- Tytuł:
-
Ortodoksyjne prawo religijne a ochrona światowego dziedzictwa kulturowego – zarys zagadnień
Orthodox religious law and the preservation of the cultural heritage of the world – an overview of problems - Autorzy:
- Rozmus, Dariusz
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/443458.pdf
- Data publikacji:
- 2015
- Wydawca:
- Wyższa Szkoła Humanitas
- Tematy:
-
ikonoklazm
niszczenie zabytków
Koran
Konwencja haska
ahl al kitab
fanatyzm religijny
iconoclasm
the destruction of historic monuments
the Quran
the Hague Convention
religious fanaticism - Opis:
-
W ciągu ostatnich kilkunastu lat w Azji (Afganistan, Syria, Irak) w Afryce (Libia)
nasiliły się akty wandalizmu związane z niszczeniem zabytków. Najbardziej widoczne jest to przy
okazji niszczenia monumentalnych rzeźb (pomniki Buddy w Afganistanie) i architektury, w tym
całych antycznych miast (Nimrud – Kalchu, Hatra, mury Niniwy – przedmieścia obecnego Mosulu,
zagrożona jest syryjska Palmira). Niszczenie zabytków jest spektakularnym, propagandowym
przejawem narzucania woli, jest również łamaniem międzynarodowych praw i konwencji, dotyczących
sposobów prowadzenia wojen. Obrazoburstwo (w szerokim znaczeniu tego terminu) sta-
ło się zjawiskiem nie tylko religijnym, ale również przede wszystkim politycznym. Przedmiotem
artykułu jest odpowiedź czy źródeł tego wandalizmu można doszukiwać się w Koranie. Zdaniem
autora publikacji tego typu zachowań nie można wywieść z Koranu. W świętej księdze islamu
znajdują się liczne fragmenty mówiące o tolerancji wobec ludów księgi (ahl al kitab), czyli przede wszystkim Żydów i chrześcijan. Są to wersety Koranu pochodzące z sur o numerach 2: 194, 2: 257,
8: 40, 8: 73. Niszczenie obiektów kultu czy też miejsc, gdzie sprawowana jest modlitwa, takich
jak kościoły, synagogi czy meczety (np. szyickie) według Koranu jest całkowicie niedopuszczalne.
Obecne wydarzenia mają zatem przede wszystkim podłoże polityczne.
During the course of a dozen or so years in Asia (Afghanistan, Syria, Iraq) and in Africa (Libya) there was a surge of acts of vandalism associated with the destruction of historic monuments. This phenomenon is especially discernible in the context of the destruction of monumental sculptures (the statues of Buddha in Afghanistan) and of architectural monuments, including whole cities (Nimrud – Kalhu, Hatra, the walls of Nineveh – the suburbs of the present-day city of Mosul; the Palmyra in Syria is endangered). The destruction of monuments is a spectacular, propaganda manifestation of imposing one’s will; it is also a violation of the international rights and conventions associated with the form in which wars are waged. Iconoclasm (in the broad meaning of the term) is not so much a religious phenomenon but also (and above all) a political one. The object of the article is to provide an answer to the question whether the sources of these acts of vandalism may be traced in the Quran. According to the author of the publication, such instances of behaviour may not be derived from the Quran. In the sacred book of Islam there are many passages which mention tolerance toward the people of the book (ahl al kitab) i.e. above all Jews and Christians. These are lines of the Quran which derive from the following Suras: 2: 194, 2: 257, 8: 40, 8: 73. According to the Quran, the destruction of the objects of worship or of places where prayers are held, such as churches, synagogues or mosques (e.g. Shi’a mosques), is completely unacceptable. therefore the current events have a mainly political background. - Źródło:
-
Roczniki Administracji i Prawa; 2015, 15/1; 81-97
1644-9126 - Pojawia się w:
- Roczniki Administracji i Prawa
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł