Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "geopolityka" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-15 z 15
Tytuł:
Geopolityczny status Królestwa Danii – mit państwa unitarnego
The Geo-Political Status of the Kingdom of Denmark – The Myth of a Unitary State
Autorzy:
Brańka, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/616578.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Denmark
unitary state
geopolitics
Dania
państwo unitarne
geopolityka
Opis:
Pursuant to the Constitution of 1953, the Kingdom of Denmark is a unitary state. How- ever, the status of the Faroe Islands and Greenland actually defies the uniform character of this state. In its broader aspect, this situation undermines the widespread myth of Nordic unity. The official standpoint, explaining the Danish policy of aiding the Faroe Islands and Green- land, points to the long-standing tradition that links Denmark with her overseas territories and the common values that bind them. The Danish responsibility for the development of these territories is also emphasized and financial aid is treated as an expression of the solidarity pol- icy. The paper analyzes the benefits and costs related to maintaining the insular possessions of Denmark.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2012, 4; 17-36
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Competition of world powers in Central Asia
Konkurencja światowych mocarstw w Azji Środkowej
Autorzy:
Kainazarov, Baktybek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/616322.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Central Asia
world powers
security
geopolitics
Azja Środkowa
potęgi światowe
bezpieczeństwo
geopolityka
Opis:
Region stwarza doskonałą okazję do zbadania wyzwań, przed jakimi stoją kraje Azji Środkowej, w celu zapewnienia sobie bezpieczeństwa, co wymaga współpracy regionalnej. Kwestie bezpieczeństwa związane z zagrażającymi krajom Azji Środkowej zjawiskami naturalnymi, jak i złożonymi sytuacjami nadzwyczajnymi (które mogą wynikać ze sporów terytorialnych, przemocy etnicznej, handlu narkotykami, zwalczania terroryzmu i ekstremizmu) w równym stopniu dowodzą, że współpraca regionalna jest niezbędna przy rozwiązywaniu wspólnych problemów. Ponadto, z punktu widzenia kontekstu kulturowego i tradycji, państwa Azji Środkowej łączy wspólna przeszłość i dziedzictwo, które mogą posłużyć jako siła napędowa procesu integracji regionalnej. Po upadku Związku Radzieckiego większość badaczy była zdania, że region zacznie wreszcie zdobywać niezależność. Jednak analiza historyczna okresu postsowieckiego pokazuje, że interesy geopolityczne światowych potęg nie straciły na znaczeniu. Do pewnego stopnia historyczni hegemoni Azji Środkowej (Rosja i Chiny) odzyskali swoją pozycję geopolityczną poprzez tworzenie instytucji gospodarczych i wojskowych z udziałem krajów Azji Środkowej. W tym względzie niniejszy artykuł skupia się na analizie wzajemnych zależności między Chinami i Rosją w postsowieckiej Azji Środkowej i ich znaczeniu dla stabilności regionalnej i wzrostu gospodarczego. Za ważne uznano także zbadanie roli USA i UE w regionie Azji Środkowej, łącznie ze wskazaniem na obszary, w których UE i USA mogą rozwinąć współpracę.
The region represents a great opportunity to research the common security challenges of Central Asian countries, which require regional cooperation. Security issues connected with vulnerability of Central Asian countries into natural hazards and complex emergencies (that may derive from territorial disputes, ethnic violence, drug trafficking, combating against terrorism and extremism) equally proves that regional cooperation is necessary to solve common problems. Moreover, from cultural and traditional context, Central Asia has shared common past and heritage which would serve as driving force for regional integration process. When Soviet Union collapsed most scholars argued that the region finally would develop independent. However, historical analysis of the post-Soviet period shows that geopolitical interest of world powers did not disappear. To some extent historical overlords of Central Asia (Russia and China) regained their geopolitical position through creating economic and military institutions with the participation of Central Asian countries. In this respect, this research paper focuses on analysis of interplay between China and Russia in Post-Soviet Central Asia, their role of regional stability and economic growth. Finally, paper also considers important to investigate the role of USA and the EU for Central Asia region, including where the EU and USA can have more space for cooperation.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2019, 2; 67-77
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kontekst geopolityczny kryzysu na Ukrainie (2013–2014) i zaangażowanie władz polskich w jego rozwiązanie
Geopolitical context of the crisis in Ukraine (2013–2014) and the Polish authorities’ commitment to solve it
Autorzy:
Olszyk, Sabina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/620344.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
the crisis in Ukraine (2013–2014)
Euromaidan
geopolitics
kryzys na Ukrainie 2013–2014
EuroMajdan
geopolityka
Opis:
The paper presents the specifics of the involvement of international actors in theconflict of Ukraine at the turn of 2013–2014. The country was considered attractive primarily due to its geopolitical position and the country being a buffer between the East and the West. The steps taken by the Polish authorities in the settlement of a dispute arising from the growing sense of threat from the Russian Federation are also discussed.
W artykule przedstawiono specyfikę zaangażowania podmiotów międzynarodowych w konflikt na Ukrainie na przełomie 2013–2014 r. Atrakcyjność tego państwa wynikała w zasadniczej mierze z jego położenia geopolitycznego oraz pozycji jako kraju buforowego między Wschodem a Zachodem. Omówiono ponadto działania władz polskich podejmowane w kierunku zażegnania sporu, wynikające z rosnącego poczucia zagrożenia ze strony Federacji Rosyjskiej.
Źródło:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2016, 3; 267-292
1731-7517
Pojawia się w:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Study of the Effects of us Geopolitical Policies on the Divergence of the Islamic World. Case Study: Southwest Asia
Badanie wpływu paradygmatu geopolitycznego w polityce zagranicznej USA na dywergencje w obrębie świata Islamu. Studium przypadku Azji Południowo-Zachodniej
Autorzy:
Afzali, Rasoul
Seyedi Asl, Seyedmohammad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30147197.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Geopolitics
United States
Divergence
the Islamic World
Southwest Asia
geopolityka
Stany Zjednoczone
dywergencja
świat islamski
Azja Południowo-Zachodnia
Opis:
The Islamic world is one of the most important regions in the world in terms of geopolitical competition, focusing on the region of Southwest Asia in terms of geo-economic, geo-strategic and geo-culture. Despite the widespread commonalities in the political geography of the Islamic world in structural and functional terms, the interdependence of the region has not been able to move towards convergence, cooperation and interaction. One of the influential variables in the political trends of this region has been the geopolitical policies of the United States of America. The United States has always influenced the political trends of this strategic region based on its goals and interests. The result of researches show that the United States has a significant impact on divergence of Islamic world in terms of geo-culture in promoting the discourse of liberalism, geo-strategy on arms sales and stabilization of military rivalries between world powers, and geo-economics in free market competition and cheap energy resources. The convergence of Islamic world has been against the geopolitical interests of the United States of America.
Obszarem zainteresowania autora stał się region Azji Południowo-Zachodniej. Został on poddany analizie ze szczególnym uwzględnieniem czynników geoekonomicznych, geostrategicznych oraz geokulturowych. Pomimo szeroko rozpowszechnionych podobieństw w geografii politycznej świata islamu pod względem strukturalnym i funkcjonalnym, czynniki te okazały się niewystarczające aby wspomniany obszar zmierzał w kierunku konwergencji, współpracy i interakcji. Jedną z istotnych zmiennych mających ogromny wpływ na region była polityka Stanów Zjednoczonych Ameryki. USA współkształtując trendy polityczne tego strategicznego regionu kierowały się swoimi celami strategicznymi oraz interesami. Zdaniem autorów Stany Zjednoczone mają znaczący wpływ na dywergencję świata islamu w zakresie geokultury – poprzez promowanie dyskursu liberalnego, geostrategii – poprzez sprzedaż broni i utrzymywanie rywalizacji militarnej między światowymi mocarstwami oraz geoekonomii – poprzez utrzymywanie wolnorynkowej konkurencji i niskich cen surowców energetycznych. Autorzy podkreślają, iż ich zdaniem konwergencja świata islamu była sprzeczna z geopolitycznymi interesami Stanów Zjednoczonych Ameryki.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2022, 15; 265-281
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Integracja Europy Środkowo-Wschodniej w myśli politycznej Karola Stefana Frycza (1910–1942)
Integration of Central and Eastern Europe in the political thought of Karol Stefan Frycz (1910–1942)
Autorzy:
Meller, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233233.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Karol Stefan Frycz
Central and Eastern Europe
geopolitics
political thought
National Democracy
Europa Środkowo-Wschodnia
geopolityka
myśl polityczna
Narodowa Demokracja
Opis:
Artykuł koncentruje się wokół osoby przedstawiciela młodego pokolenia polskiego obozu narodowego, jakim był Karol Stefan Frycz. Często w swoich poglądach wyłamywał się z kanonów myśli politycznej Narodowej Demokracji. Przykładem takiej płaszczyzny były stosunki międzynarodowe i jego wizja integracji Europy Środkowo-Wschodniej. Jako jeden z nielicznych przedstawicieli ruchu narodowego w sposób pozytywny wypowiadał się na temat idei jagiellońskiej. W koncepcji Karola Stefana Frycza Polska, z racji swoich doświadczeń historycznych, potencjału ludnościowego oraz gospodarczego, powinna odgrywać wiodącą rolę w Europie Środkowo-Wschodniej. Frycz uważał, że Polska wspólnie z Węgrami oraz Rumunią powinna na arenie międzynarodowej zapoczątkować proces zastąpienia Małej Ententy nowym regionalnym sojuszem. Karol Stefan Frycz uważał także, że Polska była powołana do tego by rozstrzygać wszelkie spory terytorialne między państwami Europy Centralnej oraz powinna dążyć do osłabienia pozycji międzynarodowej Niemiec.
The article focuses on the person of Karol Stefan Frycz, a representative of the young generation of the Polish national camp. In his views, he often broke with the canons of the political thought of the National Democracy. An example of such a level was international relations and his vision of Central and Eastern European integration. As one of the few representatives of the national movement, he spoke positively about the Jagiellonian idea. In the concept of Karol Stefan Frycz, Poland, due to its historical experience, population and economic potential, should play a leading role in Central and Eastern Europe. The hero of our article believed that Poland, together with Hungary and Romania, should initiate the process of replacing the Little Entente with a new regional alliance on the international arena. Karol Stefan Frycz also believed that Poland was called to settle all territorial disputes between the countries of Central Europe and should strive to weaken the international position of Germany.
Źródło:
Rocznik Integracji Europejskiej; 2022, 16; 375-389
1899-6256
Pojawia się w:
Rocznik Integracji Europejskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Nagorno-Karabakh war of 2020 and the change of the regional status quo
Wojna w Górskim Karabachu z 2020 roku i zmiana regionalnego status quo
Autorzy:
Hayrapetyan, Lilit
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2083357.pdf
Data publikacji:
2022-03-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
The Nagorno-Karabakh war of 2020
Russia
Turkey
geopolitics
power balance
wojna karabaska 2020 r.
Rosja
Turcja
geopolityka
równowaga sił
Opis:
The article aims to determine how the change in the status quo in the aftermath of the Karabakh war in 2020 influenced Russia’s position in the region. It strives to answer the question of how this change impacted the geopolitical power balance for Russia. The author used the historical events’ analysis method as well as examined both official information and the opinions of independent experts before attempting to make the most important provisions by comparing, contrasting and analysing these frequently diametrically opposed forecasts and opinions. The author argues that, contrary to some speculations, the situation might have changed not in favour of Russia in the longer run. The Karabakh war of 2020 highlighted the competition between regional powers, including Turkey, in the region and beyond. As a result of the war of 2020, Russia was able to station its peacekeepers in Nagorno-Karabakh but also had to count with Turkey’s substantial influence over the region, which has a tendency to expand to Central Asia and Northern Caucasus. To withstand the regional competition Moscow has charted a policy to foster economic cooperation projects between warring states, to enhance internal cohesion in this post-USSR territory under its guidance. This will allow Russia to transform the South Caucasus into a more or less stable region that will be its buffer belt, with guaranteed non-hostile regimes.
Celem artykułu jest określenie, w jaki sposób zmiana status quo w następstwie wojny karabaskiej 2020 roku wpłynęła na pozycję Rosji w regionie. Autorka stara się odpowiedzieć na pytanie, jak ta zmiana wpłynęła na geopolityczny układ sił Rosji. Autorka posłużyła się metodą analizy wydarzeń historycznych, zbadała zarówno oficjalne informacje, jak i opinie niezależnych ekspertów przed podjęciem najważniejszych zapisów, porównując, przeciwstawiając i analizując te często diametralnie przeciwstawne prognozy i opinie. Autorka przekonuje, że wbrew niektórym spekulacjom sytuacja mogła się zmienić na niekorzyść Rosji w dłuższej perspektywie. Wojna karabaska w 2020 roku uwydatniła rywalizację między mocarstwami regionalnymi, w tym Turcją, w regionie i poza nim. W wyniku wojny z 2020 roku Rosja rozmieściła siły pokojowe w Górskim Karabachu, ale musiała też liczyć się z istotnymi wpływami Turcji w regionie, który ma tendencję do ekspansji na Azję Centralną i Północny Kaukaz. Aby przeciwstawić się regionalnej konkurencji, Moskwa opracowała politykę wspierania projektów współpracy gospodarczej między walczącymi państwami, aby wzmocnić wewnętrzną spójność na tym obszarze poradzieckim. Pozwoli to Rosji na przekształcenie Kaukazu Południowego w mniej lub bardziej stabilny region, który będzie jej pasem buforowym z gwarantowanymi niewrogimi reżimami.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2022, 1; 83-97
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hobbici u bram Europy. Postmodernistyczna geopolityka w powieści Artura Kilnaua Pikielhauba
Hobbits at The Gate of Europe. Postmodernist Geopolitics in Artur Klinau’s Novel Pickelhaub
Autorzy:
Kawalou, Siarhiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179259.pdf
Data publikacji:
2012-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
contemporary Belarusian prose
postmodernism
geopolitics
national stereotype
“East-West” opposition
współczesna proza białoruska
postmodernizm
geopolityka
stereotyp narodowy
opozycja Wschód-Zachód
Opis:
Artykuł jest poświęcony ciekawej tendecji we współczesnej prozie bałoruskiej: oswojaniu przestrzeni europejskiej, przeniesieniu akcji poszczególnych utworów z blokowisk Mińska do kawiarenek Warszawy i klubów w Berlinie. Wyraźnym przejawem owej tendencji jest nowa powieść znanego artysty oraz pisarza awangardowego Artura Klinaua Pikielhauba (2011). Autor artykułu szuka odpowiedzi na pytanie: w jaki sposób poszerzenie granic geograficznych akcji odbiło się na cechach artystycznych utworu? Za najważniejszą cechę powieści badacz uważa oryginalną, czasem ironiczną interpretację problemu samoidentyfikacji narodowej, kwestię poszukiwania przez Białoruś swojego miejsca w Europie oraz odbioru Białorusinów przez inne narody europejskie.
The article considers an interesting tendency of contemporary Belarusian prose: artistic adoption of the European geographical space, transfer of actions and narration from Minsk to cafés of Warsaw and clubs of Berlin. The vivid manifestation of this tendency is a new novel of a famous avant-garde artist and experimental writer Artur Klinaŭ Pickelhaube (2011). The author of the article investigates the matter how the expansion of the geographical borders influences the artistic peculiarities of the novel. The researcher thinks that the main value of the novel is a particular sometimes unusually ironic interpretation of the national self-identification, Belarus’s searches of its place in Europe, perception of the Belarusians by other Europeans. 
Źródło:
Porównania; 2012, 11; 333-344
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityczno-historyczne determinanty europejskiej polityki zagranicznej Republiki Finlandii
Political and historical determinants of the European foreign policy of the Republic of Finland
Autorzy:
Partacz, Czesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233235.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
foreign policy
geopolitics
diplomacy
Finlandization
winter war
Russia’s aggression against Ukraine
polityka zagraniczna
geopolityka
dyplomacja
finlandyzacja
wojna zimowa
agresja Rosji na Ukrainę
Opis:
Niniejszy artykuł przedstawia historyczne determinanty współczesnej polityki zagranicznej Republiki Finlandii. Mimo niewielkiego potencjału gospodarczego i militarnego państwo to zdołało zachować niepodległość i względną niezależność zarówno w czasie II wojny światowej, jak i w okresie zimnej wojny. Współczesna sytuacja geopolityczna Finlandii i jej sposób prowadzenia polityki międzynarodowej wynikają z długiej tradycji zachowywania równowagi w stosunkach z największymi graczami na arenie międzynarodowej. Agresja Federacji Rosyjskiej na Ukrainę spowodowała konieczność zmiany tej polityki i wejścia w struktury Paktu Północnoatlantyckiego.
This article presents the historical determinants of the contemporary foreign policy of the Republic of Finland. Despite its low economic and military potential, the state managed to maintain in dependence and relative independence both during World War II and the Cold War. Finland’s contemporary geopolitical situation and the way it conducts its international policy stems from a long tradition of balancing its relations with major players on the international stage. The aggression of the Russian Federation towards Ukraine made it necessary to change this policy and enter the structures of the North Atlantic Treaty.
Źródło:
Rocznik Integracji Europejskiej; 2022, 16; 153-168
1899-6256
Pojawia się w:
Rocznik Integracji Europejskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Baltophobia”, czyli wojna informacyjna Rosji w państwach bałtyckich
“Baltophobia” – Russia’s information war in the Baltic states
Autorzy:
Orłowska, Julia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179131.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Russia
baltic states
information warfare
desinformation
hybrid warfare
national minorities
fake-news
geopolitcs
Rosja
kraje bałtyckie
wojna informacyjna
dezinformacja
wojna hybrydowa
mniejszości etniczne
geopolityka
Opis:
Litwa, Łotwa i Estonia są jedynymi państwami wchodzącymi w skład byłego ZSRR, które współcześnie przynależą zarówno do Unii Europejskiej, jak i do Sojuszu Północnoatlantyckiego, przez co zajmują specjalne miejsce na mapie interesów swoich wschodnich sąsiadów. Praca ma na celu wykazać, że wojna informacyjnawymierzona w państwa bałtyckie jest elementem i przejawem szerszej strategii Federacji Rosyjskiej, wykraczającej daleko poza wspomniany region. Na podstawie analizy kilkuset przekazów medialnych z lat 2016–2020, wyciągnięto wnioski na temat ostatnich trendów i metod prowadzenia kampanii dezinformacyjnych, jak i przedstawiono główne narracje na płaszczyźnie wspólnotowej, politycznej, społecznej, historycznej i gospodarczej.
Lithuania, Latvia and Estonia are the only countries that were part of the USSR, which today belong to both the European Union and the North Atlantic Alliance, therefore they occupy a special place on the map of interests of their eastern neigbours. The intention of this article is to demonstrate that the information warfare activity against the Baltic States is an element and expression of Russia’s broad strategy, which extend far beyond this region. Based on the analysis of several hundred 2016–2020 media covereges, the conclusions were drawn about the latest trends and techniques for conducting disinformation campaigns, as well as the main narratives at the community, political, social, historical and economical level. 
Źródło:
Refleksje. Pismo naukowe studentów i doktorantów WNPiD UAM; 2020, 22; 87-108
2081-8270
Pojawia się w:
Refleksje. Pismo naukowe studentów i doktorantów WNPiD UAM
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W poszukiwaniu Globalnego Wschodu: Myślenie między Północą a Południem.
In Search of the Global East: Thinking between North and South
Autorzy:
Müller, Martin
Piekarska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1009731.pdf
Data publikacji:
2020-10-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Global North
Global South
Second World
postcolonialism
postsocialism
post communism
geopolitics of knowledge
Globalna Północ
Globalne Południe
Drugi Świat
postkolonializm
postsocjalizm
postkomunizm
geopolityka wiedzy
Opis:
Od zakończenia zimnej wojny dzielenie świata na Globalną Północ i Globalne Południe stało się ogólnie przyjętym sposobem myślenia o globalnej różnicy. Ta opozycja binarna wymazuje jednak istnienie tego, co nazywam Globalnym Wschodem – krajów i społeczeństw, które zajmują pozycję pośrednią, pomiędzy Północą a Południem. Niniejszy artykuł problematyzuje geopolitykę wiedzy powstałą wskutek wykluczenia Globalnego Wschodu, nie tylko z Globalnej Północy i Południa, ale z koncepcji globalności w ogóle. Argumentuje, że w celu odzyskania Globalnego Wschodu dla nauki musimy wykorzystać stanowisko strategicznego esencjalizmu. Analizuje w tym kontekście globalne powiązania kryjące się za szklankami z fazowanego szkła z IKEI, by pokazać konieczność pomyślenia Globalnego Wschodu w sercu globalnych stosunków, a nie poza nimi. Myślenie o Globalnym Wschodzie jako przestrzeni liminalnej problematyzuje pojęcia Północy i Południa na rzecz bardziej inkluzywnego, ale również mniej dookreślonego myślenia teoretycznego.
Carving up the world into Global North and Global South has become an established way of thinking about global difference since the end of the Cold War. This binary, however, erases what this paper calls the Global East – those countries and societies that occupy an interstitial position between North and South. This paper problematises the geopolitics of knowledge that has resulted in the exclusion of the Global East, not just from the Global North and South, but from notions of globality in general. It argues that we need to adopt a strategic essentialism to recover the Global East for scholarship. To that end, it traces the global relations of IKEA’s bevelled drinking glass to demonstrate the urgency of rethinking the Global East at the heart of global connections, rather than separate from them. Thinking of such a Global East as a liminal space complicates the notions of North and South towards more inclusive but also more uncertain theorising.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2020, 37, 3
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Revisiting Mackinder’s Heartland Theory: Identifying The Emergence of a Complex Power Competiton in the Indian Ocean Region
Przegląd teorii Heartlandu Mackindera: Stwierdzenie powstania zjawiska kompleksowej konkurencji energetycznej w regionie Oceanu Indyjskiego
Autorzy:
Bakare, Najimdeen
Toor, Minahil R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/641949.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Mackinder’s Heartland theory
Indian Ocean
complex power competition
geo- economics
geo-politics
geo-military
teoria Heartlandu Mackindera
Ocean Indyjski
złożona konkurencja energetyczna
geoekonomia
geopolityka
geobezpieczeństwo
Opis:
Zjawisko konkurencji między wielkimi mocarstwami nie jest w polityce międzynarodowej niczym nowym. Konkurencja zawsze napędzała powstawanie i upadki imperiów i państw. W XIX–XX wieku Imperium Brytyjskie zapewniło sobie światową dominację i utrzymało niekwestionowaną supremację globalną. Aby zapewnić dalszą globalną dominację Wielkiej Brytanii, w 1904 roku Sir Halford Mackinder zadziwił świat swoją teorią „heartlandu”, która pozostaje jedną z najczęściej dyskutowanych teorii geopolitycznych. Zdając sobie sprawę z głębokiej krytyki, jakiej przez kilka dziesięcioleci poddawano teorię Mackindera, artykuł wykorzystuje ją jednak w kontekście współczesnego międzynarodowego środowiska politycznego, ze szczególnym uwzględnieniem wydarzeń w rejonie Oceanu Indyjskiego, Zatoki Perskiej i Morza Arabskiego. Dlatego też analiza koncentruje się tutaj na możliwościach zastosowania teorii i implikacjach wynikających z racjonalizacji geograficznej Mackindera w formułowaniu polityki zagranicznej wokół tego, co artykuł uważa za współcześnie kluczowy obszar (pivot area) – Ocean Indyjski. Teoretyczna interpretacja tezy Mackindera dowodzi, że Ocean Indyjski i sąsiednie korytarze morskie i cieśniny są „kluczowymi obszarami”, których siła stymuluje konkurencję między potęgami regionalnymi i światowymi. Nowe „obszary kluczowe” są niezwykle bogate w zasoby naturalne i stanowią główne szlaki energetyczne, od których zależą gospodarki globalne. Artykuł kończy konkluzja, że w nowym regionie kluczowym wykluwa się kompleksowa konkurencja energetyczna (complex power competition (CPC)).
Competition amongst great powers is not new in international politics. It has traditionally been the driving force for the creation and collapse of empires and states. In the 19th–20th centuries, the British Empire established its dominion in the world over and maintained an uncontested global supremacy. To secure Britain’s global dominance, in 1904, Sir Halford Mackinder dazed the world with his heartland theory. Ever since then, the theory remains one of the most discussed geopolitical theories. The article does not pretend or oblivious of the heaps of criticism Mackinder’s theory has received over several decades, it nonetheless, employs the theory in the context of the contemporary international political environment, with particular reference to the happenings around the Indian Ocean, Persian Gulf, and Arabian Sea. So therefore, the point of analysis here centres around the applicability of the theory and the implications posed by Mackinderian geographical rationalisation in formulating foreign policy around what the article considers as the contemporary pivot area – the Indian Ocean. Through the theoretical understanding of Mackinder’s thesis, the article argues that the Indian Ocean and its adjoining seas corridors and Straits are ‘pivot areas’ potential enough to generate competition amongst regional and global powers. The new ‘pivot areas’ is enormously endowed with natural resources and is the major energy highway(s), upon which global economies are dependent. The article concludes by arguing that a complex power competition (CPC) is brewing along the neo-pivot region.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2019, 12; 43-58
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Próba określenia i uporządkowania znaczeń związanych z geopoetyką
An Attempt at Defining and Ordering Meanings Related to Geopoetics
Autorzy:
Weretiuk, Oksana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1182987.pdf
Data publikacji:
2012-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
geopoetics
geopoetry
geocriticism
ecocriticism
regional literature
urbanism
places of imagination
globetrotterism
articulation of the world
geopoetyka
geopoezja
geokrytyka
ekokrytyka
literatura regionalna
urbanizm
miejsca imaginacyjne
geopolityka
globtroteryzm
artykulacja świata
Opis:
W artykule podjęto próbę zdefiniowania pojęcia „geopoetyka”. W celu określenia i uporządkowania znaczeń związanych z geopoetyką wykorzystano przykłady z literatury ukraińskiej, rosyjskiej, polskiej, amerykańskiej i kanadyjskiej, jak też stosowano kilka wybranych relacji: geopoetyka – ekologia, ekokrytyka, geopoetyka – geopolityka, geopoetyka – regionalizm. Wyodrębniono sześć podstawowych znaczeń geopoetyki: (1) „studium związków intelektualnych i zmysłowych pomiędzy człowiekiem a Ziemią, pierwotna geopoetyka Kennetha White’a; (2) rozwijający się ruch intelektualny, artystyczno-literacki, kulturowy o wymiarze międzynarodowym (Francja, Szkocja, Belgia, Niemcy, Szwajcaria, Włochy, Kanada, Rosja, Ukraiński Krym, Serbia), zapoczątkowany przez szkockiego poetę, nauczyciela akademickiego i myśliciela Kennetha White’a we Francji w 1989 r.; (3) pewien sposób postrzegania świata i tworzenia dzieła sztuki (właściwa poetyka, warsztat, zespół środków ideowo-tematycznych podporządkowanych poetyce ziemi); (4) dzieła powstające w wyniku stosowania takiej praktyki (geopoezja, która nie zawsze jest tożsama z poezją geograficzną/geologiczną, czyli dziełami literackimi tworzonymi przez geologów, geofizyków etc. tematycznie ujawniających przedmiot ich zainteresowań profesjonalnych); (5) podejście badawcze, praktyka interpretacyjna, krytyczna (właściwie geokrytyka, m.in. w koncepcjach Bertranda Westphala, Roberta T. Tally’ego); (6) działalność dydaktyczna. Komplikują identyfikację geopoetyki zarówno jej wielowymiarowy status ontologiczny, jak jej interdyscyplinarny charakter, skłonność do zmian, hybrydowość i otwartość na obszary badań i obszary kultury związane z ich wspólnym przedmiotem zainteresowania (ziemia). Mimo to da się zauważyć, jak różni się ona od nich odmiennością punktów widzenia, kierunków zadawania pytań i akcentów w udzielaniu odpowiedzi.
The meanings of geopoetry were considered in its relation with: ecology and ecocriticism, geopolitics, regional literature, urbanism, space semantic studies, globetrotterism, with the help of exemplification of the selected fragments from Ukrainian, Russian, Polish and Canadian literature, as well as references to American literature. Six basic meanings of geopoetry were distinguished: (1) the original White’s geopoetics as study of Man-Earth relation; (2) the international intellectual and artistic literary movement (France, Scotland, Belgium, Germany, Switzerland, Italy, Canada, Russia, Ukrainian Crimea, Serbia), which was initiated by Kenneth White in France in 1989; (3) a certain way of perception of the world and artistic creation (artistic technique, designed for the poetry of the earth and understanding of one’s land); (4) works of literary art which were created with the help of such technique (geopoetry, which is not at all times identical with geographical/geological poetry – wider – with literary works created by geologists, geophysicists, etc. who disclose their professional subject – the earth (geo) on the thematic level of their literary works). (3) and (4), taken together, perform also the implementation of  White’s ideas; (5) geocriticism, a method of literary analysis and interpretation (in Bertrand Westphal’s and Robert T. Tally’s meaning, which is the creative continuation of White’s conception); (6) teaching activity.
Źródło:
Porównania; 2013, 12; 25-42
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Eurasian Economic Union: between co-existence, confrontation and cooperation with the EU
Integracja gospodarcza jako strategiczny atut: Euroazjatycka Unia Gospodarcza i Unia Europejska
Autorzy:
Kinyakin, Andrey
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/625119.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Eurasia
Europe
Eurasian Economic Union
European Union
integration
cooperation
post-soviet space
Russia
geopolitics
geoeconomics
co-existence
Euroazja
Euroazjatycka Unia Gospodarcza
Unia Europejska
integracja gospodarcza
obszar postsowiecki
Rosja
geopolityka
koegzystencja
Opis:
Autor w artykule analizuje proces integracji w przestrzeni poradzieckiej zwłaszcza w formule Euroazjatyckiej Unii Gospodarczej (EEU). Przedmiotem analizy jest sposób w jaki nowoutworzona struktura integracyjna zamierza określić swoje powiązania z najważniejszą organizacją świata zachodniego – Unią Europejską. Kwestia znalezienia wspólnej płaszczyzny porozumienia i współpracy jest niezmiernie istotna ponieważ to Rosja jako główny komponent EUU jest jednym z najważniejszych partnerów Unii Europejskiej zarówno pod względem gospodarczym jak i politycznym. Nie sprzyjają tej kooperacji geopolityczne napięcia, zwłaszcza te związane z konfliktem na Ukrainie. Istnieje duży potencjał współpracy pomiędzy tymi dwoma organizacjami, ale rozpoczęcie dialogu uzależnione jest od rozwiązania przez obie strony nie tylko problemów gospodarczych (instytucjonalizacja relacji, harmonizacji handlu), ale również od przygotowania odpowiedniej agendy politycznej. Wzajemne powiązania pomiędzy UE i EEU mogą ewoluować w scenariuszu współistnienia, który zakłada istnienie przede wszystkim obecnego status quo przy braku instytucjonalnych powiązań. Aby to zmienić i odpowiednio ukształtować wzajemne relacje w przyszłości, UE musi wziąć pod uwagę wiele czynników, kładąc nacisk na szczególną rolę Rosji w tym ugrupowaniu i udowodnieniu przez EUU celowości swojej egzystencji jako struktury integracyjnej.
The article analyses integration process in the post-soviet space as well as Eurasian Economic Union (EEU) as a product of Eurasian integration. The EEU as newly created integration structure has a problem of finding the suitable form of interrelations with the European Union – the biggest integration structure ever.The issue of finding common grounds between the EEU and the EU especially important given the fact that the Eurasian Union is a bloc led by Russia – one of the biggest European trade partner and long-standing political counterpart, which within a couple of years is at odds with the EU due to the political problems, connected with the Ukrainian conflict as well as the geopolitical tension between Russia and the West. The start of the dialogue between the EU and the EEU, which has the certain potential, seems rather unlike to place in short- and medium-term perspective. In order to start the dialogue both parties have to solve not only economic issues (institutionalization of relationship, harmonization of trade), but also improve political agenda by starting to elaborate a joint agenda.The main point for the time being: the interrelationship between the EEU and the EU could evolve within the co-existence scenario, which envisages maintenance of the current status-quo– noninstitutionalized relationship. In order to change it as well as to single out the appropriate approach for framing the future relationship with the Eurasian Economic Union the EuropeanUnion should take into account many factors, putting the special emphasis on the Russia’s role within the EEU as well as conflicting nature of Eurasian project, which is only to prove its viability as integration structure.
Źródło:
Rocznik Integracji Europejskiej; 2016, 10; 461-480
1899-6256
Pojawia się w:
Rocznik Integracji Europejskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Energy Security of the Black Sea Region: Geostrategy and Geoenergy Measurement
Bezpieczeństwo energetyczne w regionie Morza Czarnego: geostrategia a geoenergia
Autorzy:
Grishin, Oleg
Todorova, Ralitsa
Tolochko, Aleksandr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1178998.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
energy security
energy-related factor
the Black Sea region
the Black Sea Economic Cooperation Organization
geopolitics
geostrategy
international relations
bezpieczeństwo energetyczne
czynnik energetyczny
region Morza Czarnego
Organizacja Współpracy Gospodarczej Morza Czarnego
geopolityka
geostrategia
stosunki międzynarodowe
Opis:
The purpose of the article is the analysis of the state of energy security in the states of the Black Sea region in terms of the geopolitics and geostrategies of different regional and international political forces. Energy security is interpreted as the provision of steady energy supply from different types and sources (diversification) and energy market stability. Energy security analysts have always emphasized the importance of energy and energy policies, but too often focused solely on the utilization of resources as an element of political power. The problem of energy and its security is often viewed as vague, misunderstood or unsolvable, with countries hostage to threats with hazardous consequences. A quality selection of analytical and statistical resources has been made to identify energy security problems, such as the growing dependence of most advanced industrial countries on oil and gas supplies, and increasing demand from developing economies for fuel. The objectives of the study are based on the notion of the regional division between the states of the Black Sea basin. The results of the study are founded on the analysis of the operations of the Black Sea Economic Cooperation Organization and the geostrategic and geopolitics interests of the major players in the Black Sea region in the context of their energy security. The article is concluded with the suggestion of a potential solution to the problem of uneven geographic distribution of energy resources such as oil and gas on the political map of the world. The political instruments for influencing energy security in the EU, NATO, USA, Russia and Turkey are analyzed in the article. Recommendations for reducing potential conflicts in the Black Sea region and minimizing the impact on the energy security of the states involved by providing a steady energy supply are given.
Celem artykułu jest analiza stanu bezpieczeństwa energetycznego w państwach regionu Morza Czarnego w aspekcie geopolityki i geostrategii różnych regionalnych i międzynarodowych sił politycznych. Bezpieczeństwo energetyczne rozumiane jest jako zapewnienie stabilnych dostaw energii z różnych rodzajów i źródeł (dywersyfikacja) oraz stabilność rynku energii. Analitycy bezpieczeństwa energetycznego zawsze podkreślali znaczenie energii i polityki energetycznej, ale zbyt często skupiali się wyłącznie na wykorzystaniu zasobów jako elementu władzy politycznej. Problem energii i bezpieczeństwa energetycznego często jest nieokreślony, niezrozumiały lub nierozwiązywalny, a państwa pozostają praktycznie bezradnymi zakładnikami zagrożeń niosących niebezpieczne konsekwencje. W celu zbadania problemów związanych z bezpieczeństwem energetycznym, takich jak rosnąca zależność najbardziej rozwiniętych krajów uprzemysłowionych od dostaw ropy i gazu, oraz rosnące zapotrzebowanie gospodarek rozwijających się na paliwo, dokonano wyboru jakościowego zasobów analitycznych i statystycznych. Cele pracy nawiązują do pojęcia podziału regionalnego między państwami basenu Morza Czarnego. Wyniki badania opierają się na analizie działalności Czarnomorskiej Organizacji Współpracy Gospodarczej i interesów geostrategicznych i geopolitycznych głównych graczy regionu Morza Czarnego w kontekście jego bezpieczeństwa energetycznego. W artykule przedstawiono sugestię potencjalnego rozwiązania problemu nierównomiernego rozmieszczenia geograficznego surowców energetycznych, takich jak ropa i gaz, na politycznej mapie świata. Przeanalizowano polityczne instrumenty wpływania na bezpieczeństwo energetyczne w regionie UE, NATO, USA, Rosji i Turcji. Podano zalecenia dotyczące ograniczenia potencjalnych konfliktów w regionie Morza Czarnego i zminimalizowania ich wpływu na bezpieczeństwo energetyczne zainteresowanych państw przy stabilnych dostawach energii.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2020, 13; 439-453
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Foreign Threats to Ukraine’s Independence and the Challenge Posed to Polish National Security
Zewnętrzne zagrożenia dla niezależności Ukrainy jako wyzwanie dla bezpieczeństwa narodowego Polski
Autorzy:
Krasivskyy, Orest
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929223.pdf
Data publikacji:
2021-01-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Russian factor
national security of Ukraine and Poland
national security threats
geopolitics
Eurasian geopolitical project of Russia
Russian neo-imperialism
czynnik rosyjski
bezpieczeństwo narodowe Ukrainy i Polski
zagrożenie bezpieczeństwa narodowego
geopolityka
euroazjatycki geopolityczny projekt Rosji
neoimperializm rosyjski
Opis:
The purpose of the article is to examine the Russian threat to Ukraine’s state sovereignty and its impact on Poland’s national security; to underline that Russia intends to take revenge for its defeat in the Cold War, to regain control over the former Soviet Union republics, to defeat the USA and EU, and to establish control in the territory of the Eurasian continent. The research hypothesis is that the main purpose of Russia’s foreign policy is the reconstruction of a neo-imperial state, Ukraine’s reintegration into the post-Soviet space, and ensuring Russia’s domination in the region. The research task was completed using the research methods of a detailed study of sources and literature and a critical analysis of the information available to the author. Conclusions: Russia is trying to take revenge for its defeat in the Cold War, to regain control over the former Soviet Union republics, to defeat the West, and to establish control over the Eurasian continent. Russia considers Ukraine and Poland as dangerous agents of Atlanticism. That is why the Russian Eurasian geopolitical project aims for the Ukrainian and Polish states to be neutralized in a radical way. To this end, Russia has started a “hybrid war” against Ukraine. Poland and the Baltic countries will be the next targets of Russian aggression. It is profitable for Russian neo-imperialism to destroy trust and the strategic partnership between Poland and Ukraine, and to act in accordance with the divide-and-conquer algorithm. In such circumstances, Ukraine and Poland need to work out a new “Doctrine of restraining Russia’s aggression,” to pursue gradual and coordinated policy for the sake of the victory over Russian neo-imperialism and the dismantlement of the Russian imperial social system. The article describes the peculiarities of the modernization of the Russian imperial system at the present stage, analyzes the content of the Russian neo-imperialistic policy against Ukraine, Poland and the West, the reasons for the failure of Ukraine to neutralize Russian expansion, and also shows possible geopolitical consequences for the national security of Poland in the event of the successful implementation of Russia’s geopolitical strategy.
Celem badawczym artykułu jest prześledzenie znaczenia tzw. rosyjskiego czynnika jako elementu wpływającego na suwerenność Ukrainy i na bezpieczeństwo Polski. Postawiona hipoteza zakłada, że głównym celem rosyjskiej polityki zagranicznej jest neoimperializm, a częścią tej koncepcji jest reintegracja Ukrainy do przestrzeni silnych wpływów Rosji oraz zapewnianie sobie przez Federację Rosyjską dominującej pozycji w regionie. Problem badawczy został rozwiązany dzięki zastosowaniu metod jakościowej analizy źródeł, krytycznej analizie prac naukowych (od klasycznych do najnowszych), analizie informacji oraz dyskursu politycznego. Konkluzje: Rosja prowadzi politykę rewanżu za porażkę w „zimnej wojnie”, politykę zmierzającą do ponownej kontroli nad byłymi republikami ZSRR i ustalenia swoich wpływów nad obszarem euroazjatyckim. Rosja postrzega Ukrainę i Polskę jako niebezpiecznych dla siebie „agentów” wpływów amerykańskich. Wychodząc z tego geopolitycznego założenia Ukraina i Polska musi, według Rosji, zostać politycznie zneutralizowana. Z tego powodu Rosja zaczęła prowadzić przeciwko Ukrainie „wojnę hybrydową”. Następnym obiektem tej wojny będzie prawdopodobnie Polska i kraje nadbałtyckie. Dla rosyjskiego neoimperializmu korzystne jest podważanie zaufania i strategicznego partnerstwa pomiędzy Polską i Ukrainą, w imię zasady „dziel i rządź”. Polska i Ukraina w takich warunkach powinny opracować nową doktrynę „powstrzymania agresji Rosji” prowadzącą do konsekwentnej i skoordynowanej polityki hamowania rosyjskiego neoimperializmu i demontażu imperialistycznego systemu społecznego w Rosji. W artykule przeanalizowano cechy modernizacji rosyjskiego systemu imperialistycznego, neoimperialistyczną politykę wobec Ukrainy, Polski i Zachodu oraz przyczyny niepowodzeń Ukrainy w neutralizacji rosyjskiej ekspansji, a także wyjaśniono ewentualne geopolityczne skutki dla bezpieczeństwa Polski w przypadku sukcesu w realizacji geopolitycznej strategii Rosji.
Źródło:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2020, 4; 77-98
1731-7517
Pojawia się w:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-15 z 15

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies