Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Repatriation" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
ПОЛЯКИ В ПРИЕНИСЕЙСКОЙ СИБИРИ В ПЕРВЫЕ ГОДЫ ПОСЛЕ РЕВОЛЮЦИИ 1917 Г.
POLES IN THE YENISEI SIBERIA REGION DURING THE FIRST YEARS AFTER THE REVOLUTION OF 1917
Autorzy:
Дацышен, Владимир Григорьевич
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911690.pdf
Data publikacji:
2019-03-12
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Polacy
Syberia Środkowa
Gubernia Jenisejska
Krasnojarsk
V Dywizja Strzelców Polskich
jeńcy wojenni
repatriacja
Poles
Central Siberia
Yenisei Province
Krasnoyarsk
5th Polish Division
prisoners of war
repatriation
Opis:
Artykuł poświęcony został historii Polaków w Syberii Środkowej w trudnym i burzliwym okresie pierwszych lat po Rewolucji w Rosji w 1917 roku. Już na początku XX wieku Gubernię Jenisejską zamieszkiwało dużo Polaków – zesłańcy i ich potomkowie, przesiedleńcy, urzędnicy państwowi. Podczas I wojny światowej w tym regionie osiedlono tysiące uciekinierów i polskich jeńców wojennych, którzy aktywnie uczestniczyli w wojnie domowej po obu zwalczających się stronach. Legion polski, jak też rosyjscy Polacy, w dużej mierze określili miejsce i rolę Krasnojarska w wydarzeniach związanych z kapitulacją Armii Kołczakowskiej. Syberia Nadjenisejska znalazła się w centrum „polskiej kwestii” w Syberii w 1920 roku, kiedy właśnie tam nie tylko skapitulował, ale i na długi czas był rozmieszczony skład piątej polskiej dywizji. Bolszewicy w Krasnojarsku próbowali polegać na Polakach w osiąganiu swych celów politycznych. Jednak większość Polaków w Syberii wiązała swoją przyszłość z narodowym państwem polskim i wydarzenia wiązane z repatriacją stały się trudną i tragiczną stroną historii polskiej diaspory. W końcu zaledwie jednej trzeciej mieszkających na Syberii Środkowej Polaków udało się wyjechać do Polski w latach 1921-1922, podczas gdy ponad 10 000 osób zostało w tym regionie.
The article is devoted to the history of Poles in Central Siberia. At the beginning of the 20th century there were exiles and their descendants, as well as migrants and civil servants in the Yenisey province. During the First World War thousands of refugees and Polish prisoners of war were housed in this region. They took part in the events of the civil war on both sides. Krasnoyarsk was at the center of the „Polish question” in Siberia in 1920 as the 5th Polish division capitulated there. The Bolsheviks tried to rely on foreigners, but most Poles linked their future with their national state. The repatriation events have become a complex and tragic page of the history of the Polish diaspora as more than 10 thousand Poles lived in the Yenisei Siberia Region.
Źródło:
Porównania; 2018, 22, 1; 327-341
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Unification of Ukrainian Society in a Postwar Period as a Preventive Mechanism to Avert the Crisis of State
Unifikacja społeczeństwa ukraińskiego w okresie powojennym jako mechanizm zapobiegania kryzysowi państwa
Autorzy:
Lavrynenko, Hanna
Donaj, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30147268.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
civil society
return migration
repatriation policy
state
unification of society
universalization
safety
crisis of state system
społeczeństwo obywatelskie
migracje powrotne
polityka repatriacyjna
państwo
unifikacja społeczeństwa
uniwersalizacja
bezpieczeństwo
kryzys państwa
Opis:
The study involves the analysis of unification of Ukrainian society in a postwar period to prevent the crisis of state system. It is claimed, that upon the war termination the issue of creation of universal Ukrainian society forming model arises, which is supposed to represent a symbiosis of foundations of nationwide well-being and prospects of Ukraine strategic development. It is shown, that the existent division of society into those who stayed in Ukraine and those who left for other countries can scale up in a long run. The loss of conceptual univocity in the course of developing such categories as “victim,” “patriot,” “traitor” and “savior” in civil society bears evidence to the mobility of self-identification process of existing population clusters and possible appearance of new categories of populace in the not so distant future. The rationalization for human capital is provided as well as the necessity of having regard to the mentioned factor while elaborating the postwar country development strategy. Special attention is paid to the problem of implementation of repatriation policy. Its types are defined, and the mostly acceptable options for Ukraine are characterized, including the direct and active or in direct and mediated state’s stimulation of nationals’ returning to the ethnical Homeland. Based on the conducted analysis of current experience of European countries, it was concluded that it is the controlled process of return migration that is the key component of consistent country development.
Przedmiotem publikacji jest analiza procesu unifikacji społeczeństwa ukraińskiego – w okresie powojennym – jaki jest niezbędny by zapobiec kryzysowi państwa. Zdaniem autorów, po zakończeniu wojny palącym problemem będzie kwestia stworzenia uniwersalnego modelu kształtowania się społeczeństwa ukraińskiego, którego zadaniem będzie symbioza podstaw ogólnonarodowego dobrobytu oraz perspektyw strategicznego rozwoju Ukrainy. Podkreślono, że istniejący podział społeczeństwa na tych, którzy pozostali na Ukrainie i tych, którzy wyjechali do innych państw, w dłuższej perspektywie może się pogłębiać. Utrata jednoznaczności pojęciowej – w toku kształtowania się społeczeństwa obywatelskiego – takich kategorii jak „ofiara”, „patriota”, „zdrajca” i „zbawiciel” świadczy o mobilności procesu samoidentyfikacji istniejących skupisk ludności i możliwym – w niedalekiej przyszłości – pojawieniu się nowych kategorii ludności. Przedstawiono również zagadnienie racjonalnego wykorzystania kapitału ludzkiego oraz konieczność uwzględnienia tego czynnika przy opracowywaniu powojennej strategii rozwoju państwa. Szczególną uwagę zwrócono na problem realizacji polityki repatriacyjnej. Zdefiniowano jej rodzaje i scharakteryzowano najbardziej akceptowalne opcje dla Ukrainy, w tym bezpośrednie i aktywne lub pośrednie i stymulowane przez państwo powroty obywateli do etnicznej Ojczyzny. Na podstawie przeprowadzonej analizy dotychczasowych doświadczeń państw europejskich uznano, że to właśnie kontrolowany proces migracji powrotnych jest kluczowym elementem spójnego rozwoju państwa.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2023, 16; 321-331
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies