Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "policy model" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    The evolution of the positions on social issues of major political parties in Poland. Comparative analysis of the election programs of Platforma Obywatelska (Civic Platform) and Prawo i Sprawiedliwość (Law and Justice) from 2007, 2011 and 2015
    Ewolucja stanowisk w sprawach społecznych głównych partii politycznych w Polsce. Analiza porównawcza programów wyborczych Platforma Obywatelska i Prawo i Sprawiedliwość z 2007, 2011 i 2015
    Autorzy:
    Gabryszak, Renata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/616554.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    social policy
    electoral program
    political party
    social policy model
    polityka społeczna
    program wyborczy
    partia polityczna
    model polityki społecznej
    Opis:
    Przez wiele lat po 1989 r., w polskim dyskursie społeczno-politycznym kwestie związane z polityką społeczną podporządkowane były sprawom gospodarczym, zgodnie z założeniem, iż budowa stabilnego system rynkowego stanowi priorytet polskich przemian. Wysokie bezrobocie, rosnące ubóstwo polskich rodzin, zapaść demograficzna i wreszcie światowy kryzys gospodarczy z roku 2008, skłonił najważniejszych aktorów życia politycznego do zwrócenia uwagi na politykę społeczną i włączenia dyskusji o jej pożądanym kształcie do agendy wyborczej. Celem artykułu jest charakterystyka i analiza ewolucji stanowisk do kwestii społecznych największych partii politycznych, tj. Prawa i Sprawiedliwości oraz Platformy Obywatelskiej na podstawie ich programów wyborczych z lat 2007, 2011 i 2015.
    For many years after 1989, in the Polish socio-political discourse, the issues related to social policy were subordinated to economic matters, in accordance with the assumption that the construction of a stable market system is a priority for Polish transformations. High unemployment rate, growing poverty of Polish families, demographic collapse, and finally the global economic crisis of 2008, prompted the most important actors of political life to pay attention to social policy and to include discussions about its desired shape to the electoral agenda. The aim of the article is to characterize and analyze the evolution of positions on social issues of the largest political parties, i.e. Prawo i Sprawiedliwość and Platforma Obywatelska based on their electoral programs in 2007, 2011 and 2015.
    Źródło:
    Przegląd Politologiczny; 2019, 4; 95-108
    1426-8876
    Pojawia się w:
    Przegląd Politologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ustawa 2.0: partycypacyjny model istotnej zmiany regulacyjnej
    Higher Education Act 2.0: A participatory model of substantial regulatory change
    Autorzy:
    Górniak, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1192867.pdf
    Data publikacji:
    2017-09-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Higher Education Act 2.0
    reform of Polish higher education
    participation
    model of regulatory policy
    Ustawa 2.0
    reforma szkolnictwa wyższego
    partycypacja
    model polityki regulacyjnej
    Opis:
    W artykule przedstawione zostały podstawowe zasady, na których oparty został proces przygotowania nowej ustawy o szkolnictwie wyższym i nauce, która ma stanowić fundament reformy sektora akademickiego w Polsce. Ramą dla rozważań są wybrane zasady przygotowania istotnych zmian regulacyjnych, czy szerzej, instytucjonalnych. Należą do nich: celowość, trafne rozpoznanie mechanizmów przyczynowych, wariantowość, partycypacja, zaplanowanie oceny skutków wdrożenia i realizm. W świetle tych zasad został zaprezentowany toczący się od ponad roku proces prac nad nowymi rozwiązaniami dla nauki i szkolnictwa wyższego oraz kluczowe obszary wprowadzanych zmian, które mają służyć doskonałości naukowej, jakości kształcenia i pozycji nauki w społeczeństwie oraz jej odpowiedzialności względem społeczeństwa.
    The article presents the basic principles on which the process of preparing the new act on higher education and science is based, which is to form the cornerstone of the reform of the academic sector in Poland. The framework for considerations is a selection of principles for the preparation of significant regulatory, or broader, institutional changes,. These include: purposefulness, accurate identification of causal mechanisms, variability, participation, the appropriate planning of the impact evaluation, and realism. In light of these principles, the article describes the process of developing new solutions for research and higher education and the key areas of change that are to be pursued with the aim of achieving scientific excellence and the highest quality of education as well as raising the status of science and its responsibility towards society.
    Źródło:
    Nauka i Szkolnictwo Wyższe; 2017, 2, 50; 129-146
    1231-0298
    Pojawia się w:
    Nauka i Szkolnictwo Wyższe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Model polaryzacyjno-dyfuzyjny w przemianach polityki spójności – konsekwencje dla ukierunkowania polityki rozwoju
    Polarisation-diffusion model in the transformation of cohesion policy: Consequences for the directions of development policy
    Autorzy:
    Churski, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1023199.pdf
    Data publikacji:
    2014-03-20
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    development
    differences
    theories
    regional policy
    equalising model
    polarisation-diffusion model
    rozwój
    zróżnicowanie
    teorie
    polityka regionalna
    model wyrównawczy
    model polaryzacyjno-dyfuzyjny
    Opis:
    Celem pracy jest określenie miejsca modelu polaryzacyjno-dyfuzyjnego w przemianach polityki spójności Unii Europejskiej, który w sytuacji powszechnie wskazywanego braku efektywności modelu wyrównawczego postrzegany jest jako podstawa nowego paradygmatu polityki regionalnej państw członkowskich warunkującego zmiany ukierunkowania interwencji polityki rozwoju. Artykuł powstał na potrzeby badań prowadzonych w ramach projektu badawczego „Rozwój społeczno-gospodarczy a kształtowanie się obszarów wzrostu i obszarów stagnacji gospodarczej” finansowanego ze środków Narodowego Centrum Nauki (N N306 791940). Projekt był realizowany przez zespół badawczy Pracowników Zakładu Analizy Regionalnej Instytutu Geografii Społeczno-Ekonomicznej i Gospodarki Przestrzennej, którym kierował autor.
    This paper seeks to establish the place of the polarisation-diffusion model in the transformation of the European Union's cohesion policy. Given the generally admitted poor efficiency of the equalising model pursued so far, the polarisation-diffusion model is seen as a basis of a new paradigm of regional policies of the member states implying changes in the directions of intervention under development policy. This article was written as part of the research project “Socio-economic development and the formation of areas of economic growth and stagnation”, funded by the National Science Centre in Poland (N N306 791940). The project was implemented by a team of staff members of the Department of Regional Analysis of the Institute of Socio-Economic Geography and Spatial Management, Adam Mickiewicz University in Poznań, headed by the present author.
    Źródło:
    Rozwój Regionalny i Polityka Regionalna; 2014, 25; 13-27
    2353-1428
    Pojawia się w:
    Rozwój Regionalny i Polityka Regionalna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Społeczny model niepełnosprawności a lokalny system wsparcia osób niepełnosprawnych na przykładzie działań Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w Koszalinie w latach 2013–2016
    Institutional support of people with disabilities in Koszalin on the example of activities of the Municipal Family Assistance Center in 2013–2016 and the social model of disability
    Autorzy:
    Gabryszak, Renata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/620050.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    support for people with disabilities
    disability
    social disability model
    social policy
    rehabilitation
    niepełnosprawność
    społeczny model niepełnosprawności
    polityka społeczna
    rehabilitacja
    wsparcie osób niepełnosprawnych
    Opis:
    The social model of disability is now the dominant perspective taken in Europe on the essence of disability and people affected by it. In 1997, Poland adopted the Resolution of the Parliament on the Charter of Rights of Disabled Persons and joined the Convention on the Rights of Persons with Disabilities in 2012, thereby assuming an obligation to adopt this perspective in its regulations and actions for people with disabilities. The aim of the article was to analyze and evaluate the activities of the Municipal Family Assistance Center (MOPR) in Koszalin in 2013–2016 as a key institution in the local support system for people with disabilities. To accomplish the goal, the following thesis was adopted: at the local level, the Polish system of institutional support for the disabled does not fully meet the assumptions of the social model of disability. The description of the activity of MOPR in Koszalin in the article confirmed the thesis, pointing to the legal and institutional barriers to effective assistance for disabled people in accordance with the social model of disability.
    Społeczny model niepełnosprawności stanowi obecnie w przestrzeni europejskiej dominującą perspektywę podejścia do istoty niepełnosprawności oraz osób nią dotkniętych. Polska, przyjmując w 1997 roku Uchwałą Sejmu Kartę Praw Osób Niepełnosprawnych oraz przystępując w 2012 roku do Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych, zobowiązała się do przyjęcia tej perspektywy w swoich regulacjach i działaniach na rzecz osób z niepełnosprawnościami. Celem artykułu była analiza i ocena działań Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w Koszalinie w latach 2013–2016, jako kluczowej instytucji w lokalnym systemie wsparcia osób niepełnosprawnych. Dla realizacji tak sformułowanego celu przyjęto następującą tezę: na poziomie lokalnym polski system instytucjonalnego wsparcia osób niepełnosprawnych nie realizuje w pełni założeń społecznego modelu niepełnosprawności. Przeprowadzona w artykule charakterystyka działań MOPR w Koszalinie zweryfikowała ją pozytywnie, wskazując na prawno-instytucjonalne bariery w skutecznej pomocy osobom niepełnosprawnym zgodnie ze społecznym modelem niepełnosprawności.
    Źródło:
    Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2020, 1; 133-146
    1731-7517
    Pojawia się w:
    Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wysoki Przedstawiciel Unii Europejskiej do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa jako przedsiębiorca polityczny. Propozycja podejścia badawczego
    High Representative of the European Union for Foreign Affairs and Security Policy as a policy entrepreneur – Proposal for a research approach
    Autorzy:
    Sus, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/625649.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    High Representative
    Principal-Agent Approach
    Lisbon Treaty
    policy entrepreneur
    Wysoki Przedstawiciel
    model agenta–mocodawcy
    traktat z Lizbony
    polityczny przedsiębiorca
    Opis:
    The paper proposes a research approach for the examination of the involvement of the High Representative of the Union for Foreign Affairs and Security Issues (High Representative) in the policy-making process. The point of departure is constituted by the predominant view reflected in the literature of the High Representative being solely a constrained agent of the national capitals as a collective principal. A key limitation of the role of the High Representative seems to be that the decision-making power remain in the hands of the Member States. The proposed model introduces the category of a policy entrepreneur and shall examine to what extent, by acting as such, the High Representative can manage to enhance her discretion in relations to the collective principal.
    Artykuł przedstawia model badawczy, który może być zastosowany do analizy roli Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (Wysoki Przedstawiciel) w procesie decyzyjnym. Punktem wyjścia do modelu jest dominujący pogląd odzwierciedlony w literaturze, według którego Wysoki Przedstawiciel jest wyłącznie ograniczonym agentem (constrained agent) państw członkowskich pełniących rolę zbiorowego pryncypała (collective principal). Kluczowym ograniczeniem roli Wysokiego Przedstawiciela wydaje się być pozostawiona w rękach państw członkowskich kompetencja decyzyjna. Proponowany model wprowadza kategorię politycznego przedsiębiorcy i bada, na ile poprzez działanie w charakterze takiego przedsiębiorcy Wysoki Przedstawiciel może zwiększyć swoje pole manewru w relacjach ze zbiorowym zleceniodawcą.
    Źródło:
    Rocznik Integracji Europejskiej; 2019, 13; 61-72
    1899-6256
    Pojawia się w:
    Rocznik Integracji Europejskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ funduszy Unii Europejskiej na rozwój Poznania na tle wybranych miast w Polsce – próba bilansu pierwszej dekady członkostwa w Unii Europejskiej
    The impact of EU funds for the development of Poznan against the background of selected cities in Poland
    Autorzy:
    Churski, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1023232.pdf
    Data publikacji:
    2014-09-20
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    cohesion policy
    the EU funds
    development
    differentiation
    compensatory model
    polarization and diffusion model
    Poznan
    the largest city
    Polska
    the first decade of EU membership
    polityka spójności
    środki unijne
    rozwój
    zróżnicowanie
    model wyrównawczy
    model polaryzacyjno-dyfuzyjny
    Poznań
    największe miasta
    Polska
    pierwsza dekada członkostwa w UE
    Opis:
    Celem analizy jest ocena wielkości i struktury inwestycji finansowanych ze środków unijnych pozyskanych przez władze samorządowe Poznania w kontekście potrzeb oraz prawidłowości zidentyfikowanych dla obszarów polaryzacji rozwoju w Polsce. Analiza odnosi się do dwóch pierwszych perspektyw finansowych Unii Europejskiej – 2004–2006 oraz 2007–2013 – w których Polska uczestniczyła jako państwo członkowskie, obejmując tym samym pierwszą dekadę naszych doświadczeń w realizacji polityk unijnych. Wyniki zidentyfikowane dla samorządu Poznania odnosi się w analizie porównawczej do pięciu największych miast Polski: Warszawy, Krakowa, Łodzi, Wrocławia i Gdańska.
    Abstract: The aim of the analysis is to assess the size and structure of investments financed from EU funds raised by the local authorities of Poznan in the context of the needs and the accuracy of the identified areas of polarization development in Poland. The analysis refers to the first two financial perspectives of the European Union – 2004–2006 and 2007–2013 – in which Poland participated as a member state, including the first decade of our experience in the implementation of EU policies. The results identified for Poznan refers to the comparative analysis of the five largest Polish cities: Warsaw, Krakow, Lodz, Wroclaw and Gdansk.
    Źródło:
    Rozwój Regionalny i Polityka Regionalna; 2014, 27; 25-43
    2353-1428
    Pojawia się w:
    Rozwój Regionalny i Polityka Regionalna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Становление и развитие современного института губернатора в России (на примере Иркутской области)
    Powstanie i rozwój nowoczesnej instytucji gubernatora w Rosji (na przykładzie obwodu irkuckiego)
    The formation and development of the modern institution of governor in Russia (on the example of the Irkutsk region)
    Autorzy:
    Zulyar, Yuriy
    Zulyar, Raksana
    Rybalko, Mikhail
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1929227.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Russian Federation
    Irkutsk region
    governor’s office
    Russian model of federalism
    Boris N. Yeltsin
    Vladimir V. Putin
    regional policy
    Federacja Rosyjska
    obwód irkucki
    stanowisko gubernatora
    rosyjski model federalizmu
    Borys N. Jelcyn
    Władimir W. Putin
    polityka regionalna
    Opis:
    Исследование процесса создания, становления и развития современной модели российского федерализма обязательно приводит к необходимости анализа института губернатора, являющегося одной из ключевых элементов российской государственности. В течение всего постсоветского периода в системе российского федерализма идет борьба двух тенденций: централизации и децентрализации, в настоящее время доминирует первая. Роль губернатора (главы региона) является ключевой и определяющей во взаимодействии федеральной и региональных властных элит. Спецификой российской модели федерализма является его асимметричность, обусловленная этнической субъектностью. Однако формально главы субъектов РФ имеют равные права и одинаковый круг полномочий. В действительности это не так, но причины этого чисто субъктивны. В каждом субъекте сложилась региональная элита, ориентированная и связанная с правящим классом страны, но не консолидированная внутри мегарегионов. Россия, как реально асимметричная федерация вынуждена уделять большое внимание борьбе с сепаратизмом. В процессе сложных и трудных поисков,руководство страны выработаломодель эффективного федерализма – императивного, при формировании которого был учтен советский опыт. Основным принципом этой модели является соответствие главы региона статусу федерального чиновника, но не представителя, а тем более лидера региональной элиты. Реализация этого принципа весьма трудна, так как находится в противоречии с институтом прямых выборов губернаторов. Однако президент В. В. Путин, владея правом отстранения главы субъекта, строго следит за тем, чтобы они не проводили антигосударственную политику, не имели криминального прошлого и не совершали должностных преступлений. В целях обеспечения эффективного функционирования данной модели, Центр старается не допускать превращения регионов в площадки карьерного роста и делегирует на должности глав субъектов представителей федеральных элит, не связанных с возглавляемыми регионами. При этом особое значение придается его партийности – членство или сочувствие правящей „Единой России”.
    The study of the creation process, formation and development of the contemporary model of Russian federalism requires an analysis of the institution of governor, which is one of the key elements of the Russian state. In the post-Soviet period, there were two trends within the Russian federalist system: centralization and decentralization; currently the former is dominant. The role of governor (head of the region) is essential and decisive in the interaction between the federal and regional power elites. However, formally, the heads of regions of the Russian Federation have equal rights and the same range of powers. In reality, this is not the case, but the reasons for this are purely subjective. The elites in every region are oriented towards and associated with the country’s ruling class, but not consolidated within megaregions. In the course of complex and difficult search, the country’s leadership developed an imperial model of effective federalism, in the formation of which the Soviet experience was taken into account. The main principle of this model is that the status of a head of the region corresponds to that of a federal official but the former is not a representative of the regional elite and much less its leader. It is highly problematic to implement this principle as it contradicts the instrument of direct elections of governors. However, Presi dent Putin, who has the right to remove the head of any region, guarantees that they do not pursue any anti-state policy or commit official crimes, and that they do not have criminal past. In order to ensure the effective functioning of this model, the center tries to prevent the transformation of regions into platforms for developing individual careers and delegates the representatives of federal elites who are not associated with the regions as their heads. At the same time, special importance is given to their partisanship reflected by their membership of or sympathy for the ruling United Russia.
    Badanie procesu tworzenia, kształtowania i rozwoju współczesnego modelu federalizmu rosyjskiego nieuchronnie prowadzi do konieczności analizy instytucji gubernatora, która jest jednym z kluczowych elementów państwa rosyjskiego. W okresie poradzieckim w systemie federalizmu rosyjskiego istniały dwa nurty: centralizacja i decentralizacja; obecnie dominuje ten pierwszy. Rola gubernatora (głowy regionu) jest kluczowa i decydująca w relacjach między federalnymi i regionalnymi elitami władzy. Specyfiką rosyjskiego modelu federalizmu jest jego asymetria wynikająca z podmiotowości etnicznej. Jednak formalnie szefowie regionów Federacji Rosyjskiej mają równe prawa i taki sam zakres uprawnień. Rzeczywistość jest inna, ale przyczyny tego są czysto subiektywne. Elity poszczególnych regionów są zorientowane na centralną klasę rządzącą kraju i są z nią powiązane, ale nie są skonsolidowane w ramach megaregionów. Rosja, jako prawdziwie asymetryczna federacja, musi walczyć z separatyzmem. W procesie skomplikowanych i trudnych badań władze kraju wypracowały imperialny model efektywnego federalizmu, w którego tworzeniu wzięto pod uwagę doświadczenia z okresu Związku Radzieckiego. Główną zasadą tego modelu jest to, że status szefa regionu odpowiada statusowi urzędnika federalnego, ale nie przedstawiciela, a tym bardziej lidera regionalnej elity. Realizacja tej zasady jest wysoce problematyczna, ponieważ jest ona sprzeczna z instrumentem bezpośrednich wyborów gubernatorów. Jednak prezydent Putin, który ma prawo do usunięcia głowy każdego regionu sprawuje pieczę nad tym, aby poszczególne osoby nie prowadziły polityki antypaństwowej, nie popełniały przestępstw urzędowych, ani nie miały kryminalnej przeszłości. W celu zapewnienia efektywnego funkcjonowania tego modelu, centrum stara się nie dopuścić do przekształcania się regionów w platformy budowania własnych karier i deleguje na stanowiska kierownicze przedstawicieli elit federalnych niezwiązanych z regionami. Jednocześnie szczególne znaczenie przywiązuje się do ich postaw, przejawiających się członkostwem lub sympatią do rządzącej partii Jedna Rosja.
    Źródło:
    Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2020, 4; 111-128
    1731-7517
    Pojawia się w:
    Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies