Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Putin" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    The Change of Russian Political Regime from the “White Revolution” To Presidential Elect ion (2012–2018)
    Autorzy:
    BÄCKER, Roman
    RAK, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/642203.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    political regime
    authoritarianism
    totalitarianism
    Putin’s Russia
    Opis:
    How did Russian political regime change after the “White Revolution”? The article makes a methodological, theoretical, and empirical contribution to the field of studies on the dynamics of non-democratic regimes, and especially the nature of the alterations within Putin’s Russia. The research field is the Russian political system determined by its three aspects: structure of political institutions, political awareness of public issues, and political mobilization between the “White Revolution” and the beginning of Putin’s fourth term. The paper solves the research problems by employing the qualitative analysis of sources and drawing on the critical analysis of the recent news. The analysis benefits from the use of Roman Bäcker’s analytical device, a theoretical framework made of the three continua whose extreme points are the indicators of authoritarianism and totalitarianism respectively. The research tool is to identify the essential features of Putin’s political regime. According to this model, bureaucracy or siloviki, emotional mentality, and social apathy are typical of authoritarianism. In turn, state-party apparatus, totalitarian gnosis, and controlled mass mobilization are the symptoms of totalitarianism. This article researches how the Russian political regime evolved from the “White Revolution” to the beginning of Putin’s fourth term. It tests the hypothesis that the system most likely evolved from a soft to hard military authoritarianism. The regime might have moved towards a hybrid regime made of the elements of authoritarianism and totalitarianism. It formulates the conclusion the Russian political regime is a hard military authoritarianism. After the fall of the “White Revolution”, most notably after the annexation of Crimea, few totalitarian elements were visible, mostly in the sphere of social awareness in the form of totalitarian political gnosis. In addition, the indicators of totalitarianism started to disappear from September 2014, especially the elements of totalitarian gnosis in the political discourse.
    Źródło:
    Przegląd Strategiczny; 2018, 11; 143-155
    2084-6991
    Pojawia się w:
    Przegląd Strategiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Podobieństwa i różnice w zwalczaniu bojowników kaukaskich w okresie sprawowania władzy przez Borysa Jelcyna i Władimira Putina w Federacji Rosyjskiej
    Similarities and differences in combating Caucasian militants during the exercise of power by Boris Yeltsin and Vladimir Putin in the Russian Federation
    Autorzy:
    Kardaś, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/619622.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Russian Federation
    Islamic terrorism
    North Caucasus
    Boris Yeltsin
    Vladimir Putin
    Ramzan Kadyrov
    Federacja Rosyjska
    terroryzm islamski
    Kaukaz Północny
    Borys Jelcyn
    Władimir Putin
    Ramzan Kadyrow
    Opis:
    Analyzing the policy of the Russian Federation to the terrorist threat originating from the North Caucasus, it is clear that for many years Moscow has not established a coherent approach to solving this problem. In the last decade of the 20th century, Russia’s policy consisted primarily in responding to the emerging crises. This policy led to the defeat in the first Chechen war and contributed to increased instability in the whole region of the North Caucasus. At the beginning of the 21st century, Russia changed its strategies to combat terrorism rooted in the North Caucasus. Moscow began to implement the so-called Chechenization policy, assuming that the representatives of the Caucasian nations would fight the terrorists themselves.
    Analizując politykę Federacji Rosyjskiej wobec zagrożenia terrorystycznego, pochodzącego z Kaukazu Północnego, należy stwierdzić, że Moskwa przez wiele lat nie miała wypracowanej jednej i spójnej koncepcji rozwiązania tego problemu. W ostatniej dekadzie XX w. rosyjska strategia polegała w dużej mierze na reagowaniu na zaistniałe kryzysy. Polityka ta, doprowadziła do porażki w pierwszej wojnie czeczeńskiej oraz przyczyniła się do wzrostu niestabilność całego regionu Kaukazu Północnego. Rosjanie na początku XXI w. zmienili strategię walki z terroryzmem pochodzącym z Kaukazu Północnego, realizując tzw. politykę czeczenizacji. Polega ona na tym, że przedstawiciele samych narodów kaukaskich zwalczają terrorystów.
    Źródło:
    Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2017, 1; 85-100
    1731-7517
    Pojawia się w:
    Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Whose crisis? Russian Intelligentsia and the Ukrainian Question - Coming to Terms
    Autorzy:
    Riabchuk, Mykola
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1182396.pdf
    Data publikacji:
    2014-12-02
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Crisis
    Russian intelligentsia
    Ukrainian question
    Putin’s propaganda
    kryzys
    rosyjska inteligencja
    kwestia ukraińska
    postkolonializm
    putinowska propaganda
    Opis:
    The ongoing Russo-Ukrainian war euphemistically defined as the “Ukrainian crisis”, brought to the fore, once again, a striking inability of the Russian cultured and educated stratum to come to terms with Ukraine’s cultural distinctness and political sovereignty, and to withstand soberly the unscrupulous propaganda of the Kremlin regime. The paper examines reaction of Russian intelligentsia to what they perceive as the “Ukrainian crisis” and searches for historicaland cultural roots of what is in fact a profound crisis of Russian identity and nationhood.
    Trwająca rosyjsko-ukraińska wojna, określana eufemistycznie jako „ukraiński kryzys”, uwyraźniłapo raz kolejny fatalną niezdolność rosyjskiej warstwy ludzi wykształconych do pogodzenia się z ukraińską odrębnością kulturalną i polityczną. Jak pokazuje przedstawiona tutaj analiza, zdecydowana większość wykształconych Rosjan bezwładnie ulega pozbawionej skrupułów propagandzie Kremla, wspierając entuzjastycznie jego agresywną politykę wobec sąsiadów. Esej wyjaśnia historyczne i kulturalne źródła tego zjawiska, sugerując, że tak zwany „ukraiński kryzys” jest w istocie przejawem i dramatycznym skutkiem coraz ostrzejszego kryzysu rosyjskiej tożsamości.
    Źródło:
    Porównania; 2014, 15; 199-208
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Становление и развитие современного института губернатора в России (на примере Иркутской области)
    Powstanie i rozwój nowoczesnej instytucji gubernatora w Rosji (na przykładzie obwodu irkuckiego)
    The formation and development of the modern institution of governor in Russia (on the example of the Irkutsk region)
    Autorzy:
    Zulyar, Yuriy
    Zulyar, Raksana
    Rybalko, Mikhail
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1929227.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Russian Federation
    Irkutsk region
    governor’s office
    Russian model of federalism
    Boris N. Yeltsin
    Vladimir V. Putin
    regional policy
    Federacja Rosyjska
    obwód irkucki
    stanowisko gubernatora
    rosyjski model federalizmu
    Borys N. Jelcyn
    Władimir W. Putin
    polityka regionalna
    Opis:
    Исследование процесса создания, становления и развития современной модели российского федерализма обязательно приводит к необходимости анализа института губернатора, являющегося одной из ключевых элементов российской государственности. В течение всего постсоветского периода в системе российского федерализма идет борьба двух тенденций: централизации и децентрализации, в настоящее время доминирует первая. Роль губернатора (главы региона) является ключевой и определяющей во взаимодействии федеральной и региональных властных элит. Спецификой российской модели федерализма является его асимметричность, обусловленная этнической субъектностью. Однако формально главы субъектов РФ имеют равные права и одинаковый круг полномочий. В действительности это не так, но причины этого чисто субъктивны. В каждом субъекте сложилась региональная элита, ориентированная и связанная с правящим классом страны, но не консолидированная внутри мегарегионов. Россия, как реально асимметричная федерация вынуждена уделять большое внимание борьбе с сепаратизмом. В процессе сложных и трудных поисков,руководство страны выработаломодель эффективного федерализма – императивного, при формировании которого был учтен советский опыт. Основным принципом этой модели является соответствие главы региона статусу федерального чиновника, но не представителя, а тем более лидера региональной элиты. Реализация этого принципа весьма трудна, так как находится в противоречии с институтом прямых выборов губернаторов. Однако президент В. В. Путин, владея правом отстранения главы субъекта, строго следит за тем, чтобы они не проводили антигосударственную политику, не имели криминального прошлого и не совершали должностных преступлений. В целях обеспечения эффективного функционирования данной модели, Центр старается не допускать превращения регионов в площадки карьерного роста и делегирует на должности глав субъектов представителей федеральных элит, не связанных с возглавляемыми регионами. При этом особое значение придается его партийности – членство или сочувствие правящей „Единой России”.
    The study of the creation process, formation and development of the contemporary model of Russian federalism requires an analysis of the institution of governor, which is one of the key elements of the Russian state. In the post-Soviet period, there were two trends within the Russian federalist system: centralization and decentralization; currently the former is dominant. The role of governor (head of the region) is essential and decisive in the interaction between the federal and regional power elites. However, formally, the heads of regions of the Russian Federation have equal rights and the same range of powers. In reality, this is not the case, but the reasons for this are purely subjective. The elites in every region are oriented towards and associated with the country’s ruling class, but not consolidated within megaregions. In the course of complex and difficult search, the country’s leadership developed an imperial model of effective federalism, in the formation of which the Soviet experience was taken into account. The main principle of this model is that the status of a head of the region corresponds to that of a federal official but the former is not a representative of the regional elite and much less its leader. It is highly problematic to implement this principle as it contradicts the instrument of direct elections of governors. However, Presi dent Putin, who has the right to remove the head of any region, guarantees that they do not pursue any anti-state policy or commit official crimes, and that they do not have criminal past. In order to ensure the effective functioning of this model, the center tries to prevent the transformation of regions into platforms for developing individual careers and delegates the representatives of federal elites who are not associated with the regions as their heads. At the same time, special importance is given to their partisanship reflected by their membership of or sympathy for the ruling United Russia.
    Badanie procesu tworzenia, kształtowania i rozwoju współczesnego modelu federalizmu rosyjskiego nieuchronnie prowadzi do konieczności analizy instytucji gubernatora, która jest jednym z kluczowych elementów państwa rosyjskiego. W okresie poradzieckim w systemie federalizmu rosyjskiego istniały dwa nurty: centralizacja i decentralizacja; obecnie dominuje ten pierwszy. Rola gubernatora (głowy regionu) jest kluczowa i decydująca w relacjach między federalnymi i regionalnymi elitami władzy. Specyfiką rosyjskiego modelu federalizmu jest jego asymetria wynikająca z podmiotowości etnicznej. Jednak formalnie szefowie regionów Federacji Rosyjskiej mają równe prawa i taki sam zakres uprawnień. Rzeczywistość jest inna, ale przyczyny tego są czysto subiektywne. Elity poszczególnych regionów są zorientowane na centralną klasę rządzącą kraju i są z nią powiązane, ale nie są skonsolidowane w ramach megaregionów. Rosja, jako prawdziwie asymetryczna federacja, musi walczyć z separatyzmem. W procesie skomplikowanych i trudnych badań władze kraju wypracowały imperialny model efektywnego federalizmu, w którego tworzeniu wzięto pod uwagę doświadczenia z okresu Związku Radzieckiego. Główną zasadą tego modelu jest to, że status szefa regionu odpowiada statusowi urzędnika federalnego, ale nie przedstawiciela, a tym bardziej lidera regionalnej elity. Realizacja tej zasady jest wysoce problematyczna, ponieważ jest ona sprzeczna z instrumentem bezpośrednich wyborów gubernatorów. Jednak prezydent Putin, który ma prawo do usunięcia głowy każdego regionu sprawuje pieczę nad tym, aby poszczególne osoby nie prowadziły polityki antypaństwowej, nie popełniały przestępstw urzędowych, ani nie miały kryminalnej przeszłości. W celu zapewnienia efektywnego funkcjonowania tego modelu, centrum stara się nie dopuścić do przekształcania się regionów w platformy budowania własnych karier i deleguje na stanowiska kierownicze przedstawicieli elit federalnych niezwiązanych z regionami. Jednocześnie szczególne znaczenie przywiązuje się do ich postaw, przejawiających się członkostwem lub sympatią do rządzącej partii Jedna Rosja.
    Źródło:
    Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2020, 4; 111-128
    1731-7517
    Pojawia się w:
    Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Passion for Putin’s Palace: Political Protests in Modern Russia
    Pasja do pałacu Putina. Protesty polityczne we współczesnej Rosji
    Autorzy:
    Skiperskikh, Aleksandr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2042426.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-29
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    authority
    Belarus
    carnival
    discourse
    legitimacy
    Navalny
    Putin
    regional protests
    Russia
    władza
    Białoruś
    karnawał
    dyskurs
    legitymizacja
    Nawalny
    protesty regionalne
    Rosja
    Opis:
    In this article, the author analyzes the protest activity in Russia in January–February 2021. Protest activity came to Russia after A. Navalny’s investigation of V. Putin’s palace in Gelendzhik. Like the Belarusian protests in August 2021, the Russian protests were suppressed by the police. A feature of the Russian protests was their mass character. A large number of cities in almost all Russian regions were involved in the protest. Based on the data of secondary analysis, the author tries to give his own research of the Russian protest activity in January–February 2021. Protest activity in a number of Russian regions did not look accidental. One could observe protest activity in them before, but with a different agenda. The factor of unpopular government is of great importance in regional protests. The authorities no longer have the proper stock of legitimacy. This fully applies to the governors appointed by V. Putin, and, often, not directly related to the regions that have their own specificity. Case studies of protests in Russian regions show new trends. The protests are increasingly carnival-like. Power is ridiculed and discussed with irony. Familiar dialogue with the authorities is confirmed in various forms and languages of protest. From the author’s point of view, protest activity in Russia will increase by the fall of 2021. In September 2021, elections to the Russian Parliament are to be held. The author assumes that disappointment with the authorities in Russia will grow. The social base of new protests can be broader.
    W artykule tym autor poddaje analizie ruchy protestu, które wystąpiły w Rosji pomiędzy styczniem a lutym 2021 r. Bezpośrednią przyczyną protestów było śledztwo przeprowadzone przez A. Navalnego dotyczące rezydencji prezydenta Federacji Rosyjskiej W. Putina w Gelendzhik. Podobnie jak na Białorusi w sierpniu 2021 r., tak i w Rosji, protesty zostały stłumione przez policję. Te ostatnie cechowały się masowym udziałem Rosjan, a do protestów doszło w wielu miastach na terenie całego kraju. W swym badaniu autor posłużył się danymi wtórnymi. Protesty, do których doszło w wielu rosyjskich regionach pomiędzy styczniem a lutym 2021 r. nie miały znamion przypadkowości. Protestującym nie podoba się polityka władz zarówno na poziomie centralnym, jak i na poziomie lokalnym. Władze w znacznym stopniu straciły legi tymację do sprawowania swych rządów. Proces ten znajduje odzwierciedlenie w nominacjach gubernatorskich, które są funkcją decyzji politycznych Kremla, często nieuwzględniających lokalnej specyfiki poszczególnych regionów kraju. Analiza wspomnianych protestów ukazuje wystąpienie nowych trendów. Protesty te coraz częściej przybierały formę heppeningu, gdzie uczestnicy wyśmiewali absurdy władzy przy pomocy humoru, kalamburów oraz innych zabaw językowych. Zdaniem autora, protesty w Rosji będą przybierać na sile na jesieni 2021 r. Ma to związek z wrześniowymi wyborami parlamentarnymi, które doprowadzą do wzrostu niezadowolenia z polityki władz rosyjskich.
    Źródło:
    Przegląd Strategiczny; 2021, 14; 235-248
    2084-6991
    Pojawia się w:
    Przegląd Strategiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Elementy gnozy politycznej w orędziach Władimira Putina do Zgromadzenia Federalnego w latach 2014–2016
    Elements of Political Gnosis in the Addresses of Vladimir Putin to the Federal Assembly in 2014–2016
    Autorzy:
    Maćkowiak, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1179258.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    political gnosis
    political regime
    Putin’s annual Addresses
    political situation
    gnoza polityczna
    reżim polityczny
    doroczne orędzia W. Putina
    sytuacja polityczna
    Opis:
    Artykuł realizuje dwa główne cele, bada jakie elementy gnozy politycznej zostały zawarte w orędziach W. Putina do Zgromadzenia Federalnego w latach 2014–2016 i określa, dlaczego akurat te elementy zostały wykorzystane. W pracy zastosowano metodę analizy źródeł, która pozwoliła na jakościową analizę trzech kolejnych orędzi. W wyniku badań zaproponowano nową definicję gnozy politycznej, a także skonstruowano jej typ idealny i główne cechy istotnościowe. Pokazane zostało też jak na przestrzeni lat (2014–2016) zmieniała się myśl polityczna dystrybuowana przez W. Putina.
    The article achieve two main goals, it research what elements of political gnosis were included in the Addresses of V. Putin to the Federal Assembly in (2014–2016) and explain, why precisely these elements were used. In research was used method of source analysis, which let on qualitative analise of three consecutive Addresses. As a result of the research, a new definition of political gnosis was proposed, and its ideal type and main materiality features were constructed. It was also shown how political thought distributed by V. Putin changed over the years (2014–2016).
    Źródło:
    Refleksje. Pismo naukowe studentów i doktorantów WNPiD UAM; 2019, 19-20; 153-168
    2081-8270
    Pojawia się w:
    Refleksje. Pismo naukowe studentów i doktorantów WNPiD UAM
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jak zmierzyć gnozę polityczną? Przykłady empiryczne z Rosji Putina
    How to measure political gnosis? Empirical evidence from Putin’s Russia
    Autorzy:
    Rak, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/615992.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    religia polityczna
    aparat epistemiczny
    struktura semantyczna
    reżim polityczny
    doroczna konferencja prasowa Putina
    political religion
    epistemic apparatus
    semantic structure
    political regime
    Putin’s annual news conferences
    Opis:
    The research applies a method of sources analysis that draws upon a qualitative comparative study of three speeches delivered by Russia’s President Vladimir Putin during his annual news conferences. It aims to solve the problems: how was political gnosis changing in Putin’s statements over the subsequent 2014–2016 meetings? And how was Putin triggering off a performative potential of presumably non-gnostic elements of discourse to enhance political gnosis? It identifies the drift from authoritarian to totalitarian and democratic gnosis and recognizes a moderate extent of the intensity of political gnosis. The article contributes to political sociology by creating and testing the empirical effectiveness of a research tool for measuring the types and intensity of political gnosis, and distinguishing between political diagnosis and gnosis.
    Badanie wykorzystuje metodę analizy źródeł opierającą się na jakościowej analizie komparatystycznej wystąpień prezydenta Rosji Władimira Putina podczas dorocznych konferencji prasowych. Jego celem jest rozwiązanie problemów badawczych: jak zmieniała się gnoza polityczna w przemówieniach Putina w latach 2014–2016 podczas kolejnych konferencji? Jak Putin wyzwalał potencjał performatywny z niegnostycznych elementów dyskursu po to, żeby wzmocnić gnozę polityczną? W wyniku analizy określono jakościową zmianę polegającą na przejściu od autorytarnej do totalitarnej i demokratycznej gnozy politycznej, a także ustalono wystąpienie umiarkowanego stopnia nasilenia elementów gnostycznych. Artykuł formułuje narzędzia do pomiaru typów i natężenia gnozy politycznej oraz rozróżniania diagnozy politycznej od gnozy, które są ważne dla badań z zakresu socjologii polityki i testuje ich empiryczną efektywność.
    Źródło:
    Przegląd Politologiczny; 2017, 4; 159-172
    1426-8876
    Pojawia się w:
    Przegląd Politologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies