Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Prawo gospodarcze" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
,,SWOISTOŚĆ PROCEDUR PUBLICZNEGO PRAWA GOSPODARCZEGO’’. KONFERENCJA ZAKŁADU PUBLICZNEGO PRAWA GOSPODARCZEGO UAM W POZNANIU ORAZ KATEDRY PUBLICZNEGO PRAWA GOSPODARCZEGO UNIWERSYTETU WROCŁAWSKIEGO
Autorzy:
Chołodecki, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/692786.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
procedury
prawo gospodarcze
konferencja
Opis:
.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2012, 74, 4; 306-307
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ochrona środowiska jako determinanta współczesnego publicznego prawa gospodarczego
Environment protection as a determining factor in the contemporary public economic law
Autorzy:
Wasilewski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693107.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
environment protection
public economic law
ochrona środowiska
publiczne prawo gospodarcze
Opis:
The starting point for these deliberations are the following four assumptions: (i) ‘environment’ is understood here as the entire universe, together with the natural environment, constituting a common good of the mankind (ii) the man himself and his activity are believed to have the greatest significance for the environment and the nature as well as the man himself and, consequently, (iii) the environmental problems must be considered not only on the micro scale (i.e. locally) but also on the macro scale (i.e. regionally, or even globally) and thus, in practice (iv), in order to facilitate effective realisation of environmental goals using legal instruments, one must first establish a certain axiological base that may be used to form an adequate legal system. In view of this, the rule of ‘sustainable development’ set forth in the final Declaration of the United Nations Conference for the Environment and Development held in 1992 in Rio de Janeiro proved to be the paradigm for all contemporary environmental policies and related legal solutions in the field of environment protection on a global scale and in international law. The implementation of the rule of sustainable development can be achieved through a set of various legal instruments but its practical application each time requires using a certain ‘algorithm’ that enables precise presentation of any consequences, in particular those dangerous to the environment, that may be caused by a given human activity. However, harmonic realisation of goals (ecological, economic and social) that are competing and yet complementary, requires development of a special ethos that will respect the requirements of so-called multi-generation ecological ethics.
Punkt wyjścia niniejszych rozważań stanowią cztery założenia, a mianowicie: 1) ‘środowisko’ rozumiane jako pewne uniwersum, a więc cały wszechświat razem z przyrodą, stanowiący wspólne dobro ogółu ludzi; 2) równocześnie sam człowiek i jego działalność mają największe znaczenie dla środowiska i przyrody oraz dla człowieka; 3) dlatego problemy środowiska muszą być rozpatrywane nie tylko w mikroskali (tzn. w skali lokalnej), lecz także w makroskali (tzn. w skali regionalnej względnie globalnej); 4) w praktyce oznacza to, że w celu umożliwienia efektywnej realizacji celów środowiskowych przy wykorzystaniu instrumentów prawnych musi zostać ustalona naprzód określona baza aksjologiczna, na której można się oprzeć w celu sformułowania lub wywiedzenia z niej odpowiedniego systemu rozwiązań prawnych. W tej sytuacji przyjęta w Deklaracji końcowej Konferencji Narodów Zjednoczonych na rzecz Środowiska i Rozwoju (UNCED) w 1992 r. w Rio de Janeiro zasada sustainable development okazała się paradygmatem współczesnej polityki środowiskowej oraz towarzyszących jej rozwiązań prawnych w zakresie problematyki ochrony środowiska w skali globalnej i w prawie międzynarodowym. Urzeczywistnieniu podstawowej zasady sustainable development służy wprawdzie cały szereg instrumentów prawnych, ich praktyczne wykorzystanie wymaga jednak w każdym wypadku posłużenia się stosownym ‘algorytmem’, który umożliwi dokładne ukazanie wszelkich konsekwencji, w tym w szczególności zagrożeń dla środowiska, jakie powodować może określona aktywność ludzka. Przy czym harmonijna realizacja konkurujących i zarazem wzajemnie komplementarnych celów (ekologicznego, ekonomicznego i socjalnego), wymaga ukształtowania szczególnego etosu respektującego wymagania tzw. międzypokoleniowej etyki ekologicznej.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2013, 75, 2; 5-14
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Karnoprawna ochrona podejmowania działalności finansowej
Regulation of economic activity on the financial market in criminal law
Autorzy:
Ochman, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693299.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
criminal economic law
economic crimes
collective entities liability
financial market
prawo karne gospodarcze
przestępstwa gospodarcze
pozakodeksowe prawo karne gospodarcze
odpowiedzialność podmiotów zbiorowych
rynek finansowy
Opis:
The article is an attempt to reconstruct the current model of criminalisation of a breach of the regulation of economic activity in the financial market in Poland. The analysis will concern a model constructed in the descriptive perspective, contrasted in the theory of law to models constructed in the normative perspective. The subject of the analysis will be the description of  criminal behaviours with regard business activities undertaken in the financial market. The analysis seeks to answer questions about the limits and scope of criminalisation of unlawful establishment in the financial market, the legislative techniques typically used in criminal legislation and relevant punishment models.
Przedmiotem artykułu jest próba rekonstrukcji aktualnego ustawowego modelu kryminalizacji naruszenia reglamentacji w zakresie podejmowania działalności w ramach polskiego rynku finansowego. Chodzi o model konstruowany w perspektywie deskryptywnej jako model „odwzorowanie”, przeciwstawiany w teorii prawa kategorii modelu „wzoru”, właściwego dla modeli konstruowanych w perspektywie normatywnej. Analizie poddane zostaną wyłącznie te regulacje karne rynku finansowego, które dotyczą reglamentacji podejmowania działalności w tym obszarze. W konsekwencji bezpośredni przedmiot rozważań stanowić będą przepisy zawarte w ustawach regulujących funkcjonowanie sektorów bankowego, kapitałowego, ubezpieczeniowego i emerytalnego. Przeprowadzona analiza ma na celu udzielenie odpowiedzi na pytania o granice i zakres kryminalizacji bezprawnego podejmowania działalności na rynku finansowym, typowość stosowanych technik ustawodawstwa karnego oraz modelu karania w tym zakresie.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2016, 78, 2; 161-173
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasady postępowania w sprawach z zakresu działalności gospodarczej unormowane w ustawie Prawo przedsiębiorców
Rules of procedure in matters related to business activity regulated by the law on entrepreneurs
Autorzy:
Popowska, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693211.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
procedural public economic law
standards of ‘good administration’
procedural rules
procedural guarantees
economic activity
law on entrepreneurs
economic freedom
entrepreneur
public economic law
proceduralne publiczne prawo gospodarcze
standardy „dobrej administracji”
zasady procesowe
gwarancje procesowe
działalność gospodarcza
prawo przedsiębiorców
wolność gospodarcza
przedsiębiorca
publiczne prawo gospodarcze
Opis:
The Act of 6 March 2018: Law on Entrepreneurs regulates the rules connected with undertaking and performing economic activity in a very different way than it was done pursuant to the previously binding Act of 2 July 2004 on Freedom of Economic Activity. The provisions on the procedure concerning the relations between public administration and entrepreneurs are to a large extent a new matter of public economic law. The procedural rules are included in Chapter I: General provisions and Chapter III: Settlement of matters related to economic activity. Some of the rules repeat the general principles of administrative proceedings regulated in the Code of Administrative Procedure (Article 28 of the Act and Article 7b of the Code of Administrative Procedure). In this way, the Act: Law on Entrepreneurs transfers the basic principles (values, ideas) of the Constitution of the Republic of Poland (Article 12) to the area of public economic law. The Act also regulates a number of new rules, including those that express ideas which are included for the first time in the form of binding legal norms. A specific example is the principle of trust in the entrepreneur (Article 10[1]), which articulates a new standard in relations between public administration and the entrepreneur. The regulation of this principle strengthens procedural guarantees for entrepreneurs. Despite the fact that the rules of conduct regulated in the Law on Entrepreneurs do not constitute a coherent set, due to their universal character and the rank and place of this Act in the area of public commercial law, they may serve as a normative basis for procedural public commercial law.
Ustawa z 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (u.p.p.) normuje zasady związane z podejmowaniem i wykonywaniem działalności gospodarczej zdecydowanie inaczej, niż czyniła to poprzednio obowiązująca ustawa z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej. Przepisy dotyczące postępowania w relacjach między administracją a przedsiębiorcami stanowią w dużej mierze nową materię publicznego prawa gospodarczego. Zasady procesowe zamieszczone są w rozdz. I: Przepisy ogólne i w rozdz. III: Załatwianie spraw z zakresu działalności gospodarczej. Niektóre z zasad powtarzają zasady ogólne postępowania administracyjnego unormowane w k.p.a. (por. art. 28 u.p.p. i art. 7b k.p.a.). W ten sposób Prawo przedsiębiorców przenosi na płaszczyznę publicznego prawa gospodarczego podstawowe zasady (wartości, idee) Konstytucji RP (np. art. 12). Ustawa ta normuje też szereg nowych zasad, w tym takie, które wyrażają idee ujęte po raz pierwszy w formę obowiązujących norm prawnych. Szczególnym przykładem jest zasada zaufania do przedsiębiorcy (art. 10 ust. 1); wyraża ona nowy standard w relacjach administracja publiczna– przedsiębiorca. Unormowanie tej zasady wzmacnia gwarancje procesowe dla przedsiębiorców. Mimo że zasady postępowania unormowane w Prawie przedsiębiorców nie stanowią spójnego zbioru, to – z uwagi na ich uniwersalny charakter oraz rangę i miejsce tej ustawy w obszarze publicznego prawa gospodarczego – mogą służyć za bazę normatywną proceduralnego publicznego prawa gospodarczego.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2018, 80, 4; 27-40
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konstytucyjne publiczne prawo gospodarcze
Constitutional public economic law
Autorzy:
Kieres, Leon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/692962.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
economic freedom
entrepreneurship
Constitution
public economic law
Constitutional Tribunal
European Union law
wolność gospodarcza
przedsiębiorczość
Konstytucja
publiczne prawo gospodarcze
Trybunał Konstytucyjny
pojęcia niedookreślone
zasada nieretroaktywności
prawo europejskie
Opis:
Economic freedom is a fundamental constitutional value. It is subject to interpretation by the judgments of the Constitutional Court as a constitutional principle and constitutional right. The purpose of this interpretation is to establish the location of economic freedom in constitutional terms of the social market economy and to determine its characteristic features (identity). Economic freedom also defines the position of the legislator who recognises entrepreneurship issues in statutory regulations, and takes into account the position of the Constitutional Court on the principles of law-making. The European Union law also plays an important role in shaping the characteristics of economic freedom. The study of public economic law should combine the constitutional recognition of economic freedom with its understanding in ordinary legislation and case law by taking into account the European perspective.
Wolność gospodarcza należy do podstawowych wartości konstytucyjnych. Podlega ona interpretacji w orzeczeniach Trybunału Konstytucyjnego jako zasada konstytucyjna i konstytucyjne prawo podmiotowe. Celem tej interpretacji jest wyznaczenie miejsca wolności gospodarczej w konstytucyjnym ujęciu społecznej gospodarki rynkowej oraz ustalenie jej cech znamiennych (tożsamości). Rozumienie wolności gospodarczej wyznacza też stanowisko ustawodawcy, który w regulacjach ustawowych ujmuje zagadnienia przedsiębiorczości. Uwzględnia stanowisko Trybunału Konstytucyjnego na temat zasad stanowienia prawa. Istotne znaczenie dla charakterystyki wolności gospodarczej ma również prawo europejskie. Nauka publicznego prawa gospodarczego winna zestawić konstytucyjne ujęcie wolności gospodarczej z jego rozumieniem w ustawodawstwie zwykłym oraz orzecznictwie przez uwzględnienie także perspektywy europejskiej.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2014, 76, 2; 191-213
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
70 lat Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka – pomnik czy żywy dokument?
The Universal Declaration of Human Rights 70 years on-monument or living document?
Autorzy:
Kędzia, Zdzisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693243.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
declaration
human rights
responsibility
legitimacy
universality
holistic
economic
social and cultural rights
civil and political rights
binding force
customary law
jus cogens
deklaracja
prawa człowieka
odpowiedzialność
legitymizacja
uniwersalność
holistyczny
prawa gospodarcze
socjalne i kulturalne
prawa osobiste i polityczne
moc wiążąca
prawo zwyczajowe
ius cogens
Opis:
The article poses a question about the current meaning of the Universal Declaration of Human Rights. The starting point is the analysis of the legitimacy of the Declaration, which leads to the conclusion that the support for it has not been eroded by the passage of time, but has indeed gained strength. The Declaration's message on the universality of human rights is taken from the perspective of the controversy surrounding this principle during the drafting process and in the light of the subsequent debates related to the Second World Conference on Human Rights in Vienna in 1993. The Declaration and Programme of Action not only stressed that the universal nature of human rights is beyond question, but also pointed to the importance of national and regional specificities, and various historical, cultural and religious conditions that, however, do not relieve states, regardless of their political, economic and cultural systems, of the obligation to promote and protect all human rights. The InterAction Council's initiative to develop a Universal Declaration of Human Responsibility is presented as an attempt to reconcile different doctrinal and political positions with regard to the universality of human rights. The conclusion of these considerations is the expectation that the already visible tendency to absorb various philosophical, doctrinal and cultural traditions in order to enrich human rights justifications will prevail over attempts to question the universality of rights in the name of regional or other distinctions. The Universal Declaration was also a testimony to the holistic approach to human rights, encompassing economic, social, cultural, as well as personal and political rights. The subsequent winding road in attitudes to the two main categories of rights at the international arena ultimately led to the return of the spirit and letter of the Declaration and the recognition of equality of all rights in the legal and institutional-procedural dimensions. Various aspects of the Declaration's binding force and related controversies have been presented in the context of its status as a resolution of the UN General Assembly, as an interpretation of the UN Charter, as customary law and jus cogens, and the concept of so-called UN law. The last part attempts to justify why the Declaration should be seen as a living document.
Artykuł stawia pytanie o obecne znaczenie Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka. Punktem wyjścia jest analiza legitymizacji Deklaracji, która prowadzi do wniosku, że poparcie dla niej nie tylko nie uległo erozji związanej z upływem czasu, a wręcz istotnie zyskało na sile. Przesłanie Deklaracji dotyczące uniwersalności praw człowieka jest ujęte z perspektywy kontrowersji wokół tej zasady podczas redagowania jej tekstu i w świetle późniejszych debat związanych z II Światową Konferencją Praw Człowieka w Wiedniu w 1993 r. Ta ostatnia nie tylko podkreśliła, że uniwersalny charakter praw człowieka jest poza dyskusją, ale również wskazała na znaczenie specyfiki narodowej i regionalnej oraz różnych uwarunkowań historycznych, kulturowych i religijnych, które jednak nie zwalniają państw – niezależnie od ich systemów politycznych, gospodarczych i kulturowych – z obowiązku promowania i ochrony wszystkich praw człowieka. Inicjatywa InterAction Council zmierzająca do opracowania Powszechnej Deklaracji Odpowiedzialności Człowieka jest przedstawiona jako próba pogodzenia różnych stanowisk doktrynalnych i politycznych w odniesieniu do uniwersalności praw człowieka. Konkluzją tych rozważań jest oczekiwanie, że już widoczna tendencja do absorbowania rozmaitych źródeł filozoficznych, doktrynalnych, a także tradycji kulturowych dla wzbogacania uzasadnień praw człowieka będzie przeważać nad próbami kwestionowania uniwersalności praw w imię regionalnych lub innych odrębności. Powszechna Deklaracja była również świadectwem holistycznego podejścia do praw człowieka, obejmującego prawa gospodarcze, socjalne i kulturalne oraz prawa osobiste i polityczne. Późniejsze meandry stosunku do obu głównych kategorii praw na arenie międzynarodowej doprowadziły ostatecznie do powrotu ducha i litery Deklaracji oraz do uznania równości wszystkich praw w wymiarze prawnym i instytucjonalno-proceduralnym. Rozmaite aspekty mocy wiążącej Deklaracji i odnoszące się do nich kontrowersje zostały przedstawione w kontekście jej statusu jako rezolucji Zgromadzenia Ogólnego ONZ, jako interpretacji Karty ONZ, jako prawa zwyczajowego i ius cogens oraz koncepcji tzw. prawa ONZ. W ostatniej części podjęto próbę uzasadnienia, dlaczego Deklaracja powinna być postrzegana jako dokument żywy.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2018, 80, 4; 5-23
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies