gattopardo
Luchino Visconti
Perfetti Sconosciuto
Paolo Genovese
linguaggio
del cinema
pragmalinguistica
Opis:
The paper analyses the language of two Italian films set in different historical and social contexts. The Leopard (Il Gattopardo) by Luchino Visconti is set in Sicily in 1860, on the background of contemporary political events, with a language corresponding both with the historical period and the social setting. In the film Perfect Strangers (Perfetti sconosciuti) by Paolo Genovese, old friends meet at a dinner table. With their informal talk, the characters’ language strives to be as close as possible to everyday language. The aim of the article is to demonstrate the differences between the language of the first film and the “natural” language of everyday life of the second one. Through comparative analysis, the article demonstrates how the differences in the historical social contexts determine the language of both films. Within the framework of pragmalinguistics, some aspects of the modality and of the information structure of the sentence are taken into consideration.
Questo articolo si concentra sull’analisi del linguaggio filmico di due film italiani appartenenti a contesti storici e sociali diversi: Il Gattopardo di Luchino Visconti, film che racconta la Sicilia del 1860, sullo sfondo degli eventi politici dell’epoca, con un linguaggio corrispondente sia al periodo storico che all’ambiente, e il film Perfetti sconosciuti di Paolo Genovese, che racconta di un incontro informale tra alcuni amici, in cui gli autori si sforzano di avvicinare il più possibile il linguaggio alla lingua quotidiana. L’obiettivo del lavoro è dimostrare quali siano le differenze tra il parlato filmico e il parlato naturale; nel processo di analisi comparativa si mirerà a dimostrare che così come il contesto storico e sociale dei due film è diverso, allo stesso modo è diverso e diversificato il linguaggio. Nel quadro teorico della pragmalinguistica vanno considerati i fattori della situazione comunicativa e alcuni aspetti della modalità e della struttura informativa dell’enunciato.
Źródło:
Italica Wratislaviensia; 2023, 14.2; 137-151
2084-4514
Pojawia się w:
Italica Wratislaviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies