Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "czynności" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    O konstrukcji niedopuszczalności czynności karnoprocesowej
    On the structure of inadmissibility of an action in criminal proceedings
    Autorzy:
    Janusz-Pohl, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/692744.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    an action in criminal proceedings
    a conventional action
    inadmissibility of action
    invalidity of action
    convalidation
    inadmissibility of evidence
    sequence of actions
    formalisation
    inadmissibility of a criminal trial
    czynność procesowa
    czynność konwencjonalna
    niedopuszczalność czynności
    nieważność czynności
    konwalidacja
    niedopuszczalność dowodów
    sekwencja czynności
    formalizacja
    konwencjonalizacja
    niedopuszczalność procesu karnego
    Opis:
    The paper deals with inadmissibility of actions in criminal proceedings analysed in the context of a theoretical concept of conventional actions in law. Attention has been drawn to the doctrinal (sensu largo) and legal (sensu stricto) approach to the inadmissibility of an action in criminal proceedings. Based on the above concept, an attempt has been made to establish whether inadmissibility sensu stricto is related to the infringement of the constitutive rules isolated for individual actions in criminal proceedings. Two basic definitions of the term inadmissibility of an action in criminal proceeding sensu stricto have been proposed. The analysis presented in the paper has been verified against inter alia, the institutions introduced by virtue of amendments to the Code of Criminal Procedure of 27 September as provided in its Articles14 § 2 and 168a.
    Artykuł poświęcony jest problematyce niedopuszczalności czynności karnoprocesowych ujmowanych w kontekście teoretycznoprawnej koncepcji czynności konwencjonalnych w prawie. Zwrócono uwagę na doktrynalne (sensu largo) oraz kodeksowe (sensu stricto) ujęcie konstrukcji niedopuszczalności czynności karnoprocesowych. W oparciu o wskazaną koncepcję podjęto próbę ustalenia, czy niedopuszczalność sensu stricto łączy się z naruszeniem tzw. reguł konstytutywnych wyodrębnianych dla poszczególnych czynności karnoprocesowych. Konsekwencją przeprowadzonych rozważań jest propozycja wyróżnienie dwóch zasadniczych znaczeń niedopuszczalności czynności karnoprocesowej sensu stricto. Przeprowadzona analiza zweryfikowana została w odniesieniu m.in. do instytucji wprowadzonych przez ustawodawcę na mocy noweli do Kodeksu postępowania karnego z 27 września 2013 r. określonych w art. 14 § 2 oraz 168a k.p.k.  
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2014, 76, 4; 161-173
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O odwołalności postulatywnego oświadczenia woli w procesie karnym
    Statement of will and its revocation in Polish criminal proceedings
    Autorzy:
    Janusz-Pohl, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693638.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    revocation of a declaration to compound a legal action
    postulative statement of will
    acts undertaken in criminal proceedings
    odwołalność czynności procesowej strony
    postulatywne oświadczenie woli
    czynności karnoprocesowe
    czynność konwencjonalna doniosła prawnie
    Opis:
    This paper focuses on the revocation of a statement of will made in legal proceedings, on the example of revocation of a declaration to compound a legal action (private charge) made by a private prosecutor before the commencement of judicial proceedings at the first main trial (Article 496 § 2 of the Code of Criminal Procedure). The basis for the deliberation presented in this paper is an assumption that there exists a binding dispository clause between the parties to a criminal trial regarding their acts in the proceeding, postulating the making of a statement of will. The departure from that statement must result from a certain modifying legal norm binding in a given criminal procedural law. Thus, in the absence of a norm in the legal regulation, which would limit the private prosecutor regarding free disposal (use) of a statement declaring withdrawal of the charges as of the moment from the commencement of judicial proceedings at the first trial, it should be deemed that such a statement is revocable. The temporal limits to freely use such a statement have been determined on the basis of a sequence scheme of the acts undertaken in criminal proceedings, assuming that a statement made by a private prosecutor belongs to the scope of application of a legal norm underlying another legal norm that updates the making of another sequence of acts in the criminal proceedings, being the making of an imperative statement of will. This approach clearly outlines the temporal limits of the act-in-law that then takes a form of a postulative statement of will. In other words, the making of an imperative statement of will (issuing of a decision) excludes any modification within the initiating postulative statement of will as the latter has become ‘consumated’ by the updating of a legal norm lying (as an imperative statement of will) at the basis of a given act-in-law. An attempt to cancel a statement of will made at an earlier date to drop the charges (withdraw the accusation) by a private prosecutor, following the decision of a discontinuance of a proceeding filed by private prosecution may only be recognised as filing a stage complaint and may constitute the ground for a complaint filed as a result of a decision to discontinue the proceedings.
    Niniejszy szkic prezentuje problematykę odwołalności czynności procesowej strony w postaci postulującego (postulatywnego) oświadczenia woli na przykładzie czynności oskarżyciela prywatnego polegającej na cofnięciu oświadczenia o odstąpieniu od oskarżenia przed rozpoczęciem przewodu sądowego na rozprawie głównej (art. 496 § 2 Kodeksu postępowania karnego). Podstawą rozważań jest przyjęcie założenia obowiązywaniu względem stron procesu karnego dyrektywy dyspozytywności, co do ich czynności procesowych w postaci postulujących oświadczeń woli, której przełamanie musi być wynikiem obowiązywania w systemie prawa karnego procesowego stosownej normy prawnej o charakterze modyfikującym. Zatem wobec braku w ramach regulacji prawnej kształtującej tryb prywatnoskargowy normy ograniczającej oskarżyciela prywatnego w kwestii dysponowania oświadczeniem w przedmiocie odstąpienia od oskarżenia do momentu rozpoczęcia przewodu sądowego na rozprawie głównej, uznać należy, że oświadczenie to jest odwołalne. Granice temporalne dysponowania nim zostały ustalone na podstawie schematu sekwencji czynności karnoprocesowych, którego ujęciu towarzyszy założenie, że oświadczenie oskarżyciela prywatnego (czynność karnoprocesowa w postaci postulującego oświadczenia woli, jako czynność konwencjonalna doniosła prawnie) należy do zakresu zastosowania normy prawnej leżącej u podstaw normy prawnej aktualizującej dokonanie kolejnej w sekwencji czynności procesowej organu, która to czynność polega na złożeniu imperatywnego oświadczenia woli. Takie ujęcie wyraźnie zakreśliło granice temporalne czynności w postaci postulatywnego oświadczenia woli. Słowem, dokonanie złożenie imperatywnego oświadczenia woli (wydanie decyzji procesowej) wyklucza modyfikacje w obrębie inicjującego oświadczenia postulatywnego, to ostatnie bowiem uległo „skonsumowaniu” przez zaktualizowanie normy prawnej leżącej u podstaw czynności prawnej w postaci imperatywnego oświadczenia woli. Próba unicestwienia złożonego uprzednio oświadczenia o odstąpieniu od oskarżenia przez oskarżyciela prywatnego po wydaniu postanowienia o umorzeniu postępowania prywatnoskargowego może być uznana jedynie za wniesienie skargi etapowej i stanowić podstawę kontroli zażaleniowej postanowienia o umorzeniu postępowania.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2014, 76, 1; 43-54
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O intencjonalności czynności karnoprocesowych w świetle najnowszych badań nad koncepcją czynności konwencjonalnych w prawie
    On the intentionality of procedural acts in criminal proceedings in the light of the latest research on the concept of conventional act in law
    Autorzy:
    Wawrzyńczak, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28783699.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    conventional acts
    criminal procedure
    procedural acts in criminal proceedings
    intentional explanation
    theory of law
    communicative acts in a criminal trial
    czynności konwencjonalne
    procedura karna
    czynności karnoprocesowe
    intencjonalne wyjaśnianie
    teoria prawa
    akty komunikacyjne w procesie karnym
    Opis:
    W literaturze za sprawą Olgierda Boguckiego pojawiła się propozycja uznania intencji za element konstytutywny czynności konwencjonalnych oraz stosowania intencjonalnego wyjaśniania czynności konwencjonalnych w prawie. Celem niniejszego artykułu jest weryfikacja, czy nowe propozycje mogą zostać wykorzystane w badaniach nad koncepcją karnoprocesowych czynności konwencjonalnych. Autor zbadał relację pomiędzy dotychczas przyjętą na gruncie nauki prawa karnego procesowego koncepcją czynności konwencjonalnych a jej nowymi ujęciami, zestawiając je z przepisami Kodeksu postępowania karnego. W tym celu wykorzystał metodę teoretycznoprawną oraz dogmatycznoprawną. Autor wykazał, że zaproponowane przez Boguckiego pojęcie aspektu konstytutywnego oraz intencjonalne wyjaśnianie czynności konwencjonalnych nie sprawdza się w ocenie i interpretacji karnoprocesowych czynności konwencjonalnych. Należy jednak zauważyć, że opisywane przez Boguckiego aspekty pierwotne oraz epistemiczne mogą pod pewnymi warunkami zostać poddane recepcji na grunt prawa karnego procesowego. Ponadto reguły falsyfikacji w jego ujęciu również nie są przydatne w procesualistyce karnej. Przedmiotowe rozważania stanowią novum w badaniach nad koncepcją czynności konwencjonalnych w procesualistyce karnej, ponieważ tak zaproponowane ujęcie elementów czynności konwencjonalnych w prawie nie zostało w niej dotychczas poddane analizie.
    In the literature, owing to Olgierd Bogucki, it has been proposed that intention be recognized as a constitutive element of conventional acts and to use an intentional explanation of conventional acts in law. In this article, the author aims to verify whether the new proposals contribute to research on the conception of conventional acts in criminal proceedings. The author examines the relationship between the concept of conventional acts adopted in the procedural criminal law doctrine and the new approaches, juxtaposing them with the provisions of the Code of Criminal Procedure. For this purpose, the author uses the theoretical-legal method as well as the legal-dogmatic method. The author shows that neither the concept of the constitutive aspect proposed by Bogucki nor the intentional explanation of conventional acts are suitable for conducting assessments and interpretations of conventional acts in criminal proceedings. However, the primary and epistemic aspects described by Bogucki may, under certain conditions, be subject to reception in the field of criminal procedural law. Neither are the rules of falsification per his approach applicable in criminal proceedings. The considerations in question constitute a novel contribution to research on the conception of conventional acts in criminal proceedings because the proposed approach has not been analysed in the doctrine so far.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2022, 84, 4; 55-72
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Granice usiłowania nieudolnego ze względu na brak przedmiotu czynności wykonawczej nadającego się do popełnienia na nim czynu zabronionego
    Limitations of the inept attempt due to a lack of an object suitable for committing a prohibited act
    Autorzy:
    Łakomy, Kamil
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/499462.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    usiłowanie nieudolne
    przedmiot czynności wykonawczej
    zamiar
    czynny żal
    inept attempt
    object of crime
    intent
    active repentance
    Opis:
    Artykuł stanowi próbę wskazania prawidłowej wykładni znamienia przedmiotu nadającego się do popełnienia czynu zabronionego, która jest niezbędna do wyznaczenia granicy między usiłowaniem udolnym oraz nieudolnym. Autor kompleksowo omawia argumentację przemawiającą za obiektywistyczną i subiektywistyczną koncepcją wykładni analizowanego znamienia. Szczególna doniosłość zagadnienia odnosi się do wymiaru kary oraz zasad zastosowania instytucji czynnego żalu. W podsumowaniu autor omawia najnowszą uchwałę Sądu Najwyższego dotyczącą omawianych kwestii poprzez próbę wyinterpretowania zasad określania nieudolności usiłowania ze względu na przedmiot czynności wykonawczej.
    The article provides for an attempt to present the appropriate interpretation of the criteria of lack of an object suitable for committing a prohibited act., which is indispensable to set the limit between inept and successful attempt. In a comprehensible manner, the author exhibits an overview of the adversative conceptions represented in the doctrine of Polish criminal law, which are objective and subjective concepts. Particular importance of this issue is related to the scope of punishment and the rules of applying the concept of active repentance. In the summary, the author discusses over the most recent resolution of the Supreme Court regarding the issue in question, by way of interpreting the rules of describing inept attempt due to the object of action.
    Źródło:
    Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM; 2018, 8; 89-103
    2299-2774
    Pojawia się w:
    Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Conventional acts and their normative consequences: controversies over the Poznań concept of conventional acts
    Czynności konwencjonalne i ich konsekwencje normatywne: kontrowersje wokół poznańskiej koncepcji czynności konwencjonalnych
    Autorzy:
    Hermann, Mikołaj
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28825317.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    conventional act
    constitutive rule
    normative consequence of a conventional act
    product of a conventional act
    legal norm
    competence norm
    competence
    czynność konwencjonalna
    reguła sensu
    wytwór czynności konwencjonalnej
    norma prawna
    norma kompetencyjna
    kompetencja
    konsekwencja normatywna czynności konwencjalnej
    Opis:
    The concept of conventional acts is one of the foremost achievements of the Poznań School of Legal Theory. The aim of this paper is to resolve doubts concerning the relationships between constitutive rules and norms of conduct, whereby the norms bear on conventional acts in a twofold manner. On the one hand, they may regulate the performance of such acts and, on the other, attach normative consequences to a performed act, as a result of which the normative situation of certain entities changes. Focusing on the latter aspect, it was necessary to compile a catalogue of possible normative consequences and to decide whether such consequences are prerequisite if an act is to be qualified as conventional. The analysis warrants the conclusion that the existence of a conventional act does not depend on whether it entails normative consequences. The correlation between a conventional act and its normative consequences is not necessary, but merely functional, although its strength may vary. Also, it is likely that the confusion in this regard stems from the failure to distinguish between two types of effects which the acts in question produce, assuming that certain effects do in fact ensue. Specifically, one has to distinguish between an effect understood as the outcome of a conventional act and an effect understood as its normative consequence. It is presumed here that the effect of a conventional act is distinguished by a relevant constitutive rule, while any normative consequences following its performance should be approached only as a corollary of competence norms. Assuming that the relationship between constitutive rules and norms of conduct is functional enables the rules to be recognized as independent with respect to the norms. Furthermore, it also implies the need for two concepts of competence to be distinguished, namely conventional competence and normative competence.
    Koncepcja czynności konwencjonalnych stanowi jedno z najważniejszych osiągnięć poznańskiej szkoły teorii prawa. Celem artykułu jest rozstrzygnięcie wątpliwości dotyczących związków, jakie występują pomiędzy regułami sensu i normami postępowania. Należy zauważyć, że normy na dwa różne sposoby odnoszą się do czynności konwencjonalnych. Z jednej strony mogą regulować dokonywanie takich czynności, z drugiej zaś – mogą z ich podjęciem łączyć pewne konsekwencje normatywne, polegające na zmianie sytuacji normatywnej określonych podmiotów. Koncentruję się na drugim wymienionym zagadnieniu, którego opracowanie wymagało przede wszystkim ustalenia katalogu możliwych konsekwencji normatywnych oraz rozstrzygnięcia, czy wywoływanie takich konsekwencji jest konieczne do przypisania czynności charakteru konwencjonalnego. Przeprowadzona analiza prowadzi do wniosku, że byt czynności konwencjonalnej nie zależy od tego, czy wywołuje ona konsekwencje normatywne. Tym samym związek pomiędzy czynnością konwencjonalną a jej konsekwencjami normatywnymi nie ma charakteru koniecznego, a wyłącznie funkcjonalny, chociaż różna może być jego siła. Sądzę przy tym, że jedną z przyczyn istniejących w tym względzie nieporozumień jest nieodróżnianie dwóch rodzajów skutków, jakie rozważane czynności powodują, przy założeniu, że jakieś skutki wywoływać muszą. Rozróżnić należy mianowicie skutek rozumiany jako wytwór czynności konwencjonalnej oraz skutek rozumiany jako jej konsekwencja normatywna. Przyjmuję, że wytworem czynności konwencjonalnej jest rezultat wyróżniony przez konstytuującą taką czynność regułę sensu, natomiast wszelkie konsekwencje normatywne wiążące się z jej dokonaniem traktować należy jedynie jako następstwo obowiązywania powiązanych funkcjonalnie z daną regułą sensu norm kompetencyjnych. Przyjęcie, że związek pomiędzy regułami sensu i normami postępowania ma charakter funkcjonalny, prowadzi do uznania samodzielności reguł sensu względem powiązanych z nimi norm, co w dotychczasowej literaturze budziło niekiedy wątpliwości. Oznacza również konieczność wyróżnienia dwóch pojęć kompetencji: kompetencji konwencjonalnej przyznanej przez regułę sensu oraz kompetencji normatywnej przyznanej przez normę kompetencyjną.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2023, 85, 2; 73-88
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O konstytutywnej współzależności wyjaśniania i identyfikowania czynności konwencjonalnych
    On the constitutive correlation between the identification and intentional explanation of conventional acts
    Autorzy:
    Bogucki, Olgierd
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/692820.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    theory of law
    intentional explanation
    conventional acts
    concept of an act
    causalism
    anti-causalism
    teoria prawa
    wyjaśnianie intencjonalne
    czynności konwencjonalne
    pojęcie czynu
    kauzalizm
    antykauzalizm
    Opis:
    The article examines the specific correlation (interdependence) between the identification and intentional explanation of conventional acts (in particular, legally significant conventional acts). The author describes this interdependence as ‘constitutive’ because in this case intentional explanation plays a constitutive role for the identification of a conventional act. This can be expressed through the formula: ‘person P performed conventional act CA1’ only if ‘person P performed conventional act CA1 because person P was driven by the intention to perform conventional act CA1.’ The article analyses the logical and argumentative structure of the abovementioned correlation. On the basis of the analysis, the author claims that a constitutive correlation indicates that a relevant intention should be perceived as an element of the act itself (in contrast to the view adopted in the theory of conventional acts) and that verification rules relevant for the given act exist alongside the constitutive rules. Recognizing the relevant intention as an element of the conventional act stands in opposition to causalism, which treats intentions as the causes of actions.
    Artykuł dotyczy specyficznej współzależności między identyfikacją a intencjonalnym wyjaśnianiem czynności konwencjonalnych (w szczególności prawnie doniosłych czynności konwencjonalnych). Autor charakteryzuje tą współzależność jako „konstytutywną”, ponieważ odgrywa ona konstytutywną rolę przy identyfikacji danej czynności konwencjonalnej. Można wyrazić to formułą: „osoba O dokonała czynności konwencjonalnej CK1” tylko wtedy, gdy „osoba O dokonała czynności konwencjonalnej CK1, ponieważ osoba O kierowała się intencją dokonania czynności konwencjonalnej CK1”. W artykule analizowana jest logiczna i argumentacyjna struktura wskazanej współzależności. W świetle dokonanej analizy autor uznaje, że konstytutywna współzależność skłania do traktowania odpowiedniej intencji jako elementu samej czynności konwencjonalnej (w przeciwieństwie do poglądu przyjmowanego w teorii czynności konwencjonalnych) oraz postulowania istnienia, obok reguł konstytutywnych, właściwych dla danej czynności reguł weryfikacji. Uznanie odpowiedniej intencji za element czynności konwencjonalnej przemawia zaś przeciwko kauzalizmowi, traktującemu intencje jako przyczyny zachowań.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2019, 81, 2; 51-65
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    State security and individual security as exemplified by operational surveillance used by the Polish counter-intelligence service
    Bezpieczeństwo państwa i bezpieczeństwo jednostki na przykładzie kontroli operacyjnej stosowanej przez polski kontrwywiad
    Autorzy:
    Rosicki, Remigiusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2083377.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    secret services
    Internal Security Agency
    operational and investigative actions
    operational surveillance
    surveillance
    individual rights and freedoms
    służby specjalne
    Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
    czynności operacyjno-rozpoznawcze
    kontrola operacyjna
    inwigilacja
    prawa i wolności jednostki
    Opis:
    The material scope of the research problem presented in the text encompasses the issues concerned with operational surveillance that the Polish civilian counter-intelligence service, i.e. the Internal Security Agency (in Polish abbreviated as ABW – Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego), is authorised to. The main purpose of the analysis is to assess the changes introduced as a result of the passing of the so-called Surveillance Act in 2016. The Act was supposed to introduce new regulations with regard to the powers concerning operational surveillance and obtaining of ICT data, granted to particular secret and police services. The said changes were enforced by the judgment of the Constitutional Tribunal, which in 2014 found numerous violations of the provisions of the Constitutions of the Republic of Poland caused by the existing regulations authorising the services to engage in particular operational and investigative actions. In order to elaborate the material scope of the research problem, and to present the conclusions, the following research questions have been presented in the text: Do the legal regulations concerning the powers vested in the Polish civilian counter-intelligence service within operational surveillance infringe individual rights and freedoms (e.g. the right to privacy, protection of personal information, privacy of correspondence), and if so, then to what extent? Functional and pro-constitutional interpretations have been applied to assess the provisions regulating the powers of the Internal Security Agency with regard to operational surveillance and obtaining of ICT data. The functional interpretation focuses on the function of selected legal solutions, whereas the pro-constitutional interpretation focuses on the assessment of legal solutions in the context of the principles of a democratic state ruled by law, as well as human rights and freedoms. As regards the pro-constitutional interpretation, the tool used for assessment is the test of proportionality, i.e. the rule used for interpreting legal norms according to the degree and legitimacy of the interference in individual rights and freedoms.
    Zakres przedmiotowy problemu badawczego w tekście obejmuje tematykę kontroli operacyjnej, do której uprawniony jest polski kontrwywiad cywilny, czyli Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego (pol. skrót: ABW – Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego). Głównym celem podjętej analizy jest chęć oceny zmian, które dokonano w związku z przyjęciem tzw. Ustawy inwigilacyjnej w 2016 roku. Ustawa ta miała wprowadzić nowe regulacje w zakresie uprawnień dotyczących kontroli operacyjnej i pozyskiwania danych teleinformatycznych poszczególnych służb specjalnych i policyjnych. Zmiany te wymuszane zostały orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego, który w 2014 roku stwierdził liczne naruszenia przepisów Konstytucji RP przez dotychczasowe przepisy uprawniające służby do stosowania poszczególnych czynności operacyjno-rozpoznawczych. W celu uszczegółowienia zakresu przedmiotowego problemu badawczego i prezentacji wniosków końcowych w tekście przedstawiono następujące pytanie badawcze: Czy i w jakim stopniu regulacje prawne dotyczące uprawnień polskiego kontrwywiadu cywilnego w zakresie kontroli operacyjnej naruszają prawa i wolności jednostki (np. prawo do prywatności, ochronę informacji o sobie i tajemnicę korespondencji)? Do oceny przepisów regulujących uprawnienia Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego w zakresie kontroli operacyjnej i pozyskiwania danych teleinformatycznych wykorzystano interpretację funkcjonalną i prokonstytucyjną. Interpretacja funkcjonalna skupia się na funkcji wybranych rozwiązań prawnych, natomiast interpretacja prokonstytucyjna na ocenie rozwiązań prawnych w kontekście zasad demokratycznego państwa prawa oraz praw i wolności człowieka. W przypadku interpretacji prokonstytucyjnej, narzędziem oceny jest test proporcjonalności, czyli reguła interpretacji norm prawnych wedle stopnia i zasadności ingerencji w prawa i wolności jednostki.
    Źródło:
    Przegląd Politologiczny; 2021, 3; 5-23
    1426-8876
    Pojawia się w:
    Przegląd Politologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O pełnomocnictwie. Przyczynek do analizy podstawowych konstrukcji cywilistycznych
    On the power of attorney. An introduction to an analysis of the basic concepts of civil law
    Autorzy:
    Kućka, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/692645.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    power of attorney; expiration of authorization; principal’s capacity for legal acts; capacity to authorize; incapacitation of a principal
    pełnomocnictwo; wygaśnięcie umocowania; zdolność do czynności prawnych mocodawcy; zdolność do upoważnienia; ubezwłasnowolnienie mocodawcy
    Opis:
    The power of attorney to perform a particular legal act must be considered on two levels: general and specific. The former refers to granting the power of attorney, thus the capacity of a principal to authorize someone else to represent him or her. The latter relates to the capacity of a principal to perform a legal act to which he or she authorized an attorney-in-fact. Limitation of legal capacity or loss of subjective right (for example property rights) do not affect the power of attorney (it does not expire). The full incapacitation of a principal, however, leads to the expiration of the power of attorney. The interests of the principal are in each case duly protected: in the event of the principal’s incapacitation an attorney-in-fact acts as the alleged attorney-in-fact – falsus procurator (the act performed by the alleged attorney-in-fact is void or voidable and its validity depends on confirmation by a statutory representative under Article 103 para. 1 of the Polish Civil Code); in the event of limitation of the legal capacity of the principal (partial incapacitation) – a legal act performed by an attorney-in-fact is subject to the control of a statutory representative (just like an act carried out by a person with limited capacity for legal acts – pursuant to Article 18 para. 1 of the Polish Civil Code) and sometimes also requires authorization for a court (Article 101 para. 3 of the Polish Family and Guardianship Code); in the event of the loss of the subjective right by a principal, a disposition of that right conducted by an attorney-in-fact will generally have no effect (unless for instance the prerequisites for acquisition of that right in good faith are met).
    Pełnomocnictwo do dokonania określonej czynności prawnej musi być rozpatrywane na dwóch płaszczyznach: ogólnej i szczególnej. Ta pierwsza odnosi się do samego udzielenia pełnomocnictwa i zdolności do upoważnienia. Ta druga dotyczy zaś zdolności mocodawcy do dokonania czynności prawnej, do której dokonania upoważnił pełnomocnika. Ograniczenie zdolności do czynności prawnych lub utrata prawa podmiotowego (np. własności, autorskich praw majątkowych) nie wpływają na pełnomocnictwo (nie wygasa ono). Pozbawienie mocodawcy zdolności do czynności prawnych prowadzi zaś do wygaśnięcia pełnomocnictwa. Interesy mocodawcy są przy tym w każdym przypadku należycie chronione: w wypadku utraty zdolności do czynności prawnych przez mocodawcę pełnomocnik działa jako rzekomy pełnomocnik (czynność przez niego dokonana jest nieważna lub bezskutecznie zawieszona i wymaga potwierdzenia przez przedstawiciela ustawowego na podstawie art. 103 § 1 k.c.); w wypadku ograniczenia zdolności do czynności prawnych mocodawcy – czynność prawna dokonana przez pełnomocnika podlega kontroli przedstawiciela ustawowego (tak jak czynność dokonana przez osobę ograniczoną w zdolności do czynności prawnych – na podstawie art. 18 § 1 k.c.), a niekiedy do swej ważności wymaga również zezwolenia sądu opiekuńczego (art. 101 § 3 k.r.o.); w wypadku utraty prawa podmiotowego przez mocodawcę nie będzie co do zasady możliwe rozporządzenie tym prawem.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2019, 81, 4; 99-110
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zygmunt Ziembiński’s concept of the legal norm from a structuralist perspective
    Zygmunta Ziembińskiego koncepcja normy prawnej z perspektywy strukturalistycznej
    Autorzy:
    Bator, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28822410.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Zygmunt Ziembiński’s theory of the norm
    structuralist research method
    competence norm
    conventional action rule
    synchronic and diachronic perspectives
    teoria normy Zygmunta Ziembińskiego
    strukturalistyczna metoda badawcza
    norma kompetencyjna
    reguła czynności konwencjonalnej
    perspektywa synchroniczna i diachroniczna
    Opis:
    In the article I present the concept of the legal norm of conduct proposed by Zygmunt Ziembiński, situating it in the context of the structuralist research attitude – a  methodological approach dominant in the Polish theory of law in the period when this key element of Ziembiński’s theory of law was created and shaped (the 1970s and 1980s). I illustrate individual fragments of the presented concept with selected quotations that are representative of the structuralist research approach. In my view, structuralism makes it possible to understand both the overwhelming influence ofZiembiński’s concept of the norm on the Polish legal theory of the second half of the twentieth century, as well as to explain the causes of the controversies that this concept provoked in some representatives of Polish jurisprudence. I also draw attention to the evolution of the concept in question, including the weakening of its structuralist overtones in the last years of the Professor’s scientific work. An example that exemplifies this tendency is the concept of competence norm.
    W artykule przedstawiam koncepcję prawnej normy postępowania Zygmunta Ziembińskiego, ukazując ją w kontekście strukturalistycznej postawy badawczej – podejścia metodologicznego dominującego w polskiej teorii prawa w okresie, w którym powstawał i kształtował się ten jeden z najważniejszych elementów teorii prawa Ziembińskiego (lata siedemdziesiąte i osiemdziesiąte XX w.). Poszczególne fragmenty prezentowanej koncepcji obrazuję wybranymi cytatami, reprezentatywnymi dla strukturalistycznego podejścia badawczego. W mojej ocenie strukturalizm pozwala zarówno zrozumieć przemożny wpływ koncepcji normy Ziembińskiego na polską teorię prawa drugiej połowy XX w., jak i wyjaśnić przyczyny kontrowersji, które koncepcja ta wywoływała u niektórych przedstawicieli polskiego prawoznawstwa. W artykule zwracam również uwagę na ewolucję omawianej koncepcji, w tym na osłabienie jej strukturalistycznego wydźwięku w ostatnich latach twórczości naukowej Profesora. Przykładem, na tle którego egzemplifikuję tę tendencję, jest pojęcie normy kompetencyjnej.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2023, 85, 2; 47-61
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    W poszukiwaniu środków ochrony prawnej małoletniego spadkobiercy przed mimowolnym przyjęciem spadku
    In search of legal measures protecting a minor heir from the involuntary acceptance of succession
    Autorzy:
    Jasiakiewicz, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693860.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    succession law; acts exceeding the scope of ordinary management of the child’s property; time limit to reject succession; rejection of succession by a minor heir; permission to reject succession on a minor’s behalf; motion for the court to accept the declaration to reject succession; avoiding the legal consequences of a lack of declaration to reject succession in the time limit due to the error of law; analogia legis
    prawo spadkowe; czynności przekraczające zakres zwykłego zarządu majątkiem dziecka; termin na odrzucenie spadku; odrzucenie spadku przez małoletniego; zezwolenie na odrzucenie spadku w imieniu małoletniego; wniosek o odebranie przez sąd oświadczenia o odrzuceniu spadku; uchylenie się od skutków prawnych niezłożenia oświadczenia o odrzuceniu spadku w terminie z uwagi na błąd co do prawa; analogia legis
    Opis:
    According to the prevailing opinion, the period of time allowed for the acceptance or rejection of succession (Article 1015 para. 1 of the Civil Code) requires modification when the parents submit to the court a motion to be granted the permission to reject succession on a minor’s behalf (Article 101 para. 3 of the Family and Guardianship Code). There is a risk the Court may grant its permission after the lapse of the strict time limit and the minor would lose his or her right to reject the succession. To avoid such a situation, in the way of analogia legis, the provisions on limitation of claims or the provisions on transmission are applied to the period of the time allowed for acceptance or rejection of succession. The paper proves that Article 1015 para. 1 of the Civil Code is not burdened with the constructional loophole, therefore there are no reasons for applying analogia legis. The time limit may be preserved if the parents submit a motion to make the declaration to reject succession to the court. If they fail to do so and the time limit has lapsed, it is possible to avoid the legal consequences of a lack of declaration to reject succession in the time limit due to an error of law (Article 1019 of the Civil Code).
    Według dominującego poglądu bieg terminu na przyjęcie lub odrzucenie spadku (art. 1015 § 1 k.c.) wymaga modyfikacji w przypadku złożenia przez rodziców wniosku o udzielenie zezwolenia na odrzucenie spadku w imieniu małoletniego (art. 101 § 3 k.r.o.). Istnieje ryzyko, że sąd udzieli zezwolenia już po upływie terminu zawitego i małoletni utraci prawo do odrzucenia spadku. Aby tego uniknąć, do biegu terminu na przyjęcie lub odrzucenie spadku w drodze analogia legis stosuje się przepisy o przedawnieniu względnie przepisy o transmisji. W artykule wykazano, że art. 1015 § 1 k.c. nie jest dotknięty luką konstrukcyjną, a więc brak jest przesłanek dla stosowania analogia legis. Termin bowiem może zostać zachowany, jeżeli rodzice w czasie jego biegu złożą w sądzie wniosek o odebranie oświadczenia o odrzuceniu spadku. Jeżeli tego nie uczynili i termin upłynął, istnieje możliwość uchylenia się od skutków prawnych niezłożenia oświadczenia o przyjęciu lub odrzuceniu spadku w terminie z uwagi na błąd co do prawa (art. 1019 k.c.).
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2019, 81, 4; 125-137
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies