Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Turkic" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    The Karaim translation of the Book of Nehemia copied in the 17 th century’s Crimea and printed in 1840/1841 at Gözleve, on the copyist of the manuscript, and some related issues
    Autorzy:
    Shapira, Dan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/916382.pdf
    Data publikacji:
    2013-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Karaim Language
    origins of Crimean Karaites
    Judeo-Turkic
    Gözleve translation
    Karaite copyists
    Opis:
    In this article, the author describes the nature of the 1840/1841 Turkic Karaim translation of the Bible, published at Gözleve / Jevpatorija, and especially, the translation of Nehemia, the last book in this publication. The author tries to identify the translator / copyist of Nehemia, who was working on the MS in 1672 in Mangup,having been based himself on the colophon, and surmised that the rest of the Bible translation may come from a MS copied by the same copyist. The author further speculates why the publisher of the Gözleve edition chose this particular MS. In order to define the Turkic language of the translation, the author goes in details about the earlier Jewish – both Rabbanite and Karaite – population of Çufut-Qal‘eh in the Crimea; his conclusion is that the earlier population was mostly immigrants from the North (the Duchy of Lithuania) and their language could not be originally any sort of Crimean Turkic. In the article, the author publishes and republishes different Judeo-Turkic Karaite Biblical translations and tombstone inscriptions.
    Źródło:
    Karaite Archives; 2013, 1; 133-198
    2353-2327
    Pojawia się w:
    Karaite Archives
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Azerbaijan – Kazakhstan relations: current situation and prospects
    Stosunki Azerbejdżan–Kazachstan: obecna sytuacja i perspektywy
    Autorzy:
    Huseynow, Rusif
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/616302.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Azerbaijan
    Kazakhstan
    Aliyev
    Nazarbayev
    Nagorno-Karabakh
    Turkic
    Caspian
    oil
    Kashagan
    Silk Road
    Azerbejdżan
    Kazachstan
    Alijew
    Nazarbajew
    Górny Karabach
    tureckie
    kaspijskie
    ropa
    Opis:
    Azerbejdżanu i Kazachstanu nie należy postrzegać jako dwóch państw, które są bliskie sobie tylko ze względu na radziecką przeszłość. W rzeczywistości zamiszkujące Azerbejdżan i Kazachstan grupy etniczne – Azerowie i Kazachowie – pochodzą z większej rodziny narodów tureckich. Braterstwo azero-kazachskie datuje się od samych początków narodów tureckich, które rozprzestrzeniły się z Gór Ałtaju i zostało ugruntowane przez czynnik islamski. Mające wspólną granicę morską na Morzu Kaspijskim Azerbejdżan i Kazachstan są dla siebie ważnymi narodami. Azerbejdżan jest postrzegany jako pomost dający Kazachstanowi dostęp do Turcji i Europy, zaś Kazachstan oferuje Azerbejdżanowi połączenie z Azją Centralną i Chinami. Oba państwa przywiązują wielką wagę do swoich wzajemnych relacji, zarówno dwustronnych, jak i w ramach organizacji międzynarodowych. Relacje te stale się rozwijają i w przeciągu ostatnich dwudziestu pięciu lat trend ten nie zmienia się, ani nie napotyka żadnych przeszkód. Kazachstan uznał terytorialną integralność Azerbejdżanu, co stanowi dla Azerbejdżanu ważne osiągnięcie wobec obecnego konfliktu z sąsiednią Armenią. Oba kraje szybko osiągnęły nawet porozumienie w sprawie statusu prawnego Morza Kaspijskiego, podczas gdy w innych krajach nadmorskich podobnych porozumień nie udało się wypracować. Oba państwa są zainteresowane rozwojem korytarza transportu i energetyki Wschód–Zachód, pozwalającego wykorzystać ich korzystną lokalizację geopolityczną, dzięki której mogą służyć jako pomost między kontynentami.
    Azerbaijan and Kazakhstan should not be seen as two states which are close because of their Soviet past. In fact, the titular ethnic groups of Azerbaijan and Kazakhstan – Azerbaijanis and Kazakhs – come from a greater Turkic family. Azerbaijani-Kazakh brotherhood takes its roots from the very origins of the Turkic peoples that spread from the Altai Mountains and has been cemented by the Islamic factor. Maintaining maritime borders through the Caspian Sea, Azerbaijan and Kazakhstan are important nations for one another. Azerbaijan is seen as a bridge for Kazakhstan to access Turkey and Europe, while Kazakhstan offers Azerbaijan routes to Central Asia and China. The two countries attach great importance to their mutual relations, both bilateral and within various international organizations. These relations have only increased and not experienced any downturns or problems in the past 25 years. Kazakhstan recognized the territorial integrity of Azerbaijan, which is an important deal for Azerbaijan in its current conflict with neighboring Armenia. The countries even reached an agreement on the legal status of the Caspian Sea quite rapidly, while similar accords are still absent with other littoral countries. They are both interested in developing an East-West transport and energy corridor, enjoying a favorable geopolitical location that could serve as a bridge between the continents.
    Źródło:
    Przegląd Politologiczny; 2017, 3; 139-160
    1426-8876
    Pojawia się w:
    Przegląd Politologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Węgrzy a ludy tureckie przed Osmanami
    Hungarians and the Turkic people before Ottomans
    Autorzy:
    Grzesik, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32315646.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    The Hungarians
    Turkic people
    Hungarian medieval chronicle writing
    the people of a Great Steppe
    Węgrzy
    ludy tureckie
    średniowieczne dziejopisarstwo węgierskie
    ludy Wielkiego Stepu
    Opis:
    Ugrofińscy Węgrzy nawiązali kontakt z ludami z tureckiej grupy językowej najpóźniej w dzisiejszej Baszkirii stanowiącej ich praojczyznę, legendarne Wielkie albo Wschodnie Węgry, o których pamiętali średniowieczni kronikarze. Ludy tureckie były mieszkańcami Wielkiego Stepu, stąd określenie Turków stało się synonimem koczowników. W źródłach bizantyńskich pod mianem Turków występują Węgrzy. Wraz z odłamem bułgarskich Onogurów, zapisanych w źródłach arabskich jako s.k.l, a znanych później jako Szeklerzy, w latach 30. IX w. osiedlili się w okolicach Morza Azowskiego, dostając się pod polityczną podległość Chazarów. O tym, że Węgrów powszechnie utożsamiano z Turkami, świadczy określenie ich przez słowiańskich sąsiadów mianem Onogurów, czyli *Ągrów, skąd wzięła się łacińska nazwa Hungari albo polska Węgrów. Jak się wydaje, węgierski związek plemienny wędrujący najpierw nad stepy meotydzkie, później zaś migrujący do Kotliny Karpackiej, był wieloetniczny z dużym udziałem ludności tureckojęzycznej (Szeklerzy, chazarscy Kabarzy), która stopniowo uległa madziaryzacji, pozostawiając Węgrom elementy świadomości historycznej (pamięć o Attyli, którą Szymon z Kézy erudycyjnie przekształcił w historię o pokrewieństwie huńsko-węgierskim). Jednak stworzone przez nich w Kotlinie Karpackiej państwo zachowało charakter wieloetniczny, co dopiero w czasie rozwoju nowożytnych nacjonalizmów zaczęło stwarzać problemy, które przyczyniły się do rozpadu państwa w 1918 r.
    The Finno-Ugric Hungarians made contact with people from the Turkish language group not later as in present-day Bashkiria. It was their original homeland, which was mentioned as the Great or Eastern Hungary by the medieval chroniclers. The Turkic people lived on the Great Steppe in that time, therefore the name of the Turks was a synonym of the nomads. However, in the Byzantine sources it were the Hungarians who were called The Turks. They settled in the region of the Azov Sea together with a branch of the Bulgarian Onogurs, noted in the Arabian sources as s.k.l, and later known as the Szeklers. They got under the political dependency of the Khazars. The Slavic name of the Hungarians *Ągri, from which the Latin name of the Hungari and the Polish Węgrzy was derived, descended from the name of the Onogurs. It seems that the Hungarian tribal commonwealth, which originally wandered to the Maeotidian Steppes and afterwards migrated to the Carpathian Basin, was multiethnical, with great participation of the Turkic population (such as the Szeklers and the Kabars). This people was Magyarized, but left elements of the own historical consciousness to the Hungarians, such as the memory of Attila, which was the basis of the eruditional story of the Hunnic-Hungarian identity by Simon of Kéza. Nevertheless, the Hungarian state preserved its multiethnical character, which generated problems only in the 19th century, a period of growth of the modern nationalisms, which resulted in the disintegration of the state in 1918.
    Źródło:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2022, 29; 91-99
    0239-4278
    2450-3177
    Pojawia się w:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Perevodchik-Terjiman Newspaper: A Bilingual Phenomenon of the Muslim Press in Late Imperial Russia
    Gazeta Perevodchik-Terjiman. Przykład dwujęzycznej prasy muzułmańskiej w późno imperialnej Rosji
    Autorzy:
    Tikhonova, Nadhezda
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1597512.pdf
    Data publikacji:
    2021-05-22
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    The Perevodchik-Terjiman newspaper
    bilingualism
    Ismail Gasprinskii
    Russian Muslims
    common-Turkic language
    late-imperial Russia
    Russian Revolution of 1905
    dwujęzyczność
    gazeta Perevodchik-Terjiman
    język ogólno-turecki
    późnoimperialna Rosja
    rewolucja 1905 w Rosji
    rosyjscy muzułmanie
    Opis:
    This case study examines the bilingualism of the prominent Russian Muslim newspaper of the late nineteenth to early twentieth centuries, known as the Perevodchik-Terjiman (literally “Translator” or “Interpreter”) by means of discourse analysis. This newspaper was published from 1883 to 1918 in Crimea, until 1914 by Ismail Gasprinskii (1851‒1914), a prominent enlightener of Russian Muslims. Until December 1905, the newspaper was issued in two languages–Russian and so-called common-Turkic. The latter language was unsuccessfully intended to become a common literary language for Russian Muslims. Despite the declarations, the parallel articles in Russian and Turkic barely presented direct translations from one language to another. On the contrary, there were significant differences. The differences in Russian and Turkic narratives were not markers of opposing intentions or obscure meanings. It is argued here that this feature can be qualified as an instance of cultural bilingualism, which reflected the multiculturalism of the newspaper’s heterogeneous audience.
    Prezentowane studium przypadku bada dwujęzyczność kluczowej gazety rosyjskich muzułmanów z przełomu dziewiętnastego i dwudziestego wieku za pomocą analizy dyskursu. Gazetę Perevodchik-Terjiman (w przekładzie „Tłumacz”) publikowano od 1883 do 1918 na Krymie, a jej redaktorem naczelnym był Ismail Gasprinskii (1851‒1914), ważny działacz edukacyjny wśród rosyjskich muzułmanów. Do grudnia 1905 roku gazeta była dwujęzyczna, publikowano ją po rosyjsku i w języku ogólno-tureckim. Ten drugi miał się stać językiem literackim dla zamieszkujących imperium rosyjskie muzułmanów. Pomimo deklaracji, artykuły nie były dosłownymi tłumaczeniami i różniły się między sobą w kluczowych punktach. Nie chodziło jednak o zwykłe zatajenie czegoś przed niektórymi czytelnikami. Artykuł ten dowodzi, że jest to przykład bilingualizmu kulturowego, odzwierciedlającego wielokulturowość odbiorców gazety.
    Źródło:
    Praktyka Teoretyczna; 2021, 39, 1; 119-136
    2081-8130
    Pojawia się w:
    Praktyka Teoretyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies