Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "FRENCH LAW" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Wpływ francuskiego Trybunału Konstytucyjnego na krajowy system podatkowy. Analiza na przykładzie podatku od bardzo wysokich dochodów (taxe sur les très hauts revenus)
The Influence of the French Constitutional Court on the National Tax System. Analysis on the Example of the High Income Tax (taxe sur les très hauts revenus)
Autorzy:
Popławski, Mariusz
Pahl, Bogumił
Mariański, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850682.pdf
Data publikacji:
2023-10-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
prawo francuskie
prawo finansowe
trybunał konstytucyjny
podatek od bardzo wysokich dochodów
French law
financial law
control
Constitutional Court
high income tax
Opis:
This publication is a part of the study of the role of French Constitutional Court (Conseil constitutionnel) in the field of control of tax law regulations. The main purpose of this publication is not only to describe the specificity of the French legal system in this field but in the basis of the functional approach of the comparative legal method, the historical-descriptive and the dogmatic method, the verification of the thesis of the effectiveness of constitutional control of tax regulations in French legal system. This study that was done on the example of the high income tax (fr. taxe sur les très hauts revenus) however, it may be an incentive for further in-depth research in this area.
Niniejsza publikacja jest częścią badań nad rolą francuskiego Trybunału Konstytucyjnego (Conseil Constitutionnel) w zakresie kontroli regulacji prawa podatkowego. Głównym celem publikacji jest nie tylko opisanie specyfiki francuskiego systemu prawnego w tej dziedzinie, ale wykorzystując podejście funkcjonalne metody prawnoporównawczej, historyczno-opisowej i dogmatycznej, weryfikacja tezy o skuteczności konstytucyjnej kontroli przepisów podatkowych we francuskim systemie prawnym. Niniejszą analizę przeprowadzono na przykładzie podatku od bardzo wysokich dochodów (fr. taxe sur les très hauts revenus), niemniej jednak może ona stanowić asumpt do dalszych pogłębionych badań w tym zakresie.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2023, 5(75); 327-338
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
System konkordatowy w laickiej Francji. Pytania o konstytucyjność modelu relacji między państwem a związkami wyznaniowymi przyjętego w departamentach: Górny Ren, Dolny Ren i Mozela
Concordat system in secular French Republic. The problem of the constitutionality of the model of relations between churches and state assumed in departments of: Haut-Rhine, Bas-Rhine and Moselle
Autorzy:
Walter, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941083.pdf
Data publikacji:
2016-08-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
wolność sumienia i wyznania
zasada równości wobec prawa system konkordatowy
francuskie prawo konstytucyjne francuskie prawo wyznaniowe
zasada państwa świeckiego
freedom of religion
equality before the law
Concordat system
French constitutional law
French state-church law
the rule of secular state
Opis:
Francja jest obecnie jedynym państwem europejskim, którego Konstytucja wprost stanowi o „laickim” charakterze Republiki. Z obrazem Francji jako państwa, w którym przyjęto model absolutnego rozdziału państwa od kościoła z pewnością nie współgra sposób, w jaki unormowane są relacje między władzą publiczną a religią w departamentach: Górny Ren, Dolny Ren i Mozela, w których do dziś obowiązują przepisy mające swoje źródło w konkordacie z 1801 r. i w ustawach organicznych z 1802 r. W Alzacji władza oficjalnie uznaje 4 wyznania, przyznając im nawet pewne przywileje. Wiedza o religiach jest nauczana w szkołach publicznych, Wydział Teologii Uniwersytetu w Strasburgu wydaje dyplomy uznawane przez państwo, a duchowni otrzymują swoje wynagrodzenie z kasy państwowej. Należy więc podjąć refleksję, czy obowiązywanie odrębnego reżimu konkordatowego w trzech wschodnich departamentach jest możliwe do pogodzenia z konstytucyjnymi zasadami równości wobec prawa oraz z zasadą państwa świeckiego. Aż do 2010 r. kwestia ta nie mogła być zbadana przez sąd konstytucyjny (z uwagi na niewystępowanie do tego czasu we francuskim porządku prawnym następczej kontroli konstytucyjności prawa). Niestety wydanie odpowiednich orzeczeń w tym zakresie przez Radę Konstytucyjną nie wyjaśniło podnoszonych wątpliwości, a jedynie je pogłębiło.
France is the only European country in which the Constitution explicitly underlines the rule of the secular state. It is then difficult to understand why in 3 French departments (i.e. Haut-Rhin, Bas-Rhin, Moselle) the relations between state and churches are regulated in the law which introduces into force the stipulations of Napoleon’s Concordat from 1801. In these departments the state officially recognizes 4 confessions and even grants them some privileges. In Alsace religious science is taught in public schools, Faculty of Theology of the University of Strasbourg issues diplomas recognized by the state and remuneration of priests is paid from state’s budget. Thus, it is should be determined, whether the existence of the specific „concordat regime” in 3 eastern departments is reconcilable with the constitutional rules such as: equality before the law and the rule of secular state. Until 2010 this problem could not have been examined by French constitutional court (because of the lack of the a posteriori control of the constitutionality of the law in French legal system at that time). Unfortunately, it must be stated, that the decisions of the Constitutional Council that were made after 2010 did not convincingly clarify doubts concerning the constitutionality of the model of church-state relations in 3 French eastern departments.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2016, 4 (32); 69-88
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem standardów organizacyjnych i proceduralnych w zakresie sprawowania wymiaru sprawiedliwości w orzecznictwie francuskiej Rady Konstytucyjnej
Problem of the organisational and procedural standards concerning judicial system in the case law of the French Constitutional Council
Autorzy:
Puchta, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941053.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
V Republika Francuska
francuskie orzecznictwo konstytucyjne
Rada Konstytucyjna
prawo do sądu
prawo do rzetelnego procesu
the French Fifth Republic
French constitutional case law
the Constitutional Council
the concept of due process of law
the right to a fair trail
Opis:
Niniejszy artykuł ma na celu zarysowanie treści konstytucyjnych gwarancji prawa do sądu we Francji. Jak dotąd tematyka ta nie doczekała się w polskiej literaturze prawniczej szerszego omówienia. Tymczasem z punktu widzenia badań komparatystycznych Francja jest jednym z istotnych punktów odniesienia. Ponieważ prawo do sądu nie zostało wyrażone w żadnym z aktów konstytucyjnych obowiązujących w V Republice, autor skoncentrował się na orzecznictwie francuskiego sądu konstytucyjnego – Rady Konstytucyjnej, i na tej podstawie zrekonstruował zasadnicze elementy tego prawa. Jednocześnie omówił przeszkody badawcze, jakie wiążą się ze specyfiką francuskiego systemu ustrojowego, lakonicznością tekstów konstytucyjnych, lapidarnością uzasadnień decyzji Rady Konstytucyjnej a także brakiem metodologicznej klarowności oraz terminologicznej spójności jej orzecznictwa. Niezależnie od tych trudności, możliwe okazało się wskazanie zasadniczych elementów prawa do sądu, do których należą: 1) zasada niezależności oraz bezstronności organu sprawującego wymiar sprawiedliwości (nierozerwalnie związana ze sprawowaniem funkcji sądowniczej), 2) prawo do efektywnego środka zaskarżenia do sądu, 3) prawo do rzetelnego postępowania sądowego, a także 4) prawa do obrony. Z tych wymagań wynikają szczegółowe gwarancje o charakterze pochodnym. W najnowszych orzeczeniach prawa i zasady składające się na prawo do sądu powiązane zostały przez Radę Konstytucyjną z treścią art. 16 Deklaracji Praw z 1789 r., który nakłada na władze publiczne obowiązek urzeczywistnienia podziału władz oraz zapewnienie gwarancji praw jednostek. Bez prawa do sądu nie można byłoby mówić ani o podziale władz, ani o gwarancji praw, a więc w ogóle nie istniałaby w państwie konstytucja.
The aim of this article is to outline the content of a constitutional right to judicial protection in France. Thus far, the subject matter has not received much attention in Polish legal literature. It cannot be denied, however, that from the point of view of comparative legal scholarship, France is one of the most relevant points of reference. As the right to judicial protection has not been clearly expressed in any of constitutional acts of the Vth Republic, the author has focused on the case-law of the French constitutional court – the Constitutional Council, by reconstructing main elements of the right under consideration. At the same time, scholarly obstacles resulting from the specificity of the French constitutional system have been given due consideration: the laconic wording of constitutional texts, the conciseness of reasons for Constitutional Council’s decisions, as well as the lack of methodological clarity and terminological coherence of its jurisprudence. All of the above difficulties notwithstanding, it has been possible to indicate essential elements of the right to judicial protection: 1) the principle of impartiality and independence of a judicial body (associated immanently with performing judicial functions), 2) the right to an effective judicial remedy, 3) the right to a fair trial, as well as 4) the right of defense. Special derivative guarantees result from these requirements. In its most recent jurisprudence, the Constitutional Council has associated the specific rights and principles of which the right to judicial protection is composed with Article 16 of the Declaration of Rights of 1789. According to this provision, public authorities have a duty to implement the separation of powers and to guarantee the protection of rights to individuals. Without the right to judicial protection there would be no separation of powers nor any guarantees of rights, hence there would be no constitution in such a state.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2016, 3 (31); 245-274
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współksiążęta czy konprincepsi? Kilka uwag o statusie prezydenta Francji i biskupa Urgell jako głowy państwa andorańskiego w kontekście formy ustrojowej Andory
Autorzy:
Wiszowaty, Marcin Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/525059.pdf
Data publikacji:
2014-04-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
monarchia
pryncypat
Andora
Republika Francuska
Watykan,
Hiszpania
książę
princeps
prawo konstytucyjne
konstytucja
prawo kanoniczne
suwerenność
monarchy
principate
Andorra
French Republic
Vatican City
Spain
prince
constitutional law
constitution
canon law
sovereignty
Opis:
Problematyka ustrojowa Andory nie stanowi wiodącego przedmiotu badawczego ani zagranicznej, ani tym bardziej polskiej doktryny konstytucyjnej. Opracowania na ten temat w polskiej literaturze naukowej, powstałe pod rządami obecnie obowiązującej konstytucji państwa andorskiego z 1993 r., tworzą skromną liczebnie listę kilku artykułów lub fragmentów rozleglejszych opracowań na ogólniejsze tematy. W rezultacie zdecydowana większość wymienionych opracowań dotyczących małych państw posiada głównie sprawozdawczy charakter. Pozwala to na pominięcie kwestii podstawowych i ogólnych dotyczących ustroju Andory i poruszenie wybranych zagadnień szczegółowych, które w dotychczasowych opracowaniach wspominano jedynie na marginesie czy w przypisach. Wśród nich: kwestia statusu ustrojowego specyficznej głowy państwa i w związku z tym właściwe określenie formy państwa andorańskiego. Andorscy copríncipes funkcjonują w języku polskim jako „współksiążęta”. W konsekwencji automatycznie Andorę określa się jako „księstwo”, a więc uchodzi ono powszechnie za państwo o ustroju monarchicznym, a wręcz monarchię konstytucyjną.Tę praktykę należy uznać co najmniej za dyskusyjną. Autor formułuje dwie hipotezy i poddaje je weryfikacji: po pierwsze – Andora jest pryncypatem, a nie księstwem, a więc mieszaną formą ustrojową łączącą elementy monarchiczne i republikańskie, w których przeważają te drugie, obok reliktowych śladów tych pierwszych. Głowa państwa w pryncypacie powinna być określana mianem „princepsa”, a w przypadku Andory dokładniej: koprincepsów, aby uniknąć mylącego porównania z księciem, jako monarchiczną, dziedziczną głową państwa. Po drugie – pomimo przyjęcia nowoczesnej konstytucji w ustroju Andory pozostały relikty feudalne wynikające z jej dawnego statusu kondominium. Widać to szczególnie w kształcie ustrojowym instytucji głowy państwa oraz pozostawieniu częściowej możliwości wpływania państw macierzystych koprincepsów na ich decyzje.
The constitutional system of Andorra is not a popular subject of study of science either in Poland or abroad. In Poland, after 1993 (the year the adoption of the current constitution) were published only a few articles or fragments of larger studies on this topic. As a result, the vast majority of these studies have mainly reporting character. Many interesting issues have been mentioned only in footnotes. Among them: the question of the status of specific, Andorran head of state and (resulting) the correct indication of the form of Andorran state. Co-principes are translated into Polish as „co-princes”. It consequently, automatically determined Andorra as a „principality”, ie the state of monarchical system, and even a constitutional monarchy . This should be considered , at least as controversial. The author formulates two hypotheses and subjected them to verify. Firstly – Andorra is a principate (not a principality) – a mixed form of political system combines elements of monarchy and republic, outweigh the latter, in addition to the relics of the former. Head of State in principate should be referred to as „princeps”, and in the case of Andorra, specifically: co-princeps. In this way we will avoid misleading comparisons with „a prince”, as monarchical, hereditary head of state. Secondly – despite the adoption of a modern constitution, there are remaining relics of feudal times in the political system of Andorra, resulting from the former status of „condominium”. This is particularly evident in the form of the Andorran heads of state institution. It also gives a partial capacity to influence decisions of the co-principes by their home country’s authorities.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2014, 2 (18); 327-345
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies