Temat: война - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Nieznane relacje dotyczące Warszawskiej Brygady Pancerno-Motorowej w 1939 roku
Unknown reports concerning Warsaw Armored Motorized Brigade in 1939
Неизвестные отчеты, касающиеся Варшавской броне-моторизированной бригады в 1939 гoдa
Autorzy:: Kuchciak, Michał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1924228.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:: wojna
wojska pancerne
wojsko polskie
II wojna światowa
historia Polski
war
armored forces
Polish army
World War II
history of Poland
война
танковые войска
войско польское
Вторая мировая война
история Польши
Opis:: Przedmiotem edycji źródłowej jest pięć nieznanych dotąd relacji i protokołów poświęconych mobilizacji, organizacji oraz działaniom bojowym Warszawskiej Brygady Pancerno-Motorowej i jej oddziałów: motorowego batalionu saperów, dywizjonu rozpoznawczego oraz przydzielonej brygadzie 33 kompanii sanitarnej. Autorami przekazów są oficerowie jednostki: Konstanty Kułagowski oraz Jan Kolenda, a także oficerowie z nią związani, tacy jak Jan Karol Hauslinger i Mieczysław Szymanowski. Autor ostatniego przekazu pozostaje nieznany.
The object of the source edition are five so-far unknown reports and protocols devoted to the mobilization, organization and military actions of the Warsaw Armored Motorized Brigade and its units: motorized battalion of sappers, reconnaissance battalion and the 33rd sanitary company assigned to the brigade. The authors of the sources are the unit’s officers: Konstanty Kułagowski and Jan Kolenda, as well as officers connected with it, such as Jan Karol Hauslinger and Mieczysław Szymanowski. The author of the last source remains unknown.
Предметом анализа источников являются пять неизвестных до этого времени отчетов и протоколов, посвященных мобилизации, организации и деятельности Варшавской броне-моторизированной бригады и ее подразделений: моторизированному батальону саперов, разведывательному дивизиону и приписанной к бригаде 33 санитарной компании. Авторами документов являются офицеры бригады: Константин Кулаговский и Ян Коленда, а также связанные с ней офицеры – Ян Кароль Хауслингер и Мечислав Шимановский. Автор последнего документа по-прежнему неизвестен.
Źródło:: Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2017, XVIII (LXIX), 4 (262); 152-176
1640-6281
Pojawia się w:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Sytuacja militarna uczestników wojny wietnamskiej w świetle fragmentów materiału lektorskiego Wydziału Propagandy i Agitacji KC PZPR pt. Uwagi o dynamice konfliktu wietnamskiego (czerwiec 1966)
The military Situation of the Vietnam War Participants in Light of lecture Material produced by the Central Committee of the Polish United Workers’ Party’s Department of Propaganda and Agitation entitled Notes on the Dynamics of the Vietnam Conflict (June 1966)
Военное положение участников вьетнамской войны в свете фрагментов лекций Отдела пропаганды и агитации ЦК Польской объединенной рабочей партии под названием Замечания к динамике вьетнамского конфликта (июнь 1966 г.)
Autorzy:: Sacewicz, Karol
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1856548.pdf
Data publikacji:: 2021-08-15
Wydawca:: Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:: wojna w Wietnamie
propaganda
zimna wojna
Wydział Propagandy i Agitacji Komitetu Centralnego PZPR
Vietnam War
Cold War
Department of Propaganda and Agitation of the Central Committee of the Polish United Workers’ Party
война во Вьетнаме
пропаганда
холодная война
отдел пропаганды и агитации ЦК Польской объединенной рабочей партии
Opis:: Wojna w Wietnamie, znana również jako II konflikt indochiński, była wydarzeniem, które w znaczący sposób determinowało sytuację zimnowojenną w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX w. Kwestia ta była również obserwowana i analizowana nad Wisłą. Oczywiście największą uwagę obecność militarna armii Stanów Zjednoczonych w Południowym Wietnamie budziła w czynnikach wojskowych PRL, niemniej jednak również była to problematyka znajdująca się w zasięgu zainteresowania czynników partyjnych. W 1966 r. Wydział Propagandy i Agitacji KC PZPR przygotował i rozesłał po strukturach wojewódzkich partii wykład lektorski pt. Uwagi o dynamice konfliktu wietnamskiego. Niniejszy tekst jest krytyczną edycją fragmentu dokumentu dotyczącą aspektów militarnych toczącej się wówczas wojny. Stanowi próbę ukazania nie tylko sposobu postrzegania wojny wietnamskiej przez propagandę PRL, ale także odsłania komunistyczną manipulację i proces tworzenia własnego – ahistorycznego obrazu wietnamskich zmagań.
The Vietnam War, also known as the Second Indochina War, was an event that significantly impacted the ongoing Cold War during the 1960s and 1970s. The conflict was also observed and analyzed in the Polish People’s Republic. Of course, the country’s military institutions paid the greatest attention to the US military presence in South Vietnam, but party elements also took an interest in the situation. In 1966, the Central Committee of the Polish United Workers’ Party (via the Department of Propaganda and Agitation) prepared and disseminated lecture material concerning the dynamics of the Vietnamese conflict through its provincial party structures. This text is a critical edition of a fragment of a document concerning the military aspects of the war that was taking place at that time. It is not only an attempt to present a Polish People's propaganda way of seeing the Vietnam War, but it also reveals the existence of communist manipulation and the process behind the creation of an ahistorical image of the Vietnamese struggle.
Война во Вьетнаме, также известная как Вторая Индокитайская война, была событием, которое в значительной степени определило ситуацию холодной войны в 1960-х и 1970-х г. Этот вопрос также изучался и анализи ровался на Висле. Конечно, наибольший интерес к военному присутствию США в Южном Вьетнаме вызвали военные факторы Польской Народной Республики, но и партийные факторы также играли здесь свою роль. В 1966 г. отдел пропаганды и агитации ЦК Польской объединенной рабочей партии подготовил и разослал по воеводским структурам лекцию под названием „Замечания к динамике вьетнамского конфликта”. Этот текст представляет собой критическую редакцию фрагмента документа, касающегося милитарных аспектов длящейся в то время войны. Это попытка не только показать восприятие войны во Вьетнаме пропагандой Польской Народной Республики, но еще и раскрыть коммунистические манипуляции и процесс создания собственного – неисторического – образа вьетнамской борьбы.
Źródło:: Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2021, XXII (LXXIII), 2 (276); 239-269
1640-6281
Pojawia się w:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: II Rzeczpospolita w planach koalicyjnych działań lotniczych przeciw Niemcom (1921– 1939)
The Second Polish Republic in the Allied plans of aerial defense against Germany (1921–1939)
2-я Речь Посполитая в планах воздушных операций коалиции против Германии (1921–1939)
Autorzy:: Mazur, Wojciech
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1925297.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:: Sojusz polsko-francuski
lotnictwo bombowej
wojna powietrzna
Polish-French alliance
bomber forces
aerial warfare
польско-французский союз
Бомбардировочная авиация
воздушная война
Opis:: Odrodzona w roku 1918 Rzeczpospolita, od lutego 1921 r. powiązana z Francją militarno-politycznym sojuszem, szybko uznana została przez Paryż za partnera użytecznego w potencjalnej wojnie lotniczej przeciw Niemcom. Przeprowadzone w 1924 r. rozmowy doprowadziły do wstępnych ustaleń w kwestii takiej współpracy, obejmujących między innymi projekt dyslokowania w Polsce w razie wojny francuskich eskadr rozpoznawczych oraz bombowych. Po roku 1926, wobec pogłębiających się nieporozumień między Warszawą a Paryżem, dalsze uzgodnienia zostały jednak faktycznie zawieszone. Do prób konkretyzacji koncepcji powrócono w roku 1936, w maju 1939 r. finalizując odpowiednie ustalenia. Wiosną 1939 r. strona polska podjęła podobne rozmowy z przedstawicielami lotnictwa brytyjskiego – nie kończąc ich jednak przed wybuchem wojny. We wrześniu 1939 r. kunktatorska postawa Francuzów i szybkie postępy podjętej przez siły Rzeszy ofensywy uniemożliwiły realizację polsko-francuskich planów lotniczej kooperacji.
The Polish Republic, reborn in 1918 and since February 1921 linked to France by a military-political alliance, was soon considered by Paris as a useful partner in a potential air war against Germany. The talks held in 1924 led to preliminary arrangements concerning such cooperation, including i.a. the project of dislocating French reconnaissance and bomber squadrons in Poland in case of war. However, after 1926, as the misunderstandings between Warsaw and Paris were deepening, further agreements were in fact suspended. In 1936 attempts at crystallizing the concept were restored and in May 1939 proper arrangements were finalized. In the spring of 1939 Poland initiated similar talks with representatives of the British air forces but had not finished them before the outbreak of war. In September 1939 the dilatory conduct of France and the fast progress of the Reich offensive made it impossible to implement the Polish-French plans of air cooperation.
Возрождённая в 1918 году Полская Республика, с февраля 1918 года связанная с Францией военно-политическим союзом, вскоре была признана Парижем полезным союзником в потенциальной воздушной войне против Германии. Проводимые в 1924 году переговоры привели к предварительным соглашениям по вопросам такого сотрудничества, включающим, среди прочего, проект дислокации в Польше, в случае войны французских разведывательных и бомбардировочных эскадрилий. После 1926, ввиду углубляющихся разногласий между Варшавой и Парижем, последующие соглашения были фактически остановлены. К попыткам конкретизации концепции вернулись в 1936 году, в мае 1939 года соответствующие соглашения были завершены. Весной 1939 года польская сторона начала такие переговоры с представителями британской авиации, однако они не были закончены к моменту начала войны. В сентябре 1939 года пораженческая позиция французов и стремительное наступление сил Рейха сделали невозможной реализацию польско-французских планов авиационного сотрудничества.
Źródło:: Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2016, XVII (LXVIII), 2-3 (256-257); 201-222
1640-6281
Pojawia się w:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Ołeksandr Kozyr-Zirka – sylwetka niezdyscyplinowanego atamana z okresu rządów Dyrektoriatu Ukraińskiej Republiki Ludowej (1918–1919)
A Profile of the Ukranian Warlord Ołeksandr Kozyr-Zirka and his Activities during the Rule of the Directorate of the Ukrainian People’s Republic (1918–1919)
Олесь Козырь-Зирка – профиль недисциплинированного атамана во время правления Директории Украинской Народной Республики (1918–1919)
Autorzy:: Kozubel, Marek Bogdan
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1857065.pdf
Data publikacji:: 2021-06-23
Wydawca:: Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:: Ukraińska Republika Ludowa
ukraińska wojna o niepodległość
rosyjska wojna domowa
antysemityzm
pogromy
zbrodnie wojenne
Ukrainian People’s Republic
Ukrainian War of Independence
Russian Civil War
anti-Semitism
pogroms
war crimes
Украинская Народная Республика
Украинская война за независимость
гражданская война в России
антисемитизм
погромы
военные преступления
Opis:: Artykuł jest poświęcony Ołeksandrowi Kozyrowi-Zirce, jednemu z najsłynniejszych ukraińskich atamanów okresu ukraińskiej rewolucji narodowej 1917–1921. Jego kariera jako dowódcy oddziału obejmowała okres od listopada 1918 r. do grudnia 1919 r. W tym czasie walczył po stronie Dyrektoriatu Ukraińskiej Republiki Ludowej przeciwko władzy hetmana Pawła Skoropadskiego, Armii Czerwonej i Siłom Zbrojnym Południa Rosji. Zasłynął głównie z rozbojów na tyłach wojsk ukraińskich oraz pogromów dokonanych w Owruczu na przełomie 1918 i 1919 r. Jego losy zainspirowały Michaiła Bułhakowa do stworzenia postaci krwawego atamana Kozyra-Laszki, jednego z pobocznych bohaterów powieści Biała gwardia.
The article concerns Oleksandr Kozyr-Zirka, who was one of the most famous Ukrainian warlords associated with the 1917–1921 Ukrainian War of Independence. Kozyr-Zirka served as a military unit commander for the Directorate of the Ukrainian People’s Republic from November 1918 to December 1919. During this period, he challenged the authority of the recently installed Hetman of Ukraine Paweł Skoropadski and fought against both the Red Army and military factions from the South of Russia. He was famous mainly for conducting robberies in the areas behind the advancing Ukrainian troops and participating in the 1918 and 1919 pogroms carried out in Owrucz. His fate inspired Mikhail Bulgakov to create the bloody warlord Kozyr-Laszka, who appeared as a character in his novel „The White Guard”.
Статья посвящена Олесю Козырь-Зирке, одному из самых известных украинских атаманов периода украинской национальной революции 1917–1921 годов. Его карьера командира подразделения пришлась на период с ноября 1918 г. по декабрь 1919 г. В это время он воевал на стороне Директории Украинской Народной Республики против власти гетмана Павла Скоропадского, Красной Армии и Вооруженных Сил Юга России. Он прославился в основном грабежами в тылу украинских войск и погромами, совершенными в Овруче на рубеже 1918–1919 годов. Его судьба вдохновила Михаила Булгакова на создание персонажа кровавого атамана Козыря-Лешко, одного из второстепенных героев романа „Белая гвардия”.
Źródło:: Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2021, XXII (LXXIII), 1 (275); 172-205
1640-6281
Pojawia się w:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Skromne początki. Czołgi, obrona przeciwpancerna i armia niemiecka podczas I wojny światowej
Modest Beginnings. Tanks, Anti-tank Defense and the German Army during World War I
Танки, противотанковая оборона и немецкая армия во время Первой мировой войны
Autorzy:: Fudalej, Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1857441.pdf
Data publikacji:: 2020-08-05
Wydawca:: Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:: armia niemiecka
broń pancerna
I wojna światowa
German army
armored forces
World War I
немецкая армия
бронетанковое оружие
Первая мировая война
Opis:: Dzieje wykorzystania czołgów przez armię niemiecką podczas I wojny światowej pozostają wciąż słabo poznane. Nieliczne istniejące publikacje skupiają się głównie na stronie technicznej poszczególnych konstrukcji i, rzadziej, opisie ich użycia bojowego. Brakuje natomiast opracowań ogólnych analizujących rozwój organizacyjny niemieckiej broni pancernej i kolejne koncepcje jej użycia oraz przedstawiających przyczyny podejmowania poszczególnych decyzji. Celem niniejszego artykułu jest uzupełnienie tej luki.
История использования танков немецкой армией во время Первой мировой войны остается малоизученной. Немногочисленные, уже существующие, публикации сосредоточены в основном на технической стороне отдельных конструкций и, реже, на описании их боевого применения. Тем не менее, не хватает общих исследований, анализирующих организационное развитие немецкого бронетанкового оружия и последующих концепций его применения, а также не изучены причины принятия отдельных решений. Цель данной статьи – восполнить этот пробел.
The history of the use of tanks by the German army during World War I is still insufficiently researched. The few existing publications focus mainly on the technical side of particular constructions and, less frequently, on the description of their combat use. However, there is a lack of general studies analyzing the organizational development of German armored forces and subsequent concepts of their use, as well as explaining the reasons behind individual decisions. The aim of this article is to fill this gap.
Źródło:: Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2020, XXI (LXXII), 1 (271); 62-101
1640-6281
Pojawia się w:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Nieudana próba podjęcia mediacji polsko-włoskiej w konflikcie wietnamskim w latach 1965–1967
Unsuccessful attempt at starting Polish-Italian mediation in the Vietnam conflict in the years 1965–1967
Неудачная попытка провести польско- итальянское посредничество во вьетнамском конфликте в 1965– 1967 годах
Autorzy:: Pasztor, Maria
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1923813.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:: stosunki polsko-włoskie
wojna w Wietnamie
operacja „Marigold”
Polish-Italian relations
Vietnam war
operation „Marigold”
Польско-итальянские отношения
война во Вьетнаме
операция „Мэриголд”
Opis:: Przynależność PRL do obozu socjalistycznego oraz podporządkowanie Kremlowi sprawiły, iż inicjatywy podejmowane przez polską dyplomację musiały być uzgadniane i koordynowane z Moskwą, a zmienny i na ogół wąski margines działania nie pozostawiał wiele miejsca na samodzielność. Przykładem tego była próba nawiązania współpracy między Polską (członkiem Międzynarodowej Komisji Nadzoru i Kontroli) a Republiką Włoską w celu zakończenia wojny wietnamskiej w latach 1965–1967. Wzajemne kontakty dyplomatyczne i polityczne między Warszawą a Rzymem miały umożliwić włosko-polskie pośrednictwo między USA i DRW, które zakończyłoby długoletni konflikt wietnamski. Brak dobrej woli obydwu stron konfliktu oraz brak akceptacji dla polsko-włoskiej inicjatywy w tej kwestii skazały ją na fiasko mimo zaangażowania polityków PRL oraz Włoch.
The fact that Polish People’s Republic belonged to the Communist Bloc and was subordinated to Kremlin caused that initiatives taken by the Polish diplomacy had to be approved and coordinated by Moscow, and the changing and usually narrow field of activity did not leave much space for independence. An example of this was the attempt at starting cooperation between Poland (a member of the International Control Commission) and the Republic of Italy aimed at ending the Vietnam war in the years 1965–1967. Mutual diplomatic and political contacts between Warsaw and Rome were to enable Polish-Italian mediation between USA and Democratic Republic of Vietnam that could end the long-lasting Vietnam conflict. The lack of good will of both sides of the conflict as well as the lack of approval for the Polish-Italian initiative in this matter doomed it to failure despite the involvement of the politicians of PPR and Italy.
Вхождение Польской Народной Республики в социалистический лагерь и ее подчинение Кремлю привело к тому, что инициативы, предпринятые польской дипломатией, должны были быть согласованы с Москвой и координированы ею, а нестабильное и, как правило, узкое поле деятельности не оставляло места самостоятельности. Примером тому была попытка наладить сотрудничество между Польшей (членом Межсоюзнической надзорной и контрольной комиссии) и Итальянской республикой с целью завершения вьетнамской войны в 1965–1967 гг. Взаимные дипломатические и политические отношения между Варшавой и Римом должны были обеспечить итальянско-польское посредничество между США и Демократической Республикой Вьетнам, которое должно было завершить многолетний вьетнамский конфликт. Из-за отсутствия доброй воли со стороны обеих сторон конфликта и отсутствия одобрения польско-итальянской инициативы в этом вопросе ситуация была обречена на поражение, несмотря на вовлеченность политиков ПНР и Италии.
Źródło:: Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2017, XVIII (LXIX), 3 (261); 111-123
1640-6281
Pojawia się w:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Problem oceny taktyki i dowodzenia w bitwie jutlandzkiej (1916)
The problem of evaluation of the tactics and command in the battle of Jutland (1916)
Проблема оценки тактики и командования в Ютландском сражении (1916 г.)
Autorzy:: Kaczkowski, Marcin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1918513.pdf
Data publikacji:: 2019-12-06
Wydawca:: Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:: bitwa jutlandzka
I wojna światowa
wojna na morzu
dowodzenie
Grand Fleet
Hochseeflotte
John Jellicoe
David Beatty
Reinhard Scheer
Franz Hipper
battle of Jutland
World War I
sea war
command
Ютландское сражение
Первая мировая война
война на море
командование
Гранд-Флит
флот открытого моря
Джон Джеллико
Дэвид Битти
Рейнхард Шеер
Франц фон Хиппер
Opis:: Niniejszy artykuł stanowi próbę przeanalizowania dowodzenia oraz taktyki zastosowanej w bitwie jutlandzkiej (1916), największej bitwie parowych okrętów liniowych w historii. Autor rozpoczyna stwierdzeniem, iż wokół wielu zagadnień związanych z bitwą jutlandzką istnieje wciąż sporo kontrowersji i przez ostatnie 100 lat toczyły się liczne dyskusje pomiędzy badaczami tematu. Jednym z takich zagadnień jest problem postępowania najważniejszych dowódców obu walczących stron. Artykuł podzielony jest na część poświęconą Brytyjczykom, w której zanalizowana została postawa admirała Johna Jellicoe głównodowodzącego Grand Fleet i wiceadmirała Davida Beatty, jak również kwestia rozpoznania. Druga część dotyczy Niemców: głównodowodzącego Hochseeflotte wiceadmirała Reinharda Scheera oraz kontradmirała Franza Hippera. Autor stara się na podstawie dostępnych dziś materiałów ocenić słuszność poszczególnych decyzji każdego z wymienionych admirałów oraz możliwe alternatywy, biorąc pod uwagę wszystkie uwarunkowania i niedogodności, z jakimi musieli się mierzyć.
This article is an attempt to analyze the command and tactics used in the battle of Jutland (1916), the largest battle of steam ships of the line in history. The author begins by stating that there is still a lot of controversy around many issues related to the battle of Jutland, and for the last hundred years there have been numerous discussions between the researchers of this subject. One such issue is the problem of the behavior of the most important commanders of both fighting parties. The article is divided into a section devoted to the British, which analyses the conduct of Admiral John Jellicoe, Commander-in-Chief of the Grand Fleet and Vice Admiral David Beatty, as well as the issue of scouting. The second part concerns the Germans: Commander-in-Chief of the High Seas Fleet (Hochseeflotte) Vice Admiral Reinhard Scheer and Counter Admiral Franz Hipper. Basing on materials available today, the author attempts to assess the justifiability of the individual decisions of each of the admirals and the possible alternatives, taking into account all the conditions and inconveniences they had to face.
Данная статья представляет собой попытку анализа управления и тактики, используемой в Ютландском сражении (1916 г.) – самой крупной битве с участием паровых линейных кораблей в истории. Автор начинает статью с утверждения, согласно которому по многим вопросам, связанным с Ютландским сражением, до сих пор существует множество противоречий, а в течение последних сто лет среди ученых велось множество дискуссий на эту тему. Один из таких вопросов – поведение самых важных командиров обеих воюющих сторон. Первая часть статьи посвящена британцам; в ней проанализирована позиция адмирала Джона Джеллико, главнокомандующего Гранд-Флита, и вице-адмирала Дэвида Битти, а также вопрос военной разведки. Вторая часть посвящена немцам: главнокомандующему флота открытого моря вице-адмиралу Рейнхарду Шееру и контр-адмиралу Францу фон Хипперу. На основе доступных сегодня материалов автор производит попытку оценить правильность индивидуальных решений каждого из перечисленных адмиралов, а также возможные альтернативы их действий с учетом всех условий и неудобств, с которыми им пришлось столкнуться.
Źródło:: Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2019, XX (LXXI), 3 (269); 48-81
1640-6281
Pojawia się w:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Niemieckie wojska lądowe na froncie wschodnim w listopadzie 1918 r.
German land forces on the Eastern Front in November 1918
Немецкие сухопутные войска на восточном фронте в ноябре 1918 г.
Autorzy:: Centek, Jarosław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1925849.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:: Ober-Ost
listopad 1918
I wojna światowa
rewolucja w Niemczech
November 1918
First World War
November Revolution
Ober Ost
ноябрь 1918
Первая мировая война
революция в Германии
Opis:: Podczas I wojny światowej armie niemieckie i austro-węgierskie pokonały wojska rosyjskie i imperium cara runęło w gruzach. Rząd bolszewicki nie był zainteresowany zawarciem pokoju na warunkach państw centralnych. Ta odmowa spowodowała ofensywę, która doprowadziła Niemców i Austriaków w głąb terytorium rosyjskiego. Ich wojska jednakże były słabej jakości i miały jedynie zapewnić osłonę transportu zaopatrzenia do ich państw, gdyż wszystkie wartościowe oddziały i żołnierze znajdowały się już na froncie zachodnim. Rewolucja w Niemczech i zawieszenie broni na zachodzie spowodowały wielki chaos wśród żołnierzy Ober-Ost. Ich głównym zmartwieniem stał się jak najszybszy powrót do domu. Niemiecka armia na froncie wschodnim znalazła się w rozsypce, to zaś ułatwiło pojawienie się rad żołnierskich, powiększających jeszcze chaos. Sytuacja zaczęła się poprawiać dopiero w styczniu 1919 r.
During the Great War, the German and Austro-Hungarian Armies defeated the Russian forces and the Tsar’s empire collapsed. The Bolsheviks’ regime was not eager to sign a peace treaty on the Middle Power’s conditions. This denial started an offensive, which led Germans and Austro-Hungarians deep into the Russian territory. Their forces, however, were of poor quality, and they were only intended to provide cover for the transport of supplies into their countries as all battleworthy units and soldiers had already been on the Western Front. The Revolution in Germany and the Armistice on the Western Front caused great chaos among the soldiers of the Ober-Ost. Their primary concern was to go home as soon as possible. The German Army on the Eastern Front was in disarray, which gave rise to the formation of soldiers’ councils, intensifying the chaos even more. Things started to improve as late as in January 1919.
Во время Первой мировой войны немецкие и австро-венгерские войска разгромили русскую армию, и царская империя рухнула. Большевистское правительство не было заинтересовано в подписании мирного договора на условиях центральных держав. Этот отказ спровоцировал наступление, которое завело немцев и австрийцев вглубь российской территории. Однако их войска были низкого качества, и должны были лишь обеспечить прикрытие транспортировки снабжения для их государств, в то время как все ценные отряды и солдаты находились уже на западном фронте. Революция в Германии и прекращение огня на западе привело к большому хаосу среди солдат Ober Ost. Их главной проблемой стало как можно более скорое возвращение домой. Немецкая армия на восточном фронте оказалась разобщенной, что поспособствовало появлению солдатских советов, еще более усиливающих хаос. Ситуация начала налаживаться лишь в январе 1919 г.
Źródło:: Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2018, XIX (LXX), 1-2 (263-264); 11-43
1640-6281
Pojawia się w:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Rejestr dworzan konnych Zygmunta I Starego wysłanych do walki z Krzyżakami pustoszącymi Mazowsze na przełomie lipca i sierpnia 1520 roku
A Register of Sigismund I the Old’s Mounted Courtiers sent to Fight with the Teutonic Knights in Mazovia in the in Late July and Early August of 1520
Реестр конных придворных Сигизмунда I Старого, посланных на битву с тевтонскими рыцарями в Мазовии в конце июля – начале августа 1520 года
Autorzy:: Gładysz, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1916460.pdf
Data publikacji:: 2020-12-28
Wydawca:: Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:: dworzanie konni
Zygmunt I Stary
woja pruska
chorągiew
poczet
mounted courtiers
Sigismund I the Old
Prussian war
banner
retinue
конные придворные
Зигмунт I Старый
Польско-тевтонская война
хоругвь
отряд
Opis:: Dworzanie konni Zygmunta I Starego, obok swojej funkcji reprezentacyjnej, stanowili nieliczny, wyćwiczony odwód, pozostający stale u boku króla, który mógł dysponować nimi w dowolnym momencie. Podczas tzw. wojny pruskiej z lat 1519–1521 liczebność tej grupy osiągnęła swoje apogeum latem 1520 r. w Toruniu (539 koni w 121 pocztach dworskich). W trakcie walk z Krzyżakami dworzanie nieustannie odpowiadali za bezpieczeństwo monarchy w miejscu jego przebywania, ale mniejsze ich grupy uczestniczyły w działaniach zbrojnych. Analiza krótkiego fragment źródłowego, wchodzącego w skład rękopisu o sygnaturze 49 (Archiwum Główne Akt Dawnych, Archiwum Skarbu Koronnego, Oddział 1: Rachunki królewskie), pozwoliła na dokonanie szczegółowej charakterystyki niewielkiej chorągwi, złożonej z 69 koni w 15 pocztach dworzańskich, biorącej udział w walkach z rejzami krzyżackimi na północne Mazowsze na przełomie lipca i sierpnia 1520 r. Omówiono skład osobowy oddziału, charakter i wielkość pocztów, poruszono kwestię dowodzenia grupą, poniesionych na jej akcję kosztów oraz, na podstawie badań Mariana Biskupa, podano szlak bojowy. Przedstawiony przykład można przyjąć jako punkt wyjścia do dyskusji na temat organizacji wojskowej dworu. Można przypuszczać, że z hufca dworzan konnych król lub marszałek – jako przełożony dworu – wydzielał poszczególne poczty, z których formowana była jedna lub więcej funkcjonujących równocześnie i niezależnie chorągwi nadwornych. Ich liczebność i charakterystyka były zapewne warunkowane przewidzianymi dla jednostek zadaniami.
The mounted courtiers of Sigismund I the Old, in addition to their representative function, were a small, trained reserve formation remaining permanently at the side of the king, who could issue them an order at any time. During the so-called Prussian war of 1519–1521, the size of this group reached its peak in the summer of 1520 in Toruń (539 horses in 121 court detachments – pocztach dworskich). During the fights with the Teutonic Knights, the courtiers were constantly responsible for the safety of the monarch in his place of residence, but smaller groups took part in military actions. The analysis of a short fragment of source material included in the manuscript no. 49 (Main Archive of Old Files, Crown Treasury Archive, Section 1: Royal Accounts) allowed to make a detailed description of a small banner, consisting of 69 horses in 15 retinues, taking part in the fight against the Teutonic Knights’ plundering raids to northern Mazovia at the turn of July and August 1520. The composition of the unit and the nature and size of the retinues were discussed, as well as the issue of commanding the group, the costs incurred for its action and, based on Marian Biskup’s research, the battle route was presented. The presented example can be taken as a starting point for a discussion on the military organization of the court. It can be assumed that the king or the marshal, as the court’s superior, would decide which of the individual retinues of mounted courtiers would form one or more court banners that functioned simultaneously and independently. Their number and composition were probably determined by the tasks envisaged for the units.
Конные придворные Сигизмунда I Старого, помимо выполнения своей репрезентативной функции, составляли небольшой обученный резерв, который постоянно оставался на стороне короля, а тот, в свою очередь, мог воспользоваться ими в любой момент. Во время так называемой Польско-тевтонской войны 1519–1521 гг. численность этой группы достигла своего пика летом 1520 г. в Торуни (539 лошадей в 121 придворном отряде). Во время боев с тевтонскими рыцарями придворные постоянно несли ответственность за безопасность монарха в месте его пребывания, при этом меньшие их группы участвовали в военных действиях. Анализ краткого фрагмента источника, включенного в рукопись № 49 (Центральный архив исторических документов, архив Королевского казначейства, раздел 1: королевские данные), позволил подробно описать небольшую хоругвь, состоящую из 69 лошадей в 15 придворных отрядах, которая участвовала в борьбе с тевтонскими рейзами в северную Мазовию на рубеже июля и августа 1520 г. В статье представлен личный состав части, характер и размер этих отрядов, а также поднят вопрос командования группой и затрат на ее функционирование, а на основании исследований Мариана Бискупы был указан маршрут боя. Представленный в статье пример можно использовать как отправную точку для обсуждения военной организации двора. Можно предположить, что король или маршал (как настоятель двора) формировал из отряда конных придворных отдельные подразделения, из которых, в свою очередь, создавалась одна или несколько придворных хоругвей, функционирующих одновременно и независимо друг от друга. Их количество и характеристики, вероятнее всего, были обусловлены поставленными перед этими отрядами задачами.
Źródło:: Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2020, XXI (LXXII), 4 (274); 172-190
1640-6281
Pojawia się w:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Obóz jeńców sowieckich w Poniatowej – Stalag 359 (listopad 1941 – 27 luty 1942)
Soviet POW camp in Poniatowa – Stalag 359, November 1941 – 27th of February 1942
Советский лагерь для военнопленных в Понятова – Шталаг 359, ноябрь 1941–27 февраля 1942
Autorzy:: Podgórski, Artur
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1925789.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:: Stalag 359
POW camp
Soviet prisoners of war
World War II
obóz jeniecki
jeńcy sowieccy
II wojna światowa
Шталаг 359
лагерь для военнопленных
советские военнопленные
Вторая Мировая война
Opis:: Tekst napisano w oparciu o materiały archiwalne pochodzące w przeważającej części z archiwów niemieckich (ZStL Ludwigsburg), choć autor odwołuje się również do prac lokalnych pasjonatów historii. Porusza zagadnienia związane z tworzeniem i funkcjonowaniem obozu jenieckiego Stalag 359 od listopada 1941 r. do 27 lutego 1942 r. w miejscowości Poniatowa (woj. lubelskie), zlokalizowanego w budynkach filii Zakładów Tele- i Radiotechnicznych z Warszawy, wybudowanych w ramach COP. Opisuje fazy podległości obozu w ramach administracji wojskowej na terenie GG (OKW, Kgf. BK. V, Oberfeldkommandantur 379). Przybliża najważniejsze postacie (żołnierze funkcyjni) jak również jednostki wojskowe (Landesschützenbataillon 709 i 629) pełniące na jego terenie służbę wartowniczą. Odnotowuje warunki panujące w obozie. Odnosi się również do zachowań ze strony lokalnej społeczności.
The text has been written basing on archive materials mostly from German archives (Central Office of the State Justice Administrations for the Investigation of National Socialist Crimes in Ludwigsburg), although references are made also to the works of local history enthusiasts. It brings up the issues connected with the creation and functioning of the POW camp Stalag 359 from November 1941 to 27th of February 1942 in Poniatowa (Lublin voivodeship), located in the buildings of the branch office of Warsaw Teleand Radiotechnical Plants, constructed as a part of the Central Industrial District. It describes the phases of the camp’s dependence within the military organization of General Government area (Oberkommando der Wehrmacht, Kriegsgefangenen Bundeskommando V, Oberfeldkommandantur 379). It briefly outlines the most important figures (imprisoned soldiers holding work posts) as well as military units (Landesschützenbataillon 709 and 629) guarding the area of the camp. It also makes notes on the conditions in the camp. Moreover, it addresses the behavior of the local community.
Текст написан на основе архивных материалов (частично из немецких архивов ZStL Ludwigsburg), хотя содержит и отсылки к местным знатокам истории. В статье затрагиваются вопросы, связанные с созданием и функционированием лагеря для военнопленных (Шталаг 359) с ноября 1941 г. по 27 февраля 1942 г. (в городе Понятова Любельского воеводства). Лагерь располагался в зданиях филиала ZTiRT (предприятий теле- и радиотехники) из Варшавы, построенных в рамках Центрального индустриального региона. В статье описаны фазы подчинения лагеря в рамках военного управления на территории Генерал-губернаторства (ОКВ, Kgf. BK. V, Oberfeldkommandantur 379), представлены образы самых важных солдат и воинских частей (Landesschützenbataillon 709 и 629), выполняющих на этой территории караульную службу. Также в статье показаны условия жизни в лагере и формы поведения со стороны местного населения.
Źródło:: Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2017, XVIII (LXIX), 2 (260); 91-118
1640-6281
Pojawia się w:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Polacy w armii amerykańskiej podczas konfliktu zbrojnego na Kubie w 1898 r. (szkic problemu)
Poles in the US Army during the Armed Conflict in Cuba in 1898 (an Outline of the Problem)
Поляки в американской армии во время вооруженного конфликта на Кубе в 1898 г. (эскиз проблемы)
Autorzy:: Kiper, Daniel
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1856572.pdf
Data publikacji:: 2021-08-15
Wydawca:: Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:: wojna amerykańsko-hiszpańska
Polacy w Stanach Zjednoczonych
XIX wiek
Spanish-American War
Poles in the United States
19th century
испано-американская война
поляки в США
XIX век
Opis:: Artykuł podejmuje problem udziału polskich imigrantów w USA w konflikcie zbrojnym na Kubie w 1898 r. Wojna amerykańsko-hiszpańska w zasadniczy sposób wpłynęła na zachowania społeczne przedstawicieli grup etnicznych osiedlonych na terytorium Stanów Zjednoczonych. W przeważającej części imigranci pochodzenia europejskiego popierali imperialne aspiracje Ameryki i chętnie wstępowali do armii. Należeli do nich Polacy, przedstawiciele pierwszego i drugiego pokolenia emigracji ekonomicznej. Tocząca się wojna dała im okazję do potwierdzenia swojej lojalności wobec Stanów Zjednoczonych i osiągnięcia korzyści dla własnej grupy etnicznej. Przy obecnym stanie badań możemy jedynie w dużym przybliżeniu oszacować liczbę Polaków biorących udział w wojnie amerykańsko-hiszpańskiej. Wiele informacji na ten temat znajduje się w ówczesnej prasie polonijnej, na podstawie której starano się zarysować ogólny obraz okoliczności poboru Polaków do armii amerykańskiej oraz niektóre kwestie związane m.in. z karierami wojskowymi, duszpasterstwem wojskowym, zbiorową pamięcią o wojnie.
The article deals with the problems associated with Polish immigrants who served in the US Army during the armed conflict in Cuba in 1898. The American-Spanish war had a fundamental influence on the social behavior of ethnic groups that had settled in the United States. For the most part, immigrants of European descent, including first and second generation Polish economic migrants, supported America’s imperial aspirations and willingly joined the army. The ongoing war gave them an opportunity to reaffirm their loyalty to the United States and gain benefits for their own ethnic group. Due to the current state of research, we can only roughly estimate the number of Poles involved in the Spanish-American war. A variety of articles concerning the subject appeared in the contemporary Polish press, based on which attempts were made to outline the general circumstances behind Polish recruitment into the US Army as well as other issues related to, inter alia, military careers, military pastoral care, a collective memory of the war.
В статье рассматривается проблема участия польских выходцев из США в вооруженном конфликте на Кубе в 1898 г. Американо-испанская война оказала серьезное влияние на социальное поведение представителей этнических групп, осевших на территории США. По большей части иммигранты европейского происхождения поддерживали имперские устремления Америки и охотно вступали в армию. К ним принадлежали и поляки, представители первого и второго поколения экономической эмиграции. Война дала им возможность подтвердить свою лояльность Соединенным Штатам и извлечь выгоду для своей этнической группы. При нынешнем состоянии исследований мы можем лишь приблизительно оценить количество поляков, участвовавших в испано-американской войне. В то время в прессе польской диаспоры было много информации по этому поводу, на основании которой были предприняты попытки очертить общую картину обстоятельств призыва поляков в американскую армию и некоторые вопросы, связанные с этим, среди которых: военная карьера, деятельность религиозных организаций, связанных с армией, и коллективная память о войне.
Źródło:: Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2021, XXII (LXXIII), 2 (276); 218-237
1640-6281
Pojawia się w:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Rosyjska Armia Czynna feldmarszałka Iwana Dybicza w wojnie z Polską (luty–czerwiec 1831 r.). Struktura i liczebność
The Strength and Structure of the Russian Active Army commanded by Field Marshal Hans von Diebitsch in the War with Poland (February–June 1831)
Действующая русская армия фельдмаршала Ивана Дибича в войне с Польшей (февраль–июнь 1831 г.). Структура и численность
Autorzy:: Strzeżek, Tomasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1925484.pdf
Data publikacji:: 2021-12-23
Wydawca:: Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:: armia rosyjska
Iwan Dybicz
Armia Czynna
wojna 1831 r.
Russian army
Hans von Diebitsch
Active Army
war of 1831
русская армия
Иван Дибич
действующая армия
война 1831 года
Opis:: Artykuł omawia wybrane zagadnienia związane z Armią Czynną stanowiącą główną siłę rosyjską w wojnie z Polską w 1831 r. Powstała ona na bazie wojsk, które car Mikołaj I pierwotnie zamierzał skierować nad Ren w misji interwencyjnej, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się liberalnych idei rewolucyjnych w Europie po rewolucjach we Francji i Belgii. W oparciu o zachowane w Polsce materiały archiwalne przedstawiono liczebność Armii Czynnej i jej strukturę w okresie od grudnia 1830 r. do połowy czerwca 1831 r. tj. z tego, gdy dowodził nią feldmarszałek Iwan Dybicz. Omówiono problem uzupełniania strat poniesionych przez armię rosyjską w wojnie tureckiej (lata 1828–1829) w warunkach prowadzonej wojny z Polską i grasującej w Rosji epidemii cholery. Ukazano strukturę armii i głównych rodzajów wojsk (piechoty, kawalerii i artylerii). Wskazano na specyficzne cechy armii rosyjskiej na tym polu. Na koniec przedstawiono główne źródła sukcesów Rosjan w wojnach 1828–1829 i 1831.
The article discusses selected issues related to the Active Army, which was the main Russian force in the war with Poland in 1831. It was created from the troops that Tsar Nicholas I originally intended to send to the Rhine on an intervention mission, the aim of which was to prevent the spread of liberal revolutionary ideas in Europe after the revolutions in France and Belgium. Based on the archival materials preserved in Poland, the strength and structure of this army are presented for the period from December 1830 to mid-June 1831, i.e. when it was commanded by Field Marshal Hans von Diebitsch. The problem of replenishing the losses suffered by the Russian army in the Turkish war (1828–1829) and during the cholera epidemic in Russia are also discussed. Additionally, the structure of the army and the main types of troops (infantry, cavalry and artillery) it comprised of, as well as the specific features of the Russian army in this field, are identified. Finally, the main reasons for Russia’s successes in the wars of 1828–1829 and 1831 are presented.
В статье обсуждаются отдельные вопросы, связанные с действующей армией, которая была главной российской силой в войне с Польшей в 1831 г. Она была создана на основе войск, которые царь Николай I первоначально намеревался отправить на Рейн в ходе интервенции, чтобы предотвратить распространение либеральных революционных идей в Европе после революций во Франции и Бельгии. По архивным материалам, сохранившимся в Польше, восстановлена численность действующей армии и ее структура – за период с декабря 1830 г. до середины июня 1831 г., то есть за то время, когда ею командовал фельдмаршал Иван Дибич. Также в статье поднимается вопрос восполнения потерь, понесенных русской армией в турецкой войне (1828–1829) в условиях длящейся войны с Польшей и эпидемии холеры в России. Кроме того, в тексте статьи также представлен состав армии и основные роды войск (пехота, кавалерия, артиллерия), указаны особенности российской армии в этих областях и, наконец, представлены основные источники успехов России в войнах 1828–1829, 1831 гг.
Źródło:: Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2021, XXII (LXXIII), 4 (278); 17-51
1640-6281
Pojawia się w:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Zasady stosowania kryptonimów i szyfrów w korespondencji służbowej Okręgu Radomsko-Kieleckiego AK (1943/1944 r.)
Rules of application of code names and ciphers in the official correspondence in the Radom and Kielce District of the Home Army (1943–1944)
Правила использования кодов и шифров в служебной корреспонденции Радомско-Келецкого Округа АК (1943/1944 г.)
Autorzy:: Jedynak, Marek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1921466.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:: szyfr
kryptonimy
instrukcja
dokument
konspiracja
Armia Krajowa
II wojna światowa
code
code names
instruction
document
conspiracy
Home Army
World War II
Шифр
криптонимы
инструкция
документ
конспирация
Армия Крайова
Вторая мировая война
Opis:: Armia Krajowa posiadała złożoną strukturę wymagającą zapewnienia sprawnej i bezpiecznej łączności tak, aby przekazywane informacje nie wpadły w ręce nieprzyjaciół. W celu ochrony tajemnicy służbowej w korespondencji stosowane były zmieniane okresowo kryptonimy i szyfry. Do chwili obecnej przetrwały dziesiątki meldunków i raportów zapisanych z ich wykorzystaniem. Wielokrotnie ich pełne odczytanie uniemożliwiał brak klucza do wykorzystanych słów maskujących właściwą treść. Publikowane materiały zawierają niezwykle rzadką instrukcję kancelaryjną, zasady stosowania szyfrów i kryptonimów w dokumentacji organizacyjnej oraz kompletne tabele kodowe. Prezentowane źródła wypełniają istniejącą dotychczas lukę w badaniach, umożliwiając jednocześnie pełne korzystanie z zachowanych pism AK.
The Home Army had a complex structure, which required securing efficient and safe communication, so that the enemies could not lay their hands on the transmitted information. In order to protect the confidential information, periodically-changed code names and ciphers were used in the correspondence. Dozens of dispatches and reports written down with these codes survived to the present moment. Many times their full decryption was impossible due to the lack of the key to the words masking the actual content. The published materials contain extremely rare office instruction, the rules of using the ciphers and the code names in the organizational documentation and complete code tables. The presented sources fill the gap in research that has existed so far, at the same time enabling taking full advantage of the remaining letters of HA.
Армия Крайова имела сложную структуру, нуждавщуюся в исправной и безопасной связи так, чтобы передаваемая информация не попала в руки неприятеля. С целью охраны служебной тайны в корреспонденции применялись периодически изменяемые коды и шифры. До нашего времени сохранились десятки докладов и рапортов, записанных с их использованием. Полной расшифровке их много раз мешало отсутствие ключевых слов, примененных для маскировки настоящего содержания. Публикуемые материалы содержат необычайно редкие канцелярские инструкции, правила применения шифров и кодов в документации, а также полные кодовые таблицы. Представленные источники заполняют прежде существовавший пробел в научных исследованиях, позволяя одновременно полностью прочитать сохранившиеся письменные документы АК.
Źródło:: Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2016, XVII (LXVIII), 4 (258); 73-97
1640-6281
Pojawia się w:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Geneza i rozwój szkolenia lotniczego Amerykańskich Sił Ekspedycyjnych w Europie w czasie I wojny światowej. Zarys problematyki
The origin and development of aviation training of the American Expeditionary Forces in Europe during World War I. An outline of issues
Генезис и развитие обучения авиационного дела Американских Экспедиционных Сил в Европе во время Первой мировой войны. Очерк проблемы
Autorzy:: Stasiak, Kamil
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1924273.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:: lotnictwo
szkolenie lotnicze
I wojna światowa
front zachodni
siły ekspedycyjne
aviation
aviation training
World War I
western front
expeditionary forces
авиационное дело
обучение авиационному делу
Первая мировая война
Западный фронт
Экспедиционные Силы
Opis:: Mimo że Stany Zjednoczone pełniły pionierską rolę w rozwoju techniki lotniczej, przystępując do I wojny światowej, dysponowały bardzo skromnym potencjałem w dziedzinie lotnictwa wojskowego. Wśród licznych wyzwań, jakie stanęły przed amerykańskimi wojskowymi, było przygotowanie sprawnego systemu szkolenia zarówno lotników, jak i kadry technicznej. Aby było to możliwe, niezbędna okazała się pomoc sojuszników: Francji, Wielkiej Brytanii i Włoch. Korzystając z ich doświadczeń, a często również baz, sprzętu i instruktorów, Amerykanie stopniowo wypracowali własny system szkolenia lotniczego. W tekście przedstawione zostały główne koncepcje rozwoju amerykańskiego szkolenia lotniczego w trakcie I wojny światowej, napotkane problemy i sposoby ich rozwiązywania. Opisane zostały również najważniejsze ośrodki szkoleniowe na terenie Europy, zakres i metody ich działania, ale również problemy życia codziennego instruktorów i kursantów.
Despite the fact that the USA played a pioneering role in the development of aircraft engineering, entering World War I they had only very limited potential in the field of the military aviation. Among the many challenges American military men had to face was preparing an efficient system of training for both pilots and technicians. To enable that, help from the allies: France, Great Britain and Italy turned out essential. Using their experience and often also bases, equipment and instructors, Americans little by little worked out their own system of aviation training. In the text the main concepts of the development of American aviation training during World War I were presented, as well as the problems encountered and the ways they were solved. The most important training centers in Europe were described too, including the range and methods of their work, but also everyday life problems of the instructors and course participants.
Несмотря на то, что Соединенные Штаты играли ведущую роль в развитии авиации, к моменту вхождения в Первую мировую войну они располагали очень скромным потенциалом в области военной авиации. Среди многочисленных вызовов, которые встали перед американскими военными, была подготовка слаженной системы обучения среди пилотов и технических кадров. Чтобы это стало возможным, необходима была помощь союзников – Франции, Великобритании и Италии. На основе их опыта, а также с помощью их баз, техники и инструкторов американцы постепенно разработали собственную систему обучения авиационному делу. В тексте представлены главные концепции развития американской системы обучения авиационному делу во время Первой мировой войны, проблемы, с которыми пришлось столкнуться, и способы их решения. Также были описаны важнейшие средства обучения на территории Европы, область и методы их применения, проблемы повседневной жизни инструкторов и курсантов.
Źródło:: Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2017, XVIII (LXIX), 4 (262); 64-85
1640-6281
Pojawia się w:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Nieznane źródło do dziejów oblężenia i kapitulacji Twierdzy Kokenhauzen z 1700 roku
Unknown source concerning the history of the siege and the surrender of the Stronghold of Kokenhausen in 1700
Неизвестный источник сведений по истории осады и капитуляции крепости Кокенгаузена в 1700 гoду
Autorzy:: Trąbski, Maciej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1923887.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:: wielka wojna północna
Kokenhausen (Koknese)
Atanazy Miączyński
nowożytna sztuka wojskowa
twierdza
oblężenie
kapitulacja
Great Northern War
early modern military art
stronghold
siege
surrender
Великая Северная война
Кокенгаузен (Кокнесе)
Афанасий Миончинский
современное военное искусство
осада
капитуляция
Opis:: Zdobycie Twierdzy Kokenhausen w październiku 1700 r. było ostatnim aktem ośmiomiesięcznej kampanii prowadzonej przez wojska Augusta II na terenie szwedzkich Inflant. Po blamażu związanym z przedwczesnym porzuceniem oblężenia Rygi (głównego celu tej kampanii) był to istotny sukces militarny i polityczny. Jednakże w opracowaniach poświęconych wielkiej wojnie północnej informacje na temat tego wydarzenia w większości są skąpe, a konfrontując je ze sobą, zauważyć można liczne sprzeczności i niedomówienia. Powoduje to, że obraz oblężenia i kapitulacji Twierdzy Kokenhauzen jest niejasny i nasuwa wątpliwości. Jedynym wyjściem z tej sytuacji jest sięgnięcie do bezpośredniego źródła informacji – tj. opisu przedstawionego przez świadka wydarzeń. Takim jest bez wątpienia prezentowany powyżej list z 9 października 1700 r., napisany w obozie armii saskiej pod Kokenhausen. Jego autorem był prawdopodobnie podskarbi nadworny koronny Atanazy Miączyński (1639–1723), doświadczony dowódca z czasów Jana III Sobieskiego oraz wierny stronnik Augusta II.
The capture of the Stronghold of Kokenhausen in October 1700 was the last act of the 8-month-long campaign of August II’s army on the area of Swedish Inflanty Voivodeship. After the disgrace of the premature abandoning of the siege of Riga (the main aim of this campaign), it was a vital military and political success. However, in the literature concerning the Great Northern War the pieces of information on this event are mostly scarce and when confronting them with each other one can see many contradictions and oblique statements. It causes the picture of the siege and surrender of the Kokenhausen Stronghold to be unclear and bring doubts to mind. The only way out of this situation is referring to a first-hand source of information – i.e. to a description given by a witness of the events. Such a source is undoubtedly the letter written on 9th October 1900 in the camp of the Saxon army near Kokenhausen, presented herein. Its author was probably a court treasurer of the Crown, Atanazy Miączyński (1639–1723), experienced commander of John III Sobieski’s times, as well as a faithful supporter of August II.
Захват крепости Кокенгаузена в октябре 1700 года стал последним актом восьмимесячной кампании, проводимой армией Августа II на территории шведской Ливонии. После преждевременного отказа от осады Риги (главной цели этой кампании) это был существенный военный и политический успех. Однако в работах, посвященных Великой Северной войне, сведения об этом событии преимущественно скудны, а при сопоставлении фактов можно обнаружить множество недосказанностей и противоречий. Вследствие этого образ осады и капитуляции крепости в Кокенгаузене неясен и вызывает сомнения. Единственный выход из этой ситуации – обращение к непосредственному источнику информации, т.е. описанию, составленному свидетелем событий. Им, без сомнений, является письмо, датированное 9 октября 1700, написанный в лагере саксонской армии под Кокенаузеном. Вероятнее всего, его автором был подскарбий надворный коронный Афанасий Миончинский (1639–1723), опытный командир времен Яна III Собеского и верный сторонник Августа II.
Źródło:: Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2017, XVIII (LXIX), 3 (261); 183-193
1640-6281
Pojawia się w:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "война" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język