Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "evil" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-15 z 15
    Tytuł:
    Spór o istotę zła. Hannah Arendt w pismach Gustawa Herlinga-Grudzińskiego
    A Dispute over the Nature of Evil. Hannah Arendt in Gustaw Herling-Grudziński’s Writings
    Autorzy:
    Panas, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1040719.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Hannah Arendt
    totalitarianism
    ‘the banality of evil’
    evil
    Opis:
    The article attempts to trace Hannah Arendt’s presence in Gustaw Herling-Grudziński’s writing. The first time she appears in his texts is as the author of Eichmann in Jerusalem: A Report on the Banality of Evil – a bookthat the writer considered an exceptionally important voice in reflections about the nature of totalitarian systems and in the dispute over the nature of evil both in individual and metaphysical sense. Arendt’s analyses of basic dehumanisation mechanisms were close to him; he is fascinated by the soundness of Arendt’s key thesis on the ‘banality of evil.’ At the same time, Herling-Grudziński disputes with Arendt, indicating certain shortcomings in her thinking, mostly related to cognitive limitations resulting from herproposed take on the key problematics and partial disconsonance between theoretical disquisitions and existential experience. This criticism is limited and eventually Herling-Grudziński himself disputes with Arendt’s main critics. These issues are discussed in the final section of the article.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2020, 37; 91-104
    1233-8680
    2450-4947
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Il male in sé e il nulla in Proclo
    Evil Itself and Nothingness in Proclus
    Autorzy:
    Napoli, Valerio
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1178736.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-23
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Proclus
    Evil
    Nothingness
    Non-being
    Neoplatonism
    Opis:
    In his reflection on the nature of evil, the Neoplatonic philosopher Proclus affirms that evil itself (to autokakon) is “also beyond the absolute non-being” (epekeina kai tou mēdamōs ontos). With this assumption, he intends to reinforce the thesis of the non-existence of absolute evil, conceived as totally separate from good, and contrasted with the collateral and parasitic existence of evil mixed with good. He thus maintains a distinction between absolute evil and relative evil, conceived with reference to the distinction between absolute non-being (i.e., nothingness) and relative non-being. In Proclus, the thesis of the non-existence of absolute evil is presented as a necessary consequence of the non-dualist theory of evil in the sphere of a protology that identifies the first Principle of all things in the primary Good (identical to the supra-essential One), and which aims to reconcile the absolute primacy of the latter with the presence of evil in some orders of reality.
    Źródło:
    Peitho. Examina Antiqua; 2020, 11, 1; 143-170
    2082-7539
    Pojawia się w:
    Peitho. Examina Antiqua
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Il male come „privazione”. Simplicio e Filopono in difesa della materia
    Evil as Privation in Neoplatonism. Simplicius and Philoponus in Defense of Matter
    Autorzy:
    Cardullo, R. Loredana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/938498.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Evil
    matter
    privation
    Plotinus
    Proclus
    Simplicius
    Philoponus
    Opis:
    The aim of this paper is to highlight the decisive contribution of Simplicius and Philoponus to the resolution of the problem of evil in Neoplatonism. A correct and faithful interpretation of the problem, which also had to agree with Plato’s texts, became particularly needed after Plotinus had identified evil with matter, threatening, thus, the dualistic position, which was absent in Plato. The first rectification was made by Proclus with the notion of parhypostasis, i.e., “parasitic” or “collateral” existence, which de-hypostasized evil, while at the same time challenging the Plotinian theory that turned evil into a principle that was ontologically opposed to good. In light of this, the last Neoplatonic exegetes, Simplicius and Philoponus, definitely clarified the “privative” role of kakon, finally relieving matter from the negative meaning given to it by Plotinus and restoring metaphysical monism. 
    Źródło:
    Peitho. Examina Antiqua; 2017, 8, 1; 391-408
    2082-7539
    Pojawia się w:
    Peitho. Examina Antiqua
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rozpacz i pragnienie cudu - Miłosz wobec Zdziechowskiego
    Despair and Longing for A Miracle – Miłosz in Opposition to Zdziechowski
    Autorzy:
    Banowska, Lidia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1179322.pdf
    Data publikacji:
    2012-12-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Miłosz
    Zdziechowski
    evil
    God
    miracle
    zło
    Bóg
    cud
    Opis:
    Artykuł omawia relację między Miłoszem a Marianem Zdziechowskim (historykiem literatury, idei, myślicielem chrześcijańskim) na podstawie eseju Religijność Zdziechowskiego (1943) oraz wiersza Zdziechowski (tom To, 2000). Kluczowym problemem obu tekstów jest asymilacja filozofii pesymizmu w obręb chrześcijaństwa. Podejmując odwieczne pytanie teodycei, jak możliwe jest zło w świecie stworzonym przez dobrego Boga, Miłosz przedstawia odpowiedź Zdziechowskiego (podążającego za Secrétanem i Sołowjowem): świat jest skażony złem, jest bezładem i bezrozumem i jako taki nie mógł wyjść z ręki Boga. Rzeczywistości zła negującej istnienie Stwórcy i prowadzącej do rozpaczy przeciwstawiony jednak zostaje głos doświadczenia wewnętrznego rozpoznający istnienie Boga jako miłości. Ta sprzeczność logiczna, wymagająca przekroczenia przez rozum jego własnych ograniczeń, prowadzi myśliciela do odkrycia Boga jako niemożliwego, a istniejącego, jako cudu, który należy afirmować. Kreśląc portret profesora, Miłosz rozpoznaje w nim w jakiejś mierze własne rysy: wynikający z wrażliwości na cierpienie realizm doświadczenia, heroizm wiary i myślenia religijnego oraz „głód Boga”, duchową tęsknotę za innym wymiarem, poruszającą nie tylko intelekt, ale i wyobraźnię.
    The author discusses the relationship between Czesław Miłosz and Marian Zdziechowski (a historian of literature and of ideas, and a Christian thinker), on the basis of the essay Religijność Zdziechowskiego (Zdziechowski’s Religiosity, my own translation) from 1943 and of the poem Zdziechowski from the volume To (It, my own translation) from 2000. The key problem in both texts is assimilation of the philosophy of pessimism into Christianity. Having posed the eternalquestion of theodicy: how is it possible for evil to exist in a world created by a good God, Miłosz presents Zdziechowski’s answer, reminiscent of Charles Secrétan and Vladimir Solovyov namely, that the world is tainted with evil, it is chaotic and irrational and, as such, could not have been made by the hand of God. However, the reality of evil, which negates the existence of the Creator and which leads to despair, is juxtaposed with the voice of inner experience, which recognizes the presence of God as love. That logical contradiction, which demands that reason transcends its own limitations, directs the thinker toward the discovery of God as an impossible but real miracle which ought to be affirmed. As he depicts the professor, Miłosz recognizes some of his own features in the portrait: the realism of experience which has its origins in sensitivity to human suffering, heroism of faith and of religious thinking, and “hunger for God” – a spiritual yearning for another dimension, which not only inspires the intellect but also stirs the imagination. 
    Źródło:
    Porównania; 2012, 10; 39-56
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ностальгия в системе базовых оппозиций „добро” и „зло” в автодокументальных произведениях Людмилы Улицкой „Детство 45–53: а завтра будет счастье” и Светланы Алексиевич „Время секонд хэнд”
    Autorzy:
    Szewczenko, Ludmiła
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1022820.pdf
    Data publikacji:
    2019-08-08
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    base opposition
    good and evil
    prosthetic memory
    nostalgia
    Opis:
    The vision of the world portrayed in L. Ulitskaya’s and S. Alexievich’s books is built upon the basic opposition of good and evil. The category of prosthetic memory is juxtaposed with the personal experience of participants and witnesses of the past epoch who tell us about the past. The memories of the lost paradise of the serene years bring about narrators’ and responders’ nostalgia.
    Źródło:
    Studia Rossica Posnaniensia; 2019, 44, 1; 53-62
    0081-6884
    Pojawia się w:
    Studia Rossica Posnaniensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Nic tylko wstręt” – Ladislava Klímy koneksje z gotycyzmem
    “Nothing but Disgust” – Ladislav Klíma’s Connections with Gothicism
    Autorzy:
    Goszczyńska, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/636094.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Modernism
    a category of disgus
    evil aesthetics
    Julia Kristeva
    Opis:
    Few interpretations of the work of Ladislav Klíma, by both Polish and Czech researchers, most often emphasize the philosophical aspect of his writing. They point to the connections of his work with the philosophy of Schopenhauer, Nietzsche, Berkeley. The article suggests taking a different lead related to connections with the Gothic Convention and the aesthetics of shock and disgust inscribed in it. The author used this convention, among others, to formulate his philosophy of Will. The article focuses on the mini-novel The Suffering of Prince Sternenhoch. The process of interpretation was facilitated by the use of findings of Jindřich Chalupecký, whereas the theories of Julia Kristeva proved useful in the methodological aspect.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Slawistyczne; 2020, 18; 237-250
    2084-3011
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Slawistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Banalność zła na jerozolimskiej scenie. Proces Adolfa Eichmanna jako spektakl
    The banality of evil on the Jerusalem’s stage. The trial of Adolf Eichman as a spectacle.
    Autorzy:
    Budzik, Jagoda
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/914959.pdf
    Data publikacji:
    2016-06-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    the trial of Adolf Eichmann
    banality of evil
    Holocaust
    Opis:
    The article is a reflection on the topic of connection between a legal procedure and a performance and its role during the trial of Adolf Eichmann. After almost two decades of intentional silence surrounding the subject of the Holocaust survivors in the official Israeli discourse, during the trial of Adolf Eichmann, which took place in Jerusalem in 1961, for the first time the victims where given an opportunity to speak about their experiences to the public, wheras the Israeli society of early sixties, for the first time faced these stories. In the paper the author argues that the trial of Adolf Eichmann was not only a legal procedure, but also – in the light of strategies determining its final shape – a performance that was supposed to construct a new perspecitve of Holocaust narratives in Israel of early sixties.
    Źródło:
    Studia Azjatystyczne; 2016, 2; 20-35
    2449-5433
    Pojawia się w:
    Studia Azjatystyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    La réincarnation chez Platon et l’optique chrétienne
    Reincarnation in Plato and in the Christian Perspective
    Autorzy:
    Mantzanas, Michail
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/938517.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    evil
    reincarnation
    metempsychosis
    immortality of the soul
    Platonic tradition
    Opis:
    The present study focuses on research about reincarnation in order to formulate some preliminary conclusions concerning various philosophical theories. The overview extends over a considerable period range, from ancient Greek and up to the patristic tradition. The relevant issues include the problem of evil, the question of human decomposition and death as well as reincarnation (metempsychosis) in the Platonic thought. The problem of evil is a problem of reason that emerges from the philosophical background of ancient Greek thought but also from the subsequent Christian patristic thought and transforms itself into diverse concepts (e.g. the significance of justice). According to the original thought of Socrates, evil is associated with ignorance and good with knowledge. This point of view is given a brief review in the philosophical thought of several important representatives of the patristic tradition (e.g., Origen and Gregory of Nyssa). On the other hand, the idea of immortality of the soul, which dates to the religious movement of the Orphic mysteries (seventh century BC) means that the persistence of the immortal soul at the moment of death needs the use of a new body. This essay will try to analyze the ancient character of the myth of reincarnation through the perspectives of philosophy and religion.
    Źródło:
    Peitho. Examina Antiqua; 2015, 6, 1; 195-204
    2082-7539
    Pojawia się w:
    Peitho. Examina Antiqua
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Antywartości. Konceptualizacja zła w świadomości językowej Polaków i Rosjan
    Autorzy:
    Rodziewicz, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1022648.pdf
    Data publikacji:
    2019-08-08
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    anti-values
    evil
    associative experiment
    language consciousness
    Poles and Russians
    Opis:
    The present article is an attempt at establishing a way of understanding the term evil as well as characterizing all the phenomena the term encompasses in communities of Polish and Russian students. The author analyses the results of a Free Word Association Test on the material of associative dictionaries.
    Źródło:
    Studia Rossica Posnaniensia; 2019, 44, 1; 289-299
    0081-6884
    Pojawia się w:
    Studia Rossica Posnaniensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Widerspruch und Aphairesis in Platons Politeia
    Contradiction and Aphairesis in Plato’s Republic
    Autorzy:
    Gutiérrez, Raúl
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/938534.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Contradiction
    Aphairesis
    Prosthesis
    Idea of the Good
    Cause and Idea of Evil
    Opis:
    The purpose of this paper is to show that Plato uses contradictions in the Republic as an impulse to think and to advance in the ascent to the Idea of the good. The procedure to dissolve the main contradictions in the text is that of aphairesis, complementary to that of prosthēsis. Also if they are explicitly named just at the beginning and at the end of the ascent (Books II and VII), I will show that aphairesis and prosthēsis are consistently applied throughout the ascendant argument of Republic I-VII. Starting with the separation of the opposites at the sensible level, the process will continue separating the rational and the irrational in the soul and culminate when explicitly naming the aphairesis of the One/Good at the intelligible level. As will be seen, the opposites in question are unity and indeterminate/indefinite multiplicity. But also if named, the culminating aphairēsis of the Idea of the Good will not be consistently developed in the Republic. Some important allusions to it will also be found in the Parmenides allowing us to solve the main unresolved contradictions in the Republic in consonance with the theory of principles of the agrapha dogmata.
    Źródło:
    Peitho. Examina Antiqua; 2015, 6, 1; 71-92
    2082-7539
    Pojawia się w:
    Peitho. Examina Antiqua
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ludzka potrzeba prawdy jako nadzieja wobec „pękniętego świata w refleksji Gabriela Marcela
    The Human Need for Truth as Hope for a Broken World in the Reflection of Gabriel Marcel
    Autorzy:
    Januszewski, Zbigniew
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1048610.pdf
    Data publikacji:
    2012-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Gabriel Marcel
    broken world
    evil
    hopelessness
    philosophy of hope
    truth
    faith
    fidelity
    God
    community
    communion
    Opis:
    Gabriel Marcel is known as a Christian existentialist and a philosopher of hope. Hope for human beings in the broken world is the main thesis of the article. Marcel introduced the idea of a broken world to philosophy as a negative in the moral sense, multidimensional notion that is di- rectly related to our human world. According to Marcel, the root of the broken world is the mys- tery of evil. The broken world occurs everywhere where a human being is left alone without an authentic community, without brotherhood, without hope. However, even in the broken world there is hope for us. In the human soul Marcel discovered a mysterious sensitivity to the light of the truth and the deepest need for the truth. Those qualities of the human heart prove that it is possible for us to turn away from the broken world and to turn to the spirit of truth.
    Źródło:
    Filozofia Chrześcijańska; 2012, 9; 141-157
    1734-4530
    2450-0399
    Pojawia się w:
    Filozofia Chrześcijańska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O przeznaczeniu zła w myśli Leszka Kołakowskiego
    On the Destiny of Evil in Leszek Kołakowski’s Thought
    Autorzy:
    BIEGALSKA, AGNIESZKA
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2143200.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Leszek Kołakowski
    devil
    God
    evil
    good
    new theodicy
    taboo
    Diabeł
    Bóg
    zło
    dobro
    nowa teodycea
    tabu
    Opis:
    In Leszek Kołakowski’s thought, a devil is not abstract but real. What does he know about it? What do we know? How much of it do we know? It seems that Kołakowski knows it well – he speaks with it, discusses it, and defines it. As if they both were friends. ‘The devil by Kołakowski’ seems to be human-friendly and supportive. Thus, the article poses the following questions: What is the role of evil as defined by Kołakowski in human world and life? How does it work? What is its destiny?
    Źródło:
    Filozofia Chrześcijańska; 2021, 18; 65-77
    1734-4530
    2450-0399
    Pojawia się w:
    Filozofia Chrześcijańska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Konflikt sumienia katolickiego farmaceuty w praktyce aptecznej
    Conscience Issues of a Catholic Pharmacist in Pharmacy Practice
    Autorzy:
    Prusak, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047905.pdf
    Data publikacji:
    2013-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Catholic pharmacist
    pharmacy
    contraception
    conscientious objection
    cooperation in evil
    scandal
    testimony
    Catholic moral theology
    katolicki farmaceuta
    apteka
    antykoncepcja
    sprzeciw sumienia
    współpraca w złu
    zgorszenie
    świadectwo
    katolicka teologia moralna
    Opis:
    Refleksję teologiczną sprzeciwu sumienia farmaceutów można podejmować na wielu płaszczyznach. W niniejszym opracowaniu rozpoczynamy ją od zdefiniowania samego zakresu sprzeciwu poprzez omówienie środków farmakologicznych; których dystrybucja rodzi poważne zastrzeżenia moralne. Analiza ta dotyczy nie tyle sposobu ich działania; ale głównie skutków jakie za sobą niesie ich używanie nie tylko w aspekcie zdrowotnym; społecznym czy psychologicznym; ale także duchowym. Wiąże się to z oceną moralną dopuszczalności praktyk; w których są stosowane etycznie kontrowersyjne środki (dotyczy to głównie aborcji; antykoncepcji; eutanazji i wspomaganego samobójstwa).; Obiekcje sumienia farmaceutów zostały również rozpatrzone w kontekście katolickiej nauki o współdziałaniu w czynach złych oraz zagrożeń z wynikających z takiej współpracy ze szczególnym uwzględnieniem możliwości wywołania zgorszenia.; Poza tym podjęto próbę rozstrzygnięcia kwestii godziwości i obowiązywalności w sumieniu prawa dopuszczającego do obrotu i nakazującego dystrybucję środków; które nie mają innego celu jak grzech. Sprzeciw sumienia farmaceutów jest wyrazem poszanowania godności każdego człowieka; jak też przeciwstawienia się łamaniu podstawowych praw; jakimi są: prawo do życia oraz prawo do działania zgodnie z wewnętrznym przekonaniem. Na koniec zwrócono uwagę na obowiązujący także farmaceutę wymóg dawania świadectwa o prawdzie moralnej w odniesieniu do ostatecznego celu życia człowieka; jakim jest zjednoczenie z Bogiem.; Dopiero takie kompleksowe spojrzenie daje rzeczywisty obraz konfliktu moralnego farmaceuty wynikającego z; zobowiązywania go do sprzedaży środków; których stosowanie jest sprzeczne z jego sumieniem.
    In modern society, many health care practitioners (including pharmacists) are called through the voice of conscience to defend the fundamental human right to life, as well as to protect the dignity of women. Christian pharmacists are forced to act against their personal beliefs, because to fulfill their obligation they have to distribute products which may influence the early stages of the developing human embryo by inhibiting its implantation in the uterus. Some pharmacists refuse to fill prescriptions for such products using the so called "conscience clause" even when there is a lack of legal protection. Often such difficult situations give rise to serious moral questions. Certainly,  Christian  pharmacists  can  help  moral  reflection,  but  the  theological  aspects of a pharmacist's conscientious objection have not been sufficiently studied yet. Therefore, the discussion of this matter is not only necessary but urgent. First, the medical, psychological, social, and spiritual implications of the use of ethically questionable products are underlined. Subsequently, a pharmacist's conscientious objections are considered in the context of the Catholic doctrine of cooperation in evil with particular reference to the evoking of scandal. Furthermore, the conflict between obeying God's law and human law is presented. The conscientious objection of pharmacists is not only a mere gesture but an outstanding act of great value. Objection is raised by conscience in those situations where human dignity and human life are at risk. The importance of the requirement of testimony to moral truth as well as a spiritual union with God, the ultimate goal of human existence, is also emphasized. Additionally, pharmacists as medical specialists, have a professional and ethical responsibility toward their patients for what they dispense to them.
    Źródło:
    Teologia i moralność; 2013, 8, 2(14); 35-49
    1898-2964
    2450-4602
    Pojawia się w:
    Teologia i moralność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    »Temu, który nas miłuje« (Ap 1,5). Miłość Chrystusa do Kościoła w świetle wybranych tekstów z Apokalipsy św. Jana
    »To him who loves us« (Revelation 1:5) Christ’s Love to the Church in the Light of selected Texts from the Apocalypse of John
    Autorzy:
    Podeszwa, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1018322.pdf
    Data publikacji:
    2015-09-07
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Apocalypse
    ecclesiology
    love
    Lamb
    paschal mystery
    beloved city
    the camp of the saints
    battle against evil
    victory
    Apokalipsa
    eklezjologia
    miłość
    Baranek
    misterium paschalne
    miasto umiłowane
    obóz świętych
    walka ze złem
    zwycięstwo
    Opis:
    Autor niniejszego artykułu proponuje refleksję nad tajemnicą Bożej miłości, objawionej i urzeczywistnionej w Jezusie Chrystusie, która bezpośrednio odnosi się do wspólnoty Kościoła. Analizowane teksty zostały zaczerpnięte z ostatniej księgi Nowego Testamentu, jaką jest Apokalipsa św. Jana, określana niekiedy jako synteza całego Pisma Świętego. Będąc księgą napisaną w Kościele i dla Kościoła, opisuje wspólnotę w jej różnorodnych wymiarach. Jednym z istotnych rysów eklezjologii Apokalipsy jest przekonanie, że Kościół to wspólnota zrodzona z miłości Jezusa, podtrzymywana, umacniana i prowadzoną ciągle tą samą Chrystusową miłością. Wskazują na to przede wszystkim te teksty Apokalipsy, które wprost mówią o miłości Jezusa do Kościoła, a ideę te wyrażają przy pomocy dwóch charakterystycznych czasowników tradycji Janowej, jakim są agapao i fileo.
    I propose in the present article a reflection upon the mystery of God’s love, revealed and materialized in Jesus Christ, which directly relates to the community of the Church. The analyzed texts have been taken from the last book of the New Testament. One of the essential features of ecclesiology in the Apocalypse is a conviction that the Church is a community begotten from Jesus’ love, invariably upheld, enhanced and led through Christ’s love. I have chosen texts from the Apoca-lypse which explicitly refer to Jesus’ love to the Church and express this idea by means of two characteristic verbs of John’s tradition, namely agapao and fileo. Although the said verbs are not often employed in the Apocalypse (four times: 1:5; 3:9; 12:11; 20:9 and two times: 3:19; 22:15 respectively), they are, however, mostly used in passages which describe a relationship between Christ and the community of the Church (1:5; 3:9-19; 20:9). During the liturgy, the Church worships Jesus, whose love is the foundation for everything (1:5): it is expressed through deliverance from sin, a sacrifice of one’s own life and man’s participation in Christ’s victory and reign. The Church is obliged to show the world a clear testimony to love (3:9). It is being incessantly admon-ished and brought up by Christ, called up to renew zeal and conversion (3:19). As “the camp of the saints and beloved city” (20:9), the Church actively participates in the battle against evil and, sup-ported by the loving God and Lamb, it lives on assured of Christ’s ultimate victory.
    Źródło:
    Teologia Praktyczna; 2015, 16; 95-110
    1642-6738
    Pojawia się w:
    Teologia Praktyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Legalistyczna neutralizacja nauki o czynach wewnętrznie złych i absolutnych zakazach moralnych w adhortacji Amoris laetitia
    Legalistic Neutralization of the Teaching on Intrinsically Evil Acts and Absolute Moral Prohibitions in the Exhortation Amoris laetitia
    Autorzy:
    Plich, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047405.pdf
    Data publikacji:
    2018-09-18
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Amoris laetitia
    intrinsically evil acts
    absolute moral prohibitions
    adultery
    legal-ism
    mitigating circumstances
    the law of gradualness
    indissolubility of marriage
    norms vs. ideals
    specification of general norms
    mercy
    czyny wewnętrznie złe
    absolutne zakazy moralne
    cudzołóstwo
    legalizm
    okoliczności łagodzące
    prawo stopniowości
    nierozerwalność małżeństwa
    normy a ideały
    specyfikacja norm ogólnych
    miłosierdzie
    Opis:
    Nauka o czynach wewnętrznie złych i absolutnych zakazach moralnych jest ewidentnie niewygodna dla rozwiązań duszpasterskich i dyscyplinarnych proponowanych w ósmym rozdziale adhortacji apostolskiej Amoris laetitia papieża Franciszka. Nauka ta jest jednak częścią moralnej doktryny Kościoła katolickiego, dlatego nie sposób jej zaprzeczyć bez wchodzenia w otwarty konflikt z doktryną. W związku z tym w artykule omówiono główne elementy strategii, która zdaje się być zastosowana w tekście adhortacji, aby zneutralizować i zrelatywizować tę tradycyjną naukę bez generowania jawnych sprzeczności z doktryną. Jeden z takich zabiegów strategicznych polega na odwołaniu się do tradycyjnej koncepcji okolicznościach łagodzących, które zmniejszają negatywną ocenę moralną czynu ludzkiego. Jednak ta koncepcja wydaje się być wykorzystana w tekście adhortacji, jako wyraz legalistycznego podejścia do moralności. Jedna z odmian legalizmu, która może być określona jako „laksystyczna”, służy jedynie pewnemu interpretowaniu norm moralnych, aby wybronić ludzi przed zarzutem ich naruszania. Taka postawa nie bierze pod uwagę wpływu ludzkich czynów na urzeczywistnianie prawdziwego dobra osoby ludzkiej, które jest celem moralności i racją istnienia norm. Tym samym legalizm nie pomaga ludziom osiągnąć celu, jakim jest spełnienie i szczęście, lecz wiedzie ich do szkodliwego minimalizmu moralnego. Inny sposób neutralizacji nauki o czynach wewnętrznie złych i absolutnych zakazach moralnych polega na legalistycznej reinterpretacji prawa stopniowości, o którym uczył Jan Paweł II. Aby dokonać tej reinterpretacji w tekście adhortacji zamieniono zobowiązującą normę nierozerwalności małżeństwa na ideał nierozerwalności, który ze swej natury jest nadobowiązkowy. Kolejnym strategicznym środkiem neutralizacji nauki o czynach wewnętrznie złych i bezwyjątkowych zakazach moralnych, który wydaje się być obecny w adhortacji, jest pewien sceptycyzm dotyczący możliwości zastosowania norm ogólnych do niektórych szczegółowych przypadków, które rzekomo mogą być do tego stopnia unikalne, że normy ogólne nie mogą ich objąć. W konsekwencji jednak taki sceptycyzm odmawia ludzkiemu rozumowi zdolności poznania moralnej istoty pewnych czynów ludzkich, a nawet sytuuje je poza dziedziną moralności. Na poparcie tego sceptycyzmu w tekście adhortacji posłużono się wyrwaną z kontekstu wypowiedzią św. Tomasza z Akwinu, pomijając zupełnie te fragmenty, gdzie Tomasz wyraźnie uczy o czynach bezwzględnie moralnie zakazanych, ze względu na ich obiektywny, wewnętrzny nieporządek. W końcu artykuł omawia koncepcję miłosierdzia, która została zubożona w adhortacji, aby najprawdopodobniej umożliwić legalistyczną neutralizację nauki o czynach wewnętrznie złych i absolutnych zakazach moralnych. W adhortacji bowiem miłosierdzie wydaje się być pozbawione statusu cnoty i sprowadzone do litości, która jest reakcją emocjonalną, bez związku z szerszym horyzontem obiektywnego dobra człowieka. W wyniku strategii, którą zadaje się stosować papież w adhortacji, usiłuje on wykazać spójność proponowanych przez siebie rozwiązań z doktryną. Jednak powołując się na różne elementy doktryny moralnej, wynajduje dla nich znaczenia wyraźnie odmienne od tych, jakie miały one dotychczas.
    The Catholic Church’s traditional teaching on intrinsically evil acts and absolute moral prohibitions is clearly problematic for the pastoral and disciplinary solutions proposed in the eighth chapter of Pope Francis’s Apostolic Exhortation Amoris laetitia. Yet this teaching is a part of the moral doctrine of the Church, and it is impossible to contradict this teaching without coming into conflict with that doctrine. This article thus discusses major elements of the strategy of argument that seems to be applied in the Exhortation, in order to neutralize and relativize the traditional doctrine without causing evident contradictions within it. One of these strategic efforts consists of making use of the traditional concept of mitigating circumstances that lessen the negative moral evaluation of a human act. However, this traditional concept seems to be used in the Exhortation to promote a legalistic approach to morality. A so-called ‘laxist’ variant of legalism makes use of a certain interpretation of moral norms in order to defend people against the charge of their infringement. This approach does not take into account the influence that human acts have on the realization of the true human good, which is the goal of morality and the reason that norms exist. Legalism, therefore, does not help people to achieve their true end, which is fulfilment and happiness, but leads them into harmful moral minimalism. Another way to neutralize the teaching on intrinsically evil acts and absolute moral prohibitions consists in a legalistic reinterpretation of the law of gradualness, which is the concept taught by John Paul II. In order to carry out this reinterpretation, the binding norm of the indissolubility of marriage is substituted in the Exhortation Amoris laetitia with the ideal of indissolubility, which by its very nature is supererogatory (i.e., something ‘above the call of duty’). Yet another strategic method of neutralizing the traditional teaching on intrinsically evil acts and exceptionless moral prohibitions is a certain skepticism concerning the very possibility of the application of general norms to certain particular cases. The text makes an impression that these cases may be unique to such an extent that general norms cannot apply absolutely to them. Yet this skepticism consequently denies to the human mind the ability to uncover moral essence of some human acts, or even situates these acts wholly outside the domain of morality. In support of this skepticism, the Exhortation employs a statement of Saint Thomas Aquinas that has been taken out of context, skipping over the places where Saint Thomas explicitly teaches that there are absolutely morally forbidden acts that are deemed so because of their objective intrinsic disorderedness. Finally, the article looks at the concept of mercy, which is attenuated in the Exhortation probably in order to make possible this legalistic neutralization of the teaching on intrinsically evil acts and absolute moral prohibitions. In the Exhortation, mercy seems to be deprived of its status as a virtue and appears instead to be reduced to something akin to pity, which is a purely emotional reaction that has no relationship to the broader horizon of objective human good. Apparently following this strategy of argument, Pope Francis seems to demonstrate that the pastoral and disciplinary solutions he presents are coherent with traditional doctrine. Yet, while invoking certain elements of moral doctrine, he invents for these elements new meanings that explicitly differ from those they had until now.
    Źródło:
    Teologia i moralność; 2018, 13, 1(23); 89-123
    1898-2964
    2450-4602
    Pojawia się w:
    Teologia i moralność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-15 z 15

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies