Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "władza lokalna" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Zaufanie do samorządu terytorialnego w Polsce – próba oceny
Trust in self-government in Poland: an attempt at an evaluation
Autorzy:
Wiśniewski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693710.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
local government
self-government
trust in government
władza lokalna
samorząd terytorialny
zaufanie do władzy
Opis:
Trust in self-government is crucial for the effectiveness of the realisation of public tasks vested in self-government units. This article elaborates on trust in an authority, including a local authority. The most important part of the study is an attempt to assess the level of confidence in self-government in Poland. This confidence was measured in three ways: by analysing the results of public opinion polls, by investigating the turnouts in local elections, and by examining the credit ratings received by local government units. Each of the tests showed a systematic increase in confidence since the restoration of self-government in Poland in 1990.
Zaufanie do samorządu terytorialnego ma kluczowe znaczenie dla skuteczności podejmowanych przez jego jednostki działań w zakresie realizowania przypisanych zadań publicznych. W niniejszym artykule podjęto rozważania na temat zaufania do władzy, w tym do władzy samorządowej. Najważniejszy element opracowania stanowi jednak próba oceny poziomu zaufania do samorządu terytorialnego w Polsce. Pomiaru dokonano na trzy sposoby, analizując wyniki badań opinii publicznej, badając kształtowanie się frekwencji w wyborach samorządowych, a także wnioskując o jego poziomie na podstawie ratingów kredytowych uzyskanych przez jednostki samorządu. Każde z badań pokazało systematyczny wzrost zaufania od momentu przywrócenia samorządu terytorialnego w Polsce.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2015, 77, 3; 321-334
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wielokadencyjność bez afiliacji partyjnej? Spostrzeżenia po reelekcjach „wiecznych prezydentów” w 2014 r.
Multiple terms in office without political party affiliation? Remarks following the Re-election of ‘everlasting mayors’ in 2014
Autorzy:
Drzonek, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/616844.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
local politics
mayor of town elections
multi-term mayors
local power
polityka lokalna
wybory prezydentów miast
wielokadencyjni prezydenci
władza lokalna
Opis:
Since 2002, town mayors in Poland have been elected in direct elections every four years. In thirty towns with county rights the same persons were elected in the years 2002–2010. They are named ‘everlasting mayors’ (multi-term mayors, incumbents). In the 2014 local elections three of them resigned from the campaign for re-election, ten ‘everlasting mayors’ lost the elections and seventeen of them won the elections once again. Their successes provide the starting point for determining the position of political parties and nonpartisan committees on local political scenes. The assumption is made that the political position of parties is powerful if the ‘everlasting mayor’ is effective in trying to gain re-election while formally representing this party on the local political scene. And conversely – parties have a weaker political position on the local political scene when the incumbent prefers to lead a nonpartisan election committee in the rivalry for re-election (an electoral committee of voters, or an electoral committee of a nongovernmental local organization). The final conclusion of the analysis is the following: in the 2014 local elections in Poland most of the ‘multi-term mayors’ were re-elected as representatives of nonpartisan committees. Only in two cities (Gdańsk, Świnoujście) were mayors’ seats won by party political incumbents.
Od 2002 r. prezydenci miast są wybierani co 4 lata w wyborach bezpośrednich. W 30 miastach na prawach powiatu w latach 2002–2010 wybierano na prezydentów te same osoby. Określa się ich mianem „wiecznych prezydentów” (wielokadencyjni prezydenci). W 2014 r. trzech z nich zrezygnowało z walki o reelekcje, a dziesięciu przegrało wybory, a zatem siedemnastu kolejny raz wygrało wybory. Ich zwycięstwa są punktem wyjścia do określenia pozycji partii politycznych i komitetów pozapartyjnych na lokalnych scenach politycznych. Przyjęto bowiem założenie, że pozycja partii politycznej jest mocna, o ile dotychczasowy wielokadencyjny włodarz miasta skutecznie ubiega się o reelekcję, formalnie ją reprezentując. A contrario – jeśli inkumbent w walce o reelekcję wybiera start z komitetu pozapartyjnego (komitet wyborczy wyborców albo komitet wyborczy organizacji pozarządowej) to świadczy to o słabszej pozycji partii politycznej w danym mieście. Analiza pokazała, że w 2014 r. większość „wiecznych prezydentów” dokonała reelekcji, startując w wyborach jako reprezentanci komitetów pozapartyjnych. Tylko w dwóch przypadkach (Gdańsk, Świnoujście) fotele włodarzy miast zostały zajęte przez partyjnych inkumbentów.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2016, 1; 81-90
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Władza lokalna nie dla partii? Przypadek Pawła Adamowicza w rywalizacji 2018 roku
Local power not for the political parties? The case of Paweł Adamowicz in the 2018 local competition
Autorzy:
Drzonek, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912336.pdf
Data publikacji:
2020-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
local power
political parties
personalization of local elections
Paweł Adamowicz
political competition
Gdańsk
władza lokalna
partie polityczne
personalizacja wyborów lokalnych
rywalizacja polityczna
Opis:
Przedmiotem badań podjętych w artykule jest rywalizacja o władzę lokalną w Gdańsku w 2018 r. Cztery wcześniejsze elekcje lat 2002–2014 w rywalizacji o prezydenturę miasta wygrywał Paweł Adamowicz, który zawsze oficjalnie reprezentował bardzo popularną w Gdańsku partię polityczną – PO. W 2018 r. Adamowicz wystartował jednak z własnego komitetu (KWW Pawła Adamowicza Wszystko dla Gdańska) i konkurował o fotel prezydenta miasta zarówno z kandydatem PO (Jarosław Wałęsa), jak i pretendentem PiS (Kacper Płażyński). Wybory z 2018 r. w Gdańsku były zatem interesującym casusem: do walki przystąpił „ten sam” Paweł Adamowicz, ale już jako reprezentant własnego, pozapartyjnego komitetu wyborczego, co więcej, wystąpił przeciwko partii, którą dotychczas zawsze reprezentował. Był to więc ciekawy przypadek do poszukiwania odpowiedzi na pytanie co w tej rywalizacji stanie się elementem przeważającym: jej upartyjnienie czy personalizacja? Po drugie frapujące było sprawdzenie czy przenoszenie dominującego podziału ogólnopolskiego (dawny podział my–oni, a w wersji z 2018 r.: anty-PiS vs. PiS) przynosi partiom politycznym efektywność w rywalizacji o władzę lokalną? Poczyniono następujące założenia: a) opcja personalna jest ważniejsza w rywalizacji o władzę lokalną od sympatii partyjnych; b) nowa wersja podziału „my–oni” (PiS–antyPiS) nie przynosi efektywności w walce o władzę na miejskiej scenie politycznej. Wartością badań jest wykorzystanie w nich nie tylko źródeł publikowanych, ale również niepublikowanych badań jakościowych – anonimowych wywiadów z lokalnymi politykami.
The subject of the research undertaken in the article is the competition for local authority in Gdańsk in 2018. In the previous elections (the years: 2002, 2006, 2010, 2014) the presidency of the city were permanently won by Paweł Adamowicz. He always officially represented the very popular political party in Gdańsk – Platforma Obywatelska (PO). In 2018, however, Adamowicz started from his own committee (KWW Paweł Adamowicz Wszystko dla Gdańska – Everything for Gdańsk). In that year he competed for the chair of the city president with both the candidate of the PO (Jarosław Wałęsa) and the Prawo i Sprawiedliwość (PiS) candidate (Kacper Płażyński). The 2018 elections in Gdańsk were therefore an interesting casus: “the same” Paweł Adamowicz joined the fight, but already as a representative of his own nonpartisan committee. Moreover, he stood against the party he had earlier always represented. So it was an interesting case to seek the answer to the question – what will become the prevailing element in this competition: its partisan affiliation or personalization? Secondly, it was fascinating to check whether the transfer of the dominant nationwide division (the former “my–oni” division, and in the 2018 version: antyPiS vs. PiS) brings political parties effectiveness in the competition for local power? The following assumptions were made: a. The personal option is more important in competing for local authority than party sympathies; b. the new version of the division “my–oni” (PiS–antyPiS) does not bring effectiveness in the struggle for power on Gdańsk political scene. The value of the research is to use not only published sources but also unpublished qualitative research – anonymous interviews with local politicians.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2020, 2; 105-117
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies