Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "nowy testament" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Chi era un fariseo? Un approccio prosopografico
    Autorzy:
    Sievers, Joseph
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/607451.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    faryzeusze
    judaizm
    Nowy Testament
    Józef Flawiusz
    Miszna
    Opis:
    Oparty na pismach Józefa Flawiusza, Nowym Testamencie oraz literaturze rabinistycznej artykuł prezentuje postacie dwunastu faryzeuszów. Na podstawie otrzymanych wniosków ukazano w nim postacie pozbawione negatywnych konotacji, które przypisano słowu „faryzeusz". Autor przedstawia miejsce i rolę faryzeuszów w ówczesnym społeczeństwie, podkreślając ich przynależność do wysokiej klasy społecznej, brak autonomicznej władzy oraz niejednokrotnie ich marginalizację. Wspomina, że byli oni grupą religijną kontrastującą z ówczesnym społeczeństwem, ale nie sektą. Pomimo że niekiedy byli włączani w aktywność polityczną, nie był to element identyfikujący tę grupę. Jak stwierdza autor artykułu, jego celem nie było wyrażenie poglądów pozytywnych ani negatywnych o faryzeuszach bądź o ich relacjach z Jezusem i Jego uczniami. Usiłował natomiast ukazać dwanaście osób, wśród których żadna nie była typowym „faryzeuszem" zgodnym z niezbyt przychylnym obrazem wyłaniającym się ze współczesnych definicji encyklopedycznych.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Teologiczne; 2013, 27; 13-27
    0209-3472
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Eli, Eli, lema sabachthani” (Mt 27,46). Aramejskie wyrażenia w greckim tekście Nowego Testamentu
    Eli, Eli, lama sabachthani? (Mt 27:46) Aramaic Phrases in the Greek New Testament
    Autorzy:
    Ostański, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/607197.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Aramaic
    the Greek New Testament
    język aramejski
    grecki Nowy Testament
    Opis:
    There is no doubt that in Jesus’ times the three ancient languages, Hebrew, Aramaic, and Greek were commonly spoken in Roman Palestine. It is also beyond discussion that Jesus’ mother tongue was Aramaic. There are many Aramaic wordings in the Greek New Testament that are hinting at the original language of Jesus’ sermons. The aim of this paper is to investigate three Aramaic phrases in the Greek Gospels: Jesus’ cry from the cross (Eli, Eli, lema sabachthani?; Mt 27:46; Mk 15:34), his command to the daughter of Jairus (Talitha koum; Mk 5:41) and his allusion to Aramaic characters (iōta – keraia; Mt 5:18). Furthermore, there are also many Aramaic common words and proper names (personal and place names) in the Greek New Testament. They will require an extra future research.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Teologiczne; 2016, 30; 215-225
    0209-3472
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O pragnieniu Prawdy. Propozycja Platona a kontekst przekazu biblijnego w świetle teorii mimetyczno-ofiarniczej René Girarda
    The desire for truth: Plato’s proposal and the biblical context in the light of René Girard’s mimetic theory and the scapegoat mechanism
    Autorzy:
    Gotchold, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1048131.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Platon
    Stary i Nowy Testament
    pragnienie/pożądanie mimetyczne
    kozioł ofiarny
    mord założycielski
    Opis:
    The paper discusses the issue of the desire for truth in Plato’s Republic, Book VII, and the Old and New Testaments with regard to Girard’s theory of mimetic desire, the scapegoat mechanism and the founding murder. Both Plato and the Bible describe outstanding individuals – Anax, Moses and Jesus – who attain truth. This causes communal envy, leading to the outbreaks of mimetic violence. However, neither Plato nor the Old Testament allow the founding murder to happen. Consequently, they depict communities which deal with strict laws and suppressed violence. It is only in the New Testament that mimetic violence fi nds its outlet in the sacrifi cial killing of Jesus Christ.
    Źródło:
    Filozofia Chrześcijańska; 2019, 16; 105-121
    1734-4530
    2450-0399
    Pojawia się w:
    Filozofia Chrześcijańska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Maria Magdalena powiedziała do niego po hebrajsku: «rabbuni»” (J 20,16). „Rabbuni” i inne aramejskie określenia odnoszące się do Boga/Chrystusa w greckim tekście Nowego Testamentu
    “Mary of Magdala said to him in Hebrew, «Rabbouni»” (John 20:16). “Rab- bouni” and other Aramaic words referring to the God/Christ in the Greek New Testament
    Autorzy:
    Ostański, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/607243.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Aramaic
    the Greek New Testament
    Messiah
    Teacher
    Father
    język aramejski
    grecki Nowy Testament
    Mesjasz
    Nauczyciel
    Ojciec
    Opis:
    Everyone who studies the New Testament Bible must take into account its Aramaic backgro- und that results from several factors: – the Aramaic language was very popular in Roman Palestine during the rst century A.D.; – the Aramaic was Jesus’ mother tongue;– Jesus’ teaching was being recorded in Aramaic and then it circulated among the people; – the oldest Church consisted of Aramaic speaking communities. It is worth remembering that the New Testament authors, when working on the Greek Gospels, they were following their Aramaic language habits. The e ects of them were aramaisms in the Greek texts, Aramaic sentence constructions and even Aramaic words rendered by Greek letters. The aim of this paper was to investigate the Aramaic words referring to the God/Christ in the Greek text of the New Testament. Three Aramaic words were analysed: – Messias (John 1:41; 4:25); Greek equivalent is Christos;– Rabbouni (John 20:16; Mk 10:51); Greek equivalent is Didaskale;– Abba (Mk 14:36; Rom 8:15; Gl 4:6); Greek equivalent is ho patēr.The last term is semantically di erent from its Greek equivalent. Being derived from everyday language, it reveals the truth about God in a surprising way.
    Everyone who studies the New Testament Bible must take into account its Aramaic backgro- und that results from several factors: – the Aramaic language was very popular in Roman Palestine during the rst century A.D.; – the Aramaic was Jesus’ mother tongue;– Jesus’ teaching was being recorded in Aramaic and then it circulated among the people; – the oldest Church consisted of Aramaic speaking communities. It is worth remembering that the New Testament authors, when working on the Greek Gospels, they were following their Aramaic language habits. The e ects of them were aramaisms in the Greek texts, Aramaic sentence constructions and even Aramaic words rendered by Greek letters. The aim of this paper was to investigate the Aramaic words referring to the God/Christ in the Greek text of the New Testament. Three Aramaic words were analysed: – Messias (John 1:41; 4:25); Greek equivalent is Christos;– Rabbouni (John 20:16; Mk 10:51); Greek equivalent is Didaskale;– Abba (Mk 14:36; Rom 8:15; Gl 4:6); Greek equivalent is ho patēr.The last term is semantically di erent from its Greek equivalent. Being derived from everyday language, it reveals the truth about God in a surprising way.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Teologiczne; 2018, 32; 63-75
    0209-3472
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Children’s Positive Attitudes in the New Testament Epistles
    Pozytywne postawy dziecka w listach Nowego Testamentu
    Autorzy:
    Wronka, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1375513.pdf
    Data publikacji:
    2021-04-19
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    New Testament
    epistles
    letters
    child
    infant
    son
    service
    obedience
    modesty
    innocence
    education
    discipline
    breast milk
    dependence
    devotion
    cordiality
    Nowy Testament
    listy
    dziecko
    niemowlę
    syn
    postawa
    służba
    posłuszeństwo
    skromność
    niewinność
    wychowanie
    karcenie
    mleko matki
    zależność
    oddanie
    serdeczność
    Opis:
    The subject of the article is the attitudes and characteristics of children, which the authors of the New Testament epistles evaluate directly or indirectly as positive and recommend to their addressees in their relation to God, Christ, the Gospel, other people and values. Such attitudes include: service (Phil 2:22), obedience (Eph 6:1–3; Col 3:20; 1 Pet 1:14–16), modesty and innocence (1 Thess 2:7), receiving discipline (Heb 12:4–11), the desire for healthy mother’s milk (1 Pet 2:1–3). Besides, Semitic expressions such as ‘children of Abraham’ or ‘children of obedience’ emphasize the child’s origin and dependence on parents and participation in their goods. While in familiar phrases such as ‘my children’ or ‘my babies’ the cordiality, trust and devotion characteristic for children come to the fore. By recommending children’s attitudes to adult Christians, the authors of the letters do not want to lead them to infantilism, but to preserve the child’s soul. Although they do not refer to the positive statements of the Lord Jesus about children, their view of children is similar. They only pay more often attention to the negative attitudes of small persons.
    Przedmiotem artykułu są postawy i cechy dzieci, które autorzy listów Nowego Testamentu oceniają wprost lub pośrednio jako pozytywne i zalecają swoim adresatom w ich odniesieniach do Boga, Chrystusa, Ewangelii, innych ludzi i wartości. Do takich postaw należą: służba (Flp 2,22), posłuszeństwo (Ef 6,1–3; Kol 3,20; 1 P 1,14–16), skromność i niewinność (1 Tes 2,7), przyjmowanie karcenia (Hbr 12,4–11), pragnienie zdrowego mleka matki (1 P 2,1–3). Poza tym semickie wyrażenia typu „dzieci Abrahama” czy „dzieci posłuszeństwa” podkreślają pochodzenie i zależność dziecka od rodziców oraz udział w ich dobrach. Natomiast w poufałych zwrotach w stylu „dzieci moje” czy „dzieciątka moje” dochodzą do głosu serdeczność, zaufanie i oddanie charakterystyczne dla dzieci. Zalecając postawy dziecięce dorosłym chrześcijanom, autorzy listów nie chcą doprowadzić ich do infantylizmu, ale do zachowania duszy dziecka. Mimo że nie nawiązują do pozytywnych wypowiedzi Pana Jezusa na temat dzieci, ich spojrzenie na dzieci jest podobne. Zwracają tylko częściej uwagę na negatywne postawy małych osób.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Teologiczne; 2020, 37; 23-51
    0209-3472
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Revelation as the Thou of Jesus Christ Joseph Ratzinger’s/Pope Benedict XVI’s Contribution to a deeper Understanding of Revelation
    Autorzy:
    de Gaál, Emery
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1375682.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Benedict XVI
    Joseph Ratzinger
    Jesus Christ
    revelation
    personalism
    thou
    Bonaventure
    II. Vatican Council
    Inspiration
    Scripture
    tradition
    Christocentric
    Old Testament
    New Testament
    Dionysius the Pseudo-Areopagite
    Deus Caritas Est
    Spe Salvi
    C
    Benedykt XVI
    Józef Ratzinger
    Jezus Chrystus
    objawienie
    personalizm
    Bonawentura
    Sobór Watykański II
    natchnienie
    Pisma
    Tradycja
    chrystocentryzm
    Stary Testament
    Nowy testament
    Pseudo-Dionizy Areopagita
    Deus caritas est
    Spe salvi
    Caritas in ver
    Opis:
    The article discusses Pope Benedict XVI’s / Joseph Ratzinger’s understanding of revelation. It shows the bases for his understanding to be found in the theology of St. Bonaventure, more specifically in the Doctor Seraphicus’ Hexaëmeron. It is on the theology of history in Bonaventure that Ratzinger had written his terminal paper. This will allow him to impact Vatican II in an original way. The essay describes how the young peritus Joseph Ratzinger contributed in a most decisive way to the dogmatic constitution on divine revelation Dei Verbum’s recalibration of the nature of revelation. It also discusses hope Pope Benedict‘s teaching office thematized revelation. Revelation is ultimately neither Scripture nor tradition, but the self-disclosure of the Triune God in the Thou of Jesus Christ.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Teologiczne; 2016, 30; 7-55
    0209-3472
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies