Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "philosophy of science" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-11 z 11
Tytuł:
The Copernican Hypotheses Part 2
Autorzy:
Dersley, Stephen
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699340.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
N. Copernicus hypothesis
T. S. Kuhn
philosophy of science
Opis:
The Copernicus constructed by Thomas S. Kuhn in The Copernican Revolution (1957) is a decidedly non-revolutionary astronomer who unwittingly ignited a conceptual revolution in the European worldview. Kuhn’s reading of Copernicus was crucial for his model of science as a deeply conservative discourse, which presented in The Structure of Scientific Revolutions (1962). This essay argues that Kuhn’s construction of Copernicus and depends on the suppression of the most radical aspects of Copernicus’ thinking, such as the assumptions of the Commentariolus (1509-14) and the conception of hypothesis of De Revolutionibus (1543). After comparing hypothetical thinking in the writings of Aristotle and Ptolemy, it is suggested that Copernicus’ conceptual breakthrough was enabled by his rigorous use of hypothetical thinking.
Źródło:
Journal of Applied Cultural Studies; 2015, 1
2392-0661
Pojawia się w:
Journal of Applied Cultural Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Copernican Hypotheses Part 1
Autorzy:
Dersley, Stephen
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699342.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
N. Copernicus hypothesis
T. S. Kuhn
philosophy of science
Opis:
The Copernicus constructed by Thomas S. Kuhn in The Copernican Revolution (1957) is a decidedly non-revolutionary astronomer who unwittingly ignited a conceptual revolution in the European worldview. Kuhn’s reading of Copernicus was crucial for his model of science as a deeply conservative discourse, which presented in The Structure of Scientific Revolutions (1962). This essay argues that Kuhn’s construction of Copernicus and depends on the suppression of the most radical aspects of Copernicus’ thinking, such as the assumptions of the Commentariolus (1509-14) and the conception of hypothesis of De Revolutionibus (1543). After comparing hypothetical thinking in the writings of Aristotle and Ptolemy, it is suggested that Copernicus’ conceptual breakthrough was enabled by his rigorous use of hypothetical thinking.
Źródło:
Journal of Applied Cultural Studies; 2015, 1
2392-0661
Pojawia się w:
Journal of Applied Cultural Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historia sztuki w polu metodologii. Aktualne problemy i wyzwania
Art History in the Field of Methodology. Current Problems and Challenges
Autorzy:
Czekalski, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32352273.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
art history
scientific knowledge
methodology
theory
philosophy of science
structuralism
Opis:
At the end of the 20th century, the theory of art history shifted from the area of methodology understood as a normative field of the philosophy of science to the area of the social practice of constructing knowledge. The term “art historical methodology” itself became trivialized when its meaning was detached from the horizon of epistemology and became extremely inclusive, encompassing all methods practised in the discipline, with a method being considered to be the use of any theory as a tool of interpretation. As a consequence, the basic problem of scientific methodology, which is the critical assessment of explanatory and interpretive theories due to the value of their justification, is not addressed in the self-reflection of contemporary art history. The retreat from the rigors of methodology was related to the reception of structuralism, initiated by Ernst Gombrich in the book Art and Illusion. Popper’s model of situational logic as a method of historical explanation of works of art was transformed into a structuralist model, referring to constant rules of pictorial representation, symbolization and communication. Michael Fried and Norman Bryson formulated their own theories of invariant rules defining the necessary initial conditions for the formation and reception of pictures, so that individual works could be interpreted in terms of these rules and, as a result, confirm the general theory, which created a vicious circle. Structuralist theories did not function as hypotheses requiring critical testing, but as interpretive codes that served to read each work of art within their own conceptual system. The next step in the process of the reception of structuralism was the development of theories defining general rules that would govern the discursive practice of art history, and the detection of which at the basis of this practice would discredit or invalidate its epistemological dimension. Hayden White’s narrativism was the theory that historical discourse is subject to narrative conventions, not to the laws of logic and the rigors of methodology that serve to limit the pool of alternative explanations or interpretations. This theory was intended to justify the pluralism of equal versions of history as a politically correct idea, appropriate for a “democratic” model of knowledge. Theorists developing White’s theses in the field of art history claimed that the discursive practice of this discipline was not governed by methodological rules but by political motivations (Keith Moxey) or aesthetic principles of artwriting (David Carrier). After the phase of open denial of the dependence of the art history discourse on methodology, the theory of the discipline turned into an analysis of techniques for building this discourse, which no longer included methodological issues, as in James Elkins’ book Our Beautiful, Dry, and Distant Texts. A critical review of theories separating art history from methodology leads to the conclusion that they are untenable. It is impossible to maintain the scientific status of our discipline without respecting the principles of methodology founded in the contemporary philosophy of science.
Źródło:
Artium Quaestiones; 2023, 34; 293-336
0239-202X
Pojawia się w:
Artium Quaestiones
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teoria stosunków międzynarodowych a filozofia nauki
International Relations Theory and Philosophy of Science
Autorzy:
Gałganek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/641963.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Teoria stosunków międzynarodowych
International Relations Theory
Filozofia nauki
Philosophy of Science
Opis:
International Relations is uncertain about its status as a „science” and as a rational enterprise capable of producing knowledge about the world of international politics. Throughout a long disciplinary history of attempts to legitimate the field as „scientific”, International Relations scholars have imported many positions from Philosophy of Science in order to ground International Relations on an unshakable foundation. Philosophical questions are commonly seen as universal, timeless, and abstract in nature. As for Philosophy of Science, it is conceived to involve the study of abstract questions of logic, epistemology, and ontology, specifically in relations to how scientific claims are justified or structured. Alas, no such unshakable foundation exists. The Philosophy of Science is itself a contested field of study, in which no consensus exists on the proper foundation for science. There are at least three well-supported foundational positions: Instrumentalism, Social Constructivism and Scientific Realism. None of them has produced consensus among philosophers. In this article, author presents tensions between different Philosophy of Science and International Relations Theory. The „science” debates in International Relations has divided the discipline on the possibility of a science international relations. Foundational positions have become part and parcel of the way International Relations scholars think about their scientific work. The ongoing division among positivists, anti-positivists, and post-positivists is the inevitable result of each side’s claim to represent the right position in the Philosophy of Science.
Nauka o stosunkach międzynarodowych nie jest pewna swojego statusu jako „nauka” i racjonalne przedsięwzięcie zdolne do wytwarzania wiedzy o świecie polityki międzynarodowej. W długiej dyscyplinarnej historii legitymizacji pola badawczego jako „naukowego” badacze stosunków międzynarodowych importowali wiele stanowisk z filozofii nauki w celu ustanowienia pewnych fundamentów nauki o stosunkach międzynarodowych. Kwestie filozoficzne są zazwyczaj traktowane jako uniwersalne, ponadczasowe i abstrakcyjne w swojej naturze. Filozofia nauki zajmuje się badaniem abstrakcyjnych kwestii logicznych, epistemologicznych i ontologicznych związanych w szczególności z problemem w jaki sposób sądy naukowe są uzasadniane lub strukturyzowane. Niestety, żadne takie pewne fundamenty nie istnieją. Filozofia nauki sama stanowi kontestowane pole badań, w którym nie istnieje konsensus odnośnie właściwych fundamentów nauki. Na jej gruncie ustanowiono co najmniej trzy dobrze uzasadnione stanowiska fundacyjne: instrumentalizm, społeczny konstruktywizm i naukowy realizm. Żadne z nich nie uzyskało powszechnej akceptacji. Artykuł przedstawia napięcia między różnymi filozofiami nauki. Debaty nad „nauką” w stosunkach międzynarodowych podzieliły dyscyplinę w kwestii możliwości ustanowienia naukowych stosunków międzynarodowych. Stanowiska fundacyjne stały się istotnym elementem w sposobie myślenia badaczy stosunków międzynarodowych o swojej pracy naukowej. Podziały między pozytywistami, antypozytywistami i postpozytywistami stały się nieuniknionym rezultatem roszczeń poszczególnych grup badaczy do zajmowania słusznego stanowiska w filozofii nauki.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2013, 2; 13-48
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filozofia Chrześcijańska a obraz świata. Uwagi z perspektywy socjologii filozofii
Christian Philosophy and the image of the world. Notes from the perspective of the Sociology of Philosophy
Autorzy:
DUCHLIŃSKI, PIOTR
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143199.pdf
Data publikacji:
2021-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Christian philosophy
sociology of philosophy
philosophy of science
epistemology
meta-science
Thomism
worldview
Polish philosophy
filozofia chrześcijańska
socjologia filozofii
filozofia nauki
epistemologia
metanauka
tomizm
obraz świata
filozofia polska
Opis:
W artykule przedstawiam propozycję badania filozofii chrześcijańskiej rozumianej jako tradycja badawcza z perspektywy socjologii filozofii. Dla socjologa filozofii, filozofia chrześcijańska to określone zjawisko empiryczne, które możemy poznać odkrywając mechanizmy jego funkcjonowania. W artykule koncentruję się na zagadnieniu akceptacji obrazu świata, który określa tożsamość filozofii chrześcijańskiej. Zadaniem socjologii filozofii jest odkrycie mechanizmów, które wpływają na kontekst akceptacji tego obrazu świata. Socjologia filozofii dystansuje się od oceny prawdziwości czy fałszywości treściowej tez głoszonych przez poszczególnych filozofów. Choć każda filozofia rozwija się według zasad tzw. immanentnej logiki, to jednak określone czynniki społeczne i psychologiczne mają wpływ na to, co dany filozof akceptuje jako oczywiste i nie podlegające żadnej dyskusji. W artykule wykazałem, że akceptacja obrazu świata jest konsekwencją wychowania, które dokonuje się w określonej grupie społecznej (np. rodzina, szkoła) wyznającej określone idee aksjologiczne i przekonania deskryptywne. Dzięki wychowaniu w przyszłym adepcie filozofii, który zawsze pozostaje dzieckiem swojego czasu i kultury, zostaje przygotowany umysłowy i emocjonalny grunt pod akceptację już bardziej spekulatywnego obrazu świata, z którym adept zapoznaje się podczas fachowych studiów uniwersyteckich (filozoficznych lub teologicznych) pod okiem uznawanych przez niego autorytetów. Ukształtowany za pomocą określonych procesów wychowawczych umysł, jest w stanie dokonać osobistego, i całościowo angażującego aktu wiary epistemicznej w określony obraz świata, który jest mu podawany poprzez teorie i praktykę edukacyjna. Akceptacja i zaangażowanie w obraz świata umożliwia formułowanie w jego ramach określonych strategii argumentacyjnych, których zadaniem jest (i) eksplikacja, (ii) objaśnienie i (iii) uzasadnienie przedmiotowych konsekwencji obrazu świata. Praktyki argumentacyjne przejmujemy poprzez trening, uczymy się ich w mowie i piśmie, oczywiście pod okiem tych, którzy sami wcześniej te argumenty praktycznie wypróbowali. Uczeń po prostu wierzy nauczycielom i podręcznikom. Do pewnego etapu wiara ta jest racjonalna. Obraz świata jako pewna całość, na którą składają się treściowe przekonania deskryptywne i normatywne nie podlega żadnemu ostatecznemu racjonalnemu uzasadnieniu. Zaakceptowanym tezom przedmiotowym przypisuje się różny status epistemologiczny; od tez obdarzonych bezwarunkową oczywistością, których korelatem jest nie tylko subiektywne przeżycie, ale obiektywna rzeczywistość, do takich, które mogą być poddane mniej lub bardziej twórczej rewizji za pomocą różnych rodzajów zabiegów interpretacyjnych. Żaden obraz świata nie zniewala w sposób ostateczny. Zawsze możliwa jest zmiana obrazu świata na inny, który bardziej odpowiada naszych potrzebom intelektualnym i wrażliwości emocjonalnej. Zmiana ta przybiera w niektórych sytuacjach formę szczególnej konwersji
In this article, I present a proposal to study Christian philosophy understood as a research tradition from the perspective of the sociology of philosophy. For a sociologist of philosophy, Christian philosophy is a specific empirical phenomenon that we can learn by discovering the mechanisms of its functioning. The article focuses on the issue of accepting the image of the world that defines the identity of Christian philosophy. The task of the sociology of philosophy is to discover the mechanisms that influence the context of acceptance of this image of the world. The sociology of philosophy distances itself from assessing the truth or falsehood of the content of theses advocated by individual philosophers. Although each philosophy develops according to the principles of the so-called immanent logic, it is, however, certain social and psychological factors that influence what a given philosopher accepts as obvious and beyond discussion. In the article, I showed that the acceptance of the image of the world is a consequence of upbringing that takes place in a specific social group (e.g. family, school) which shares certain axiological ideas and descriptive beliefs. Thanks to the upbringing, in the future student of philosophy, who always remains a child of his time and culture, the mental and emotional ground is prepared for the acceptance of an already more speculative image of the world, which the adept gets acquainted with during professional university studies (philosophy or theology) under the supervision of recognized by him authorities. The mind, shaped by specific educational processes, is able to carry out a personal and holistic act of epistemic faith in a specific picture of the world that is given to it through theories and educational practice. Acceptance and involvement in the image of the world enables the formulation of specific argumentation strategies within it, the task of which is (i) explication, (ii) explanation and (iii) justification of the objective consequences of the image of the world. We adopt argumentative practices through training, we learn them both orally and in writing, of course under the supervision of those who have practically tried these arguments themselves. The student simply believes teachers and textbooks. Up to a certain point, this belief is rational. The image of the world as a whole, consisting of content-descriptive and normative beliefs, is not subject to any final rational justification. The accepted theses are assigned a different epistemological status; from theses endowed with unconditional obviousness, the correlate of which is not only subjective experience, but also objective reality, to those that can be subjected to a more or less creative revision by means of various kinds of interpretative procedures. No picture of the world is ultimately captivating. It is always possible to change the image of the world to a different one that better suits our intellectual needs and emotional sensitivity. This change takes the form of a specific conversion in certain situations.
Źródło:
Filozofia Chrześcijańska; 2021, 18; 79-110
1734-4530
2450-0399
Pojawia się w:
Filozofia Chrześcijańska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Relacje między filozofią a współczesną nauką na przykładzie pism Wernera Heisenberga
Relations between philosophy and modern science on the example of the writings of Werner Heisenberg
Autorzy:
Sobkowiak, Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048055.pdf
Data publikacji:
2019-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Werner Heisenberg
fizyka a filozofia
filozofia nauki
czas
przyczynowość
materia
zasada nieoznaczoności Heisenberga
physics and philosophy
philosophy of science
time
causality
matter
heisenberg uncertainty principle
Opis:
The article aims at presenting the relationship between science and philosophy based on the works of Werner Heisenberg. It deals with the infl uence of the scientifi c breakthrough on the understanding of physical concepts such as matter, time and causality. It also contains a discussion on the process of creating a new branch of science – quantum mechanics, and shows how the work and views of Heisenberg contributedto it. The relationship between physics and philosophy is presented here with particular emphasis on showing the results of research and philosophical refl ections on the concepts of matter, the philosophy of the language of science, the theory of unifi cation and the fl agship work of Heisenberg: the principle of uncertainty.
Źródło:
Filozofia Chrześcijańska; 2019, 16; 139-159
1734-4530
2450-0399
Pojawia się w:
Filozofia Chrześcijańska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
« La religion se trouvera vraie »: désenchantement et merveilles de la science chez Renan
“Religion will be true”: Renan’s Disenchantment and Wonders Science
Autorzy:
Fayolle, Azélie
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048013.pdf
Data publikacji:
2020-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Bible
disenchantment
science
philosophy of history
miracle
Opis:
In 1863, the publication of Vie de Jésus makes Renan part of the movement of “desymbolisation” and secularization of sacred texts. Eliminating the notion of miracles from his writing on religion, Renan anticipates the pattern of Weber and Gauchet’s “disenchantment of the world”. It is thus by the methods of scientific analysis (eviction of miracles and psychological explications instead) that Renan is able to piece together the Messiah’s life, putting forward the idea of an organic Parousia, and making science a new religious ideal.
Źródło:
Studia Romanica Posnaniensia; 2020, 47, 4; 67-76
0137-2475
2084-4158
Pojawia się w:
Studia Romanica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O filozofii. Krótkie studium metafilozoficzne
On philosophy. A brief metaphilosophical study
Autorzy:
Kleszcz, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2135598.pdf
Data publikacji:
2022-06-27
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
philosophy and its status
methods of philosophy
logic and speculation in philosophy
philosophy and science
philosophy and worldview
Opis:
The study is devoted to the general characteristics of philosophy. So it has a metaphilosophical character. This characteristic, however, is not a descriptive presentation of what philosophical authors (philosophers, both ancient and modern) think about the subject of their research. In the author’s view, this study is a proposal to understand philosophy, its methods, and its relationship to science and worldview. The role of logic in the philosopher’s work is emphasized, but at the same time it is considered indispensable for a specifically understood speculative element.
Źródło:
Człowiek i Społeczeństwo; 2022, 53; 65-85
0239-3271
Pojawia się w:
Człowiek i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag o teorii znaczenia Kazimierza Ajdukiewicza
Some reflections on the Kazimierz Ajdukiewicz’s theory of meaning
Autorzy:
Tomza, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950273.pdf
Data publikacji:
2016-06-04
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
philosophy of language
cognitive science
meaning of meaning
theory of interpretation
Opis:
The current discourse in the philosophy of law and philosophy of language is focused on one question – what is the proper meaning of the concept of meaning? The main problem in this reflections is a definition of a term ‘meaning’. Kazimierz Ajdukiewicz, the most renown Polish logician, which analyzed this problem, present the definition of ‘meaning’ as a proper understanding of the sense of the directives. Many current philosophers take this part of Ajdukiewicz’s work to demonstrate the cognitive part of the philosophy of law and especially the philosophy of language. In the Polish theory of law this issue is overlooked. In my opinion Ajdukiewicz was a creator of the philosophical concept ‘meaning’, and this article will consider the possibility that the idea of directive concept of ‘meaning’ and the conception of meaning belongs rather to the philosophy of language than constitutes the theory of logic.
Źródło:
Filozofia Publiczna i Edukacja Demokratyczna; 2016, 5, 1; 300-318
2299-1875
Pojawia się w:
Filozofia Publiczna i Edukacja Demokratyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O metodzie idealizacji i konkretyzacji w filozofii politycznej liberalizmu
Autorzy:
Ciesielski, Mieszko
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631041.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
idealisational theory of science
methodology
liberalism
political philosophy
theoretical modelling
Opis:
In the article, I introduce the interpretation of selected concepts of liberalist think-ers in the perspective of idealisational theory of science, expounded by Piotr Przybysz in the book entitled “Modele teoretyczne we współczesnej filozofii politycznej liberalizmu (Theoretical models in the contemporary political philosophy of liberalism)”. With this purpose in mind, I characterise the fundamental tenets of idealisation and concretisation methodology and quote the principal argumentation threads of Przy-bysz’s for the sake of a thesis that the method of conceptualisation employed by John Rawls, Robert Nozick, James Buchanan and Gordon Tullock may be defined as idealisa-tion of reality. Moreover, I present an attempt at alternative interpretation of Nozick’s vision of socio-political dynamics in the light of idealisational theory of science.
Źródło:
Studia Europaea Gnesnensia; 2011, 3; 107-131
2082-5951
Pojawia się w:
Studia Europaea Gnesnensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Batalia „szklanej rury”. Współzawodnictwo „starego” i „nowego” w debacie wokół doświadczeń z próżnią z 1647 roku
Battle of the „glass pipe”. Struggle between the „old” and „new” in the debate around experiments with vacuum dating to 1647
Autorzy:
Kołos, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041658.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
the history of science
Old-Polish literature
vacuum
physics
the philosophy of nature
the 17th century
Aristotle
Valeriano Magni
Opis:
The article addresses the issue of one of the more intense and captivating European scientific disputes, likewise common to Poland, in the era of the seventeenth-century transformation of knowledge formation, which centered around the possibility of the existence of vacuum, and which culminated in 1647. The fundamental aim of the article comes down to an attempt to determine a position in the scientific-cognitive debate, from which the pro and anti-Polish and European representatives of The Republic of Letters (Respublica literaria)  could voice their opinions. In the course of the analysis of the mid-seventeenth century scientific discourse, the reflections of Valeriano Magni, Torricelli, Jan Brożek, Wojciech Wijuk Kojałowicz, Blaise Pascal, Giovanni Elefantuzzi, Jacob Pierius, and Pierre Guiffart are subjected to close scrutiny. From the perspective of contextualism in the history of science, experiments demonstrating the existence of vacuum are perceived as anomalies that fall into the crisis of normal science, largely based on Aristotle’s physics. The conflict between the old and the new is not, however, presented as a battle of progression with epigonism, but merely as a contest between opposing individual views and the concept of science, which before the formation of the new paradigm was accompanied by ambiguous verification criteria.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2017, 31; 167-190
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-11 z 11

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies