Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "deputies" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    O potrzebie zreformowania mechanizmów odpowiedzialności za naruszenia Zasad Etyki Poselskiej
    On the Need to Reform the Mechanisms of Accountability for Violations of the Rules of Ethics of Deputies
    Autorzy:
    Juchniewicz, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2035949.pdf
    Data publikacji:
    2022-02-28
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Members of Parliament
    accountability
    rules of ethics of deputies
    Deputies’ Ethics Committee
    posłowie
    odpowiedzialność
    zasady etyki poselskiej
    Komisja Etyki Poselskiej
    Opis:
    Considering the poor standards of public life, the existence and functioning of the Deputies’ Ethics Committee constitute essential elements of the Polish parliamentarism. Although not the only one, the principal task of the Deputies’ Ethics Committee is to react to the actions of deputies that violate the rules of ethics of deputies adopted in 1997. After more than 20 years of the Committee’s operation, we can identify areas where there are noticeable dysfunctions, e.g. the composition of the Committee, the mechanism of imposing penalties and their type. With the 2018 amendment to the Standing Orders of the Sejm, a new mechanism was also introduced to hold deputies accountable for actions violating ethical standards occurring during sessions of the chamber as well as on the premises under the authority of the Chancellery of the Sejm, effectively allowing us to speak of a duality of accountability.
    Wobec niskich standardów życia publicznego istnienie i działalność Komisji Etyki Poselskiej stanowią niezbędne aspekty polskiego parlamentaryzmu. Głównym, chociaż nie jedynym, zadaniem Komisji Etyki Poselskiej jest reagowanie na działania posłów naruszających przyjęte w 1997 r. Zasady Etyki Poselskiej. Po ponad dwudziestu latach doświadczeń Komisji można wskazać obszary, w których dostrzegalne są dysfunkcje np. skład komisji, mechanizm wymierzania i rodzaj wymierzanych kar. Dokonaną w 2018 r. zmianą regulaminu Sejmu, wprowadzono także nowy mechanizm egzekwowania wobec posłów odpowiedzialności za działania naruszające standardy etyczne mające miejsce podczas posiedzeń izby, jak i na terenie podlegającym Kancelarii Sejmu, co w praktyce pozwala mówić o dualizmie odpowiedzialności.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2022, 1 (65); 45-55
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Posłowie jako podmioty sejmowej kontroli działalności rządu w świetle regulacji normatywnych
    Members of Parliament as one of the entities entitled to control states government in the light of polish law
    Autorzy:
    Kuciński, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/942288.pdf
    Data publikacji:
    2017-02-28
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    posłowie
    status prawny posła
    kontrola sejmowa
    interpelacje poselskie
    zapytania poselskie
    pytania w sprawach bieżących informacje bieżące
    members of Parliament
    status of deputy
    parliamentary control
    deputies interpellations
    deputies questions
    deputies questions in ongoing matters
    information in ongoing matters
    Opis:
    Posłowie są – obok Sejmu in pleno i komisji sejmowych – jednym z podmiotów sejmowej kontroli działalności szeroko rozumianego rządu, na który składają się: Rada Ministrów in gremio, Prezes Rady Ministrów i pozostali członkowie Rady Ministrów, a także centralne i terenowe organy administracji rządowej. Celem artykułu jest analiza statusu posłów jako podmiotów kontroli sejmowej w świetle regulacji normatywnych, zwłaszcza konstytucyjnych. Na ten status kontrolny posłów składa się kilka zasadniczych elementów: 1) ogólny status prawny posła, wyznaczany przez dwie grupy czynników: a) generalnie przez pozycję Sejmu w systemie organów państwowych RP i koncepcję stosunku przedstawicieli do wyborców, b) na płaszczyźnie szczegółowej przez przepisy aktów normatywnych – Konstytucji RP z 1997 r., ustawy z 1996 r. o wykonywaniu mandatu posła i senatora, Regulaminu Sejmu; 2) zakres podmiotowy i przedmiotowy uprawnień posłów do kontroli działalności rządu, który jest identyczny z zakresem podmiotowym i przedmiotowym takiej kontroli określonym w art. 95 ust. 2 Konstytucji z 1997 r.; 3) pozostające w dyspozycji posłów instytucje służące kontroli działalności rządu, którymi są: a) interpelacje poselskie, b) zapytania poselskie, c) pytania w sprawach bieżących, d) informacje bieżące.
    Members of Parliament are together with Sejm in pleno, and parliamentary commissions, one of the entities entitled to control widely understood states government, which consists of: the Council of Ministers in gremio, Prime minister, other members of the Council of Ministers, as well as central and local organs of governmental administration. The purpose of this work is an analysis of members of Parliament position as parliamentary control entities, according to normative regulations, in particular provisions of Constitution. The above mentioned position consists of following elements: 1) general status of deputy determined by two groups of features: a) in general by position of Sejm in the system of govering bodies in the Republic of Poland, and concept of relation of deputies to electors, b) on the detailed ground by normative acts regulations – The Constitution of The Republic of Poland of 2nd April 1997, Act on performance of deputy, and senators mandate, Sejm's regulation; 2) subjective, and objective scope of deputies rights to control governments activity, which is identical with subjective, and objective scope of such control determined in art. 95 of 1997 Constitution; 3) institutions remaining in deputies disposal which aim is control, which are: a) deputies interpellations, b) deputies questions, deputies questions in ongoing matters, d) information in ongoing matters.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2017, 1 (35); 72-108
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Adoption of the Electoral Code as the Next Stage in Evolution of the Rules for Electing People’s Deputies of Ukraine
    Uchwalenie Kodeksu Wyborczego jako kolejny etap ewolucji zasad wybierania deputowanych ludowych Ukrainy
    Autorzy:
    Eckhardt, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1918919.pdf
    Data publikacji:
    2020-10-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Electoral Code
    election of people’s deputies of Ukraine
    Verkhovna Rada
    of Ukraine
    Kodeks Wyborczy
    wybory deputowanych ludowych Ukrainy
    Rada
    Najwyższa Ukrainy
    Opis:
    After the adoption of the Electoral Code, the Ukrainian electoral system entered a new state of evolution. The paper presents the basic principles of electing People’s Deputies on the basis of the Electoral Code with regard to the earlier stages of changes in Ukrainian electoral law. The Polish literature has not dealt analytically with these solutions so far. Probably the time will come when they will be implemented. The author’s intention is to describe the characteristics of the Code in the part concerning the election of popular deputies. The President of Ukraine’s proposal to amend Art. 76 and 77 of the Constitution providing for the reduction of the number of deputies to 300, the introduction of censorship for speaking the mother tongue as a condition for running for the Verkhovna Rada and the constitutionalization of a proportional electoral system indicate that the process of shaping the principles of electing People’s Deputies in Ukraine is not yet complete.
    Wraz z uchwaleniem Kodeksu Wyborczego system wyborczy Ukrainy wszedł w nową fazę ewolucji. Artykuł przedstawia podstawowe zasady wybierania deputowanych ludowych w oparciu o Kodeks Wyborczy na tle wcześniejszych etapów przemian prawa wyborczego Ukrainy. W polskiej literaturze rozwiązaniami tymi dotychczas analitycznie się nie zajmowano. Zapewne przyjdzie na to czas, gdy zostaną one poddane dogłębnej ocenie przez doktrynę ukraińską, w szczególności zaś gdy zostaną zastosowane. Wniesienie przez Prezydenta Ukrainy projektu nowelizacji art. 76 i 77 Konstytucji przewidującej zmniejszenie liczby deputowanych do 300, wprowadzenie jako warunku kandydowania do Rady Najwyższej cenzusu władania językiem ojczystym oraz konstytucjonalizację proporcjonalnego system wyborczego wskazuje, że proces kształtowania zasad wybierania deputowanych ludowych w Ukrainie jeszcze się nie zakończył.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2020, 5 (57); 325-337
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mandat wolny i jego granice
    The Free Mandate and Its Limits
    Autorzy:
    Kropiwnicki, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2123298.pdf
    Data publikacji:
    2022-08-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    mandat
    reprezentacja
    deputowani
    wyborcy
    elektorat
    poseł
    mandate
    representation
    deputies
    electors
    electorate
    member
    Opis:
    The author aims to highlight the issue of the free mandate and its limits by indicating its evolution over the years. This paper includes a consideration of the characteristics of the representative free mandate by indicating its basic properties (universality, independence and non-revocability) as well as the formal and material limits of its exercise. The author focuses his attention primarily on the analysis of the regulations concerning the problem in question, extended by a number of doctrinal views and the historical aspect.
    Autor ma na celu zwrócenie uwagi na zagadnienie mandatu wolnego i jego granic poprzez wskazanie jego ewolucji na przestrzeni lat. W niniejszej pracy zawarto rozważania dotyczące cech przedstawicielskiego mandatu wolnego poprzez wskazanie jego podstawowych właściwości (uniwersalność, niezależność i nieodwoływalność) jak i formalnych i materialnych granic jego sprawowania. Autor skupia uwagę, przede wszystkim na analizie regulacji dotyczących przedmiotowego problemu, poszerzonej o liczny pogląd doktryny i aspekt historyczny.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2022, 4(68); 65-75
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Systemic Transformations in Jordan in 1951-1957 - Unsuccessful Democracy
    Przemiany ustrojowe w Jordanii w latach 1951-1957 - nieudana demokracja
    Autorzy:
    Wróblewski, Bartosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1920840.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Jordan
    the Hashemite
    liberalization
    Chamber of Deputies
    parliament
    Jordania
    Haszymidzi
    liberalizacja
    Izba Deputowanych
    parlament
    Opis:
    The following text discusses the first attempt to transform the authoritarian Jordan monarchy into a constitutional monarchy, in which the parliament chosen by the people was supposed, apart from the king, to serve the role of a real supervisor of the state. Such an attempt was made in 1951-1957. It ended up in a failure and, in fact, the return of the authoritarian methods of exercising the power. This failure resulted both from the specific circumstances of the contemporary Middle East, as well as certain permanent features of Arabic societies. Thus, it is important to trace back these events to show both the attempt at reforms, as well as the causes of the failure. The following text makes use first and foremost of English language resources concerning the history of Jordan. Also, the archive documents collected in the National Archives were used, especially the ones that refer to the correspondence between the authorities in London and the British embassy in Amman. To understand the issue, it will be necessary to go back beyond the year 1951 and to present in brief the very process of how the Hashemite monarchy came into existence.
    W tekście poniższym przedstawiona zostanie pierwsza próba przekształcenia autorytarnej monarchii jordańskiej w monarchię konstytucyjną, w której wybrany przez naród parlament miał pełnić obok króla rolę realnego zwierzchnika państwa. Próbę taką podjęto w latach 1951-1957. Zakończyła się ona niepowodzeniem i powrotem do de facto autorytarnych metod sprawowania władzy. Niepowodzenie to wynikało zarówno ze specyficznych warunków ówczesnego Bliskiego Wschodu jak i z pewnych stałych cech społeczeństw arabskich. Warto więc prześledzić te wydarzenia by ukazać zarówno tą próbę reform, jak i przyczyny jej porażki. W tekście poniższym wykorzystane zostały przede wszystkim opracowania angielskojęzyczne dotyczące historii Jordanii. Wykorzystano również dokumenty archiwalne zgromadzone w National Archives szczególnie te wynikające z korespondencji między władzami w Londynie a ambasadą brytyjską w Ammanie. Aby zrozumieć temat konieczne będzie cofnięcie się poza rok 1951 i przedstawienie skrótowo samego procesu powstawania instytucji haszymidzkiej monarchii.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2020, 6 (58); 511-522
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Parliament of the Republic of Kazakhstan. The organisation of work, competences and legal status of deputies
    Autorzy:
    Marszałek-Kawa, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/525019.pdf
    Data publikacji:
    2014-04-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    The Republic of Kazakhstan legislature
    unicameral parliament
    bicameral
    parliament
    deputy
    presidential system
    Republika Kazachstanu
    legislatywa
    jednoizbowy parlament
    dwuizbowy parlament
    deputowany
    system prezydencki
    Opis:
    Zgodnie z Konstytucją Republiki Kazachstanu z 30 sierpnia 1995 r. Kazachstan jest państwem o ustroju prezydenckim. Władza wykonawcza w Kazachstanie jest egzekutywą dwuczłonową, tj. składa się z wybieranej na okres siedmiu lat w wyborach powszechnych, równych, bezpośrednich i tajnych głowy państwa – prezydenta republiki, oraz odpowiedzialnego przed prezydentem i parlamentem rządu. W oparciu o postanowienia rozdziału 12. Konstytucji Republiki Kazachstanu z 28 stycznia 1993 r. jednoizbowy parlament występujący pod nazwą „Rada Najwyższa” stanowił jedyny organ przedstawicielski i ustawodawczy republiki. Dwa lata później, w sierpniu 1995 r., w trakcie referendum ogólnokrajowego biorący w nim udział obywatele opowiedzieli się za utworzeniem parlamentu dwuizbowego. Organizację i działalność władzy ustawodawczej, jej strukturę i kompetencje, reguluje Konstytucja Republiki Kazachstanu, Ustawa Konstytucyjna № 2529 z 16 października 1996 r. zatytułowana O parlamencie Republiki Kazachstanu i statusie jego deputowanych oraz inne akty, m.in. regulaminy parlamentarne obu izb, czy też przyjęty podczas wspólnej sesji obu izb parlamentu Republiki Kazachstanu w dniu 20 maja 1996 r. Regulamin parlamentu Republiki Kazachstanu. Jak przewiduje art. 49 konstytucji, dwuizbowy parlament Republiki Kazachstanu jest najwyższym przedstawicielskim organem Republiki wykonującym funkcje ustawodawcze. Parlament Republiki Kazachstanu jest klasycznym przykładem legislatywy biernej, zdominowanej przez prezydenta, prezydencką partię polityczną, i posiadającej niski poziom autonomii. Podsumowując, warto odnotować, że parlamenty są niewątpliwie instytucjami, które należy traktować jako organy sprzyjające stabilizacji systemu politycznego. Stabilność taka zaś – zdaniem Philipa Nortona i Davida M. Olsona – może zostać osiągnięta wtedy, gdy istnieje równowaga legitymizacji wewnątrz systemu.
    According to the Constitution of the Republic of Kazakhstan of 30 August 1995, Kazakhstan has a presidential form of government. The executive power in Kazakhstan has two branches, i.e. it consists of the head of state – the President of the Republic – who is elected for the period of seven years in general, equal, direct and secret elections, and of the government, which is accountable to the President and the Parliament. On the basis of the provisions of chapter 12 of the Constitution of the Republic of Kazakhstan of 28 January 1993, the unicameral parliament called the „Supreme Council” was the only representative and legislative body of the Republic. Two years later, in the referendum held in August 1995, citizens voted for the establishment of a bicameral parliament. The work and activity of the legislative branch, its structure and powers, is regulated by the Constitution of the Republic of Kazakhstan, The Constitutional Law № 2529 of 16 October 1996 entitled On the Parliament of the Republic of Kazakhstan and the Status of Its Deputies as well as other acts, such as parliamentary rules of procedure of both chambers or the Regulations of the Parliament of the Republic of Kazakhstan adopted by both chambers of the Parliament of the Republic of Kazakhstan at their joint session As stipulated in art. 49 of the Constitution, the bicameral Parliament of the Republic of Kazakhstan is the highest representative body of the Republic performing legislative functions. The Parliament of the Republic of Kazakhstan is a classic example of a passive legislature, which is dominated by the president, the presidential political party, and which has a low level of autonomy. To sum up, it must be noted that parliaments are undoubtedly institutions which should be considered as the bodies conducive to the stability of a political system. According to P. Norton and D.M. Olson, such stability can be achieved when there is the balance of legitimisation within the system.on 20 May 1996. 1
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2014, 2 (18); 187-213
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Controlled Parliamentarism. Political and Constitutional Transformations in the Hashemite Kingdom of Jordan in 1989-1999
    Kontrolowany parlamentaryzm. Przemiany polityczne i konstytucyjne w Jordańskim Królestwie Haszymidzkim w latach 1989-1999
    Autorzy:
    Wróblewski, Bartosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1928840.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    the Hashemites
    Jordan
    Chamber of Deputies
    election
    Muslim Brotherhood
    Haszymidzi
    Jordania
    Izba Deputowanych
    wybory
    Bractwo Muzułmańskie
    Opis:
    Under the pressure of social protests in 1989 in the Hashemite Kingdom of Jordan, King Hussein I announced free elections. There was a revival of the system of constitutional monarchy, with a theoretically strong position of the Chamber of Deputies. Then, in 1989-1999 there was a struggle between the opposition and the monarch, who strived to maintain all real power. After 1989 the opposition was represented mainly by Islamic fundamentalists from the Muslim Brotherhood. King Hussein I managed to win the political struggle by using the tribal character of the society. The monarch maintained complete control over political processes, and the ideological opposition, both Islamic and leftist, was marginalized. However, thanks to that, the monarchy recognized real opposition, the multi-party system, and the freedom of speech. Thus, on the one hand, Jordan after 1989 has become one of the most liberal Arab states, but on the other hand, the monarch controls the parliament and the government.
    W Haszymidzkim Królestwie Jordanii w 1989 r. pod naciskiem protestów społecznych król Husajn I rozpisał wolne wybory. Nastąpił powrót do systemu monarchii konstytucyjnej teoretycznie z silną pozycją Izby Deputowanych. Następnie w latach 1989-1999 doszło do rywalizacji między starającym się zachować pełną władzę realną monarchą a opozycją. Opozycję po 1989 r. reprezentowali głównie fundamentaliści islamscy z Bractwa Muzułmańskiego. Król Husajn I wykorzystując specyfikę plemiennego społeczeństwa zdołał wygrać tą rozgrywkę polityczną. Monarcha zachował pełną kontrolę nad procesem politycznym, a ideowa opozycja tak islamistyczna, jak i lewicowa została zepchnięta na margines. Dzięki temu jednak monarchia zaakceptowała istnienie realnej opozycji, system wielopartyjny i znaczną wolność słowa. Z jednej strony więc Jordania po 1989 r. stała się jednym z najbardziej liberalnych państw arabskich, z drugiej monarcha w pełni kontroluje parlament i rząd.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2021, 6 (64); 211-221
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies