Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "System Immune" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Using integer valued detectors in ship immune system
Użycie detektorów całkowitoliczbowych w Okrętowym Systemie Immunologicznym
Autorzy:
Praczyk, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/209638.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Wojskowa Akademia Techniczna im. Jarosława Dąbrowskiego
Tematy:
identyfikacja
sztuczny system immunologiczny
identification
artificial immune system
Opis:
The task of Ship Immune System is to differentiate self objects, i.e. objects that are not dangerous to our ship, from other objects that can be a potential threat. To identify objects, the system uses specially constructed detectors. Each detector imitates a non-self object. If an object is similar to a least one detector it is considered to be non-self one. Otherwise, it is treated as self one. The detectors can be represented in the form of real or integer valued vectors. In the paper, the latter solution is discussed. To test Ship Immune System, equipped with integer valued detectors, experiments were carried out. In the experiments, the task of the system was to differentiate self ship radio stations from non-self ones. Results of the experiments are presented at the end of the paper.
Zadaniem Okrętowego Systemu Immunologicznego jest odróżnianie obiektów własnych, czyli takich, które nie stanowią zagrożenia dla naszej jednostki, od wszystkich pozostałych obiektów określanych jako obiekty obce. Do identyfikacji obiektów używane są detektory z których każdy imituje jeden obiekt obcy. W przypadku kiedy niezidentyfikowany obiekt jest podobny do co najmniej jednego detektora, traktowany jest on przez system jako obiekt obcy, w przeciwnym przypadku uznaje się, że mamy do czynienia z obiektem własnym. Detektory systemu mogą być reprezentowane w postaci wektorów rzeczywistoliczbowych lub całkowitoliczbowych. W niniejszym artykule zaprezentowano drugie z wymienionych rozwiązań. W celu zbadania efektywności systemu immunologicznego wyposażonego w detektory całkowitoliczbowe przeprowadzono eksperymenty w trakcie których identyfikacji podlegały radiostacje okrętowe. Wyniki eksperymentów zaprezentowano w artykule.
Źródło:
Biuletyn Wojskowej Akademii Technicznej; 2012, 61, 3; 254-268
1234-5865
Pojawia się w:
Biuletyn Wojskowej Akademii Technicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Vaccination in ship immune system
Zastosowanie szczepienia w Okrętowym Systemie Immunologicznym
Autorzy:
Praczyk, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/209467.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Wojskowa Akademia Techniczna im. Jarosława Dąbrowskiego
Tematy:
identyfikacja obiektów
sztuczny system immunologiczny
identification
artificial immune system
Opis:
The task of the ship immune system is to differentiate self objects, i.e., objects that are not dangerous for our ship, from other objects that can be a potential threat. To perform the task, the system makes use of a set of detectors. The detectors imitate signatures of non-self objects, however, to generate them the signatures of self objects are used. Real signatures of non-self objects are usually unobtainable and therefore they are not used to produce the system. However, situations sometimes happen when the information about non-self objects is accessible. In such a case, the information mentioned can be used to improve performance of the system. To test the ship immune system build based on signatures of both self and non-self objects, experiments were carried out. In the experiments, the task of the system was to differentiate self ship radio stations from non-self ones. Results of the experiments are presented at the end of the paper.
Zadaniem okrętowego systemu immunologicznego jest rozróżnianie obiektów własnych, nie stanowiących zagrożenia dla okrętu, od obiektów obcych które mogą być dla niego groźne. Do realizacji powyższego zadania system wykorzystuje zbiór detektorów. Detektory imitują sygnatury obiektów obcych, a do ich tworzenia wykorzystywane są sygnatury obiektów własnych zapamiętane w systemie. Ponieważ sygnatury obiektów obcych są zazwyczaj niedostępne, nie są one wykorzystywane w procesie tworzenia detektorów. Występują jednak sytuacje kiedy informacja o obiektach obcych jest dostępna podczas tworzenia systemu. Informacja ta może być wykorzystana do poprawienia jego efektywności. Artykuł przedstawia dwie metody umożliwiające wykorzystanie informacji o obiektach obcych podczas tworzenia detektorów. Obie metody zostały sprawdzone eksperymentalnie. Wyniki eksperymentów zostały przedstawione na końcu artykułu.
Źródło:
Biuletyn Wojskowej Akademii Technicznej; 2009, 58, 3; 367-378
1234-5865
Pojawia się w:
Biuletyn Wojskowej Akademii Technicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies