- Tytuł:
-
Las jícaras en el camino sagrado de los jóvenes iniciados Huicholes
The jícaras in a sacred path experience of the young Huichol initiates.
Rola jícaras w świętej ścieżce inicjacyjnej młodych Huicholi. - Autorzy:
- Mrożek, Jerzy Antoni
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1837344.pdf
- Data publikacji:
- 2020-12-31
- Wydawca:
- Wydawnictwo Adam Marszałek
- Tematy:
-
Huicholes
Wixarica
Jícara
Cerro Quemado
Wirikuta
Huicholowie - Opis:
-
Among the Huichol Indians, an initiatory tradition has been preserved that consists of a series of fi ve cycles of pilgrimages to the sacred desert. During their lives, each member of the commu – nity travels at least once to the desert, but young people who aspire to important positions within their group, dedicate ten to fi fteen years to this task, during which they carry out countless reli – gious activities. Within the dual indigenous conception of life, one of these activities consists of seeking and achieving an internal balance between the opposites. Through a symbolic element, a natural container for water, a jícara, the young apprentices are weaving a network of sacred paths towards achieving an organic equanimity between the two primordial forces that make up the universe: the masculine and the feminine. The article presents and accompanies the young jicareros in the fi ve main stopping places carried out during a pilgrimage cycle. From a cave, an underground jícara in the interior of the earth, to the sea, a huge jícara in constant contact with the sky, pilgrims deposit prayers and off erings in the vicinity of the bodies of water. In this way, through sensual contact with the vital liquid, water collecting in the jícaras, purifi cation baths, and symbolic exchanges, acts of gratitude are carried out and permits are obtained to open access portals to major divinities, and fi nally, to the main altar of Cerro Quemado in the Wirikuta desert.
Wśród Indian Huicholi pielęgnowana jest tradycja inicjacji, polegająca na odbyciu pięciu cykli pielgrzymkowych na świętą pustynię. Każdy członek społeczności musi choć raz w życiu udać się na pustynię, lecz młodzi ludzie, którzy aspirują do objęcia ważnych pozycji w grupie, poświęcają tym podróżom od dziesięciu do piętnastu lat, wykonując przy tym niezliczone czynności religijne. Jako że indiańska koncepcja życia ma charakter dualny, jedna z tych czynności polega na poszukiwaniu i osiągnięciu wewnętrznej równowagi między przeciwieństwami. Wykorzystując element symboliczny, jakim jest naturalny zbiornik wodny, zwany jícara, młodzi uczniowie tworzą sieć świętych ścieżek prowadzących do osiągnięcia organicznej równowagi między dwiema pierwotnymi siłami tworzącymi wszechświat: męską i żeńską. Artykuł przedstawia i towarzyszy młodym jicareros w pięciu głównych punktach, w których zatrzymują się oni podczas pielgrzymek. Od jaskini, jícary ukrytej we wnętrzu ziemi, aż do morza, ogromnej jícary pozostającej w stałym kontakcie z niebem, pielgrzymi wznoszą modlitwy i składają ofi ary w pobliżu różnych zbiorników wodnych. W ten sposób, poprzez zmysłowy kontakt z życiodajnym płynem, wodą gromadzącą się w jícaras, w czasie kąpieli oczyszczających i symbolicznej wymiany darów, mogą oni wyrazić wdzięczność i uzyskać pozwolenie na wejście w kontakt z siłami wyższymi, aby w końcu dotrzeć do głównego ołtarza Cerro Quemado na pustyni Wirikuta. - Źródło:
-
Sztuka Ameryki Łacińskiej; 2020, 10; 123-137
2299-260X - Pojawia się w:
- Sztuka Ameryki Łacińskiej
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł