Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "ética" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Sopra-vivere nell’inferno: una eredità calviniana
Surviving in the “Inferno”: A Legacy of Calvino
Autorzy:
Redaelli, Stefano
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/446467.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
lightness
gaze
distance
literature
ethics
leggerezza
sguardo
distanza
letteratura
etica
Opis:
The present study aims to highlight two survival strategies in the “inferno of the living” that emerge from the analysis of Invisible Cities: lightness and gaze. The value of lightness is visible in the “thin cities”, which share a fragile architecture, the contrary reaction opposing the heaviness of living, the distance from the ground. “The hidden cities”, in turn, provide the motive for a reflection (a lecture) on gaze, with the aim of training the gaze to “recognize that which is not hell”: the happy city inside the unhappy city. In Invisible Cities, Calvino’s gaze still has an ethical and civic function (present in The Day of a Scrutineer). This function, however, will give way to the epistemic and scientific function of Mr. Palomar (from The Cosmicomics onwards), whose eye is exclusively concerned with measuring the limits of knowledge, which never extends, in a revealing way, from the natural world to the human world. Thirty years after Calvino’s death, amongst the many legacies left by his multifaceted literary work, we can recover the ethical and civic dimension expressed by the values of lightness and gaze.
Il presente studio vuole mettere in evidenza due strategie di sopravvivenza nell’“inferno dei viventi” che emergono dall’analisi de Le città invisibili: la leggerezza e lo sguardo. Il valore della leggerezza trova visibilità nelle “città sottili”, accomunate da un’architettura esile, dalla reazione contraria e opposta al peso del vivere, dalla distanza dalla terra. “Le città nascoste”, a loro volta, offrono lo spunto per una riflessione (lezione) sullo sguardo, al fine di educarlo a “riconoscere ciò che inferno non è”: la città felice contenuta nella città infelice. Ne Le città invisibili, lo sguardo di Calvino è ancora portatore di una funzione etico-civile (presente ne La giornata di uno scrutatore), che lascerà il posto (dalle Cosmicomiche in poi) a quella scientifico-epistemica di Palomar, il cui occhio è intento esclusivamente a misurare il limiti della conoscenza, che non si estende mai, in modo rivelatore, dal mondo naturale a quello umano. A trent’anni dalla morte di Calvino, tra le numerose eredità che la sua poliedrica opera letteraria ci lascia, possiamo recuperare una dimensione etico-civile, espressa dai valori della leggerezza e dello sguardo.
Źródło:
Italica Wratislaviensia; 2016, 7; 163-176
2084-4514
Pojawia się w:
Italica Wratislaviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fabián Gandini y la est(ética) de la fisura
Fabian Gandini and the est(ethics) of the fissure
Fabian Gandini i est(etyka) pęknięcia
Autorzy:
Vallejos, Juan Ignacio
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1839404.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Opis:
During 2015, I collaborated with the Argentine choreographer Fabian Gandini in the production of his last work “En la boca de la tormenta [In the mouth of the storm]”. Gandini is among the first artists to develop the “non-dance” choreographic movement in Buenos Aires, the city where he has lived and worked since 2004. My purpose in this paper will be to describe and analyze Gandini’s artistic practice in terms of a “Aesth-ethics of Fissure” linked not only to a poetical singularity but also to a critic of local dance productive practices. By using the temporal perception and the stilling of movement as dramaturgical resources, Gandini tends to subvert a strong legacy of expressionism. I would like to argue that his choreographic work embodies a political statement in the institutional context of Buenos Aires’ contemporary dance by exposing a specific form of “performative fragility” that establishes itself at the frontier of theatrical fiction.
W 2015 roku współpracowałem z argentyńskim choreografem Fabianem Gandinim przy realizacji jego ostatniego utworu „En la boca de la tormenta”. Jako jeden z pierwszych artystów Gandini opracował „nietaneczny” ruch choreograficzny w Buenos Aires, gdzie mieszka i pracuje od 2004 roku. Celem niniejszego artykułu jest opis i analiza działań artystycznych Gandiniego w kategoriach „est-etyki pęknięcia” powiązanej nie tylko z poetycką osobliwością, ale także z krytyką lokalnych praktyk tańca. Wykorzystując tymczasową percepcję i uspokojenie ruchu jako zasobów dramaturgicznych, Gandini dąży do obalenia wszechobecnej spuścizny ekspresjonizmu. Chciałbym dowieść, że jego działalność choreograficzna stanowi ucieleśnienie politycznej deklaracji w instytucjonalnym kontekście tańca współczesnego Buenos Aires przez ujawnienie specyficznej formy „wątłości performatywnej”, znajdującej się na granicy fikcji teatralnej.
Źródło:
Sztuka Ameryki Łacińskiej; 2018, 8; 21-34
2299-260X
Pojawia się w:
Sztuka Ameryki Łacińskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies