Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Biopolitics" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Konfigurowanie granic gatunkowych a problem polityczności. Przypadek posthumanizmu i transhumanizmu
Configuring species boundaries and the problem of the political: the case of posthumanism and transhumanism
Autorzy:
Minkner, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1943149.pdf
Data publikacji:
2017-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
polityczność
posthumanizm
transhumanizm
biopolityka
the political
posthumanism
transhumanism
biopolitics
Opis:
Przedmiotem artykułu są teoriopolityczne rozważania na temat posthumanizmu. Jest to podejście, które zrywa z humanistycznym dogmatem, że człowiek jest bytem najważniejszym w rzeczywistości. Zamiast tego posthumanizm dowartościowuje byty pozaludzkie (naturalne, sztuczne, rzeczy), z którymi ludzie wchodzą w rozmaite interakcje. Autor uznał, że problematyka posthumanistyczna może być rozpatrywana w perspektywie biopolityki, która zajmuje się relacjami między polityką a życiem. Jednakże w odróżnieniu od wcześniejszych ujęć wiążących biopolitykę z kontrolą populacji posthumanizm stawia na szali żywotność gatunkową. W artykule przedstawiono konsekwencje takiego myślenia dla problemu polityczności. Autor odniósł to pojęcie przede wszystkim do fundamentalnych uwarunkowań konstytuowania się społeczeństwa jako pewnej całości, a szczególnie granic rozmaitych struktur i tożsamości. W przypadku posthumanizmu chodzi o przemyślenie granic człowieczeństwa oraz napięć między tym, co biologiczne, społeczne i technologiczne. To możliwość przepracowania na nowo problemu opresji i kontroli (np. kwestia szowinizmu gatunkowego) oraz emancypacji (np. cyberfeminizm). Ostatecznie sam posthumanizm stał się ruchem ideowym o politycznym znaczeniu, czego wyrazem jest aktywność transhumanistów domagających się przezwyciężania ograniczeń biologicznych człowieka poprzez innowacje technologiczne.
The article is a theoretical politics refl ection on posthumanism. It is an approach that breaks with humanistic dogma that human being is the most important being in reality. Instead, posthumanism underlines value of non-human beings (natural, artifi cial, things), with which people enter into various interactions. The author assumed that the issue of posthumanism can be considered from the perspective of biopolitics, which deals with the relationship between politics and life. However, unlike the earlier approaches which associated biopolitics with population control, a posthumanism stresses the life capacities of the species. This article presents the consequences of such thinking for the problem of the political. The author referred this concept primarily to the fundamental conditions for the constitution of a society as a whole, and especially to the boundaries of the various structures and identities. In the case of posthumanism the point is to rethink the boundaries of humanity and the tensions between the biological, the social, and the technological. It gives an opportunity to work anew the problem of oppression and control (eg. the question of species chauvinism), and emancipation (eg. cyberfeminism). Eventually, a posthumanism itself has become an ideological movement of political importance, which is reflected in the activity of transhumanists who demand to overcome the biological limitations of h uman being by harnessing the technological innovations.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2017, 55; 7-27
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bioobywatelskość
Biocitizenship
Биогражданство
Autorzy:
Płotka, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/568724.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
biocitizenship
biopolitics
bioethics
bioliberalism
bioconservatism
Биогражданство
биополитика
биоэтика
биолиберализм
биоконсерватизм
Opis:
The emergence of biomedical technologies in societies with the wide variety of demand and supply of goods and services causes some consequences. The most important of them include assigning moral values to hitherto non-moral categories, the emergence of new identities based on these values and market conditions, and the emergence of new worldviews and forms of social activism. Authors discerning these dependencies, such as Nikolas Rose or James Hughes, have proposed the concepts of genetic citizenship and cyborg citizen, respectively, simultaneously claiming that nowadays we face also the rise of new kinds of societies, e.g. democratic transhumanism. The aim of this article is reflection upon the new forms of citizenship based on the supposed legitimacy of these concepts. The particular attention is paid to the notion of biocitizenship, reflecting the dynamics of current political changes in the context of biomedicine development.
Появление биомедицинских технологий в обществах с широким многообразием спроса и предложения товаров и услуг вызывает определенные последствия. Наиболее важными из них являются применение моральных ценностей к неморальным категориям, возникновение новых идентичностей, основанных на этих ценностях и условиях рынка, а также появление новых мировоззрений и форм социального активизма. Авторы, различающие эти зависимости, такие как Николас Роуз или Джеймс Хьюз, предложили концепции генетического гражданства и гражданина-киборга, согласно которым в настоящий момент осуществляется рост новых типов обществ (например, общество демократического трансгуманизма). Целью данной статьи является рефлексия над новыми формами гражданства, основанными на предполагаемой легитимности этих концептов. Частичное внимание уделяется понятию биогражданства, отражающему динамику текущих политических изменений в контексте биомедицинского развития.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2018, 4(19); 141-153
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Medycyna naturalna a Kościół katolicki – wątpliwości i uwagi o charakterze biopolitycznym
Натуральная медицина а католическая церковь – сомнения и замечания о биополитическом характере
Autorzy:
Rezmer-Płotka, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1934118.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Ayurveda
Catholic Church
biopolitics
Eastern practices
natural medicine
аюрведа
католическая церковь
биополитика
восточные практики
натуральная медицина
Opis:
Currently, we observe a significant increase in interest in Eastern practices in the West, including natural medicine. In this context, it is important that in 1979 the World Health Organization (WHO) recognized Ayurveda as the oldest health-care system. Ayurveda has also become an object of interest of the Catholic Church. The article examines the institutions’ attitude toward Ayurveda and determines the nature of doubts and reservations that arise around it. To this end, an analysis of the document of the Pontifical Council of Culture – The Pontifical Council for Interreligious Dialogue Jesus Christ the Giver of the Water of Life. Christian reflection on the New Age was carried out. Subsequently, the statements of selected representatives of the Catholic Church were included in the analysis. The following hypothesis has been verified: the Catholic Church’s doubts and objections to Ayurveda are of biopolitical nature. Based on the analysis of the document, it can be concluded that Catholic Church treats and interprets Ayurveda activities as biopolitical practices.
В настоящее время на Западе наблюдается явный рост интереса к восточным практикам, в том числе к натуральной медицине. В этом контексте примечательно, что в 1979 году Всемирная организация здравоохранения (ВОЗ) признала Аюрведу старейшей системой здравоохранения. Аюрведа также стала объектом интереса католической церкви. В статье предпринята попытка изучить отношение этого института к Аюрведе и определить характер возникающих сомнений и оговорок. С этой целью был проведен анализ документа Папского совета по культуре – Папского совета по межрелигиозному диалогу Иисус Христос, Податель воды жизни. Христианские размышления о Новой Эре. Затем в качестве вспомогательной части анализа были включены высказывания избранных представителей Католической церкви. Подтверждена также следующая гипотеза: сомнения и оговорки католической церкви по отношению к Аюрведе носят биополитический характер. На основании анализа документа можно сделать вывод, что католическая церковь трактует и интерпретирует действия, предпринимаемые в рамках Аюрведы, как биополитические практики.
Źródło:
Studia Orientalne; 2021, 2(20); 157-165
2299-1999
Pojawia się w:
Studia Orientalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies