Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "patronage." wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
„To Wariusz, świetny zwycięzco, opisze twe czyny” (Hor. P. I 6,1). Kilka rozważań na temat stosunków między Horacym a Oktawianem Augustem do roku 17 przed Chr
Autorzy:
Owsianna (Kubiaczyk), Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631196.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Horace
Augustus
patronage
Opis:
Horace, having had the taste of the laws of cruel Bellona, decided to dedicate him-self to peaceful Muse. His fi rst works expressed anxiety and fears of uncertain future, in the sixteenth iambic he called to escape to the Happy Isles. Th anks to the talent and a stroke of luck, he met Maecenas, and became a member of his circle for good, winning the undying friendship of his protector. Still, the poet resolutely manifested a strong need of his literary independence, in that he refused to engage in political subjects, or  rejected the off er of becoming Octavian’s secretary. He desired to propagate universal themes, did not forbear refl ection on the fragility and transience of life, on the neces-sity of using the moment we are given, though using it with skill. He tried to avoid extremes, shun excessive wealth, problems of the noisy Rome, to content himself with small things. He found that modest estate, the ability to talk with friends with glass of good caecubum were more important than the splendour of the palace. Even when mocking human vices, he would indicate the noble examples from the past. Despite his unwillingness to depict the deeds of victors, which he excused with lack of aptitude and inadequacy of the style, he did not remain deaf to the call of the Homeland. Having been, along with Maecenas, Livius or Virgil, a witness of the downfall of the Republic and the birth of something new, he would take a critical look at his contemporaries, seeking a way out of the adverse situation. He followed the actions of Octavian atten-tively, to give him the credit of his trust only aft er a time, and to serve the common cause, the moral revival of the society. Still, he was aware of prinicipate’s dark side, of certain constraints imposed on the freedom of speech. Hence, he took refuge in the arms of un-political Poetry, which nevertheless features references to the desired val-ues, to Octavian’s ideological agenda. Th e ruler gave society an illusion, in which the war-fatigued, blood-stained Italy is transformed into Happy Isles. Th e Poet wanted the latter to become fact, by virtue of return to the former morality.
Źródło:
Studia Europaea Gnesnensia; 2010, 1-2; 149-162
2082-5951
Pojawia się w:
Studia Europaea Gnesnensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Klemensa Janicjusza sztuka wymówki
Clemens Ianicius’ Art of the Recusatio
Autorzy:
Buszewicz, Elwira
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046591.pdf
Data publikacji:
2017-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
the recusatio in poetry
rhetorical strategies in poetry
neo-Latin elegy
Clemens Ianitius’ poetry
Piotr Kmita’s patronage
renaissance in Poland
Opis:
Rhetorical strategy called the recusatio, starting from the rejection of the epic in the Hellenistic period, developed in diverse ways in Roman poetry (Tibullus, Vergil, Horace, Martial and others). It was often connected with the poet’s declaration of his literary interest, hierarchy or program. The author’s aim is to confront these topoi with Clemens Ianicius’ realization of this strategy in three elegies: Tristia III (Excusat Petro Cmitae, Viro Illustri, Patrono suo, silentium suum Patavinum…), Variae elegiae VI (Verecunde a Petro Cmita petit, ut ei ad Italica studia subsidio sit) and Variae elegiae XI (A Franciscano quodam rogatus, ut in Scotum quiddam scriberet, se illi excusat).
Źródło:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2017, 27, 1; 103-120
0302-7384
Pojawia się w:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Police In-Between Apoliticality and Politicality
Policja pomiędzy apolitycznością a politycznością
Autorzy:
Bäcker, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32304247.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
apoliticality of the police
politicality of the police
Weber’s theory of bureaucracy
patronage system
theoretical tool
apolityczność policji
polityczność policji
weberowska teoria biurokracji
system patronażu
narzędzie teoretyczne
Opis:
The paper aims to construct a theoretical tool that allows for possible precise location of relations between the police and the ruling elite in a given country. Their relationship is between the ideal types of apoliticality and politicality. The five stages of the relationship between the ruling elite and the bureaucracy on a continuum between the ideal type of the apolitical Weberian bureaucracy and its antinomic ideal type of politicised system of patronage can be arranged as follows: self-regulation, personal independence, uncertainty, loyalty, and enhanced loyalty. The empirical usefulness test of these stages scheme consisting in the case study of one state characterised by a large range of autocratic and democratic regimes evolution (thus post-war Poland) was positive. Relations between the police, or more precisely: the Citizens’ Militia, in the period of the Polish People’s Republic can be defined as being at the stage of enhanced, double loyalty. In the period of the Third Polish Republic, relations between the police and the ruling elites can be placed at the fourth stage – loyalty. The few attempts to change this type of relationship and move to the stage of self-regulation or personal independence remained at the level of ineffective and temporary attempts at best.
Celem tekstu jest skonstruowanie narzędzia teoretycznego pozwalającego na tak precyzyjne, jak tylko to możliwe usytuowanie relacji w danym państwie pomiędzy policją a elitą rządzącą. Relacje pomiędzy policją a elitą rządzącą mieszczą się pomiędzy typem idealnym apolityczności a typem idealnym polityczności. Pięć etapów relacji elit rządzących z biurokracją na continuum pomiędzy typem idealnym apolitycznej Weberowskiej biurokracji a antynomicznym mu typem idealnym upolitycznionym systemem patronażu można uszeregować następująco: samoregulacji, niezależności personalnej, niepewności, lojalności i wzmocnionej lojalności. Test empirycznej przydatności schematu powyższych pięciu etapów polegający na analizie przypadku jednego państwa charakteryzującego się dużą rozpiętością ewolucji reżimów autokratycznego i demokratycznego (a więc powojennej Polski) wypadł pozytywnie. Relacje między policją, a dokładniej: Milicją Obywatelską, w okresie PRL-u można zdefiniować jako znajdujące się na etapie wzmocnionej, bardziej precyzyjnie: podwójnej, lojalności. W okresie III RP relacje pomiędzy policją a elitami rządzącymi można usytuować na etapie czwartym – lojalności. Nieliczne próby zmiany tego typu relacji i przejścia na etap samoregulacji lub niezależności personalnej pozostawały na poziomie w najlepszym przypadku nieskutecznych i tymczasowych prób.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2022, 4; 5-15
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies