Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "rozporządzenie UE" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Climate law in European Union legislation. Does it already exist?
Prawo klimatyczne w prawodawstwie unii europejskiej. Czy już istnieje?
Autorzy:
Szyrski, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28821207.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Regulation (EU) 2021/1119
energy law
renewable energy source (RES)
renewable energy
climate law
rozporządzenie (UE) 2021/1119
prawo energetyczne
odnawialne źródła energii (OZE)
prawo klimatyczne
Opis:
In July 2021, Regulation (EU) 2021/1119 of the European Parliament and of the Council on the establishment of a framework for achieving climate neutrality entered into force. In this context, it is therefore important to determine whether a conceptual category such as ‘climate law’ can indeed be distinguished in EU legislation and, if so, what is the meaning of this notion? To this end, the notion of ‘European climate law’ is analysed. The dogmatic-legal method is primarily used as the research method in this study. A theoretical-legal method is also used to highlight certain themes related to legal institutions. The research is narrowed down to selected normative acts that are part of the EU legislation – the provisions of normative acts related to the functioning of the EU are analysed. The main conclusions in the paper focus on the application of the term ‘climate law’ in the selected EU regulations. This is juxtaposed with the category of the legal system sensu stricto and sensu largo. The analysis carried out confirms the thesis that Regulation (EU) 2021/1119 of the European Parliament and of the Council of 30 June 2021 on the establishment of a framework for achieving climate neutrality should be classified as climate law sensu largo.
W lipcu 2021 r. weszło w życie rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1119 w sprawie ustanowienia ram na potrzeby osiągnięcia neutralności klimatycznej. W tym kontekście ważne jest więc ustalenie, czy w prawodawstwie UE można rzeczywiście wyodrębnić taką kategorię pojęciową, jak „prawo klimatyczne”, a jeżeli tak, to jakie znaczenie ma to pojęcie? W tym celu przeprowadzono analizę pojęcia „europejskie prawo klimatyczne”. Jako metodę badawczą zastosowano w tym opracowaniu przede wszystkim metodę dogmatycznoprawną. Obok metody dogmatycznoprawnej zastosowano także metodę teoretycznoprawną dla uwypuklenia niektórych wątków związanych z instytucjami prawnymi. Badania zawężono do wybranych aktów normatywnych będących częścią prawodawstwa Unii Europejskiej: analizie poddano przepisy aktów normatywnych związanych z funkcjonowaniem UE. Główne wnioski w pracy oscylują wokół obszaru zastosowania pojęcia „prawo klimatyczne” w wybranym porządku prawnym UE. Zestawiono je z kategorią systemu prawa w znaczeniu sensu stricto i sensu largo. Przeprowadzona analiza potwierdziła tezę, że rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1119 z 30 czerwca 2021 r. w sprawie ustanowienia ram na potrzeby osiągnięcia neutralności klimatycznej należy sklasyfikować jako prawo klimatyczne sensu largo.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2023, 85, 3; 43-54
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mandatory food information in case of short food supply chains and local food systems in EU and US legislation: a comparative study
Informazioni alimentari obbligatorie in caso di filiere alimentari corte e sistemi alimentari locali nella legislazione dellUE e degli Stati Uniti, uno studio comparativo
Mandatory food information to consumers in the case of short food supply chains and local food systems in EU law and US legislation – a comparative study
Autorzy:
Kapała, Anna
Lattanzi, Pamela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1490356.pdf
Data publikacji:
2021-06-23
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
informazioni sugli alimenti
filiere alimentari corte
vendita diretta
regolamento (UE) 1169/2011
requisiti per l'etichettatura degli alimenti negli Stati Uniti
food information
short food supply chains
direct sales
Regulation (EU) 1169/2011
US food labelling requirements
informacje o żywności
krótkie łańcuchy dostaw żywności
sprzedaż bezpośrednia
rozporządzenie (UE) 1169/2011
wymagania dotyczące etykietowania żywności w prawie USA
Opis:
The study aims to identify what food information is required for the sale of food by farmers in short food supply chains (SFSCs) in EU law in accordance with Regulation (EU) 1169/2011 and legislation of selected Member States (Poland, Italy and France), which are allowed to adopt national measures in some issues. A comparison with US law serves as a benchmark for drawing conclusions, in particular, whether the requirements are appropriate and proportionate for SFSCs. The Regulation takes into account these alternative sales channels, as Art. 44 only requires information on allergens when offering unpackaged food for sale to final consumers or mass caterers, or when foodstuffs are packaged in the sales room at the consumer's request or packaged for direct sale. However, Member States have adopted national measures imposing an obligation to provide, in writing, more information on food in the direct sale, such as the ingredients list, but not the nutrition declaration. The US legislature is more restrictive, as it requires not only ingredient lists but also nutritional information for nearly all packaged and unpackaged food products, except for agricultural raw materials. The multitude of obligations imposed at various legislative levels is undoubtedly a challenge for farmers involved in SFSC, who are not prepared on a par with professional food companies to implement them.
Artykuł ma na celu określenie, jakie informacje na temat żywności są wymagane w przypadku sprzedaży żywności przez rolników w  krótkich łańcuchach dostaw żywności (KŁDŻ) w prawie UE na podstawie rozporządzenia (UE) 1169/2011 oraz ustawodawstw wybranych państw członkowskich (Polski, Włoch i Francji), które w niektórych kwestiach mają możliwość przyjęcia krajowych przepisów. Porównanie z prawem amerykańskim służy jako punkt odniesienia do sformułowania wniosków, w szczególności, czy wymogi są odpowiednie i proporcjonalne w przypadku KŁDŻ. Rozporządzenie uwzględnia alternatywne kanały sprzedaży, bowiem w art. 44 wymaga jedynie informacji na temat alergenów w przypadku oferowania nieopakowanej żywności do sprzedaży konsumentom finalnym lub zakładom żywienia zbiorowego lub w przypadku pakowania środków spożywczych w pomieszczeniu sprzedaży na życzenie konsumenta lub ich pakowania do bezpośredniej sprzedaży. Jednak państwa członkowskie przyjęły krajowe środki zobowiązujące do podania na piśmie dodatkowych informacji o żywności w sprzedaży bezpośredniej, takich jak wykaz składników, ale bez oznaczania wartości odżywczej. Bardziej restrykcyjny jest ustawodawca amerykański, który wymaga listy składników i informacji o wartościach odżywczych dla niemal wszystkich pakowanych i nieopakowanych produktów spożywczych, z wyjątkiem surowców rolnych. Mnogość obowiązków nałożonych na różnych poziomach legislacyjnych jest niewątpliwie wyzwaniem dla rolników zaangażowanych w KŁDŻ, którzy nie są przygotowani do ich realizacji na równi z profesjonalnymi przedsiębiorstwami spożywczymi.
L'articolo si pone come obiettivo quello di identificare le informazioni alimentari obbligatorie che devono essere fornite nella vendita di alimenti nelle filiere alimentari corte (FAC) da parte degli agricoltori in conformità al regolamento (UE) 1169/2011 e in conformità alle normative di alcuni Stati membri (Polonia, Italia e Francia), ai quali è lasciata una certa discrezionalità rispetto ad alcune questioni. Il confronto con la legge statunitense serve come punto di riferimento per svolgere considerazioni, in particolare, in merito all’appropriatezza ed adeguatezza dei requisiti imposti per le FAC. Il Regolamento tiene conto di questi canali di vendita alternativi, in quanto art. 44 stabilisce come obbligatorie soltanto le informazioni sugli allergeni quando si offrono alimenti sfusi per la vendita ai consumatori finali o alla ristorazione collettiva, o quando i prodotti alimentari sono imballati nel locale di vendita su richiesta del consumatore o preimballati per la vendita diretta. Tuttavia, gli Stati membri hanno adottato misure nazionali che impongono l'obbligo di fornire, per iscritto, maggiori informazioni sugli alimenti nella vendita diretta, come l'elenco degli ingredienti, ma non la dichiarazione nutrizionale. Il legislatore statunitense è più restrittivo, poiché richiede non solo l’elenco degli ingredienti ma anche le informazioni nutrizionali per quasi tutti i prodotti alimentari confezionati e non confezionati, ad eccezione delle materie prime agricole. I molti  obblighi informativi imposti a vari livelli legislativi rappresentano una sfida per gli agricoltori coinvolti nelle FAC, che non sono preparati ad attuarli quanto le industrie alimentari.
Źródło:
Przegląd Prawa Rolnego; 2021, 1(28); 217-236
1897-7626
2719-7026
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Rolnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies