Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Polish–Lithuanian relations" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    ONE WORD, TWO LANGUAGES, TWO INTERPRETATIONS: THE POLISH-LITHUANIAN TREATY OF 1994 AND HOW IT WAS (MIS)UNDERSTOOD
    JEDNO SŁOWO, DWA JĘZYKI, DWIE INTERPRETACJE: POLSKO-LITEWSKI TRAKTAT Z ROKU 1994 I JEGO (NIE)ZROZUMIENIE
    Autorzy:
    WALKOWIAK, Justyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/920557.pdf
    Data publikacji:
    2014-01-19
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    tłumaczenie traktatów
    niejednoznaczność w tłumaczeniu
    stosunki polsko-litewskie
    wielojęzyczne dokumenty
    translation of treaties
    translation ambiguity
    Polish-Lithuanian relations
    treaty
    Opis:
    The article studies the impact of the differences in the meaning of the word brzmienie in the Treaty on Friendly Relations and Good Neighbourly Cooperation of the Republic of Lithuania and Republic of Poland of April 26, 1994. The Polish word in question is ambiguous and has two potential meanings, whereas its equivalent used in the Lithuanian language version is unequivocal. Interestingly, the treaty was prepared only in Polish and Lithuanian, without the mutually accepted English version. Therefore the two (published by government-endorsed periodicals) translations into English of the text of the treaty that exist – one made by Poles and one by Lithuanians – have only unofficial status. The difference between these two English translations highlights best the divergence in how the two contracting parties obviously perceive their rights and obligations as circumscribed by the treaty. This divergence has figured heavily on the attitude of the media, and in due course influenced the public opinion in both states.
    Artykuł analizuje wpływ, jaki miała różnica w znaczeniu słowa brzmienie użytego w Traktacie między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Litewską o przyjaznych stosunkach i dobrosąsiedzkiej współpracy z dn. 26 kwietnia 1994. Polskie słowo jest dwuznaczne, podczas gdy jego użyty w litewskim tekście odpowiednik – jednoznaczny. Co ciekawe, tekst traktatu sporządzono tylko w wersji językowej polskiej i litewskiej, bez uzgodnionej wspólnie wersji angielskiej. Zatem obie istniejące (i opublikowane w periodykach związanych ze stroną rządową obu państw) wersje angielskie tekstu – jedna sporządzona przez Polaków, druga przez Litwinów – mają status nieoficjalny. Różnica między nimi najlepiej uwypukla rozbieżność, jaka istnieje między układającymi się stronami w kwestii postrzegania obowiązków i praw definiowanych przez traktat. Rozbieżność ta znacząco zaważyła na podejściu mediów, a co za tym idzie – wywarła wpływ na opinię publiczną w obu państwach.
    Źródło:
    Comparative Legilinguistics; 2014, 18, 1; 88-101
    2080-5926
    2391-4491
    Pojawia się w:
    Comparative Legilinguistics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czesław Miłosz i Tomas Venclova o przeszłości: tradycja jako źródło wspólnoty i porozumienia między ludźmi i narodami
    Czesław Milosz and Tomas Venclova’s Discussion on The Past: Tradition as The Foundation of National Belonging and Solidarity
    Autorzy:
    Narušienė, Vaiva
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1179338.pdf
    Data publikacji:
    2012-12-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Czesław Miłosz
    Tomas Venclova
    Lithuanian and Polish relations
    the tradition of Grand Duchy of Lithuania
    stosunki litewsko-polskie
    tradycja Wielkiego Księstwa Litewskiego
    Opis:
    W powojennej historii stosunków polsko-litewskich poczesne miejsce zajęła publiczna debata pomiędzy Czesławem Miłoszem a Tomasem Venclovą, która zaczęła się w roku 1979 na łamach paryskiej „Kultury” ich wspólnym Dialogiem o Wilnie i toczyła się prawie przez ćwierć wieku. W tym czasie, gdy polscy i litewscy działacze emigracyjni od kilku dziesięcioleci nie mogli znaleźć porozumienia w najważniejszych kwestiach, licytując się na dawno przebrzmiałe argumenty, ci ludzie sztuki dali przykład konstruktywnego dialogu. Miłosz i Venclova, dotykając najbardziej drażliwych kwestii stosunków polsko-litewskich, zwracają się do wspólnej historii i tradycji obydwu narodów oraz starają się pokazać korzenie niezgody, sięgające niekiedy dalekiej przeszłości. Wierzą bowiem, że tylko szczera rewizja przeszłości pomoże zburzyć przestarzałe stereotypy historyczne i narodowe, które przeszkadzają dojściu do porozumienia. Manifestowana w dyskusji postawa Venclovy, głosząca prymat tolerancji narodowej i kulturowej, była w głównej mierze oparta na wyznawanym przez niego kosmopolityzmie rozumianym w klasycznym sensie tj. jako „obywatelstwo świata”. Natomiast dla Miłosza główny punkt wyjścia do wszelkich rozważań stanowiła tradycja Wielkiego Księstwa. Jego koncepcja tolerancyjnego społeczeństwa, stającego ponad podziałami narodowymi i kulturowymi, zbliża się do idei społeczeństwa obywatelskiego.
    A public discussion between the poets Czesław Miłosz and Tomas Venclova, initiated by the article “Dialogue about Vilnius“ in the Paris-based cultural journal in 1979 and continued for about a quarter of a century, plays a special role in the history of post-war Polish and Lithuanian relations. At those times when Polish and Lithuanian emigrants had unsuccessfully been trying to solve the most relevant issues for decades, these poets gave an example of a constructive dialogue. When addressing the most important and arguable issues associated with the Polish and Lithuanian relations, Miłosz and Venclova looked at the common history and tradition of both nations in order to identify the reasons of their disagreement that often stems from distant past. They believed that only an honest revision of history would enable breaking deeply ingrained historical and national stereotypes which prevent from reaching an agreement. In the discussion, Venclova stresses national and cultural tolerance, which he mostly bases on the idea of cosmopolitanism,referring to its usual meaning of “global citizenship”. Meanwhile, the starting point of Miłosz’s thoughts is the traditions of Grand Duchy of Lithuania. He advocates the conception of a tolerant multi-national and multi-cultural society which is similar to the idea of a civil society. 
    Źródło:
    Porównania; 2012, 10; 123-139
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies