Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Authorization" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    The cleric, the acolyte and the lay man determined, if necessary, as the ministers of Holy Communion
    Duchowny, akolita i świecki wyznaczany w przypadku konieczności jako szafarze Komunii św.
    Autorzy:
    Kwiatkowski, Damian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/950714.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    szafarz Komunii św.
    akolita
    szafarz nadzwyczajny
    Wiatyk
    uprawnienie
    minister of holy communion
    acolyte
    extraordinary minister
    viaticum
    authorization
    Opis:
    The minister of Holy Communion is the one whose task is allowed by liturgical legislation. There is a division on the ordinary ministers, they are the bishop, priest and deacon, and extraordinary ministers that are acolytes and lay men who are called to their service as a substitute for other ministers. The ordinary ministers can perform their service, unless they are not forbidden by the law as a result of imposed fines or bans. And, if there is a situation that the ordinary ministers cannot make the ministry, as disease, other service or too large number wishing to receive Holy Communion, the extraordinary minister can give Holy Communion. The extraordinary minister of Holy Communion is also the acolyte, what arise from the nature of his appointment to serve at the altar. If Holy Communion is provided on the way of Viaticum, the ministers are: parish priest, assistant priests, chaplain, and some superiors of religious institutes. In cases of necessity or with the consent of these ministers, this ministry can be made by other ordinary and extraordinary ministers.
    Szafarzem Komunii św. jest ten kogo prawodawstwo liturgiczne dopuszcza do spełniania tego zadania Istnieje podział na szafarzy zwyczajnych, jakimi są: biskup, prezbiter i diakon oraz na szafarzy nadzwyczajnych, którymi są akolici i świeccy wyznaczeni do swej posługi w zastępstwie innych szafarzy. Szafarze zwyczajni mogą wykonywać swą posługę, jeśli tylko nie zabrania im tego prawo w wyniku nałożonych kar lub zakazów. Natomiast, by mógł rozdzielać Komunię św. szafarz nadzwyczajny, musi zaistnieć sytuacja, która uniemożliwia działanie szafarzy zwyczajnych, jak ich choroba, inne posługi czy zbyt mała ich liczba względem pragnących przystąpić do Komunii św. Szafarzem nadzwyczajnym Komunii św. jest również Akolita, co wynika z natury jego przypisania do posługi przy ołtarzu. Jeśli Komunia św. jest udzielana na sposób Wiatyku, szafarzami są: proboszcz, wikariusz, kapelan i niektórzy przełożeni w instytutach zakonnych. W sytuacjach konieczności lub za zgodą wymienionych szafarzy, taką posługę mogą dokonywać inni szafarze zwyczajni i nadzwyczajni.
    Źródło:
    Rocznik Teologii Katolickiej; 2016, 15, 2
    1644-8855
    Pojawia się w:
    Rocznik Teologii Katolickiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odpowiedzialność karna z tytułu nieuprawnionego rozpowszechniania utworu. Stanowiska w doktrynie i orzecznictwie w ujęciu historycznym
    Criminal responsibility for the unauthorized dissemination of a work. Positions in doctrine and jurisprudence from the historical perspective
    Autorzy:
    Konikowska-Kuczyńska, Justyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/621733.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    prawo autorskie, naruszenie prawa autorskiego, odpowiedzialność karna, nieuprawnione rozpowszechnianie utworu
    copyright, infringements of copyright law, criminal liability, disseminates the work without authorization
    Opis:
    The first Polish law on copyright was passed in 1926. In 1952, the law of copyright was adapted to reflect socialist realities. Subsequent changes were brought by the Act of 4 February 1994. In connection with Poland’s accession to the European Union, Directive 2001/29/EC of the European Parliament and of the Council of 22 May 2001, now applies. Poland is also party to the Berne Convention for the Protection of Literary and Artistic Works from 1886. One of the important aspects of copyright law is the issue of criminal liability for copyright infringement. An important offense of the Copyright Act is the unauthorized or inconsistent publication of a work. The author attempts to answer the question of how in Poland criminal liability for copyright infringement based on the unauthorized dissemination of works has developed over the years. Currently, the crime of violating intellectual property rights is a common phenomenon, the growth of which has been influenced by the development of digital technologies – especially the Internet.
    Pierwsza polska ustawa o prawie autorskim została uchwalona w 1926 r. W 1952 r. przyjęta zostaje ustawa dostosowująca prawo autorskie do realiów państwa socjalistycznego. Kolejne zmiany przynosi ustawa z 4 lutego 1994 r. W związku z przynależnością Polski do Unii Europejskiej obowiązuje dyrektywa 2001/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. Polska stosuje się również do konwencji berneńskiej o ochronie dzieł literackich i artystycznych z 1886 r. Jednym z ważnych aspektów prawa autorskiego jest kwestia karnoprawnej odpowiedzialności za naruszenia praw autorskich. Istotnym przestępstwem z ustawy o prawie autorskim jest nieuprawnione lub niezgodne z warunkami uprawnienia rozpowszechnianie utworu. Podejmę próbę odpowiedzi na pytanie, jak w Polsce na przestrzeni lat kształtowała się odpowiedzialność karna z tytułu naruszenia praw autorskich polegająca na nieuprawnionym rozpowszechnianiu utworu. Aktualnie przestępstwo to jest powszechnym zjawiskiem, naruszającym prawa majątkowe autorów, na którego wzrost wpłynął rozwój technologii cyfrowych, a szczególnie Internetu.
    Źródło:
    Miscellanea Historico-Iuridica; 2018, 17, 1; 193-206
    1732-9132
    2719-9991
    Pojawia się w:
    Miscellanea Historico-Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies