Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""Syria"" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 19
Tytuł:
Arab Nationalism in Syria
Autorzy:
Adamczyk, Anita
Jomma, Fuad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2197893.pdf
Data publikacji:
2023-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Syria
pan-Arabism
Arab nationalism
Alawites
Opis:
Syria is one of many countries in the Middle East diverse in terms of religion, nationality, and ethnicity. Internal divisions emerged when Syria reclaimed independence in 1946, but the differences inside Syrian society have become a taboo. One of the reasons for that was Arab nationalism, which claimed that they were all Arabs. The Syrian authorities managed to maintain the appearance of national homogeneity owing to these claims. This article aims to show the uniqueness of Arab nationalism, which is not characteristic of one country but of numerous states sharing a common past, language, and their citizens belonging to the family of the Arab nation. As a case study for Syria, this article analyses the basic concepts relevant to the subject (nationalism, the nation from the perspective of Islam, and Arab thought), the roots of pan-Arabism in Syria and its presence in the public and legal space. It also attempts to demonstrate that Arab nationalism helped the Syrian authorities (represented by the Alawite minority) blur national, ethnic, and religious differences and thus preserve the unity of society and state.
Źródło:
Polish Political Science Yearbook; 2023, 1(52); 10.15804/ppsy202251
0208-7375
Pojawia się w:
Polish Political Science Yearbook
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The American Military Strategy to Combat the ‘Islamic State’ in Iraq and Syria: Assumptions, Tactics and Effectiveness
Autorzy:
Waśko-Owsiejczuk, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594831.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
terrorism
Islamic State
United States
Iraq
Syria
extremism
Opis:
The American strategy to combat the ‘Islamic State’ rests on four pillars. The first is to conduct systematic air campaigns against the terrorists. The second involves increasing support for forces fighting the jihadists on the ground. The third is based on the strengthening of international cooperation in counter–terrorism operations. The fourth involves the provision of humanitarian aid to civilians displaced from the territories occupied by the jihadists. This article analyzes the assumptions, tactics, the most important decisions and actions of the American administration to combat the ‘Islamic State’. It is an attempt to provide answers to the questions: why has there been a growth of extremism in the Middle East? Why is the ‘Islamic State’ a new form of terrorist threat? How does it differ from other terrorist organizations? How was the ‘Islamic State’ created? What actions have been taken by the international coalition led by the United States in the fight against the jihadists in the Middle East? Is the strategy taken up by the United States effective? Does the defeat of the ‘Islamic State’ require the involvement of US ground forces in Iraq and Syria?
Źródło:
Polish Political Science Yearbook; 2016, 45; 317-336
0208-7375
Pojawia się w:
Polish Political Science Yearbook
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka sektarianizmu w Syrii w okresie prezydentury Baszszara al-Asada
Politics of Sectarianism in Syria During the Presidency of Bashar Al-Assad
Autorzy:
Woźniak-Bobińska, Marta
Menshawy, Mustafa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25772939.pdf
Data publikacji:
2023-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Syria
sektarianizacja
desektarianizacja
sekularyzm
analiza ramowania
sectarianisation
de-sectarianisation
secularism
frame analysis
Opis:
Contemporary Syrian politics is a paradox. On the one hand, the ruling Baath regime led by President Bashar al-Assad claims national unity and co-existence based on alleged secularism. On the other hand, the same regime foments existing sectarian strife for its benefit. Today’s Syria seems to be torn between two seemingly opposite realities – secularism and sectarianism. To solve this puzzle, the authors conducted the frame analysis of the presidential speeches since the eruption of conflict in 2011. They have proved that Assad has denied the facts, skilfully constructing desectarianisation discourse, while deepening the sectarian divisions. By doing so, he increases the legitimisation of his rule as well as chances for survival. The Syrian regime has entrenched the sectarian practices which it theoretically stands against. It is a unique case of de-sectarianisation as sectarianisation.
Obecna polityka syryjska stanowi swoisty paradoks. Z jednej strony – rządzący reżim basistowski z prezydentem Baszszarem al-Asadem głosi jedność narodową zbudowaną na rzekomym sekularyzmie. Z drugiej strony – ten sam reżim, kierując się swoim interesem, powiększa podziały między poszczególnymi grupami etniczno-religijnymi. Dzisiejsza Syria zdaje się być rozdarta między dwa pozornie wykluczające się zjawiska – sekularyzm i sektarianizm. Aby rozwiązać ten paradoks, autorzy poddali analizie ramowania prezydenckie przemówienia od wybuchu konfliktu w 2011 roku. Udowodnili, iż Al-Asad przeczy faktom, zręcznie konstruując dyskurs desektarianizacyjny przy jednoczesnym pogłębianiu sektarianizmu. W ten sposób prezydent wzmacnia legitymizację swoich rządów, jak również zwiększa szanse na przetrwanie. Syryjski reżim oficjalnie zwalcza sektarianizm, lecz de facto go podsyca. Jest to więc szczególny przypadek desektarianizacji jako sektarianizacji.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2023, 78; 101-115
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uyghurs of Syria: Significance for the Syrian Conflict and International Implications
Ujgurzy w Syrii – znaczenie dla konfliktu syryjskiego i implikacje międzynarodowe
Autorzy:
Mazur, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22435850.pdf
Data publikacji:
2023-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Uyghurs
Syria
terrorism
Turkey
China
ISIS
Turkistan Islamic Party (TIP)
Ujgurzy
TIP
terroryzm
Turcja
Chiny
Opis:
The main objective of the article was to determine whether the Uyghurs were a relevant group in the Syrian conflict, i.e., whether they were numerous, well-organized and determined enough to take the fight to the Syrian army or other non-state actors or cooperate with them. Several levels of analysis were carried out in this article. Firstly, article aimed to show where the Uyghurs in Syria came from. Secondly, the following section assessed their importance to the Syrian conflict, as well as who they worked with and fought against. Thirdly, it analysed whether their military and political involvement could have an impact on the international situation. Last but not least, the fate of Uyghurs, especially those who left for Syria, was discussed. The latter issue is also a question about Syria, its fate and place in the politics of other countries.
Głównym celem artykułu było ustalenie, czy Ujgurzy byli istotną grupą w konflikcie syryjskim, innymi słowy – czy byli na tyle liczni, dobrze zorganizowani i zdeterminowani, by podjąć walkę z wojskami syryjskimi czy innymi aktorami niepaństwowymi lub z nimi współpracować. W artykule przeprowadzono analizę na kilku poziomach. Po pierwsze, artykuł miał na celu ustalenie, z jakich przyczyn Ujgurzy wyemigrowali do Syrii. Po drugie, oceniono ich znaczenie dla konfliktu syryjskiego, a także to, z kim współpracowali i z kim walczyli. Po trzecie, przeanalizowano, czy ich militarne i polityczne zaangażowanie może mieć wpływ na sytuację międzynarodową. Na koniec omówiono losy Ujgurów, zwłaszcza tych, którzy wyjechali do Syrii. To ostatnie zagadnienie stanowi też pytanie o Syrię, jej dalsze losy i miejsce w polityce innych państw.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2023, 79; 194-214
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Syria 2.0? Czy Birma w dalekowschodniej polityce Federacji Rosyjskiej odegra podobną rolę do Syrii w bliskowschodniej strategii Kremla?
Syria 2.0? Will Burma play a similar role in the Far Eastern policy of the Russian Federation to Syria in the Kremlin’s Middle Eastern strategy?
Autorzy:
Lubina, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16647945.pdf
Data publikacji:
2023-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Birma
Mjanma
Rosja
stosunki rosyjsko-birmańskie
stosunki Rosja–Birma
relacje Rosja–Mjanma
Burma
Myanmar
Russia–Burma relations
Russia–Myanmar relations
2021 coup in Myanmar
Opis:
The intensification of Russia-Myanmar relations has been one of the unexpected consequences of Russo-Ukrainian war. For Russian Federation Burma/ Myanmar used to be a secondary partner, important only due to being the major client of the military-industrial complex. Global (semi)isolation of Russia changed these calculations, upgrading the importance of Myanmar in Russia’s foreign policy. For Naypyidaw these relations have been important since the last coup (1 February 2021), in the aftermath of the putsch Moscow became the biggest international protector of Burmese generals. Due to these two reasons Russia-Myanmar relations have reached the unprecedented high level, unseen in history of this bilateral relations.
Jednym z nieoczekiwanych pobocznych następstw wojny rosyjsko-ukraińskiej jest intensyfikacja stosunków rosyjsko-birmańskich. Dla Rosji Birma była tradycyjnie drugorzędnym partnerem, istotnym tylko ze względu na bycie ważnym klientem kompleksu wojenno-przemysłowego. Globalna półizolacja Federacji Rosyjskiej po napaści na Ukrainę zmieniła te kalkulacje podnosząc znaczenie Birmy w polityce zagranicznej Federacji Rosyjskiej. Dla samej Birmy stosunki te stały się istotne już wcześniej, zwłaszcza po wojskowym puczu w 2021 r., gdy Rosja wyrosła na główną protektorkę birmańskich generałów. Powyższe przyczyny sprawiły, że stosunki rosyjsko-birmańskie osiągnęły największą, bezprecedensową intensyfikację w całej swojej historii.
Źródło:
Krakowskie Studia Małopolskie; 2023, 3(39); 9-35
1643-6911
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Małopolskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy jesteśmy gotowi na wielokulturowość?
Are we ready for multiculturalism?
Autorzy:
Mamzer, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1956283.pdf
Data publikacji:
2018-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
emigracja
Syria
wielokulturowość
otwartość
gotowość
Emigration
multiculturalism
openness
readiness
Opis:
Wojna w Syrii spowodowała w 2015 roku masowe migracje uchodźców do Europy, co zostało potraktowane jako narastający problem, a nie wyzwanie. Polska temu wyzwaniu nie sprostała i nie przyjęła żadnych uchodźców. W tym kontekście warto się zastanowić nad tym, czy Polska w ogóle jest gotowa do funkcjonowania we współczesnym zróżnicowanym świecie. Co można zrobić, by tę gotowość podnieść? Kryzys syryjski zakwestionował także dojrzałość Unii Europejskiej jako wspólnoty społecznej i obnażył fakt, że przyświecająca idei stworzenia Unii motywacja oparta na wspólnocie interesów, jest za słaba dla tworzenia kulturowej jedności1. W dobie kryzysy syryjskiego, okazuje się, że tożsamość europejska jest nadal krucha.
The War In Syria has caused massive migration movements to Europe In 2015. European Union Has defined the situation as the threat not as a challenge. Neither European Union, neither Poland have manager to Deal with this challenge. In such a context one needs to post the question: is oland ready for multiculturalism and is it ready to function well in globalized, diverse world of 21st century. The crisis in Syria has also questioned maturity of EU as social community. It appears, that facing Syrian crisis, Europe and Poland especially demonstrated lack of understanding, consciousness and sense of community, with those searching for asylums.
Źródło:
Edukacja Międzykulturowa; 2018, 8, 1; 31-41
2299-4106
Pojawia się w:
Edukacja Międzykulturowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reakcja Chińskiej Republiki Ludowej na wojnę hybrydową w Syrii
The People’s Republic of China’s Response to the Hybrid War in Syria
Реакция Китайской Народной Республики на гибридную войну в Сирии
Autorzy:
Bielicki, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1930288.pdf
Data publikacji:
2021-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
People’s Republic of China
Syria
hybrid war
politics
Bashar al-Assad
Xi
Jinping
Китайская Народная Республика
Сирия
гибридная война
политика
Башар аль-Асад
Си Цзиньпин
Opis:
The main purpose of the paper is to present the most important determinants and dependencies characterizing the policy of the People’s Republic of China towards hybrid war in Syria since 2011. The paper starts with the definition of hybrid war and its most important determinants. In next part of the article, the role Syria that plays in China’s political strategy has been described. At the outset, relations between Beijing and Damascus during the Cold War and immediately after its completion have been analyzed, when the Chinese side approached with a considerable distance to wider involvement in the Middle East, including Syria, having own internal difficulties, tense relations with the United States and the pro-soviet and then pro-russian position of Damascus. Next, Beijing’s views on the outbreak of the war in Syria have been mentioned, pointing to the most important determinants of the Chinese politics and the ideas for resolving it proposed by the Chinese Communist Party. In addition, goals that the Middle Kingdom wants to achieve in Syria have been presented in the global and economic aspect. The attitude of the communist power to the problem of rebuilding Syria has also been put into account. In conclusion, it has been addressed whether in the era of China’s growing assertiveness on the international arena, a modification of the Chinese position, should be expected.
Основная цель статьи - представить наиболее важные детерминанты и зависимости, характеризующие политику Китайской Народной Республики в отношении гибридной войны в Сирии с 2011 года. Была предпринята попытка объяснить определение гибридной войны и ее важнейшие детерминанты. В следующей части статьи была описана роль Сирии в политической стратегии Китая. Вначале проанализировано отношения между Пекином и Дамаском во время холодной войны и сразу после ее завершения, когда китайская сторона воздерживалась от более широкого вмешательства на Ближнем Востоке, в том числе в Сирии, имея собственные внутренние трудности, напряженные отношения с США, а также из-за просоветской, а затем пророссийской позиции Дамаска. Далее была прослежена точка зрения Пекина на начало войны в Сирии, указаны наиболее важные детерминанты китайской политики и идеи по решению этого вопроса, предложенные Коммунистической партией Китая. Были указаны цели, которые Китай хочет достичь в Сирии, принимая во внимание глобальный и экономический аспект. Кроме того, было представлено отношение коммунистической власти к проблеме восстановления Сирии. Заключение статьи содержит прогнозы, стоит ли, в эпоху растущей роли Китая на международной арене, ожидать изменения позиции Китая по отношению к конфликту.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2021, 3(30); 76-97
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dyplomacja trzęsień ziemi a zmiana pozycji międzynarodowej Syrii
Earthquake Diplomacy and the Change of the Syria’s International Position
Дипломатия землетрясений и изменение международного положения Сирии
Autorzy:
Małecki, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32443851.pdf
Data publikacji:
2023-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Syria
earthquake diplomacy
disaster diplomacy
foreign policy
Middle East
Сирия
дипломатия землетрясений
дипломатия катастроф
внешняя политика
Ближний Восток
Opis:
Syria is a state which has been affected by multiple series of disasters in the XXI century. Some of them has been natural caused, whereas there were some caused by human activity. Only for the first two decades of the current century, Syria has been the arena of the most complex military conflict, which significantly damaged the whole state and caused its partial international isolation. On the other hand, Syria has struggle with various types of natural disasters, such as drought from 2006 to 2010, numerous floods, the COVID-19 and Cholera outbreak and finally, the recent earthquake, occured in February 2023. The last phenomenon has lead numerous countries to express solidarity with Syria as well as to deliver the humanitarian aid to this country. Some of them are considered to be hostile towards Damascus and president Bashar el-Assad. In parallel to the humanitarian assistance, there was a diplomatic process, which led to full rehabilitation of Syrian president in the region and to full normalization diplomatic relations with other Arabic states as well as to start a dialogue with Turkey. In some analytical and media centers, the recent events have been described as an outcome of the earthquake diplomacy or disaster diplomacy, characterized as the international situation in which the natural disaster and the readiness to counterreaction against its effects, may create the opportunities to deescalate relations between the warrying states. Therefore, would it be accurate to consider the recent disaster in Syria able to create the new process as well as to transform the long-term strategies of a number of countries? This article will deal with analysing political process occured between Syria and the regional powers after the earthquake as well as it will try to answer the question how the international position of Syria has changed and crucially: does the recent earthquake have the impact on these issues?
Сирия – страна, которая в XXI веке подверглась целому ряду катастроф, как природных, так и техногенных. Только за первые два десятилетия этого века страна стала ареной самого многогранного и многопланового вооруженного конфликта, который привел к ее внутренней дезорганизации и частичной изоляции на международном уровне. С другой стороны, Сирию преследуют стихийные бедствия, такие как засуха 2006–2010 годов, многочисленные наводнения, эпидемии КОВИД-19 и холеры и, наконец, разрушительное землетрясение в феврале 2023 года. Последнее вызвало волну выражений солидарности и гуманитарной помощи Сирии со стороны многочисленных стран-союзников, а также тех, кто до сих пор считался враждебным по отношению к правлению президента Башара Асада. Параллельно со спасательной операцией шел дипломатический процесс, который привел к реабилитации сирийского лидера в регионе, полной нормализации отношений с арабскими странами (включая восстановление членства Сирии в Лиге арабских государств) и началу диалога с Турцией. В некоторых аналитических центрах и СМИ последние события описываются как результат дипломатии землетрясений или дипломатии катастроф, характеризуемой, в частности, как международная ситуация, в которой стихийное бедствие и стремление противостоять его последствиям создают возможности для деэскалации между конфликтующими сторонами. Таким образом, создала ли природная катастрофа в данном случае новую международную ситуацию и, следовательно, способна ли она в течение нескольких месяцев пересмотреть многолетнюю стратегию ряда государств? В данной статье мы проанализируем политические процессы между Сирией и государствами региона после землетрясения и попытаемся ответить на вопрос, как изменилась международная позиция Сирии и, самое главное, повлияло ли на эти процессы недавнее землетрясение и какое значение оно имело.
Źródło:
Studia Orientalne; 2023, 4(28); 7-30
2299-1999
Pojawia się w:
Studia Orientalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Radzieckie/rosyjskie dostawy broni i uzbrojenia konwencjonalnego do Syrii w latach 1955–2012 – podejście ilościowe
Autorzy:
Dmochowski, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/568331.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
conventional arms trade
Soviet
Russia
Syria
торговля оружием
обычное оружие
СССР
Россия
Сирия
Opis:
Gaining by Syria independence from France in 1946 and the rise of the State of Israel supported by Western countries, which from the beginning was in the political and military conflict with the Arab states, created for the Soviet Union the new possibilities of the political game in the Middle East. From 1955 to 1991, USSR became the main supplier of conventional arms to Syria (displacing the United Kingdom). In the years 1955–1991 Syria bought in the Soviet Union arms for $ 34.6 billion in SIPRI trend indicator values , which accounted for 8.04% of the value of the total Soviet arms sales during this period. After the collapse of the USSR cooperation in this regard was continued and throughout the years 1992–2012 Russia remained the main and dominant arms supplier to Syria, though not on this scale as earlier. However, especially the 90s of the twentieth century meant a huge setback in comparison to the previous period – then delivery has been completed of diesel engines for the modernization of tanks ordered in Soviet Union, and 3,000 antitank guided missiles were ordered in Russia. In the years 1992–2012 Russia has sold Syria arms for $ 1.254 billion SIPRI trend indicator values , which accounted for 1.21% of the total sales of Russian arms and weapons of 103.393 billion $.
Получение Сирией независимости от Франции в 1946 году и создание государства Израиль, поддерживаемого западными странами, который с самого начала был в военном и политическом конфликте с арабскими государствами, создало СССР возможность политической игры на Ближнем Востоке. С 1955 по 1991 год, основным поставщиком оружия в Сирию становится СССР (вытесняя Великобританию). В 1955–1991 годы Сирия закупила в Советском Союзе оружие за $ 34,6 млрд. значения тренд-индикатора SIPRI (выраженные в млн. долл. США в постоянных ценах 1990 г.), на долю которых приходится 8,04% от стоимо сти продажи советского оружия в этот период. После распада СССР сотрудничествo в этом отношении былo продолженo и на протяжении многих лет (1992–2012) Россия оставалась главным и доминирующим поставщиком оружия в Сирию, хотя и не в таких масштабах как ранее. Тем не менее, особенно 90-e годы ХХ века оказались огромной неудачей по сравнению с предыдущим периодом – завершено поставки заказаных еще в Cоветском Союзе дизельных двигателей для модернизации танков, в России заказанo 3000 противотанковых управляемых ракет. В 1992–2012 годы Россия продала Сирии оружие стоимость $ 1,254 млрд. значения тренд-индикатора SIPRI, на долю которых приходится 1,21% от общего объема продажи российского оружия общей стоимости 103,393 млрд.$.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2014, 2(7); 75-102
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
COVID-19 as a Green Light for the Regeneration of ISIS’ Forces in North-East Syria
Autorzy:
Schaefer, Oskar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2120097.pdf
Data publikacji:
2022-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Islamic State
COVID-19 pandemic
humanitarian crisis
Syrian Democratic Forces
foreign terrorist fighters
Opis:
Following the fall of the so-called Islamic State in March 2019, tens of thousands of its fighters, along with their wives and children, were captured and detained in facilities controlled by Syrian Democratic Forces in northeast Syria. Many of which were European. Based on the information provided by scientific institutes and journalists, the outbreak of the Covid-19 pandemic had had a significant impact on the functioning of those facilities. Not only did it aggravate an already severe humanitarian crisis, pushing the detainees to reinforce their attempts of escaping and rioting against the guards, but it also lowered the security level in the controlled facilities, allowing a flourishing of criminal activities. Furthermore, the detainment of ISIS followers turned into a political game between the Kurdish coalition and the United States. The global health crisis put to the test the strategy of many Western governments of keeping European ISIS fighters in the Middle East while pressuring the international community to rethink its approach towards this crescent problem.
Źródło:
Polish Political Science Yearbook; 2022, 2 (51); 90-95
0208-7375
Pojawia się w:
Polish Political Science Yearbook
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka Arabii Saudyjskiej i Stanów Zjednoczonych wobec wojny domowej w Syrii – zbieżność czy rozbieżność interesów?
Politics of Saudi Arabia and the United States against the civil war in Syria – a convergence or divergence of interests?
Политика Саудовской Аравии и Соединенных Штатов против гражданской войны в Сирии - сближение или расхождение интересов?
Autorzy:
Mruk, Marzena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2005168.pdf
Data publikacji:
2018-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Saudi Arabia
United States
Syria
civil war
caliphate
Саудовская Аравия
Соединенные Штаты
Сирия
гражданская война
халифат
Opis:
The policy of Saudi Arabia and the United States towards Syria since 2011 is full of paradoxes. On the one hand, both countries are in favor of overthrowing the regime of Bashar al-Assad and reducing the influence of Iran and Russia in Syria, but on the other hand there are discrepancies in the approach of Washington and Riyad to the Syrian question, which was particularly visible during the presidency of Barack Obama. The issue of financing the opposition groups fighting in Syria, but most of all the problem of launching land intervention in a war-stricken country was among the contentious issues. The Kingdom, as an advocate of intervention, has repeatedly called on Washington to take more decisive steps to overthrow al-Assad and combat the so-called Islamic State. However, the other problems facing the White House and Riyadh, which affect the solution of the Syrian question, are nowadays a priority in the policies of the United States and Saudi Arabia, in contrast to the war in Syria.
Политика Саудовской Аравии и Соединенных Штатов в отношении Сирии с 2011 года полна парадоксов. С одной стороны, обе страны выступают за свержение режима Башара аль-Асада и снижения влияния Ирана и России в Сирии, но, с другой стороны, существуют расхождения в подходе Вашингтона и ариада к сирийскому вопросу, что особенно заметно в период президентства Барака Обамы. Среди спорных вопросов было финансирование оппозиционных групп, сражающихся в Сирии, но прежде всего проблема инициирования вмешательства в землю в раздираемой войной стране. Королевство как сторонник вмешательства неоднократно призывало Вашингтон принять более решительные меры для свержения аль-Асада и искоренения так называемых Исламское государство. Однако другие проблемы, стоящие перед Белым домом и Эр-Риядом, которые влияют на решение сирийского вопроса, в настоящее время являются приоритетом в политике Соединенных Штатов и Саудовской Аравии, в отличие от войны в Сирии.
Źródło:
Studia Orientalne; 2018, 1(13); 69-89
2299-1999
Pojawia się w:
Studia Orientalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Turcja w polityce brytyjskiej wobec Syrii i Libanu w latach 1940–1941
Turkey in British policy towards Syria and Lebanon in 1940 – 1941
Autorzy:
Zdulski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953238.pdf
Data publikacji:
2015-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
the United Kingdom
Turkey
Second World War
the Levant
Opis:
After collapse of metropolitan France in June 1940, the French in the Syria and Lebanon swore allegiance to the Vichy Government. This situation was hard to accept by the British. According to the Chiefs of Staff Committee, the occupation of these territories by enemy forces could have had most serious strategic consequences since it would cut of land communications with Turkey and would immediately threaten the whole of British interests in the Middle East. Due to that threat, London was forced to rethink its policy towards French Levant. One of the discussed measures was a proposition to involve Turkey in solving this problem. Turkey was bound with Britain with reciprocal security pact since October 1939. Moreover, the situation in Syria and Lebanon was also a threat for Turkish security. It was thought that these arguments would act in favor of Turkish involvement. Although in London everyone counted on active attitude of Turkey, there was no agreement as to its nature. While Churchill, Eden and the Chiefs of Staff were willing to agree on Turkish occupation of Syria and Lebanon, the Foreign Office was definitely against this solution. The first option eventually won. The first serious talks about Turkish involvement in Levant question took place in Ankara in January 1941, during the Anglo-Turkish military conversations. It was agreed then that if Turkey had entered the war, Turkish and British armies would have occupied Syria and Lebanon. The deteriorating military situation on the Eastern Mediterranean forced the United Kingdom to intervene in the French Levant in June 1941. Th e British government encouraged Turks to take part in that operation (“Exporter”). However, Turkish government rejected that offer. Turkey was still out of war and did not want to worsen her relations with the Third Reich.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2015, 46; 35-49
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A “New” Middle East? Implications for Israel’s Security
„Nowy” Bliski Wschód? Implikacje dla bezpieczeństwa Izraela
Autorzy:
Bryc, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1936804.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Israel
Syria
Russia
the Middle East
war
conflict
security
the U.S.
Izrael
Rosja
USA
Bliski Wschód
wojna
konflikt
bezpieczeństwo
Opis:
The turbulent changes in the Middle East which were seen at the very beginning as good news for Israel, at the end of the day became more ambiguous. The Arab Spring and then the war in Syria that had erupted along with massive social protests ended up with regime changes, but what was crucial, the primary success of the Arab awakening was captured by Islamist movements. The changes in the Middle East were even deeper due to at least two factors – Russia „coming into” and the United States „going out” of the region. These new regional circumstances combined with the geopolitical shift in the Middle East and a crumbling American supervision made Israel conclude that its security has become more complex and the U.S has no more been the only significant great power player in the region. Hence the difficult political and military situation around Israel has created a need to adapt to security challenges and simultaneously, to take political opportunities. The goal of this paper is to highlight basic ramifications for Israeli security and diplomacy of the American and Russian factors in the current Middle East politics. The key questions are: How to secure Israeli interests in these new circumstances? How to assess, on the one hand, the risk of the ongoing decline of American interests in the region and, on the other hand, the complexity of the Russian strategy in the Middle East? Finally, whether Israel might be able to gain recognition by the Arab world, not to mention to keep its strategic domination in the region which is already being challenged by the Islamic Republic of Iran and its nuclear ambitions.
Dynamiczne zmiany, jakie zaszły na Bliskim Wschodzie, początkowo postrzegane były jako korzystne dla Izraela, ostatecznie jednak okazały się bardziej dwuznaczne. Arabska wiosna i następnie wojna w Syrii, które wybuchły na fali wielkich protestów społecznych, doprowadziły do zmiany władzy, lecz kluczowym rezultatem było to, że zostały one przejęte przez ruchy fundamentalistyczne. Zmiany na Bliskim Wschodnie były poważniejsze i głębsze przynajmniej z dwóch powodów – Rosji „powracającej” na Bliski Wschód oraz Stanów Zjednoczonych „opuszczających” region. Obie te okoliczności wraz ze zmianami geopolitycznymi w regionie oraz słabnącą dominacją USA na Bliskim Wschodzie zmusiły Izrael do przewartościowania swojej polityki bezpieczeństwa. Stąd Izrael stanął przed szeregiem wyzwań dotyczących bezpieczeństwa, ale także wobec nowych okoliczności stanowiących szansę na poprawę jego stanu. Celem artykułu jest wyjaśnienie głównych implikacji tych zmian dla bezpieczeństwa oraz polityki zagranicznej Izraela. Kluczowe pytania dotyczą: możliwości zapewnienia bezpieczeństwa Izraela w nowych uwarunkowaniach regionalnych; określenia, jakie ryzyko dla bezpieczeństwa Izraela wiąże się z osłabieniem aktywności USA na Bliskim Wschodzie przy jednoczesnym rosnącym zaangażowaniu Rosji. I wreszcie – czy w takiej sytuacji Izrael zdoła doprowadzić do zwiększenia uznania jego państwowości w świecie arabskim, a także czy będzie w stanie utrzymać swoją dominację strategiczną w regionie podważaną przez ambicje jądrowe Iranu.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2019, 64; 7-23
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Казахстан как международный медиатор. Итоги Астанинского процесса - казахского раунда переговоров по завершению войны в Сирии, 23 января 2017 года
Kazakhstan as an international mediator. The results of the Astana process – Kazakh round of negotiations on the end of the war in Syria, January 23, 2017
Autorzy:
Сыдыкназаров, Мухит-Ардагер
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2010969.pdf
Data publikacji:
2017-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Źródło:
Studia Orientalne; 2017, 1(11); 233-243
2299-1999
Pojawia się w:
Studia Orientalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Obama Doctrine and the Use of American Military Power in the Middle East
Doktryna Obamy i wykorzystanie amerykańskiej potęgi militarnej na Bliskim Wschodzie
Autorzy:
Jervis, David T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1935878.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Barack Obama
American military interventions
drones
Afghanistan
Iraq
Libya
Syria
Islamic State
amerykańskie interwencje militarne
drony
Afganistan
Irak
Libia
Państwo Islamskie
Opis:
This article examines the use of American military power in the Middle East during the presidency of Barack Obama. While some have characterized those responses as confusing, inconsistent, and/or inadequate in number, this study argues that there is a way to understand and explain Obama’s decisions, the “Obama Doctrine”. The article develops and applies the Doctrine to America’s use of force, or not, in Afghanistan, Iraq, Syria, Libya, and elsewhere.
Przedmiotem artykułu jest analiza wykorzystania amerykańskiej potęgi militarnej na Bliskim Wschodzie w czasie prezydentury Baracka Obamy. O ile dla niektórych działania te były niespójne i/lub niewystarczające pod względem ilościowym, o tyle przeprowadzona analiza dowodzi, że można znaleźć dla nich uzasadnienie. Artykuł rozwija i stosuje doktrynę do analizy wykorzystania/niewykorzystania amerykańskiej siły militarnej w Afganistanie, Iraku, Syrii, Libii i innych państwach.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2018, 60; 22-40
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 19

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies