Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "imperium" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 21
Tytuł:
Instrukcja z 23 lipca 1865 roku oraz jej zastosowanie na terenie byłego obwodu białostockiego w latach 1867-1878
Autorzy:
Danieluk, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/916890.pdf
Data publikacji:
2019-09-25
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Imperium Rosyjskie
majątki instrukcyjne
Opis:
Majątki instrukcyjne były formą własności utworzoną na mocy Instrukcji o zasadach sprzedaży ziemi państwowej w zachodnich guberniach osobom rosyjskiego pochodzenia, odbywającym tam służbę lub pragnącym na stałe się osiedlić, którą wprowadzono w życie 23 lipca / 5 sierpnia 1865 roku. Pierwotnie należały do skarbu państwa lub zostały skonfiskowane uczestnikom powstania styczniowego. Były sprzedawane przez Ministerstwo Dóbr Państwowych - za pośrednictwem władz gubernialnych - zasłużonym osobom rosyjskiego pochodzenia (urzędnikom cywilnym i wojskowym) w celu zachęcenia ich do stałego osiedlenia się w zachodnich guberniach Cesarstwa Rosyjskiego. Wartość nieruchomości instrukcyjnych (wyliczana na podstawie 10-krotności rocznego dochodu uzyskiwanego z majątku, powiększonego o 10%) była znacznie niższa od ich ceny rynkowej. Majątki instrukcyjne stanowiły ograniczoną formę własności. Nie mogły być odsprzedawane, dzierżawione, zastawiane zarządzane przez osoby polskiego i żydowskiego pochodzenia. Zezwolenie na ich sprzedaż bądź zakup każdorazowo wydawał Minister Dóbr Państwowych. W przypadku naruszenia powyższych warunków, właściciel mógł zostać pozbawiony przez państwo nabytej nieruchomości.W guberni grodzieńskiej sprzedano około 178 majątków instrukcyjnych, z czego w powiatach należących do byłego obwodu białostockiego - 45. Spośród majątków sprzedanych na obszarze byłego obwodu, 35 stanowiło folwarki skarbowe (tzw. fermy). Natomiast pozostałych 10 zostało skonfiskowanych polskim ziemianom za ich udział w postaniu styczniowym.Organy państwowe dysponowały rozległymi dobrami byłej ekonomii grodzieńskiej (ponad 7 tys. ha), które chciały wykorzystać do celów osadnictwa rosyjskiego. Niewielka liczba majątków skonfiskowanych przeznaczonych na sprzedaż, wynikała z faktu, że większość z nich była zadłużona wobec banków ziemskich oraz innych wierzycieli. Majątki instrukcyjne były sprzedawane w latach 1868-1878 i przyczyniły się do siedmiokrotnego zwiększenia liczby rosyjskich właścicieli ziemskich w trzech zachodnich powiatach guberni grodzieńskiej (z 7. w 1863 roku do 52. w 1878 r.). Instrukcja zainicjowała również proces prywatyzacji dużego odsetka własności skarbowej (58% powierzchni gruntów państwowych).Instrukcja przyniosła – z perspektywy Imperium Rosyjskiego - najlepsze efekty spośród wszystkich ustaw antypolskich uchwalonych w latach 1865-1875. Zmieniała strukturę własności ziemskiej na korzyść rosyjskich posiadaczy oraz częściowo zahamowała możliwość wykupu ziemi państwowej przez osoby polskiego pochodzenia. 
Źródło:
Czasopismo Prawno-Historyczne; 2019, 71, 1; 127-166
0070-2471
Pojawia się w:
Czasopismo Prawno-Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modernizm, imperium i „podróż do”
Autorzy:
Snaith, Anna
Ostrowska, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1365079.pdf
Data publikacji:
2018-06-11
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Imperium Brytyjskie
gender
Londyn
modernizm
podróżowanie
mapy
Opis:
Artykuł stanowi fragment wprowadzenia do monografii zatytułowanej Modernist Voyages: Colonial Women Writers in London 1890–1945 (CUP 2014). Została  w nim opracowana analityczna podbudowa lektury „londyńskiego” pisarstwa kolonialnych kobiet, odbywających w okresie modernizmu „podróż do”, podbudowa, która podkreśla wagę genderu w nowych badaniach nad modernizmem. Artykuł rozpoczyna się namysłem nad kontrastującymi sprawozdaniami z „przybycia” dwóch karaibskich pisarzy: Uny Marson i C.L.R. Jamesa, którzy dotarli do Londynu w 1932 roku. Następnie zostaje zdefiniowany obszar interesującego autorkę artykułu pisarstwa, obejmującego postaci takie jak Jean Rhys, Sarojini Naidu, Katherine Mansfield i Olive Schreiner, jak również sposoby uczestnictwa ich prac w narracjach obronnych dotyczących zarówno genderu, jak i imperium. Powieści, opowiadania i autobiografie autorstwa tej grupy podróżujących kobiet kształtowane są przez politykę feministyczną i antykolonialną. W artykule omówione zostały sposoby uczestnictwa oraz przełamywania przez autorki dominujących dyskursów handlu imperialnego, wyższości serca imperium i kultury wystawiania na pokaz. Pisarki te są figurami nowoczesności, a ich transgresyjna mobilność ujawnia się w ramach przeobrażającego się imperium oraz ewoluujących idei kobiecego związku z tożsamością narodową.
Źródło:
Forum Poetyki; 2018, 11-12; 98-113
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrześcijańskie małżonki sułtanów tureckich. Małżeństwa polityczne w Imperium Osmańskim XIV i XV wieku
Christian wives of the Turkish sultans. Political marriages in the Ottoman Empire 14th and 15th century
Autorzy:
Czamańska, Ilona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/909840.pdf
Data publikacji:
2013-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Ottoman empire
sultan
Balkans
Imperium Osmańskie
sułtan
Bałkany
Opis:
During the formation of the Ottoman Empire, the Ottoman rulers, similarly to the European rulers pursued a policy of the matrimonial contract, when entering into political marriages with the daughters of the Christian rulers. Christian wives were not forced to convert to Islam. Their status was clearly defined by a marriage settlement signed by the parents or brothers of a future husband. This contract provided females with the right to retain their religion, their means of sustenance to maintain their homes and mansions, as well as high status. Initially, these marriages and the related family relationships were treated very seriously, and one should not consider them to be only a manifestation of vassalization, they usually brought mutual political benefits. With time, with growing disproportions in the military capabilities of the Ottoman Empire and the Christian states in the Balkans, they became a part of political pressure. This did not mean, though, a departure from the principles of marriage contracts. The abolition of the Byzantine Empire and the Balkan countries caused a withdrawal from the policy of the sultans’ marriage contracts with Christian females, and later, a complete resignation from marriage settlements. After the conquest of the Balkans and Asia Minor, they lost their purpose.
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2013, 20, 1; 47-63
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pojęcia imperium i imperializm w nauce o stosunkach międzynarodowych
Concepts of empire and imperialism in International Relations
Autorzy:
Gałganek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/641939.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Imperium
Empire
Imperializm
Imperialism
Stosunki międzynarodowe
International Relations
Opis:
Contrary to appearances, it is difficult to make a straightforward distinction between „internationalism” and „imperiality”. On the one hand, from the point of view of a normative theory of international politics, crossing this line seems to lead from legitimization of international relations (internationalism) to a lack of it (imperiality), and from normality to uniqueness. On the other hand, from a historical point of view, the empire is a ubiquitous form of participation in the internationalism of the social world. One of the „sacred” rules in the discourse on the modern international system seems to be the prohibition of the empire. During the last twenty years the notions „empire” and „imperialism” have returned to the language of analysis of international relations. One can observe a specific rehabilitation of the notion of empire as a unit of analysis and imperialism as an international relation practice. The article presents the understanding of the notions „empire” and „imperialism” in the studies of international relations and the history of international relations. The author discusses often ignored in the international relations studies ideas and practices shared by empires and the influence that the overseas empires exerted on Europe and its culture. A significant problem discussed by the author is the explanation of a lack of particular interest in imperialism in the main research streams in studies of international relations. Therefore, the author presents the essence of understanding of the problem of imperialism in the streams of theorizing in international relations inspired by Marxist critique of capitalism, starting with W. Lenin and K. Kautsky, through E. Wood, A. Gunder Franka, I. Wallerstein, and finishing with M. Hardt, A. Negri and theorists of new imperialism. In the last part of the article the author motivates his thesis that one hundred years of theoretical reflection over the empire and imperialism, in which a significant place is taken by research carried out in the 2nd half of the 20st century in the form of dependency theory and analysis of world-systems, has taken a roundabout way, returning at the beginning of the 21st century to the problem of violence and strength within the capitalist social relations. Recent events in international relations have shown troublesome relations between the ideal of social agreements, especially in the economic sphere, and using military force in international relations.
Wbrew pozorom trudno przeprowadzić jednoznaczny rozdział pomiędzy „międzynarodowością” i „imperialnością”. Z jednej strony, z punktu widzenia normatywnej teorii polityki międzynarodowej przekraczanie tej linii wydaje się prowadzić od legitymizacji stosunków międzynarodowych (międzynarodowość) do jej braku (imperialność) i od normalności do wyjątkowości. Z drugiej strony, z historycznego punktu widzenia imperium jest wszechobecną formą uczestnictwa w międzynarodowości świata społecznego. Jedną ze „świętych” zasad w dyskursie o nowożytnym systemie międzynarodowym wydaje się być zakaz imperium. W ostatnich dwudziestu latach pojęcia „imperium” i „imperializm” wróciły do języka analizy stosunków międzynarodowych. Dokonuje się swoista rehabilitacja pojęcia imperium jako jednostki analizy i imperializmu jako praktyki stosunków międzynarodowych. Artykuł przedstawia rozumienie pojęć imperium i imperializm w nauce o stosunkach międzynarodowych i historii stosunków międzynarodowych. Autor omawia często pomijane w nauce o stosunkach międzynarodowych idee i praktyki podzielane przez imperia oraz wpływ jaki zamorskie imperia wywarły na Europę i jej kulturę. Istotnym problemem omawianym przez Autora jest wyjaśnienie braku szczególnego zainteresowania imperializmem w głównych nurtach badawczych w nauce o stosunkach międzynarodowych. Autor przedstawia zatem istotę rozumienia problemu imperializmu w nurtach teoretyzowania o stosunkach międzynarodowych inspirowanych marksowską krytyką kapitalizmu poczynając od W. Lenina i K. Kautskiego przez E.Wood, A. Gunder Franka, I. Wallersteina na M. Hardt, A. Negri oraz teoretykach nowego imperializmu kończąc. W końcowej części artykułu Autor uzasadnia tezę, że sto lat refleksji teoretycznej nad imperium i imperializmem, w której istotne miejsce zajmują także badania prowadzone w drugiej połowie XX w. w formie teorii zależności i analizy systemów-światów, zatoczyło koło powracając na pocz. XXI w. do problemu przemocy i siły w ramach kapitalistycznych stosunków społecznych. Ostatnie wydarzenia w stosunkach międzynarodowych ukazują kłopotliwe związki między ideałem umów społecznych, szczególnie w sferze ekonomicznej a stosowaniem siły militarnej w stosunkach międzynarodowych.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2013, 1; 79-108
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stan wojenny w prowincjach północno-zachodnich Imperium Rosyjskiego i jego wpływ na status prawny poddanych cesarza Aleksandra II (1855-1881)
Autorzy:
Tarkowski, Mikołaj
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/916917.pdf
Data publikacji:
2019-09-25
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Imperium Rosyjskie
stan wojenny w Kraju Północno-Zachodnim
Opis:
W latach 1861-1872 w poszczególnych guberniach północno-zachodnich (wileńskiej, kowieńskiej, grodzieńskiej, mińskiej, witebskiej i mohylewskiej) obowiązywał stan wojenny. Na przestrzeni przeszło dekady władze rosyjskie, na podstawie ukazów oraz instrukcji administracyjnych wprowadziły szereg norm prawnych wpływających bezpośrednio i pośrednio na zakres uprawnień i obowiązków mieszkańców tych ziem, głównie ziemiaństwa litewsko-białoruskiego oraz kleru rzymskokatolickiego. Artykuł jest próbą przedstawienia procesu ewolucji ustawodawstwa rosyjskiego, w okresie obowiązywania stanu wojennego, regulującego status prawno-osobisty mieszkańców prowincji wchodzących w skład Kraju Północno-Zachodniego Imperium Rosyjskiego.
Źródło:
Czasopismo Prawno-Historyczne; 2019, 71, 1; 41-55
0070-2471
Pojawia się w:
Czasopismo Prawno-Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane aspekty reform skarbowości Imperium Osmańskiego w latach 1839–1876
Selected aspects of the tax reform of the Ottoman Empire between 1839 and 1876
Autorzy:
Szulc, Dawid G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14964674.pdf
Data publikacji:
2022-07-10
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Ottoman Empire
state treasury
Tanzimat
reforms
constitutionalism
Imperium Osmańskie
skarbowość
reformy
konstytucjonalizm
Opis:
Artykuł stanowi przegląd wybranych aspektów prawa skarbowego Imperium Osmańskiego w latach 1839–1876. Nacisk położono w nim na zbadanie ewolucji podatków państwowych w kontekście ustrojowym oraz instytucji budżetu państwa, które we wczesnym etapie państwowości osmańskiej oparte zostały na regułach prawa szariatu, zaś od 1839 r. widoczna stała się tendencja do ich westernizacji.
The paper provides an overview of the selected aspects of the fiscal law of the Ottoman Empire between 1839 and 1876. In particular, the emphasis is placed on examining the evolution of state taxes in the context of the system as well as the institutions of the state budget, which were based on the rules of Sharia law in the early stages of the Ottoman statehood, while a general tendency towards their westernization was noticeable from 1839 onwards.
Źródło:
Czasopismo Prawno-Historyczne; 2022, 74, 1; 301-320
0070-2471
Pojawia się w:
Czasopismo Prawno-Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Romanisierung als Integrationsfaktor des Imperium Romanum
Romanization as a Factor Integrating the Roman Empire
Autorzy:
Mrozewicz, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16223687.pdf
Data publikacji:
2017-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Imperium Romanun
Romanization
provinces
assimilation
integration
creolization
acculturation
cultural changes
cultural revolution
Opis:
Romanization is one of the most cultural phenomena of the Roman world, whose distant echoes are palpable even today. It should be construed as a consolidation of the image of the Roman state throughout its territory, while taking local cultural components into account. It was not directed and controlled from above; on the contrary, it should be approached as a grassroots process, by and large a spontaneous one. It was not straightforward and direct either, as Roman culture was disseminated and consolidated via a secondary, or „second-hand” impact.
Źródło:
Studia Europaea Gnesnensia; 2017, 16; 281-293
2082-5951
Pojawia się w:
Studia Europaea Gnesnensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Colonialism in another Way. On the Applicability of Postcolonial Methodology for the Study of Postcommunist Europe
Inny kolonializm. O możliwości zaaplikowania metodologii postkolonialnej do studiów nad Europą postkomunistyczną
Autorzy:
Riabczuk, Mykoła
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179712.pdf
Data publikacji:
2013-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
postcolonialism
postcommunism
Ukraine
Soviet empire
internal colonialism
postkolonializm
postkomunizm
Ukriana
imperium sowieckie
wewnętrzny kolonializm
Opis:
The paper defends the usefulness of the postcolonial approach to the study of various processes in the postcommunist countries that belonged, for decades, to the inner and outer parts of the Soviet empire. The paper shows, in particular, how some developments in post-Soviet Ukraine can be better understood in the context of Russo-Soviet internal colonialism, and how Ukraine’s thoroughgoing ambivalence and conspicuous regionalism result historically from different types of colonization of different regions. The paper insists, nonetheless, on a clear recognition of intrinsic limitations of the postcolonial approach, determined primarily by the absence of the racist component in Soviet imperialism – the component that is crucial for the classical (post)colonial situation and that makes it profoundly different from the Soviet one in terms of the complete exclusion / potential inclusion of subjugated peoples. In sum, all the usefulness of postcolonial theorizing for the analysis of the postcommunist world should not inhibit researchers from the recognition of its only partial and very conditional applicability, and of the need for due reservations, selfreflection and self-restrain.
Artykuł broni użyteczności podejścia postkolonialnego do studiów nad różnorakimi procesami, zachodzącymi w krajach postkomunistycznych, które przez dekady należały do zewnętrznych lub wewnętrznych części imperium sowieckiego. Artykuł wykazuje w szczególności, jak niektóre zjawiska na postsowieckiej Ukrainie mogą być lepiej zrozumiane w kontekście rosyjsko-sowieckiego kolonializmu wewnętrznego oraz jak całkowita ukraińska ambiwalencja i wyrazisty regionalizm wynikają historycznie z różnych typów kolonizacji w różnych regionach. Autor mimo wszystko nalega na czytelne uznanie istotnych ograniczeń podejścia postkolonialnego, które wynikają przede wszystkim z nieobecności czynnika rasistowskiego w sowieckim imperializmie – komponentu, który jest kluczowy dla klasycznej sytuacji (post)kolonialnej i fundamentalnie odróżnia ją od sytuacji sowieckiej w kwestii całkowitego wykluczenia/potencjalnego wykluczenia podporządkowanych narodów. W rezultacie, cała przydatność teoretyzowania postkolonialnego do analizowania postkomunistycznego świata nie powinna powstrzymywać badaczy od uznania jejjedynie częściowej i warunkowej przydatności, wymagającej ograniczeń, autorefleksji i samokontroli.
Źródło:
Porównania; 2013, 13; 47-59
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geneza Rady Stanu Imperium Osmańskiego oraz jej organizacja w latach 1867–1868
The origins of the Council of State of the Ottoman Empire and its organization from 1867 to 1868
Autorzy:
Szulc, Dawid G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31348403.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Ottoman Empire
judiciary
Tanzimat
reforms
Council of State
Imperium Osmańskie
sądownictwo
reformy
Rada Stanu
Opis:
W artykule dokonano przeglądu ustrojowego prawodawstwa osmańskiego z lat 1867–1868 dotyczącego powołania oraz organizacji Rady Stanu (Şura-yı Devlet) Imperium Osmańskiego. Szczególnej analizie poddano treść rozporządzenia organicznego Rady Stanu oraz materiały źródłowe dotyczące przyczyn powołania Rady Stanu, w tym przemówienia sułtana Abdülaziza (Nutk-ı Hümâyûn), i pracę La Turquie et le Tanzimât autorstwa Edourda Engelhardta. Analiza historii osmańskiej Rady Stanu do 1868 r. uwzględnia także przegląd najważniejszych osmańskich instytucji ustrojowych odpowiadających za proces ustawodawczy oraz sądownictwo quasi-administracyjne w epoce poprzedzającej powołanie Şura-yı Devlet.
This paper conducts a system review of Ottoman state legislation from 1867 to 1868 concerning the establishment and organization of the Council of State (Şura-yı Devlet) of the Ottoman Empire. In particular, the contents of the Organic Ordinance of the Council of State and source materials concerning the reasons for the establishment of the Council of State, including Sultan Abdülaziz’s speech (Nutk-ı Hümâyûn) and La Turquie et le Tanzimât by Edouard Engelhardt, were analyzed. The present analysis of the history of the Ottoman Council of State until 1868 also provides an overview of the most important system of state institutions in the Ottoman Empire, which were responsible for the legislative process as well as for the quasi-administrative judiciary in the period before the establishment of Şura-yı Devlet.
Źródło:
Czasopismo Prawno-Historyczne; 2023, 75, 2; 103-123
0070-2471
Pojawia się w:
Czasopismo Prawno-Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane aspekty aktywności gospodarczej Dubrowniczan na ziemiach zajętych przez Turków w drugiej połowie XV i początkach XVI w.
Selected aspects of the economic activity of the inhabitants of Dubrovnik in the lands occupied by the Turks in the second half of the 15th and the beginning of the 16th century
Autorzy:
Wróbel, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32314541.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Dubrovnik
Ragusa
trade
mining
Balkans
Ottoman Empire
Dubrownik
Raguza
handel
górnictwo
Bałkany
Imperium Osmańskie
Opis:
Mimo narastającego zagrożenia ze strony Turków i chaosu jaki wnieśli oni na Bałkany, pierwsza połowa XV w. była okresem rozkwitu gospodarczego Republiki Dubrownickiej. Dzięki zręcznej dyplomacji i aktywności kupców dubrownickich, handel miasta rozkwitał. W miarę postępu tureckich podbojów na Bałkanach, kluczową kwestią stała się zdolność Dubrowniczan do funkcjonowania w nowych warunkach. Autor dokonał analizy wybranych aspektów aktywności gospodarczej Dubrowniczan na ziemiach zajętych przez Turków w drugiej połowie XV i początkach XVI w. W pracy rozpatrzono ich zaangażowanie w wydobycie i handel kopalinami (głównie srebro i ołów), oraz ich działalność w handlu solą i towarami leśnymi, polnymi i kramarskimi. Z zebranego materiału wynika, iż najazd turecki postawił dubrownickich kupców w trudnej sytuacji. Przejściowo upadł handel na terenie Bułgarii. Na terenie Bośni i Serbii kryzys dotknął najpierw wydobycie i handel srebrem a następnie ołowiem. Jednak nawet w najtrudniejszym momencie Ragusanie potrafili podtrzymać wymianę innymi towarami z ziemiami na bośniackim i serbskim zapleczu. Zdołali także obronić swój obrót solą i umiejętnie przeorganizować handel zbożem. Jak pokazuje przykład ziem bułgarskich w zmienionych warunkach potrafili nawet odzyskać utracone wcześniej pozycje.
Despite the increasing threat from the Turks and the chaos they brought to the Balkans, the first half of the 15th century was a period of economic boom in the Dubrovnik Republic. Thanks to skilful diplomacy and the activity of Dubrovnik merchants, the city’s trade flourished. As Turkish conquests in the Balkans progressed, the ability of the people of Dubrovnik to function in the new conditions became a key issue. The author analyzed selected aspects of the economic activity of the people of Dubrovnik in the territories occupied by the Turks in the second half of the fifteenth and early sixteenth centuries. The study considers their involvement in the extraction and trade of minerals (mainly silver and lead), and their activity in the trade of salt and forest, field and stall goods. The collected material shows that the Turkish invasion put the Dubrovnik merchants in a difficult situation. Trade in Bulgaria collapsed temporarily. In Bosnia and Serbia, the crisis first affected the mining and trade of silver, and then lead. However, even in the most difficult moment, the Ragusans were able to maintain the exchange of other goods with lands in the Bosnian and Serbian hinterlands. They also managed to defend their salt trade and skillfully reorganize the grain trade. As shown by the example of the Bulgarian lands, they were even able to regain previously lost positions under changed conditions.
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2022, 29; 117-130
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kształtowanie się systemu społecznego w Besarabii w latach 1812-1873
Shaping of the Bessarabian society under the Russian rule in 1812–1873
Autorzy:
Skowronek, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/910134.pdf
Data publikacji:
2020-01-24
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Bessarabia
Russian Empire
Bessarabian society
social reforms
Novorossiya
Besarabia
Imperium Rosyjskie
społeczeństwo Besarabii
reformy społeczne
Noworosja
Opis:
Besarabia to region historyczny, który w XIX wieku stanowił część Imperium Rosyjskiego. Przez cały wiek funkcjonowania w Imperium Rosyjskim Besarabia zachowała swój wieloetniczny i wielokulturowy charakter. Rosja zaczęła kształtować nową administrację oraz skład społeczny prowincji, czyniąc ją podobną do reszty Imperium. Najbardziej znaczące zmiany zaszły pod rządami Mikołaja I w latach 30-tych i 40-tych XIX wieku, kiedy gubernatorem Besarabii i reszty tzw. Nowej Rosji był gen. Michaiła Woroncowa. W wyniku wprowadzenia kilku dekretów prawnych (ros. ukazy) niektóre grupy zostały połączone z innymi, co ułatwiło rządy prowincji i dało carom większe dochody z Besarabii. Ważne przemiany społeczne w Besarabii prowadzone przez władze centralne zostały ukończone na początku lat 70-tych, kiedy wszystkie prawa autonomii zostały zniesione, a status Besarabii został zmieniony z tzw. obłasti na gubernię pod rządami własnego gubernatora. W międzyczasie prowincja przeszła proces rusyfikacji, gdy rząd centralny wprowadził rosyjski jako jedyny język urzędowy, a prawo rosyjskie zastąpiło lokalne zwyczaje prawne. W rezultacie Besarabia wydawała się być jak każdy inny region Rosji, z niewielkimi szansami na odrodzenie. 
Shaping of the Bessarabian society under the Russian rule in 1812–1873. Bessarabia is a historical region which constituted a part of the Russian Empire in the 19th century. Throughout the whole century of its functioning within the Russian Empire, Bessarabia retained its multiethnic and multicultural identity. Russia began to start to shape the new administration and the social composition of the province making it similar to the rest of the Empire. Most significant changes took place under the rule of Nicholas I in 30-ies and 40-ies of the 19th century, when the governor of Bessarabia and the rest of the so called New Russia was gen. Nicholas Vorontsov. In the result of several legal decrees (Russ. ukaz) some of the groups were joined to the other ones which made it easier to govern the province and gave the Tzars more considerable income from Bessarabia. All the important administrative social reforms in Bessarabia were completed in the early 70-ies when all the laws of autonomy were abolished and Bessarabia’s status was changed from Oblast into Governorate under its own governor In the meantime the province underwent the process of Russification when the central government introduced Russian as the only official language there and Russian law replaced local legal customs. As a result Bessarabia became just like any other traditional Russian region with a meagre chance to revive again.
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2019, 26, 1; 155-170
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Turcy i Imperium Osmańskie w proroctwach południowosłowiańskich
The Turks and the Ottoman Empire in South Slavonic prophecies
Autorzy:
Dziadul, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/909805.pdf
Data publikacji:
2014-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Ottoman Empire
anti-Islamic ideas
prophecy
Turks
the South Slavs
Imperium Osmańskie
idee antyislamskie
proroctwo
Turcy
Słowianie Południowi
Opis:
The main aim of this work is the presentation and analysis of anti-turkish and anti-Islamic ideas found in the South Slavonic prophecies. Prophetic and apocalyptic literature developed in two connected directions in the Ottoman period among the Orthodox Slavs in the Balkans. On the one hand, old prophetic and apocalyptic material (such as the Revelation of Pseudo-Methodius, prophecies of Leo the Wise, the apocryphal Visions of Daniel) was actualized according to new historical-political circumstances. On the other hand, new anti-turkish prophecies were created in that period. However, marginal glosses, interpolations or compilations were often used in that process. Anti-Turkish and anti-Islamic ideas focused mainly on the future Ottoman doom and the image of the legendary emperor who was supposed to defeat the “Ishmaelites”
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2014, 21, 1; 25-36
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bośniacy przeciwko Imperium Osmańskiemu – bunty ludności muzułmańskiej w Bośni w pierwszej połowie XIX wieku
Bosnians against the Ottoman Empire – rebellion of the Muslim population in Bosnia in the first half of the 19th century
Autorzy:
Lis, Tomasz Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2043567.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Bosnia and Hercegovina
Bosnian beyes
Ottoman Empire
19th century
Bośnia i Hercegowina
bośniaccy bejowie
Imperium Osmańskie
XIX wiek
Opis:
Niniejszy artykuł ma na celu zaprezentowanie historii antyosmańskich powstań do jakich doszło w Bośni w pierwszej połowie XIX w. Głównymi inicjatorami wypowiedzenia posłuszeństwa Porty nie byli jednak chrześcijanie, tak jak to miało miejsce w sąsiedniej Serbii, a wyznający islam mieszkańcy tego kraju, którym nie odpowiadała polityka Stambułu względem europejskich prowincji. W artykule chciałbym zwrócić uwagę na kilka najważniejszych wydarzeń takich jak powstanie Husejn kapetana Gradaščevicia, jak również niepokoje z lat 30 i 40, aż wreszcie walkę jaką stoczył Rizvanbegović – wezyr Hercegowiny przeciwko wojskom Omera-paszy Latasa, który w połowie XIX w. został przysłany ze Stambułu by doprowadzić do pacyfikacji Bośni i Hercegowiny. Artykuł oparty jest w głównej mierze na literaturze przedmiotu, jak również materiałach źródłowych – pamiętnikach, dziennikach, które stanowią materiał uzupełniający.
This paper presents the history of anti-Ottoman rebellions, which occurred in Bosnia in the first half of the 19th century. The main initiators of these uprisings were not Christians, as it happened in Serbia, but local Muslim citizens, who were not accepting Stambuls’ agenda towards European parts of the Ottoman Empire. In the paper I would like to investigate some of the most important events in the history of Bosnia: Husejn kapetan Gradaščević rebellion; social turmoil of `30s and `40s, and the final confrontation of Herzcegovinian vezir Rizvanbegović with an army of Omer pasha Latas, who received orders to pacify riots in Bosnia and Herzegovina. The paper is based on the scientific literature, public archive documents and narratives sources – memoirs and travel diaries.
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2021, 28, 2; 81-97
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rosja po wojnie krymskiej w pierwszej dekadzie rządów Aleksandra II (do 1866 roku)
Autorzy:
Szpoper, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/916918.pdf
Data publikacji:
2019-09-25
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Imperium Rosyjskie
Mikołaj I
system mikołajewowski
wojna krymska
Aleksander II
reforma chłopska
reforma sądowa
reforma samorządowa
reforma uniwersytecka
reforma miejska
Opis:
Wojna krymska (1853-1856) i śmierć imperatora Mikołaja I w 1855 roku wymusiły szereg reform zarządu państwem oraz reformę sądownictwa. Znakomita większość z nich przypadła na pierwszą dekadę panowania Aleksandra II. Spowodowały one modernizację Cesarstwa Rosyjskiego oraz fundamentalne zmiany społeczne w kraju, będące wynikiem przyznania włościanom wolności osobistej oraz wprowadzenia samorządu lokalnego (ziemstwa) i miejskiego. Reformy dotyczyły również szkolnictwa wyższego, które w ich wyniku uzyskało autonomię. Nieudany zamach na życie Aleksandra II z dnia 4 kwietnia 1866 roku spowodował wyhamowanie tempa zmian i wzrost roli sił konserwatywnych w jego otoczeniu.
Źródło:
Czasopismo Prawno-Historyczne; 2019, 71, 1; 11-39
0070-2471
Pojawia się w:
Czasopismo Prawno-Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nad wodami Zatoki Perskiej. Brytyjsko-osmańskie stosunki za panowania Abdülhamida II
On the shores of the Persian Gulf. British-Ottoman relations during the reign of Abdul Hamid II (1876-1909)
Autorzy:
Malinowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/909798.pdf
Data publikacji:
2014-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
The Persian Gulf
Abdülhamid II
The Arabian Peninsula
Ottoman empire
Great Britain
Zatoka Perska
Półwysep Arabski
Imperium Osmańskie
Wielka Brytania
Opis:
The main purpose of the article is an attempt to present the relationship that occurred between London and Constantinople during the reign of Abdülhamid II within in the Persian Gulf region and to show the effects of the British policy, which greatly limited the Ottoman sovereignty in the area. The Ottoman forces conquered Arabia and the Persian Gulf during the era of the Süleyman I. The influence of the Ottomans had loosened to a great extent in the following ages. Britain emerged as the winner of the showdown among the Western Great Powers in the Gulf in the 19th century and subsequently it established its supremacy over the region. The Anglo-Ottoman relations relations greatly deteriorated with the beginning of Abdülhamid II`s rule. The British menace to the Ottoman existence in the Gulf was the consequence of the shift in the British policy aiming at the breakdown and disintegration of the Ottoman Empire. Evidence of the British threat to the Ottoman presence in the region was that Britain, in principle, did not want any challenge to its supremacy in the region, so it thwarted all foreign interventions into the Gulf.
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2014, 21, 1; 151-162
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 21

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies