Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "chrześcijaństwo," wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 17
Tytuł:
„Bezbożny sojusz”? populizm i wiodące religie monoteistyczne
“Unholy alliance”?: populism and the leading monotheistic religions
Autorzy:
Chrostowski, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912272.pdf
Data publikacji:
2021-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
populism
religion
Judaism
Christianity
Islam
populizm
religia
judaizm
chrześcijaństwo
islam
Opis:
Populizm to jedno z największych wyzwań współczesności nie tylko w rozumieniu kulturowym, społecznym i politycznym, ale także religijnym. Niezależnie od tego, czy to judaizm, chrześcijaństwo lub islam, każda z tych religii wraz z jej symbolami, obrazami, metaforami i przypowieściami, jest narażana na mimowolny i „bezbożny sojusz” z populizmem, który wykorzystuje religię do osiągnięcia własnych celów na drodze politycznej manipulacji, potęgowania postaw antyimigranckich, dewaluacji innych grup społecznych, a także antyestablishmentu i antypluralizmu. Celem niniejszego artykułu jest zatem ukazanie relacji, jakie zachodzą pomiędzy populistyczną „ideologią o cienkim rdzeniu”, a głównymi religiami monoteistycznymi w ramach ideologicznego zawłaszczania religii przez populistów, które posiada każdorazowo jednakowy „punkt styczny”, tj. upolitycznienie religii i sakralizację polityki.
Populism is one of the greatest challenges of today not only in terms of culture, society and politics, but also religion. Whether it is Judaism, Christianity or Islam, each of these religions, with their symbols, images, metaphors and parables, are exposed to an involuntary and “unholy alliance” with populism, which uses religion to achieve its own goals through political manipulation, the intensification of anti-immigrant attitudes, the devaluation of other social groups, as well as anti-establishment and anti-pluralism. The aim of this article is therefore to show the relationship that exists between the populist “thin-core ideology” and the main monotheistic religions within the ideological appropriation of religion by populists, which each time has the same “point of contact,” i.e. the politicization of religion and the sacralization of politics.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2021, 2; 89-103
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
NEOPOGANIZM JAKO ZAGADNIENIE POSTKOLONIALNE. KONTEKST POLSKI
NEOPOGANISM AS A POSTCOLONIAL ISSUE. THE POLISH CONTEXT
Autorzy:
Nakoneczny, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911728.pdf
Data publikacji:
2019-03-12
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
neopaganism
postcolonial studies
identity
Christianity
Polska
neopoganizm
studia postkolonialne
tożsamość
chrześcijaństwo
Polska
Opis:
Neopoganizm postrzegany jest zwykle jako zjawisko marginalne pod względem skali społecznegooddziaływania. Rzutuje to nie tylko na atrakcyjność jego praktyk, ale również na kwestię nośnościeksponowanych w nim treści światopoglądowych. W artykule podjęta została próba ukazanianeopoganizmu w szerszej perspektywie historyczno-kulturowej, uwzględniającej tak ogólnezagadnienia jak tożsamość kulturowa czy kultura pamięci. Autor stawia przy tym pytanie, czyneopoganizm, z jego marginalnością i utopijnością, można uznać za zjawisko wpisujące się w problematykę postkolonialną (postzależnościową). Uważa, że w przypadku takich krajów jak Polska neopogański konstruktywizm może być traktowany jako sensowna próba poszerzenia bazy symbolicznych odniesień dla refleksji nad własnym usytuowaniem na osi centrum – peryferie.
Neopaganism is usually perceived as a marginal phenomenon in terms of the scale of social impact. It not only affects the attractiveness of its practices, but also the question of the load-bearing capacity of the world-outlooks exhibited in it. The article attempts to show neopaganism in a broader historical and cultural perspective, taking into account such general issues as cultural identity or memory culture. The author asks the question whether neo-paganism, with its marginality and utopianism, can be considered as a phenomenon inherent in postcolonial (post-dependence) problems. He believes that in the case of countries such as Poland, neopagan constructivism can be treated as a sensible attempt to broaden the base of symbolic references for reflection about its own location on the center-periphery axis.
Źródło:
Porównania; 2018, 22, 1; 91-106
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koniec religii, śmierć Boga i przygodna wspólnota. Hegel, Malabou, Žižek
The End of Religion, the Death of God and the Contingent Community: Hegel, Malabou, Žižek
Autorzy:
Wójcik, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1009492.pdf
Data publikacji:
2018-10-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Hegel
dialectic
religion
Malabou
Žižek
Christianity
God
community
dialektyka
religia
chrześcijaństwo
Bóg
wspólnota
Opis:
Artykuł stanowi rozbudowaną, opartą na analizie trzech zagadnień interpretację pojęcia końca religii w filozofii G.W.F. Hegla. Po pierwsze, relacji religijnego wyobrażenia i filozofii spekulatywnej – tj. problemu zniesienia religii w filozofii. Po drugie, Heglowskiej wykładni chrześcijaństwa (przedstawionej w Encyklopedii Nauk Filozoficznych i Wykładach z filozofii religii) zogniskowanej wokół koncepcji wcielenia jako kenozy, która jest odczytywana przez pryzmat propozycji interpretacyjnej Catherine Malabou. Po trzecie wreszcie, idei śmierci Chrystusa jako śmierci samego Boga, która stanowi, zdaniem Slavoja Žižka, autentyczny rdzeń chrześcijaństwa dla Hegla. Interpretacja tych problemów prowadzi do następującej konkluzji końca religii u Hegla: uśmiercony Bóg zmartwychwstaje w Duchu Świętym, którego historyczną postacią jest „duch obiektywny‖ – rewolucyjna wspólnota czynów miłości.
The article is an interpretation of the concept of the end of religion in Hegel’s philosophy, based on the analysis of three issues:1. The relationship between religious imagination and speculative philosophy – i.e. the idea of the sublation of religion into philosophy.2. The Hegelian understanding of Christianity (presented in Encyclopaedia of the Philosophical Sciences and Lectures on the Philosophy of Religion) focused on the idea of incarnation as kenosis, which is interpreted by Catherine Malabou’s theory.3. The idea of the death of Christ as the death of God himself that constitutes the authentic core of Christianity – as Slavoj Žižek has claimed.This interpretation leads to the conclusion: the outcome of this death is God qua Holy Spirit, whose historical embodiment is ―objective spirit‖ – revolutionary community of the acts of love.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2018, 28, 2; 53-84
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dwa pojęcia wieczności i niektóre konsekwencje wynikające z tego rozróżnienia
The Two Concepts of the Eternity and Some Controversies They Entail
Autorzy:
Chlewicki, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1042208.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
wieczność
nieskończoność
czas
filozofia starożytna
chrześcijaństwo
Platon
eternity
infinity
time
ancient philosophy
christianity
plato
Opis:
Eternity could be considered as both timeless “now” as well as the totalityof infinite time. In Western thought those two notions (or two meanings) coexist fora long time, however their senses, origins and context of functioning are different. Distinctionbetween those two meanings leads us to better comprehension of the very co cept of the eternity, and also provides us an useful tools to solve some classical philosophicalproblems connected with this concept, for example: problems of the eternity of the mathematics truths, eternity of the God or of the world.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Centrum Badań im. Edyty Stein; 2016, 15; 89-104
1895-2984
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Centrum Badań im. Edyty Stein
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Średniowieczna apologia chrześcijaństwa wobec islamu
Autorzy:
Ledwoń, Ireneusz Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607169.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Christian apology
Christianity and Islam
interreligious dialogue
apologia chrześcijaństwa
chrześcijaństwo a islam
dialog międzyreligijny
Opis:
The paper focuses on the issue of Christian apology vis-à-vis Islam in the Middle Ages. The author points out that the Christian attitude towards Islam evolved from associating it with an apocalyptic Antichrist, through seeing it as the fulfillment of Abraham’s promise given to Ishmael and a Christian heresy, up to the approval of Islam as a religion – initially deemed a false one, however with time, recognized as containing elements of the authentic truth revealed by God. Nicholas of Cusa’s original approach towards Islam failed to find followers and sank into oblivion. Over the next centuries the perception of Islam had been dominated by the Turkish threat to Europe and the era of European colonialism in  Asia.
W artykule, podejmującym zagadnienie chrześcijańskiej apologii wobec islamu w średniowie- czu, autor zwraca uwagę, że chrześcijańskie nastawienie do islamu zmieniało się od patrzenia nań jako na apokaliptycznego Antychrysta, przez wypełnienie obietnicy Abrahama danej Izmaelowi oraz chrześcijańską herezję, aż po dostrzeżenie w nim religii, początkowo uznawanej za fałszywą,  z czasem jednak za zawierającej też elementy autentycznej prawdy objawionej przez Boga. Orygi- nalne podejście Mikołaja z Kuzy do islamu nie znalazło kontynuatorów i odeszło w zapomnienie. W kolejnych wiekach sposób postrzegania islamu został zdominowany przez tureckie zagrożenie dla Europy, następnie przez epokę kolonializmu krajów azjatyckich.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2015, 29; 197-212
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die Stellung und Rolle der Offenbarung Gottes im interreligiösen Dialog
Pozycja i rola Bożego objawienia w dialogu międzywyznaniowym
The importance and the role of Gods Revelation in the interreligious dialogue
Autorzy:
Bokwa, Ignacy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047506.pdf
Data publikacji:
2018-01-06
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Revelation
Christianity
non-Christian religions
Islam
interreligious dialogue
Objawienie
chrześcijaństwo
religie pozachrześcijańskie
islam
dialog międzyreligijny
Opis:
Abstrakt dostępny w papierowej wersji czasopisma.
The current migration crisis in Europe is a practical context of this study.  A lot of refugees, predominantly Muslims,  are constantly coming to our continent. This fact raises important questions and challenges not only to politics and economy, but also to the Church and its theology. It has already occured many times that one should focus not only on finding  practical solutions to the problem, but also a deeper, honest theoretical reflection that takes into account the foundations of Christian doctrine. In this case, it is mainly about the relationship of Christianity to other religions. Contemporary theology, especially fundamental theology practiced in the Polish and German linguistic areas, underlines the importance of the question about the truth In the context of God’s revelation, its meaning In the context of the relationship of Christianity to other religions and other religions among themsleves. God’s revelation is the source and principle of all theology, including the criterion of reference of Christianity to non- Christian religions. Practical principles of dialogue between Christianity and Islam can be developed on such a foundation. The new concept by the German theologian Henning Enogemann, demanding the transition from theology of religion to theology of interreligious relations turns out to be particularly interesting for theology of religion. His theory of interreligious relations is a practical application of theoretical findings.  Interreligious dialogue calls for new competences from all its participants.
Źródło:
Teologia i moralność; 2017, 12, 2(22); 273-290
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Doświadczenie historyczno-religijnej alienacji a współczesne relacje wewnątrz chrześcijaństwa Moskałyk Jarosław
The Experience of Historical-Religious Alienations and Modern Relationships within Christianity
Autorzy:
Moskałyk, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607314.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
the Catholic Church
Christianity
alienation
dialogue
Christian mission
Kościół katolicki
chrześcijaństwo
wyobcowanie
dialog
misja chrześcijańska
Opis:
The problem of unity within the Christian and interreligious rapprochement is in its essence complex and multifaceted. The attempt to look at this issue through the experience of the alienation complex wishes to cast some light on the factors that in principle exclude the possibility of reconciliation. The phenomenon of alienation in interdenominational relations is very often overlooked, and its consequences are hastily hushed up. However, a proper assessment of the situation of alienation in mutual relations between churches or religions should be a simple gesture of courage and willingness to make a change. Yet, this is not simple, all the more so when done at someone else’s request. It is still a long way to catharsis and a sense of fellowship with others, but this is what the Catholic Church and the entire Christianity needs. A genuine attitude of openness, ecumenical openness included, is what the Christian community is called to in order to perform its specific missions in the contemporary world.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2013, 27; 211-230
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyzwolenie czy inkulturacja? – zbieżne czy rozbieżne nurty afrykańskiej teologii?
Liberation or Inculturation – convergent or divergent trends of African Theology?
Autorzy:
Grodź, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1016001.pdf
Data publikacji:
2013-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Christianity in Africa
Black theology
African theology
liberation theology
chrześcijaństwo w Afryce
czarna teologia
teologia afrykańska
teologia wyzwolenia
Opis:
Eurocentryczne podejście do sposobu uprawiania teologii i podejmowanych przez nią zagadnień powodowało, że w powstającej w afrykańskich wspólnotach chrześcijańskich akademickiej teologii wyodrębniano dwa główne nurty – tzw. czarną teologię skoncentrowaną na wyzwoleniu się z ucisku spowodowanego apartheidem i tzw. teologię afrykańską, którą określano też jako teologię kulturową albo teologię inkulturacji. Przy takim ujęciu zagadnienia nawet Afrykanie mieli skłonność do przeciwstawiania sobie obu nurtów. Jednak nowe spojrzenie na problematykę wyzwolenia, przyjmowane zwłaszcza przez kolejne pokolenia afrykańskich teologów, sprawia, że antagonizm między nurtami afrykańskiej teologii w zasadzie zanika. Wydaje się, że nieporozumienia wynikają z różnych sposobów pojmowania wyzwolenia, które niekoniecznie muszą być sobie przeciwstawne, a mogą być postrzegane jako komplementarne. Żeby uzasadnić tak postawioną tezę, zacznę od krótkiej ogólnej prezentacji afrykańskiej teologii, która zostanie rozwinięta w przedstawienie założeń i zagadnień rozwijanych w obu głównych nurtach i podsumowana ukazaniem skutków zmiany paradygmatu podejścia do afrykańskiej teologii oraz wypunktowaniem emancypacyjnego charakteru afrykańskich teologii.
With the shift of the centres of Christianity towards the South it has been increasingly noticeable that talking about Christian theology characterized by a geographical adjectives different from “European /Western” becomes acceptable.However, Christianity in Africa has still been considered by many Europeans asa hybrid of secondary importance. It will take some time before the EuropeanChristians will come fully to terms with accepting the contribution of African theology to the world Christianity.In describing African theology, especially its origins, quite a lot depends on the initial assumptions taken by the researcher – whether one would consider only academic theology as theology as such (then there is no African theology before1960s) or one would consider as theology also African oral and ritual input (then the Africans have been theologizing almost from the moment they became Christians).Application of European standards and perceptions led to seeing two major trends in African theology – black theology and African theology (cultural/inculturation theology). With the work of African theologians of the younger generations one can discover that both trends have not been so much antagonistic to each other as rather complementary because both have been concerned with liberation, though approached from different angles and understood in different ways.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2013, 8, 2; 121-137
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sprzeciw sumienia w kulturze
Conscientious Objection in Culture
Autorzy:
Gryz, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047891.pdf
Data publikacji:
2013-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Christianity and culture
conscientious objection
morality
history of Church discipline
Chrześcijaństwo i kultura
sprzeciw sumienia
moralność
historia dyscypliny kościelnej
Opis:
Kościół od zawsze przywiązywał dużą wagę do świata kultury, widząc w niej miejsce i pomoc w ewangelizacji. Wielu chrześcijan aktywnie włączało się i nadal włącza w działania kulturalne, które nadawały chrześcijański charakter światu, w którym żyjemy. Współcześnie jednak pod wpływem przemian, związanych z silnym wpływem laicyzacji, niektóre nurty kulturowe dystansują się do dziedzictwa chrześcijańskiego, a nawet je wyraźnie kontestują. Pojawia się pytanie: jak powinien zachować się chrześcijanin w obliczu takich zjawisk? Czy powinien nadal aktywnie uczestniczyć w wymianie kulturalnej, czy też powinien się od nich dystansować? Jak korzystać z osiągnięć kulturalnych, które posiadają dwuznacznie moralny charakter? Jak pozostać wierny swojemu sumieniu, a jednocześnie nie rezygnować z misji ewangelizacyjnej na areopagach współczesnej kultury? Próbę poszukiwania odpowiedzi na te pytania podejmuje niniejszy artykuł.
The Church has always attached great significance to the world of culture, understanding culture as a place and a help in the task of evangelization. Many Christians join actively in cultural endeavors, which impart the Christian character to our world. Unfortunately, nowadays, due to the influence of changes inspired predominantly by laicization, some of the cultural trends distance themselves from the Christian heritage, and even sometimes defy this heritage. The question arises: how should a Christian behave in the face of such phenomena? Should he still take actively participate in cultural exchange or should he keep aloof. How to benefit from the achievements of culture with dubious moral character? How to be faithful to one's conscience and simultaneously not refrain from the evangelical mission in the Areopaguses of contemporary culture? The paper tries to give answers to these  questions.
Źródło:
Teologia i moralność; 2013, 8, 2(14); 101-115
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Palingenetic Ultra-Nationalist Christianity: History, Identity, and the Falsity of Peripeteic Dialectics
Palingenetyczne ultranacjonalistyczne chrześcijaństwo: historia, tożsamość i fałszywość dialektyki perypeteicznej
Autorzy:
Byrd, Dustin J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15595643.pdf
Data publikacji:
2021-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Willensgemeinschaft
Volksgemeinschaft
Christianity
Peripeteic-Dialectics
islamization
dialects of history
nationalism
immigration
chrześcijaństwo
dialektyka perypeteiczna
islamizacja
dialektyka historii
nacjonalizm
imigracja
Opis:
The recent upsurge of European nationalism is partially an attempt to address the ongoing identity crisis that began with the Bourgeois revolution, which expressed itself through positivistic scientism and aggressive secularization, and culminated in the post-World War II “liberal consensus”: representative democracy and free-market capitalism as the “end of history.” Due to the needs of capitalism after World War II, coupled with the liberalization and Americanization of European societies, there has been a growing presence of “non-identical” elements within Europe, which itself is reexamining the very geography of what it means to be European. In this essay, I explore the historical context of the current identity struggles that are facing Europeans. From a Critical Theory perspective, I challenge the idea that Christianity or a Christian age can be resurrected by ultra-nationalists in their attempt to combat the cosmopolitanism of Western modernity. Moreover, I demonstrate how such attempts to return to an idealized Christian identity are rooted in a false possibility: Peripeteic Dialectics, or “dialectics in reverse.”
Niedawna fala europejskiego nacjonalizmu jest częściowo próbą rozwiązania trwającego kryzysu tożsamości, który rozpoczął się wraz z rewolucją burżuazyjną, wyrażającą się poprzez pozytywistyczny scjentyzm i agresywną sekularyzację, a której kulminacją był powojenny „liberalny konsensus”: demokracja przedstawicielska i kapitalizm wolnorynkowy jako „koniec historii”. Ze względu na potrzeby kapitalizmu po II wojnie światowej, w połączeniu z liberalizacją i amerykanizacją społeczeństw europejskich, w Europie rośnie obecność elementów „nie-tożsamościowych”, która jako taka ponownie poddaje analizie samą geografię tego, co oznacza być Europejczykiem. W tym eseju zgłębiam historyczny kontekst aktualnych zmagań o tożsamość, z którymi borykają się Europejczycy. Z perspektywy teorii krytycznej kwestionuję ideę, że chrześcijaństwo lub wiek chrześcijański może zostać wskrzeszony przez ultranacjonalistów w ich próbach zwalczania kosmopolityzmu zachodniej nowoczesności. Co więcej, pokazuję, jak takie próby powrotu do wyidealizowanej tożsamości chrześcijańskiej są zakorzenione w fałszywej możliwości: dialektyce perypeteicznej, czyli „dialektyce na opak”.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2021, 42, 4; 39-64
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrześcijańsko-muzułmańskie relacje w Azji Centralnej do czasów Timura (XIV wiek)
Christian-Muslim Relations in Central Asia to Timur Time (XIV Century)
Autorzy:
Kluj, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038368.pdf
Data publikacji:
2021-12-16
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Central Asia
Oriental Christianity
Nestorians
Merv
Samarkand
Asian Islam
Naqshbandiyah
Azja Centralna
chrześcijaństwo orientalne
nestorianie
Merw
Samarkanda
islam azjatycki
nakszbandijja
Opis:
W czasach, kiedy mówi się o upadku chrześcijańskiej kultury Zachodu, warto przyjrzeć się pewnej analogii sprzed siedmiu wieków. Pierwsze tysiąclecie rozwoju wiary w Azji doprowadziło do powstania wielu wybitnych syntez teologicznych. Wydało też wielu świętych męczenników i misjonarzy. Chrześcijaństwo to miało również swoje doświadczenie takiej relacji z islamem, że pomimo pewnych prześladowań nie traciło ducha misyjnego i do XIII w. stale się rozwijało. Przełom nastąpił dopiero z powodu wojen mongolskich i to dopiero za czasów Timura. Dlaczego Timur przyjął islam, pomimo niemałej obecności chrześcijan w jego otoczeniu? Nie brakowało wtedy ani wybitnych uczonych chrześcijańskich (podobnie jak muzułmańskich). Poza możliwymi powodami osobistymi,  prawdopodobnie zadecydowały o tym względy większego zakorzeniania islamu wśród mas prostej ludności Azji Centralnej, w którym ważną rolę odegrał „zakon” Nakszbandijja.
Sometimes it is said about the fall of the Christian Culture of the West. It is worth taking a look, therefore, at a certain analogy from seven centuries ago. The first thousand years of development of faith in Asia led to many outstanding theological syntheses. There were also many saint martyrs and missionaries. Christianity also had its experience of faith in the Islamic State. Despite the difficulties, the missionary spirit until the fourteenth century has been developing. The breakthrough occurred only during Timur’s times due to Mongolian wars. Why did Timur accept Islam, despite the considerable presence of Christians in his surroundings? There was no lack of outstanding Christian scholars. In addition to possible personal reasons, he probably decided realizing that Sufi Islam is already deeply rooted among the masses of a simple population of Central Asia. An important role in this process played the political current of “Order” Naqshbandiyah.  
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2021, 39; 161-183
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Smutek pocieszony. J. Ratzingera/Benedykta XVI traktat o radości
Autorzy:
Szymik, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607413.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Gospel
Holy Spirit
Church
faith
hope
joy
spirituality
Passover
Christianity
modern civilization
Ewangelia
Duch Święty
Kościół
wiara
nadzieja
radość
duchowość
Pascha
chrześcijaństwo
współczesna cywilizacja
Opis:
The hard facts of sin, evil, pain and – finally – death oppose the human desire and striving for joy. The severity and gravity of earthly existence and its finiteness question the possibility of experiencing authentic joy, its legitimacy and even moral integrity. Unlike the efforts of civilization aimed at ensuring a sorrow-free existence for humans, the phenomenon of the Christian answer lies in the recognition of the necessity of the co-existence of sorrow and joy, while trusting in God. Consequently, the Church does not look for joy outside sorrow, in rejecting it, but – in the spirit of Passover – in the transition from death to life. The dialogue between God and man in the New Testament begins with the words announcing the good news: ‘Rejoice!’ Joy is possible since God grants the right to it, also now, among the shadows of evil: He redeems the world through His death and Resurrection and sends the Spirit – Paraclete – Comforter. J. Ratzinger/Benedict XVI sees a vital task for the Church in celebrating the Eucharist and being sent to serve as the minister of God’s mercy in the awakening of this authentic joy that cannot be lost. The guarantee of this joy is the future in God, which makes the hardship of existence tolerable and is an instrument and internal power of the  truth.
Ludzkiemu pragnieniu radości i dążeniu do niej sprzeciwiają się twarde fakty: grzechu, zła, cierpienia i ostatecznie śmierci. Dotkliwość i dramatyzm doczesnej egzystencji oraz jej skończo- ność stawiają pod znakiem zapytania możliwość autentycznej radości, jej zasadność, a nawet mo- ralną prawość. W odróżnieniu od cywilizacyjnych wysiłków zapewnienia człowiekowi bytu wol- nego od smutku, fenomen chrześcijańskiej odpowiedzi polega na ufnym wobec Boga uznaniu ko- nieczności współistnienia na tym świecie smutku i radości. Dlatego drogi ku radości nie szuka Kościół poza smutkiem, w odrzuceniu go, lecz - paschalnie - w przejściu: ze śmierci do życia. Nowotestamentalny dialog Boga z człowiekiem otwierają słowa wieszczące dobrą nowinę: „Raduj się!" Radość jest możliwa, bo Bóg także teraz - pośród cieni zła - daje do niej prawo: zbawia świat przez śmierć i zmartwychwstanie Jezusa i posyła nań Ducha-Pocieszyciela. W rozbudzaniu tej au- tentycznej i nieutracalnej radości, której poręką jest przyszłość w Bogu, czyniącej znośnym trud istnienia, będącej narzędziem i wewnętrzną mocą prawdy, widzi J. Ratzinger/Benedykt XVI istot- ne zadanie Kościoła sprawującego Eucharystię i posłanego, by być szafarzem Bożego miłosierdzia.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2015, 29; 165-182
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fenomen sapiencjalnego wymiaru mistyki chrześcijańskiej w myśli Brunona Barnharta. Sapiencjalne rozumienie rzeczywistości. Usprawiedliwienie filozoficznego namysłu nad mistyką w ogóle
The phenomenon of the sapiential dimension of Christian mysticism in the thought of Bruno Barnhart. Sapiential understanding of reality. Justification of philosophical reflection on mysticism in general
Autorzy:
Januszewski, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27835942.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Sapiential Christianity
Unitive Reality
Wisdom
mysticism
Barnhart
Wisdom traditions
anthropology
metaphysics
epistemology
sapiencjalne chrześcijaństwo
jednocząca Rzeczywistość
Mądrość
mistyka
mistycyzm
tradycje mądrościowe
antropologia
metafizyka
epistemologia
Opis:
Głównym celem niniejszego artykułu jest przedstawienie i filozoficzne zbadanie głównych idei wyłaniającego się, stosunkowo nowego mistycznego wymiaru chrześcijaństwa, który nazywany jest chrześcijaństwem sapiencjalnym. Artykuł ten opiera się głównie na pracy Bruno Barnharta (1931-2015), kamedulskiego mnicha, mistyka i teologa, który spędził większość swojego życia monastycznego na rozwijaniu i systematyzowaniu idei chrześcijaństwa sapiencjalnego. To specyficzne podejście do całej tradycji chrześcijańskiej koncentruje się na Rzeczywistości Jednoczącej i jej ekspresji w świecie, zwłaszcza w inkarnacyjnym wydarzeniu Chrystusa, dążąc do przebóstwienia całej rzeczywistości. Kładzie również duży nacisk na pozycję i rolę człowieka w tym procesie przebóstwienia. W artykule analiza filozoficzna koncentruje się na trzech aspektach tego mistycznego ruchu: (1) epistemologii, w której mądrość jako sposób poznania ma swoje wyjątkowe miejsce w całym procesie zdobywania wiedzy o Rzeczywistości Jednoczącej; (2) antropologii, w której przyglądamy się źródłu godności osoby ludzkiej w perspektywie sapiencjalnej: (3) metafizyce, w której badamy pojęcie Rzeczywistości Jednoczącej i jej cechy. Ogólnie rzecz biorąc, celem tego artykułu jest pokazanie wagi i znaczenia chrześcijaństwa sapiencjalnego w naszym współczesnym świecie; zachęcenie filozofów zainteresowanych religią i mistycyzmem do zbadania i nawiązania dialogu z tym wyjątkowym sposobem postrzegania tradycji chrześcijańskiej.
The primary objective of this article is to give an overview and to philosophically explore the main ideas of an emerging, relatively new mystical dimension within Christianity which is called the sapiential Christianity. This paper is based mainly on the work of Bruno Barnhart (1931-2015), Camaldoli monk, mystic and theologian who spent most of his monastic life developing and systematising ideas of sapiential Christianity. This specific approach to the whole Christian tradition focuses on the Unitive Reality and its expression in the world, especially in the incarnational Christ-event, aiming towards divinisation of the whole reality. It also places a great emphasis on the position and role of human being in this process of divinisation. In the article, the philosophical analysis concentrates on the three aspects of this mystical movement: (1) epistemology, where wisdom as the way of knowing has its unique place in the whole process of gaining knowledge about Unitive Reality; (2) anthropology, where we look at the source of dignity of human person in the sapiential perspective: (3) metaphysics, where we explore the notion of the Unitive Reality and its characteristics. Overall, the purpose of this article is to show the significance and relevance of sapiential Christianity in our modern world; to encourage philosophers that are interested in religion and mysticism to explore and enter into a dialogue with this unique way of seeing the Christian tradition.
Źródło:
Filozofia Chrześcijańska; 2023, 20; 29-66
1734-4530
2450-0399
Pojawia się w:
Filozofia Chrześcijańska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duch Ameryki Łacińskiej nadzieją dla (nie)chrześcijańskiej Europy
SPIRIT OF LATIN AMERICA AS A HOPE FOR (UN)CHRISTIAN EUROPE
Autorzy:
Sienkiewicz, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618083.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Latin America; re-evangelization; Europe; Christianity; spiritual crisis; Christian hope; missions; evangelization; Church in Europe; cultur
Ameryka Łacińska; reewangelizacja; Europa; chrześcijaństwo; kryzys duchowy; nadzieja chrześcijańska; misje; ewangelizacja; Kościół w Europie; kultura
Opis:
The article indicates the disappearance of Christianity in Europe. The article refers to Christian hope as an inspiration and motivation to undertake evangelization activities. The article contains references to popes who see help for secularized Europe in Latin America and the people of this continent. The text emphasizes the importance of culture in experiencing religion and building relationships with God. It signals that re-evangelization is needed in modern Europe, which will lead to the rebuilding of Christian identity. The text also emphasizes that Christianity is a religion for everyone, and Christian teaching should be uniform.
Źródło:
Annales Missiologici Posnanienses; 2019, 24; 31-39
1731-6170
Pojawia się w:
Annales Missiologici Posnanienses
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Małżeństwo – kryzys czy reaktywacja?
Marriage – Crisis or Reactivation?
Autorzy:
Rymsza, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047959.pdf
Data publikacji:
2012-06-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
civil marriage
sacramental marriage
redefinition of marriage
liberal culture
social institution
Christianity
social teaching of the Catholic Church
małżeństwo cywilne
małżeństwo sakramentalne
redefinicja małżeństwa
kultura liberalna
instytucja społeczna
chrześcijaństwo
społeczne nauczanie Kościoła katolickiego
Opis:
Artykuł omawia uwarunkowania współczesnego kryzysu małżeństwa jako sytuacji szczególnej polegającej na tym, że kwestionowane są wszystkie konstytutywne cechy małżeństwa: jego trwałość, płodność, publiczny charakter oraz to, że jest związkiem dwojga osób różnej płci. Autor uznaje, że mimo wszystko kryzys można starać się wykorzystać jako szansę rozwojową, i kreśli założenia społecznej reaktywacji małżeństwa, uznając że jest ona zadaniem chrześcijan.
The article deals with the conditions of the contemporary crisis of marriage as a specific situation in which all the constitutional features of marriage like its durability, fertility, public character and the fact that it is the relation of two people of different sex, are being questioned. Nevertheless, the author claims that the crisis can be used as a developing opportunity and sketches the assumptions of the social reactivation of marriage as a task for Christians.
Źródło:
Teologia i moralność; 2012, 7, 2(12); 191-201
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 17

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies