Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "criminal offences" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Corporate criminal liability in English law
    Autorzy:
    Sepioło-Jankowska, Iwona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/684959.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    corporate criminal liability
    english law
    corruption offences
    Opis:
    Juridical regimes have been created in order to punish corporate wrongdoing. Although the imposition of criminal liability on corporations, as opposed to managers or employees, has generate considerable debate, commentators have not comprehensively analyzed why corporate criminal liability exists. Furthermore, it is not clear that corporate criminal liability is the best way to influence corporate behavior. Following sections will try to find answers to the above mentioned questions.
    Źródło:
    Adam Mickiewicz University Law Review; 2016, 6; 135-143
    2450-0976
    Pojawia się w:
    Adam Mickiewicz University Law Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Walka z terroryzmem jako zadanie prawa karnego – uwagi na marginesie wprowadzenia do Kodeksu karnego art. 259a
    Fighting terrorism as an objective of criminal law – remarks concerning the introduction of Article 259(a) to the Polish Penal Code
    Autorzy:
    Byczyk, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/694084.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    amendment of the criminal law
    terrorist offences
    unconstitutionality
    nowelizacja prawa karnego
    przestępstwa terrorystyczne
    niekonstytucyjność
    Opis:
    By virtue of the Anti-Terrorist Act of 10 June 2016, the provisions of the Additional Protocol to the Council of Europe Convention on the Prevention of terrorism have been incorporated into to the Polish legal system. As the result, a new Article 259a has been added to the Polish Penal Code. A short analysis of this new regulation conducted within this paper has revealed a number of profound doubts about its wording and its possible interpretations. The legislator appears to be clearly violating the basic principles of good criminal law by valuing twice the same the intent of a perpetrator: primarily as the very ratio legis of criminalization and secondly as the basis for theobligatorily increased severity of punishment. Consequently, the perpetrator is being punished for a normally legal act yet committed with a special intent and because of this special intent is being punished more severely (sic!). Those doubts constitute the starting point for more general considerations about the choice of a proper method of criminal reaction to prohibited acts committed by the perpetrators, whose the motifs are considered to have been especially noxious, like in the case of the terrorists. The analysis has led to a conclusion that the current shape of the regulations in Poland aimed at combating the growing phenomena of terrorism gives rise to seriousdoubts about their inner coherence and congruence with the constitutional norms. It is to be hoped that as soon as the full democratic procedures in Poland are restored they will be verified by a competent and independent constitutional court.
    Mocą ustawy z dnia ustawa z dnia 10 czerwca 2016 r. o działaniach antyterrorystycznych do polskiego porządku prawnego implementowane zostały postanowienia Protokołu dodatkowego Konwencji Rady Europy o Zapobieganiu Terroryzmowi, w wyniku czego do Kodeksu karnego dodano m.in. art. 259a. Analiza tej regulacji wywołuje szereg wątpliwości o charakterze dogmatycznym, chociażby z powodu dwukrotnego wartościowania szczególnego zamiaru sprawcy, po pierwsze - jako ratio legis kryminalizacji, po drugie - jako podstawa do obligatoryjnego zaostrzenia kary. Wątpliwości te stanowią punkt wyjścia rozważań o charakterze bardziej ogólnym, tj. wyboru właściwego sposobu prawnokarnej reakcji na czynu zabronione sprawców działających z pobudek zasługujących na szczególne potępienie. Przeprowadzona analiza prowadzi do wniosku, że obecny kształt regulacji ukierunkowanych na zwalczanie coraz bardziej rozpowszechnionego w Europie niebezpiecznego zjawiska terroryzmu budzi poważne zastrzeżenia co do ich wewnętrznej spójności oraz zgodności z normami konstytucyjnymi.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2017, 79, 1; 73-84
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    SPORY W LITERATURZE NIEMIECKIEJ O NIEZGODNE Z PRAWDĄ ZEZNANIA OSKARŻONEGO O POPEŁNIENIE PRZESTĘPSTWA
    DISPUTES IN GERMAN LITERATURE REGARDING THE UNTRUE EVIDENCE PROVIDED BY A PERSON ACCUSED OF AN ALLEGED CRIME
    Autorzy:
    Byczyk, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693726.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    penal law
    criminal law
    criminal procedure
    accused
    the right to lie
    justification
    German law
    law comparatistics
    history of law
    penal process
    exception to the prohibition of committing offences
    criminal procedure and the constitution
    prawo karne
    postępowanie karne
    oskarżony
    prawo do kłamstwa
    kontratyp
    prawo niemieckie
    komparystyka prawna
    historia prawa
    proces karny
    kontratypy pozaustawowe
    gwarancje procesowe
    Opis:
    An attempt is being made to outline the historical evolution of the debate in the German doctrine concerning the right of the accused to lie. The considerations begin with a claim that this issue was not solved during the codification work carried out in the nineteenth century, and had consequently given rise to an ample discussion among German lawyers, that resulted in the formulation of three major positions. According to the first one, the accused in the penal process should be obliged to confess the truth. The opposite view stressed that the accused could resort to lying as long as he did not infringe the rights of others. And only recently (R. Torka) has originated a conception that under certain circumstances, namely when infringing the rights of the others is the sine que non condition for the escaping of criminal responsibility, a so-called right to lie of the accused has to be taken into account. The arguments brought to life by German lawyers may also considerably enrich the debate over the same issue in Poland.
    Autor stara się przedstawić ewolucję debaty na temat prawa oskarżonego do kłamstwa w doktrynie niemieckiej. Punktem wyjścia rozważań autora jest stwierdzenie, że problem ten nie został rozstrzygnięty w trakcie prac kodyfikacyjnych w XIX w. Dało to asumpt do szerszej debaty prawników niemieckich. Wykształciły się zasadniczo trzy główne stanowiska. Wedle pierwszego z nich oskarżony w procesie karnym powinien być zobligowany do wyjaśniania zgodnie z prawdą. Pogląd przeciwstawny przyznawał mu w tej materii pełną swobodę, ograniczoną jedynie prawami osób trzecich. Dopiero niedawno pojawiła się koncepcja (R. Torka), że w pewnych okolicznościach, a więc wtedy, gdy naruszenie praw innych osób ma być warunkiem sine qua non uniknięcia odpowiedzialności karnej, przyjąć należy tak zwany kontratyp prawa do kłamstwa. Argumenty podnoszone przez jurystów niemieckich mogą również wzbogacić debatę na ten temat prowadzoną w Polsce.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2013, 75, 1; 133-143
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    WYŁĄCZENIE PRZEDAWNIENIA PRZESTĘPSTW FUNKCJONARIUSZY PRL
    EXCLUSION OF PRESCRIPTION OF OFFENCES COMMITTED BY THE FUNCTIONARIES OF THE POLISH PEOPLE’S REPUBLIC Autor: Zawłocki, Robert
    Autorzy:
    Zawłocki, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693255.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Penal Code
    criminal substantive law
    prescription of offences
    prescription of the enforcement of sentence
    communist crimes
    abuse of power
    kodeks karny
    prawo karne materialne
    przedawnienie karalności
    przedawnienie wykonania kary
    funkcjonariusz publiczny
    zbrodnia komunistyczna
    nadużycie władzy
    Opis:
    The paper features the issue of the prescription of offences and the enforcement of a sentence for homicide, grievous bodily harm, severe impairment to health or deprivation of liberty entailing particular suffering committed by a functionary in connection with the performance of his or her duties (art. 105 § 2 Penal Code). This institution of criminal law has been analysed in the context of intergenerational solidarity. It may be concluded that the ‘no prescription’ institution in respect of serious offences committed by functionaries under article 105 § 2 of the Penal Code is an unquestionable and obvious example of intergenerational solidarity understood as social solidarity and justice. In this very case, pursuant to tightly interrelated axiological and praxeological premises, the state’s right to punish clearly constitutes a particular element of implementation of the idea of intergenerational solidarity.
    Artykuł dotyczy problematyki wyłączenia przedawnienia karalności i wykonania kary kryminalnej za umyślne przestępstwo zabójstwa, ciężkiego uszkodzenia ciała i uszczerbku na zdrowi lub pozbawienia wolności łączonego ze szczególnym udręczeniem, popełnione przez funkcjonariusza publicznego w związku z pełnieniem obowiązków służbowych (art. 105 § 2 k.k.). Analiza tej instytucji karnoprawnej została przeprowadzona w kontekście zagadnienia solidarności międzypokoleniowej. Należy stwierdzić, że instytucja nieprzedawnienia się ciężkich przestępstw popełnionych przez funkcjonariuszy PRL z art. 105 § 2 k.k., choć wyjątkowo, to jednak bezspornie stanowi karnoprawny przejaw solidarności międzypokoleniowej, rozumianej jako przejaw solidarności i sprawiedliwości społecznej. W tym wypadku państwowe prawo karania, opierając się na ściśle powiązanych przesłankach aksjologicznych i prakseologicznych, bez wątpienia stanowi szczególny element realizacji idei solidarności międzypokoleniowej.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2012, 74, 3; 111-121
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies