Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "польская Республика" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Duszpasterstwo wojskowe wyznania prawosławnego Okręgu Korpusu I w latach 1922–1939. Wybrane zagadnienia
    Orthodox military ministry in 1st Corps District in 1922–1939. Selected issues
    Православное военное духовенство в округе 1-го Корпуса в 1922–1939 годах
    Autorzy:
    Grzybowski, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1925387.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Wojskowe Biuro Historyczne
    Tematy:
    II Rzeczpospolita
    prawosławie
    Warszawa
    cerkiew garnizonowa
    Second Polish Republic
    Orthodox Church
    Warsaw
    Garrison Orthodox Church
    2-я Польская Республика
    православие
    Варшава
    гарнизонная церковь
    Opis:
    Siły zbrojne II Rzeczypospolitej stanowiły prawdziwą mozaikę narodowościową i religijną. Drugą (po katolikach) co do liczebności grupą wyznaniową w wojsku byli prawosławni. Najwięcej wojskowych wyznania prawosławnego skupiały m.in. oddziały Okręgu Korpusu nr I (Warszawa). Opiekę duchowną nad tymi ludźmi sprawował zespół kapelanów wojskowych wyznania prawosławnego z ks. protoprezbiterem na czele. Duchowieństwo wojskowe musiało zmierzyć się z wieloma problemami, z których jednym z najważniejszych był brak świątyń garnizonowych. Dotyczyło to zwłaszcza Warszawy. W latach dwudziestych problem ten próbowano rozwiązać poprzez przekazanie na potrzeby duszpasterstwa wojskowego wyznania prawosławnego byłych cerkwi rosyjskich. Rozmowy pomiędzy władzami państwowymi i samorządowymi, przedstawicielami wojska z udziałem duchowieństwa poszczególnych konfesji religijnych nie przyniosły jednak oczekiwanych rezultatów. Brak świątyń garnizonowych przysparzał wiele trudności w pracy duszpasterskiej.
    The armed forces of the Second Polish Republic were a true mosaic of nations and denominations. The second largest religious group in the army after the Catholics were members of the Orthodox church. The majority of Orthodox military personnel belonged to the units of the District Corps no. 1 (Warsaw). Pastoral care over those people was taken by a team of Orthodox military chaplains led by the archpriest. The military clergy had to face numerous problems, one of the most important being the the lack of garrison churches, especially in Warsaw. In the 1920s the problem was attempted to be solved by handing over the former Russian Orthodox churches to the Orthodox military clergy. Talks between state and local authorities on one side and representatives of the army and religious denominations on the other did not bring the expected results. The lack of garrison temples caused many difficulties in the pastoral work.
    Вооружённые силы 2-й Польской Республики представляли собой настоящую национальную и религиозную мозаику. Второй (после католиков) по численности религиозной группой были православные. Наибольшее число военнослужащих православного вероисповедания было, среди прочих, в отделениях Округа I Корпуса (Варшава). Военное духовенство было вынуждено столкнуться с множеством проблем, среди которых наиважнейшей проблемой был недостаток гарнизонных храмов. В особенности это касалось Варшавы. В двадцатых годах были предприняты попытки решить эту проблему путём передачи военному духовенству православного вероисповедания некогда русских церквей. Переговоры между центральными и местными властями, представителями армии с участием духовенства отдельных религиозных концессий, однако, не принесли ожидаемых результатов. Нехватка гарнизонных храмов была причиной многих трудностей пасторской работы.
    Źródło:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2016, XVII (LXVIII), 2-3 (256-257); 119-144
    1640-6281
    Pojawia się w:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Potencjał wojenny Korei Północnej na przełomie lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX w. w raportach Attachatu Wojskowego przy Ambasadzie PRL w Phenianie
    War potential of North Korea at the turn of 1960s and 1970s in the reports of the Military Attaché Office at the Embassy of the Polish People’s Republic in Pyongyang
    Военный потенциал Северной Кореи на рубеже 60-х и 70-х гг. ХХ века в рапортах военного атташе при Посольстве Польской Народной Республики в Пхеньяне
    Autorzy:
    Paduchowski, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1926837.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Wojskowe Biuro Historyczne
    Tematy:
    Korea Północna
    Koreańska Armia Ludowa
    Kim Ir Sen
    PRL
    attaché wojskowy
    North Korea
    Korean People’s Army
    Polish People’s Republic
    military attaché
    Северная Корея
    Корейская народная армия
    КИм Ир Сен
    Польская Народная Республика
    военный атташе
    Opis:
    Artykuł jest próbą nakreślenia obrazu potencjału wojennego Korei Północnej na przełomie lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX w. w świetle raportów attaché wojskowego PRL w Phenianie. Informacje pochodzące od attaché były w miarę możliwości konfrontowane z pozyskanymi już wiadomościami na ten temat. KRLD jako państwo o specyficznej charakterystyce, którego nieodzowną częścią było i jest nadal zamknięcie się na świat zewnętrzny, stanowiło i stanowi niewątpliwie wyzwanie dla badaczy zajmujących się różnorakimi aspektami funkcjonowania KRLD. Artykuł nie koncentruje się jedynie na aspektach militarnych, które stanowią jedną z trzech jego zasadniczych części. Dwie pozostałe to równie ważne aspekty potencjału wojennego, jak życie gospodarcze kraju oraz tzw. życie codzienne Koreańczyków pod władzą dynastii Kimów. Te trzy aspekty – militarny, gospodarczy i społeczny – stanowiły i stanowią ważne składowe obrazu KRLD, jakim dysponowały władze PRL. Artykuł próbuje przybliżyć również niektóre mechanizmy sprawowania władzy i pełnienia funkcji w strukturach stricte wojskowych Koreańskiej Armii Ludowej.
    The article is an attempt at drawing an image of the military potential of North Korea at the turn of 1960s and 1970s in view of the reports of the Polish military attaché in Pyongyang. Whenever possible, information coming from the attaché was confronted with the knowledge acquired before. The Democratic People’s Republic of Korea, as a country of specific characteristics, the essential part of which has been isolation from the external world, has been a challenge for researchers dealing with various aspects of its functioning. The article does not focus only on the military aspects, which make one of its three constitutive parts. The two remaining ones are equally important aspects of the military potential, such as the economic life of the country and the so-called everyday life of the Koreans under the Kim dynasty. These three aspecs: military, economic, and social, were important components of the image of DPRK that the authorities of Polish People’s Republic had. The article also tries to explain some mechanisms of exercising power and doing service in the strictly military structures of the Korean People’s Army.
    Данная статья представляет собой попытку обрисовать картину военного потенциала Северной Кореи на рубеже 60-х и 70-х гг. ХХ в. свете докладов военного атташе Польской Народной Республики в Пхеньяне. Информация, полученная от атташе, была в некоторой степени противопоставлена полученным ранее на эту тему данным. КНДР как специфическое государство, неотъемлемой частью которого было и есть закрытие от внешнего мира, являлось и по-прежнему является сложным объектом для исследователей, занимающихся разнообразными аспектами функционирования КНДР. Статья не фокусируется лишь на военных аспектах, которые являются одной из трех его основных частей. Остальные две - это столь же значимые аспекты военного потенциала, такие как экономическая жизнь страны и т. н. повседневная жизнь корейцев при власти династии Кимов. Эти три аспекта – военный, экономический и социальный – были и есть значимой составной частью образа КНДР, каким располагали власти ПНР. В статье предпринята попытка показать также некоторые механизмы функционирования власти и военных структур Корейской народной армии.
    Źródło:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2018, XIX (LXX), 3-4 (265-266); 159-190
    1640-6281
    Pojawia się w:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Operacja „Wisła”. Broń jądrowa na terytorium Polski
    Operation „Vistula”. Nuclear weapon in the Polish territory
    Операция „Висла”. Ядерное оружие на территории Польши
    Autorzy:
    Piotrowski, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1927038.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Wojskowe Biuro Historyczne
    Tematy:
    Wojsko Polskie
    Układ Warszawski
    broń jądrowa
    opercja „Wisła”
    broń rakietowa
    PRL
    Sztab Generalny
    Północna Grupa Wojsk Armii Radzieckiej
    Kukliński
    plany operacyjne WP
    Polish Army
    Warsaw Pact
    nuclear weaponry
    operation “Vistula”
    rocket weapons
    Polish People’s Republic
    the General Staff
    the North Group of the Soviet Army
    Ryszard Kukliński
    Polish Army’s operation plans
    Войско Польское
    Варшавский Договор
    ядерное оружие
    операция „Висла”
    ракетное оружие
    Польская Народная Республика
    Генеральный Штаб
    Северная группа советских войск
    Куклинский
    оперативные планы Польской Армии
    Opis:
    Tematem artykułu jest zagadnienie przechowywania broni jądrowej na terytorium Polski. Wiąże się to z wprowadzeniem do uzbrojenia Wojska Polskiego w pierwszej połowie lat sześćdziesiątych taktycznych i operacyjno-taktycznych kompleksów rakietowych. Ich podstawowym zadaniem było przenoszenie głowic z ładunkami jądrowymi. W ówczesnej doktrynie wojennej Układu Warszawskiego i NATO, taktycznej broni jądrowej przyznano podstawową rolę w porażeniu ogniowym wojsk i obiektów o znaczeniu strategicznym przeciwnika. Z uwagi na skomplikowane zasady transportu i przechowywania taktycznej broni jądrowej, w połowie lat sześćdziesiątych podjęto decyzję o lokalizacji na terenie PRL trzech składów broni jądrowej z przeznaczeniem na przechowywanie ładunków jądrowych dla jednostek rakietowych i lotnictwa Sił Zbrojnych PRL. Do końca lat sześćdziesiątych obiekty te wybudowano i przekazano do eksploatacji specjalnym jednostkom Armii Radzieckiej. Przedsięwzięcie to otrzymało kryptonim „Wisła” i stanowiło najpilniej strzeżoną tajemnicę, którą ujawniono dopiero w połowie pierwszej dekady XXI w.
    The article is devoted to the issue of storing nuclear weapons in the Polish territory. It is connected with the implementation of tactical and operational-tactical rocket complexes to the weaponry of the Polish Army in the first half of the 1960s. The main task of these complexes was to transfer nuclear warheads. In the Warsaw Pact’ and NATO’s war doctrine of the time, tactical nuclear weapons were recognized as playing the primary role in striking the enemy’s armies and objects of strategic importance. Because of the complicated rules of transporting and storing tactical nuclear weapons, it was decided in the mid-1960s to locate three nuclear weaponry depots in the Polish territory to keep the weapons for the rocket units and air forces of the Polish People’s Republic Army. By the end of the decade, these structures were built and handed over for usage to the special units of the Soviet Army. The project got the code name “Vistula” and was the best-guarded secret that had not been revealed until the first decade of the 21st century.
    Тема статьи – проблема хранения ядерного оружия на территории Польши. Это связано с введением в вооружение польской армии в первой половине 60-х гг. тактических и оперативно-тактических ракетных комплексов. Их основным заданием был перенос ядерных боеголовок. В то время в военной доктрине Варшавского Договора и НАТО именно тактическому ядерному оружию была приписана основная роль в огневом поражении войск и объектов стратегического значения противника. Из-за сложностей с транспортировкой и хранением тактического ядерного оружия в середине 60-х было принято решение о создании на территории Польской Народной Республики трех складов ядерного оружия с целью хранения ядерных зарядов для ракетных единиц и авиации Вооруженных сил ПНР. К концу 60-х гг эти объекты были построены и переданы в эксплуатацию специальным единицам Советской Армии. Это событие получило название „Висла” и стало наиболее охраняемой тайной, которая была рассекречена лишь в середине первой декады XXI в.
    Źródło:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2017, XVIII (LXIX), 1 (259); 67-87
    1640-6281
    Pojawia się w:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies