Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "pojednanie" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Trudne pojednanie w Rwandzie. Refleksje wokół świadectwa ks. Janviera Gasore’a SAC
Difficult reconciliation in Rwanda. Reflections around the testimony of Janvier Gasore SAC
Autorzy:
Stelmach, Dawid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047423.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Rwanda
genocide
Gacaca
reconciliation
Janvier Gasore
ludobójstwo
pojednanie
Opis:
Rwanda kojarzona jest z tragedią ludobójstwa w 1994 roku, jednak ostatnio staje się przykładem odbudowy kraju i rozwoju gospodarki. W kontekście przebaczenia i pojednania kraj ciągle jest na drodze do pełnego pojednania. Ksiądz Janvier Gasore SAC, opisuje swoją historię przebaczenia i pojednania, jak zmierzył się trudną rzeczywistością swojej wioski, gdzie zginęła prawie cała jego rodzina, oraz jak niósł pomoc więźniom z Gikondo. Pojednanie w życiu księdza Janviera Gasore SAC, dokonuje się w konkretnych sytuacjach życiowych podczas spotkania z ofiarami i oprawcami. Metodą na udane pojednanie jest zastosowanie przebaczenia i zaniechania odwetu, proponowane przez Kosciół katolicki. W ten sposób zatrzymuje się dalszą eskalację zła i zaczyna się inaczej patrzeć na drugiego człowieka, który jeszcze niedawno był moim wrogiem. Istotnym novum świadectwa księdza Janviera Gasore jest fakt, że Gacaca- ludowe trubunały które osądzaly winnych ludobójstwa istniały wcześniej niż w 2001 roku. Powstanie pierwszych Gacacy było z błogosławienstwem Kościoła katolickiego, przy dużej rezerwie władz państwowych. Dopiero po 2001 roku władze państwowe przejmują ten pomysł na uporanie się z koniecznością powszechnego osądzenia winnych ludobójstwa. Nigdzie wcześniej w literaturze przedmiotu nie można było znaleźć wzmianki o istnieniu Gacacy przez 2001 rokiem. Innym ważnym elementem świadectwa jest wspomnienie o męczennikach spośród ludzi Kościoła. Obecnie częściej podkreśla się marginalny udział księży w ludobójstwie, pomijając meczeńśtwo 250 duchownych Koscioła katolickiego. Najczęściej ginęli w obronie niewinnych ludzi.
Rwanda is associated with the tragedy of genocide in 1994, but recently it has become an example of the reconstruction of the country and the development of the economy. In the context of forgiveness and reconciliation, the country is still on the path to full reconciliation. Father Janvier Gasore SAC describes his story of forgiveness and reconciliation, how he faced the difficult reality of his village, where almost all of his family died, and how he helped the prisoners from Gikondo. Reconciliation in the life of Father Janvier Gasore SAC takes place in specific life situations during a meeting with victims and torturers. The method for successful reconciliation is the application of forgiveness and abandonment of retaliation, proposed by the Catholic Church. In this way, the further escalation of evil stops and begins to look differently at the other man who until recently was my enemy. An important novelty of Janvier Gasore’s testimony is the fact that Gacaca - popular tribunals that judged the guilty of genocide existed earlier than in 2001. The rise of the first Gacacas was with the blessing of the Catholic Church, with a large reserve of state authorities. It is only after 2001 that the state authorities take over this idea to deal with the necessity of mass perpetration of those who are guilty of genocide. Nowhere in the literature on the subject could one find information concerning the existence of Gacaca by 2001. Another important element of the testimony is the memory of martyrs among the people of the Church. At present, the marginal participation of priests in genocide is more often emphasized, ignoring the martyrdom of 250 clergy of the Catholic Church.  Most often they died in defense of innocent people.
Źródło:
Teologia i moralność; 2018, 13, 2(24); 243-252
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kościół miejscem zranienia i uzdrowienia. Historia pojednania Anyesie Mukankaka z Rwandy
The Church as a place of wounds and healing. The story of the reconciliation of Anyesie Mukankak from Rwanda
Autorzy:
Stelmach, Dawid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047098.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Rwanda
genocide 1994
Gacaca
reconciliation
Anyesie Mukankaka
ludobójstwo 1994
; gacaca
pojednanie
Opis:
Minęło już 25 lat od ludobójstwa w Rwandzie, które miało miejsce w 1994 roku. W zbiorowej świadomości ten afrykański kraj został doświadczony ludobójstwem. Jednak 1 000 000 ofiar to przede wszystkim osobiste dramaty Rwandyjczyków i ich rodzin. Świadectwo Anyesie Mukankaki pokazuje, w jaki sposób kobieta, która straciła męża i dzieci, zmaga się z wyzwaniem przebaczenia swoim życiu, jaką rolę w tym procesie odgrywa także Kościół katolicki. W historii jej życia widać, że Kościół był miejscem, gdzie została zraniona, ale w Kościele doświadczyła także daru przebaczenia i pojednania. Obecnie Kościół katolicki w Rwandzie inspiruje poszczególnych ludzi do działania na rzecz sprawiedliwości, pojednania i do podjęcia terapii celu uleczenia ich straumatyzowanego życia. Historia rwandyjskiego Kościoła najczęściej dzisiaj przywoływana jest kontekście udziału jego członków w ludobójstwie, jednak prawda jest taka, że ponad 250 duchownych katolickich oddało swoje życie w obronie prześladowanych Tutsi. W rwandyjskim Kościele ludzie byli ranieni, był on także raniony w tragicznych wydarzeniach 1994 roku, a obecnie podejmuje leczenie ofiar ludobójstwa.
Rwanda is already 25 years after the 1994 genocide experience. In the collective consciousness, this African country has experienced massive genocide. However, 1,000,000 victims are primarily personal dramas of Rwandans and their families. The testimony of Anyesie Mukankaka shows how a woman who lost her husband and children faces the challenge of forgiving. What role does the Catholic Church play in this process? In the history of her life it can be seen that the Church was a place where she was wounded, but in the Church she also experienced the gift of forgiveness and reconciliation. Currently, the Catholic Church in Rwanda is active in inspiring justice, reconciliation and therapy to heal the traumatized lives of individuals. The history of the Rwandan Church is most often recalled today in the context of participation in genocide, but the truth is that over 250 Catholic clergy gave their lives in defense of the persecuted Tutsi. The Rwandan Church is the one in which people were wounded, the church in which the victims of genocide are treated and is a church that was also wounded in the tragic events of 1994.
Źródło:
Teologia i moralność; 2019, 14, 2(26); 249-260
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Personalistyczne ujęcie cnoty vindicatio jako sprawności służącej międzyosobowemu pojednaniu
Personalistic Approach to the Vindicatio Virtue as the Skill Serving the Interpersonal Reconciliation
Autorzy:
Niewiadomski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047674.pdf
Data publikacji:
2015-12-05
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
vindicatio
reconciliation
punishment
forgiveness
personalism
aretology
Joseph of Egypt
pojednanie
kara
przebaczenie
personalizm
Józef z Egiptu
Opis:
Cnota "vindicatio" była znana już w starozytności. Znaleziono także opis dokonany przez św. Tomasza według którego vindicatio miał ważną rolę w wymierzenia kary, tak by mogła ona służyć nawróceniu grzesznika i przywróceniu sprawiedliwości. W artykule opisano jego dodatkowy aspekt tej cnoty, który może być zdefiniowany jako personalistyczny - jest bardzo dobrze zobrazowany w biblijnej historii Józefa z Egiptu. Składa się z pewnych aktów, przyczyniając się ostatecznie do budowania pełnego pojednania międzyludzkiej. Położenie większego nacisku na ten aspekt może doprowadzić do lepszego zrozumienia procesu pojednania i jej praktycznych wymagań.
The virtue of vindicatio was known even to ancient philosophers. It was also described by Thomas Aquinas according to whom vindicatio had an important role in inflicting punishment so that it would serve the conversion of wrongdoer and the restoration of justice, the requirements of which are not cancelled by the Christian duty to forgive. The article describes its additional aspect which can be defined as personalistic, which is excellently depicted in the Biblical story of Joseph of Egypt. It consists in the acts of this virtue contributing to building full interpersonal reconciliation. More focus on this aspect may bring about a better understanding of the reconciliation process and its practical requirements.
Źródło:
Teologia i moralność; 2015, 10, 2(18); 167-184
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pojednanie pokrzywdzonego ze sprawcą jako podstawa do umorzenia postępowania w świetle projektu Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Karnego
Reconciliation of the victim and the perpetrator as a basis for discontinuance of criminal proceedings in light of the draft amendment of the Criminal Law Codification Committee
Autorzy:
Sepioło, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693472.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
reconciliation with the victim
discontinuance of proceedings
resignation from punishment
oportunizm procesowy
pojednanie z pokrzywdzonym
umorzenie postępowania
zaniechanie ukarania
Opis:
The paper discusses the proposal to add article 59a to the Criminal Code of the following wording: ‘At the victim’s request, criminal proceedings regarding an offence punishable with imprisonment not exceeding 5 years may be discontinued if, before the commencement of judicial proceedings in the first instance the perpetrator has reconciled with his victim in the course of, in particular, mediation, and redressed the damage or otherwise provided compensation.’ The proposed amendments give rise to a number of controversies. In particular, a question may be asked whether reconciliation of the perpetrator and the victim is sufficient to determine that the former need not be punished. The paper is an attempt to evaluate the proposal put forward by the Codification Committee.
Artykuł omawia projekt wprowadzenia do Kodeksu karnego art. 59a w brzmieniu następującym: „Na wniosek pokrzywdzonego umarza się postępowanie karne o występek zagrożony karą nieprzekraczającą 5 lat pozbawienia wolności, jeżeli przed rozpoczęciem przewodu sądowego w pierwszej instancji sprawca pojednał się, w szczególności w wyniku mediacji, z pokrzywdzonym i naprawił szkodę wyrządzoną przestępstwem lub zadośćuczynił wyrządzonej krzywdzie”. Projektowane zmiany rodzą szereg wątpliwości. W szczególności nasuwa się pytanie, czy samo pojednanie sprawcy z pokrzywdzonym jest wystarczające do uznania, że zachodzi brak potrzeby ukarania sprawcy. Niniejsze opracowanie stanowi próbę oceny proponowanego przez Komisję Kodyfikacyjną nowego rozwiązania.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2013, 75, 2; 113-122
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawnik jako peacemaker – przeprosiny, przebaczenie, pojednanie w opanowywaniu sporów prawnych
Lawyer as peacemaker – apology, forgiveness, reconciliation in dispute resolution
Autorzy:
Zienkiewicz, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/692653.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
lawyer; peacemaker; apology; forgiveness; reconciliation; Alternative Dispute Resolution; holistic approach to law and legal practice
prawnik; peacemaker; przeprosiny; przebaczenie; pojednanie; Alternative Dispute Resolution; holizm prawniczy
Opis:
The constant search, research and application of various, amicable forms of dispute resolution, including those using institutions such as apology, forgiveness and reconciliation, should be considered as justified, as it can bring benefits in the individual, interpersonal and social spheres. The aim of the article is to present the specific professional or social role that lawyers can perform, especially during dispute resolution, known as lawyer as peacemaker. This paper describes the understanding of the lawyer’s specific role as a peacemaker, based on the author’s concept of a holistic approach to law and legal practice. The paper analyses the essence of the institution of apology, forgiveness and reconciliation, which are particularly significant for the practice of alternative dispute resolution, based on peacemaking. Finally, selected Polish civil and criminal law regulations referring to apology, forgiveness or reconciliation are identified.
Stałe poszukiwanie, badanie i aplikowanie różnorodnych, polubownych form opanowywania sporów, w tym wykorzystujących takie instytucje, jak: przeprosiny, przebaczenie i pojednanie, należy uznać za jak najbardziej zasadne, gdyż może przynieść korzyści w wymiarze indywidualnym, interpersonalnym i społecznym. Celem artykułu jest przybliżenie specyficznej roli zawodowej lub społecznej, jaką mogą wykonywać prawnicy, określanej mianem lawyer as peacemaker. W toku rozważań przedstawiono przyjmowane rozumienie roli i celów prawnika jako peacemaker, bazujące na autorskiej koncepcji holistycznego podejścia do prawa i praktyki prawniczej. Następnie podjęto kwestie dotyczące istoty aktu przeprosin, przebaczenia i pojednania w kontekście opanowywania sporów prawnych zgodnie z tzw. peacemaking. Ponadto w tekście zidentyfikowane zostały regulacje polskiego prawa cywilnego i karnego odnoszące się do przeprosin, przebaczenia oraz pojednania.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2019, 81, 4; 43-57
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Word in the Sacrament of Confession
Słowo w sakramencie spowiedzi
Autorzy:
Chapel, Joseph
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047683.pdf
Data publikacji:
2015-12-05
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Ebner
I-thou
dialogue
dialogical philosophy
sacrament
reconciliation
Penance
Confession
auricular confession
Revelation
Dei Verbum
ja-ty
dialog
filozofia dialogu
sakrament
pojednanie
pokuta
spowiedź
spowiedź uszna
objawienie
Opis:
The work of the Austrian dialogical thinker, Ferdinand Ebner, had both a direct and an indirect influence on the development of the Sacrament of Penance after Vatican Council II. Ebner's notion that humans are given the "word" by God, who is the "Eternal Thou," informed Vatican II's deepening theology of the word. Sin is understood as a rejection of dialogue, a closing of oneself to the Thou, for which authentic sacramental Confession offers the remedy, in and through the miracle of God's gift of speaking to humans. Ebner's influence on Vatican II is direct, especially in the elaboration of the "Dogmatic Constitution on Divine Revelation," Dei Verbum, while his influence on the New Rite of Penance is indirect - reflected in a deeper theology of the word that had already been "absorbed" by the Council. There are implications for further study of Ebner's thought as a prism through which to apply other language philosophies to better understand the Sacrament of Confession.
Dzieło austriackiego filozofa dialogu Ferdynanda Ebnera miało zarówno bezpośredni, jak i pośredni wpływ na rozwój sakramentu pokuty po II Soborze Watykańskim. Jego pogląd, że lu- dzie otrzymali „słowo" od Boga, który jest „Wiecznym Ty", wpłynęło na pogłębienie soborowej teologii słowa. Grzech rozumiany jest jako odrzucenie dialogu, zamknięcie się na Ty, na co lekar- stwo przynosi autentyczna sakramentalna spowiedź w i poprzez cud Boskiego daru słowa skiero- wanego do ludzi. Wpływ Ebnera na Sobór jest tu bezpośredni, zwłaszcza na opracowanie Konsty- tucji dogmatycznej o Objawieniu Bożym Dei Verbum, natomiast wpłynął on pośrednio na nowy Obrzęd Sakramentu Pokuty, co widać w pogłębionej teologii słowa, która już wcześniej została „wchłonięta" przez Sobór. Warto podjąć dalsze studium nad myślą Ebnera jako pryzmatu, przez który można zastosować inne filozofie języka dla lepszego zrozumienia sakramentu spowiedzi.
Źródło:
Teologia i moralność; 2015, 10, 2(18); 100-116
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prymas Tysiąclecia darem Opatrzności dla narodu polskiego
The Primate of the Millennium - a Gift of Divine Providence to the Polish Nation
Autorzy:
Kołodziej, Bernard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048017.pdf
Data publikacji:
2011-06-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Primate of the Millennium
Great Novena
Jasna Góra Vows
The Holy Cross Sermons
Millennium Anniversary of the Baptism of Poland
reconciliation
forgiveness
Prymas Tysiąclecia
Wielka Nowenna
Śluby Jasnogórskie
Kazania o Świętym Krzyżu
Millenium Chrztu Polski
pojednanie
przebaczenie
Opis:
Mija ponad trzydzieści lat od śmierci prymasa Polski, kardynała Stefana Wyszyńskiego, znanego również jako Prymas Tysiąclecia. Jego duszpasterska i powszechna działalność dla dobra Narodu odbywała się w czasach wielkich przemian społecznych i politycznych w Polsce, Europie świecie. Był dziedzicem swego poprzednika kardynała Augusta Hlonda w jego otoczeniu pojawiłaś się jeszcze inna wielka osobistość - kardynał Karol Wojtyła. Po wyborze na papieża dał on świadectwo o kardynale Wyszyńskim.
It is now more than thirty years since the death of the Primate of Poland, Cardinal Stefan Wyszyński, known also as the Primate of the Millennium, on May 28, 1981. His pastoral ministry and widespread activity for the good of the Nation took place at a time of great social and political changes in Poland, Europe and eventually the whole world. Cardinal Wyszyński led the Nation through years of restrictions enforced by the dictatorship of an imposed Communist rule. He was the heir of his predecessor Cardinal August Hlond and there was yet another great personality to emerge by his side - the pastor of Krakow, Cardinal Karol Wojtyła, the now Blessed John Paul II. After being elected pope he gave the highest testimony to Cardinal Wyszyński by saying, „[...] there would not be on St. Peter's See this Pope from Poland, who today full of God's fear, but also full of confidence begins a new pontificate, if it were not for your faith that did not step back in fear of imprisonment and suffering, if it were not for your heroic hope, your complete trust in the Mother of God, if it were not for Jasna Góra and the whole period in the history of the Church in our Motherland connected with your ministry as bishop and primate."
Źródło:
Teologia i moralność; 2011, 6, 2(10); 141-152
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola filozofii ubuntu w rozliczeniach z przeszłością w Republice Południowej Afryki i wybranych obszarach południowoafrykańskiego prawa
The role of the ubuntu philosophy in the South African transitional justice process and in selected areas of South African law
Autorzy:
Krotoszyński, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/692655.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
ubuntu; Republic of South Africa; transitional justice; restorative justice; Truth and Reconciliation Commission (South Africa); amnesty; truth; reconciliation; death penalty; criminal law; eviction; defamation
ubuntu; Republika Południowej Afryki; sprawiedliwość tranzycyjna; sprawiedliwość naprawcza; Komisja Prawdy i Pojednania RPA; amnestia; prawda; pojednanie; kara śmierci; prawo karne; eksmisja; zniesławienie
Opis:
The inauguration of Nelson Mandela as South Africa’s first democratic president on 10 May 1994 became a symbol of the end of apartheid and the beginning of a new chapter in the country’s history. As South African society was deeply divided, the 1993 Interim Constitution expressed the need for reconciliation between the people of South Africa and the reconstruction of its society. The legacy of apartheid was to be addressed based on ‘a need for understanding but not for vengeance, a need for reparation but not for retaliation, a need for ubuntu but not for victimization’. Due to its introduction into the Constitution, ubuntu – a philosophy of unity, cooperation, compassion and respect for human dignity, which originated in small African communities – became a source of values for the whole legal system. The goal of the text is to present the ubuntu philosophy and to describe its role in the South African transitional justice process and in selected areas of South African law (criminal law, evictions and defamation). On the whole, South Africapresents a unique case in which both the political transformation and the legal system were strongly shaped by the said philosophical and ethical concepts, which bear close resemblance to the idea of restorative justice.
Zaprzysiężenie 10 maja 1994 r. Nelsona Mandeli na pierwszego demokratycznie wybranego prezydenta Republiki Południowej Afryki stało się symbolem końca apartheidu i otwarcia nowego etapu w historii tego państwa. Wobec istniejących w społeczeństwie głębokich podziałów przejściowa Konstytucja RPA z 1993 r. wyrażała potrzebę pojednania pomiędzy obywatelami RPA, a także rekonstrukcji wspólnoty. Przezwyciężenie spuścizny apartheidu miało być oparte na potrzebie „zrozumienia, a nie zemsty”, „rekompensaty, a nie odwetu” oraz „ubuntu, a nie wiktymizacji”. Filozofia ubuntu (wywodząca się z małych afrykańskich wspólnot filozofia jedności, kooperacji, współczucia i respektu dla ludzkiej godności), do której odwołanie zamieszczono w Konstytucji – stała się rezerwuarem wartości dla całego systemu prawa. Celem artykułu jest przedstawienie filozofii ubuntu oraz omówienie jej roli w rozliczeniach z przeszłością w Republice Południowej Afryki i w wybranych obszarach południowoafrykańskiego prawa: w prawie karnym, regulacjach dotyczących eksmisji z nielegalnie zajmowanego gruntu oraz w regulacjach przewidujących odpowiedzialność deliktową za zniesławienie. RPA jawi się przy tym jako wyjątkowy kazus, w którym zarówno polityczna transformacja, jak i system prawny kształtowały się pod istotnym wpływem omawianych koncepcji filozoficznych i etycznych, silnie nawiązujących do idei sprawiedliwości naprawczej.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2019, 81, 4; 27-42
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies