Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Giorgio Agamben" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 16
Tytuł:
A criptoteologia messiânica de Clarice Lispector frente à crise do século XXI. Análise da crônica “Mineirinho”
Clarice Lispector’s messianic cryptotheology in the face of the 21st century’s crisis. Analysis of the chronicle “Mineirinho”
Autorzy:
Sawala, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1368133.pdf
Data publikacji:
2019-12-09
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Clarice Lispector
Giorgio Agamben
messianism
ethics
Brazilian literature
Opis:
The article is aimed at pointing out the messianic dimension of Clarice Lispector’s writings. We intend to describe the post-secular vision of the collective redemption embedded in her work as essentially opposed to the vulgarized notion of political messianism. Its core element is the establishment of a new kind of justice, one that would overcome the essential hypocrisy deeply rooted in the ontological system based on individual identities. Giorgio Agamben’s and Agata Bielik-Robson’s ideas are evoked in order to analyze the meaning of the chronicle “Mineirinho” (1962) and its relations with other canonic texts by the Brazilian author.
Źródło:
Studia Romanica Posnaniensia; 2019, 46, 3; 45-62
0137-2475
2084-4158
Pojawia się w:
Studia Romanica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przerzutnia i wersyfikacja (na marginesie prac Giorgia Agambena i Adama Kulawika)
Enjambment and versification (a side note to works by Giorgio Agamben and Adam Kulawik)
Autorzy:
Mastalski, Arkadiusz Sylwester
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954099.pdf
Data publikacji:
2021-12-20
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
versification
verse
enjambment
Adam Kulawik
Giorgio Agamben
wersyfikacja
wiersz
przerzutnia
Opis:
Tekst omawia dwie dwudziestowieczne koncepcje teoretycznoliterackie z zakresu szeroko rozumianej wersologii będące pionierskim wyrazem formowania się nowego sposobu myślenia o wersyfikacji opartego nie na studiowaniu metryki, lecz na uznaniu istotnej roli, jaką we współczesnych tekstach poetyckich pełni niezgodność członowania składniowego i wierszowego określana mianem przerzutni. Przyglądając się roli przerzutni w koncepcjach Giorgia Agambena i Adama Kulawika, odnosi się zarazem do przemian, jakie zaszły w myśleniu o tym zjawisku prozodycznym na przestrzeni ostatnich dziesięcioleci, czyli do tego, jak zmienił się wiersz, odchodząc od prymatu metru i ekwiwalencji na rzecz kompozycji nienumerycznej (tzw. wolnej).
The paper discusses two twentieth-century theoretical-literary concepts regarding broadly understood versology, pioneering expressions of new way of thinking of versification based on enjambment (i.e., the continuation of a sentence without a pause beyond the end of a line, couplet, or stanza) rather than on meter. By investigating the role of enjambment according to Giorgio Agamben and Adam Kulawik, the paper refers to transformations that have taken place in perceiving this prosodic phenomenon over the past decades, i.e., how verse has changed by transitioning to non-numerical (so-called free) composition from meter and equivalence.
Źródło:
Forum Poetyki; 2021, 25; 26-41
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
With Which Political Theology Are We Dealing? Reassessing the Genealogy of Political Theology and Looking Toward Its Future.
Z którą teologią polityczną mamy do czynienia? Oceniając genealogię teologii politycznej i wypatrując jej przyszłości
Autorzy:
Dickinson, Colby
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1013426.pdf
Data publikacji:
2015-04-21
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Michel Foucault
Giorgio Agamben
governmentality
pastoral
mystical
rządomyślność
władza pastoralna
mistycyzm
Opis:
In this essay, I examine Michel Foucault’s political contrast between the theological domains of the pastoral and the mystical, in order to note his focus on how necessity and providence are founding and legitimizing concepts of the State. Through this process I develop an analysis of how Foucault, in his critique of the historical uses of theology as a tool of pastoral power, actually points toward another form of political theology than Carl Schmitt’s. My contention is that we begin to see another “type” of political theology appear in the writings of Giorgio Agamben, who follows Christian traditions much more closely than Foucault. The re-formulation of political theology within Agamben’s work, I argue, has tremendous significance for the field as a whole and is much in need of further elaboration, a task toward which this essay only points.
W niniejszym tekście przyglądam się dostrzeżonemu przez Michela Foucaulta przeciwieństwu między teologicznymi obszarami władzy pastoralnej oraz mistycznej, by wskazać na nacisk, jaki filozof kładł na konieczność i opatrzność jako pojęcia założycielskie   i legitymizujące Państwo. Dzięki temu rozwijam analizę tego, jak Foucault, krytykując historyczne wykorzystania teologii w roli narzędzia władzy pastoralnej, faktycznie wskazuje na rodzaj teologii politycznej odmiennej od tej stworzonej przez Carla Schmitta. Twierdzę, że zaczynamy zauważać odmienny „typ” teologii politycznej w pismach Giorgia Agambena, który podąża za tradycjami chrześcijańskimi znacznie bardziej niż Foucault. Moim zdaniem przeformułowanie teologii politycznej w dziele Agambena ma kolosalne znaczenie dla całego pola badawczego jako całości i pilnie domaga się dalszego opracowania, na co niniejszy esej zaledwie wskazuje.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2015, 17, 3
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Economic Theology, Governance and Neoliberalism: Lessons of „The Kingdom and the Glory”.
Teologia ekonomiczna, rządzenie i neoliberalizm. Lekcje z "Królestwa i Chwały"
Autorzy:
Primera, German Eduardo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1013453.pdf
Data publikacji:
2015-04-21
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
economic theology
oikonomia
neoliberalism
governance
Giorgio Agamben
teologia ekonomiczna
neoliberalizm
rządzenie
Opis:
The aim of this paper is to examine Agamben’s engagement with economic theology in order to underscore its relevance for the critique of contemporary neoliberal politics. In the first part, I offer a summary of the central arguments of The Kingdom and the Glory. In particular, I focus on both the treatment of the notion of oikonomia in the early Christian discussions on the divine trinity and its relation to the providential paradigm of government. I then show how this genealogy of oikonomia is useful for a political analysis of the present. In doing so, I respond to some of the criticisms leveled against Agamben’s The Kingdom and the Glory by Alberto Toscano. Finally, I will conclude by showing how Agamben’s work is of particular importance for the study of neoliberal political rationality.
Celem artykułu jest sprawdzenie Agambenowskich badań w obszarze teologii ekonomicznej w celu podkreślenia ich znaczenia dla krytyki współczesnej polityki neoliberalnej. W pierwszej części autor przedstawia podsumowanie głównych tez zawartych w książce Królestwo i chwała. W szczególności skupia się zarówno na ujęciu oikonomii we wczesnochrześcijańskich debatach na boską trójcą, jak i jej związku z prowidencjalnym paradygmatem rządzenia. Następnie pokazuje, jak ta genealogia oikonomii może być przydatna dla politycznej analizy teraźniejszości. Stanowi to jednocześnie odpowiedź na niektóre z zarzutów postawionych Królestwu i chwale przez Alberta Toscano. W końcowej części autor podsumowuje swoje rozważania, pokazując szczególne znaczenie prac Agambena dla badań nad polityczną racjonalnością neoliberalizmu.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2015, 17, 3
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Introduction: Theology as a Critique
Wprowadzenie: teologia jako krytyka
Autorzy:
Ratajczak, Mikołaj
Zawisza, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1013494.pdf
Data publikacji:
2015-04-21
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Giorgio Agamben
economic theology
oikonomia
theology
secularization
Karl Marx
Marxism
biopolitics
Opis:
This is an introduction to the issue of “Theoretical Practice” (“Praktyka Teoretyczna”), entitled “Economic Theologies” (no. 3, 2015), edited by Mikołaj Ratajczak and Rafał Zawisza. It contains contextual explanation of the theoretical field projected by the Italian philosopher Giorgio Agamben, namely a critique of the economic theology elaborated on the basis of early Christian theological debates concerning the concept of divine “oikonomia”. The introduction also includes short summaries of the articles, translations and reviews collected in the issue.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2015, 17, 3
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Surreptitious Defiance of Giorgio Agamben.
Dyskretna przekora Giorgia Agambena
Autorzy:
Zawisza, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1013463.pdf
Data publikacji:
2015-04-21
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
economic theology
secularisation
Giorgio Agamben
Hans Blumenberg
Alberto Toscano
teologia ekonomiczna
sekularyzacja
Opis:
Many critics accuse Giorgio Agamben of an ahistoricism inherent to his thought. Recently, such criticism was put forward by Alberto Toscano, who formulated it referring to Hans Blumenberg’s refusal of the secularisation thesis and his theory of epochal shifts. According to Toscano, due to the acceptance of the Schmittian notion of secularisation, based on a historical substantialism, Agamben is not only unfaithful to the Foucaultian methodology which he declaratively assumes, but he also tends to acknowledge the domination of theological notions as a source of the whole Western philosophical tradition and political institutions up until now. I am going to demonstrate that even somewhat superficial claims made by Agamben about secularisation find their compensation in his double effort. Firstly, even if he concedes the gravity of the theological legacy, at the same time he rebuts the primacy of religion as an indispensable grounding of ethics and politics. What is more, through his meticulous and condense studies on Christian theology he has already placed himself  in the position of the most incisive contemporary critic of the Catholic church and any theological-political hybrids established on the abuse of power.
Wielu krytyków zarzucało myśli Giorgia Agambena ahistoryczność. Ostatnio podobne oskarżenia wysunął Alberto Toscano, formułując je przez przywołanie krytyki Hansa Blumenberga względem tezy o sekularyzacji oraz jego teorii zmiany epokowej. Według Toscano, z powodu akceptacji dla Schmittiańskiego pojęcia sekularyzacji, bazującego na substancjalizmie historycznym, Agamben nie tylko sprzeniewierza się metodologii Michela Foucaulta – którą deklaratywnie przyjmuje – ale także ciąży ku uznaniu dominacji pojęć teologicznych jako źródła całej filozoficznej tradycji Zachodu oraz jego instytucji politycznych. Moim zamiarem jest pokazanie, że nawet poniekąd powierzchowne stwierdzenia Agambena na temat sekularyzacji są równoważone przez podjęty przez niego podwójny wysiłek. Po pierwsze, chociaż przyznaje on znaczenie dziedzictwu teologicznemu, to jednocześnie odrzuca pierwszeństwo religii jako niezbędnego fundamentu etyki i polityki. Co więcej, jego skrupulatne i bardzo gęste studia nad teologią chrześcijańską sytuują go na pozycji najbardziej przenikliwego ze współczesnych krytyków kościoła katolickiego oraz jakichkolwiek teologiczno-politycznych hybryd ukonstytuowanych poprzez nadużycie władzy.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2015, 17, 3; 58-74
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Diagnosis without Solution: Agamben and Esposito.
Diagnoza bez rozwiązania – Agamben i Esposito
Autorzy:
Burzyk, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1013422.pdf
Data publikacji:
2015-04-21
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Giorgio Agamben
Roberto Esposito
political theology
economic theology
profanations
teologia polityczna
teologia ekonomiczna
profanacje
Opis:
The paper concerns the way how Giorgio Agamben deals with the paradigm of political theology in his Homo sacer project. The author compares Agamben’s ideas with those presented by Roberto Esposito – a thinker who apparently seems to have a lot in common with Agamben. In fact choosing different intellectual strategy Esposito’ ideas could be used as a critical tool against some parts of Agamben’s project (e.g. the concept of profanations). In spite of Agamben’s declarations and (or rather: precisely because of) unprecedented scope and deepness of his studies, he is not able to provide the way out of the political theology regime. The author tries to prove abovementioned thesis by examining the terminological level of Agamben’s ideas, the direction in which his thought is developed or the way how he conducts his genealogies. Consequently Homo sacer project seems to remind the silent language of the Impolitical.
Artykuł problematyzuje sposób, w jaki Giorgio Agamben rozprawia się z paradygmatem teologii politycznej w swoim cyklu Homo sacer. Autor porównuje koncepcje Agambena z tymi, które w ostatnich latach zaproponował Roberto Esposito – myśliciel, który wydaje się mieć wiele wspólnego z Agambenem. W rzeczywistości jednak, wybierając inną strategię intelektualną, idee Esposita mogą zostać użyte jako krytyczne narzędzia przeciwko niektórym aspektom projektu Agambena (np. przeciwko koncepcji profanacji). Wbrew deklaracjom Agambena oraz bezprecedensowego zasięgu i głębi jego studiów (a raczej: właśnie z powodu tychże), nie jest on w stanie zaproponować drogi wyjścia z reżimu teologii politycznej. Autor stara się udowodnić powyższą tezą, analizując terminologiczny poziom koncepcji Agambena, kierunek rozwoju jego myśli oraz sposób prowadzenia przez niego badań genealogicznych. W efekcie projekt Homo sacer zaczyna przypominać niemy język tego, co impolityczne.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2015, 17, 3; 143-156
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hans Jonas and Vasily Grossman: Reflections on the Human Condition after Auschwitz
Autorzy:
Tibaldeo, Roberto Franzini
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/781219.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Hans Jonas
Vasily Grossman
Giorgio Agamben
Auschwitz
Shoah
vulnerability
immortality
human nature
human condition
Opis:
The article endeavours to compare the reflections on the Shoah of two of the most celebrated intellectuals of Jewish origin of the 20th century, namely the German philosopher Hans Jonas (1903-1993) and the Soviet writer Vasily Grossman (1905-1964). Both Jonas’ essay on The Concept of God after Auschwitz (1987) and Grossman’s novels and reports, such as The Hell of Treblinka (1944), Life and Fate (1980), and The Sistine Madonna (1989), are characterised by a thorough enquiry into the ambivalence of the human condition, that tries to shed some light on the disturbing abyss of Auschwitz and the Shoah. Although neither Jonas nor Grossman considered themselves as religious believers, thanks to the Shoah they recollected their Jewish roots and developed peculiar and innovative thoughts on the meaning and vulnerability of life, human freedom, immortality, and God. The article endeavours to highlight the main similarities and differences between these two authors, who tackled the issue of thinking after Auschwitz.
Źródło:
Ethics in Progress; 2014, 5, 2; 215-245
2084-9257
Pojawia się w:
Ethics in Progress
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uświęcony dylemat operatywności. Recenzja książki „Opus Dei. Archeologia dell’ufficio” (Homo sacer II.5) Giorgio Agambena
Il sacro dilemma dell’inoperoso. A proposito di Opus Dei di Giorgio Agamben [The Sacred Dilemma of Inoperosity. On Giorgio Agamben’s Opus Dei]
Autorzy:
Negri, Antonio
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1013469.pdf
Data publikacji:
2015-04-21
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
duty
will
ontology
political philosophy
operativity
Giorgio Agamben
Antonio Negri
obowiązek
wola
ontologia
filozofia polityczna
operatywność
Opis:
Esej ten stanowi krytyczną recenzję książki Opus dei Giorgio Agambena, będącej piątym tomem drugiej części cyklu Homo sacer. Antonio Negri nie tylko analizuje najważniejsze argumenty książki, lecz prowadzi także dyskusję z Agambenem dotyczącą całości jego filozoficzno-politycznego projektu.
A review of Giorgio Agamben’s Opus Dei by Antonio Negri.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2015, 17, 3
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mistyka życia versus mistyka śmierci. Porównanie wizji św. Teresy od Jezusa z filozoficznym ujęciem Giorgia Agambena
The mysticism of life versus the mysticism of death. Comparison of the Saint Teresa of Jesus with the philosophical view of Giorgio Agamben
Autorzy:
Moreno-Szypowska, Jadwiga Clea
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048140.pdf
Data publikacji:
2019-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
mistyka
życie
śmierć
dusza
Bóg
język
św. Teresa od Jezusa
Giorgio Agamben
misticism
life
death
soul
god
language
saint teresa of jesus
giorgio
agamben
Opis:
Reading the text of the main representative of Spanish mysticism, which is Saint Teresa of Jesus, we can see similarities with the philosophical refl ections of the modern thinker Giorgio Agamben. In both of them we fi nd an analogous approach to the issues that concern them the most: for the mystic it is God, for Agamben, language. Poetic images used by Saint Teresa of Jesus, are transforming into the philosophical concepts used by Agamben. The thinking of both is similar, although the message is completely diff erent. Filled with the “faith, hope and love” of Saint Teresa of Jesus wants to draw a path, a leading soul to God, a synonym for life, and Agamben, infl uenced by the thoughts of Hegel and Heidegger, outlines a situation in which a lost human being is in a cul-de-sac ending with terrifying death wall. Hence the mysticism of the sixteenth century can be called the mysticism of life, while philosophical considerations over the language of the twentieth century, the mysticism of death.
Źródło:
Filozofia Chrześcijańska; 2019, 16; 73-85
1734-4530
2450-0399
Pojawia się w:
Filozofia Chrześcijańska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Boskie zarządzanie: krytyczne uwagi na temat „Il regno e la gloria” Giorgio Agambena
Divine Management: Critical Remarks on Giorgio Agamben’s The Kingdom and the Glory
Autorzy:
Toscano, Alberto
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1013464.pdf
Data publikacji:
2015-04-21
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Agamben
economic theology of government
failed secularisation
method
Marx
chrematistics
Giorgio Agamben
ekonomiczna teologia rządzenia
sekularyzacja
metoda
Karol Marks
chrematystyka
Opis:
Esej Alberta Toscano jest próbą ocenienia metodologicznej i teoretycznej wagi Królestwa i chwały Agambena dla radykalnej krytyki współczesnej polityki i ekonomii. Szczególnej analizie poddane jest w nim znaczenie sformułowania „teologiczna genealogia ekonomii i zarządzania”, które pojawia się w podtytule książki. Toscano skupia się przede wszystkim na Agambenowskim rozumieniu sekularyzacji, które umożliwia postawienie tezy, że nowoczesność jedynie dopełnia chrześcijańską „ekonomię” opatrzności, czy też że Marksowskie pojęcie praxis „stanowi w zasadzie zeświecczenie teologicznej koncepcji bycia stworzenia jako boskiego działania”. Autor stara się pokazać, że Agamben w zbytnim stopniu polega na pewnym typie historycznego substancjalizmu, który stoi w sprzeczności z jego deklaracją skupienia się na genealogii. Przygląda się także słabym punktom w Agambenowskim podejściu do tak kluczowych zagadnień, jak pieniądz i administracja.
This essay seeks to evaluate the methodological and theoretical relevance of Agamben’s The Kingdom and the Glory to a radical critique of contemporary politics and economics. In particular, it explores what is meant by the “theological genealogy of the economy and government” announced by the book’s subtitle. This involves subjecting to scrutiny Agamben’s reliance on a certain understanding of secularisation, of the kind that permits him to declare that modernity merely brings to completion the Christian “economy” of providence, or indeed that Marx’s notion of praxis “basically is only the secularisation of the theological conception of the being of creatures as divine operation.” The paper tries to show that Agamben’s work relies on a type of historical substantialism that clashes with his claim to be engaging in a genealogy. It also investigates the blindspots in Agamben’s treatments of the crucial themes of money and administration.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2015, 17, 3
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Suwerenność: boskie rządzenie ziemskimi sprawami. Recenzja książki Il regno e la gloria. Per una genealogia teologica dell’economia e del governo (homo sacer ii.2) Giorgio Agambena
A review of Giorgio Agamben’s Il regno e la gloria by Antonio Negri.
Autorzy:
Negri, Antonio
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1013490.pdf
Data publikacji:
2015-04-21
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
political theology
governance
sovereignty
political economy
resistance
subjectivity
Giorgio Agamben
Antonio Negri
teologia polityczna
rządzenie
suwerenność
ekonomia polityczna
opór
podmiot
Opis:
Poniższy tekst stanowi krytyczną lekturę teorii, którą sformułował Giorgio Agamben, wychodzącą od jego Il regno e la gloria. Stanowi także filozoficzne poszukiwania, które po teologii politycznej rekonstruują teologiczną genealogię myśli ekonomicznej. Skupia się na teoretyczno-krytycznym radykalizmie wobec form oporu, które tworzą konkretne dzieła przeznaczone do tego, by stały się narzędziem władzy, oraz na wynikającej stąd propozycji nieoperatywności rozumianej jako etyczny dyspozytyw powstrzymywania.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2015, 17, 3
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Anomiczni Żonglerzy. Ciało polityczne i późnośredniowieczna maszyna antropologiczna
Anomic Jugglers. Political Body and Late Medieval Anthropological Machine
Autorzy:
Pospiszyl, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1012296.pdf
Data publikacji:
2016-03-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Giorgio Agamben
Carl Schmitt
Gilles Deleuze
political theology
political body
anthropological machine
heterodox movements
teologia polityczna
ciało polityczne
maszyna antropologiczna
ruchy heterodoksyjne
Opis:
Tekst składa się z czterech części. Wychodząc z założenia, że późne średniowiecze było epoką niezwykłej intensyfikacji konfliktów religijnych i klasowych, pokazuję, jak stanowiąca odpowiedź na te konflikty koncepcja Kościoła jako ciała mistycznego (Corpus Ecclesiae mysticum) wypływa z konserwatywnej interpretacji boskiego Wcielenia. Dowodzę tym samym, że cała późnośredniowieczna teologia polityczna ustanawia się jako próba represyjnego stłumienia horyzontalnego (i pozbawionego organów) ciała politycznego, skonstruowanego przez wczesne chrześcijaństwo i odnawianego przez późnośredniowieczne ruchy heterodoksyjne. Cześć druga jest próbą opisania maszyny antropologicznej, za pomocą której kuria od XI wieku wytwarza radykalnie ekskluzywną koncepcję ciała politycznego, dzieląc ówczesny świat na ludzi (których czeka zbawienie) i nie-ludzi, stanowiących masę potępionych. W części trzeciej pokazuję, jak ten proces przybiera formę instytucji ekskomuniki, która choć powołana do sytuacji wyjątkowych, staje się dla średniowiecznych mas regułą. W części ostatniej przedstawiam franciszkanizm jako ruch społeczno-religijny, oparty na idei powtórzenia – traumatycznego z punktu widzenia ortodoksyjnej teologii – wydarzenia Inkarnacji. W tym kontekście ujawnia się także ukryty – pod powierzchnią walk o inwestyturę – nierozerwalny sojusz, utrzymywany między papiestwem i cesarstwem, a powołany do blokowania nowych heterodoksyjnych wybuchów czy antyimperialnych linii ujścia.
The text consists of four parts. Assuming that the late Middle Ages was an era of an unusual intensity of conflicts based on religion and race, it will be shown how the notion of the Church as mystical body (Corpus Ecclesiae mysticum), which was its answer to those conflicts, arises from the conservative interpretation of the divine Incarnation. I thereby prove that the entire medieval political theology is self-established as an attempt of repressive suppression of the horizontal (and without organs) political body, created by the early Christianity. The second part is an attempt to describe an anthropological machine, whereby from the 11th century the Curia produced the radically exclusive notion of a political body, dividing the world of those days into humans (who will be saved) and none-humans, which consist of the condemned mass. The third part indicates how this process assumes the form of excommunication, which despite the fact of being created as an extraordinary measure, became the norm for the medieval masses. The last part describes the Franciscanism as a social and religious movement based on the concept of repetition of the Incarnation event – tragic from the orthodox theology point of view. In this context the hidden under the surface of the struggle for investiture, the unbreakable alliance is revealed, maintained between the Papacy and the Empire that was created to hold back the new, heterodox outbursts and the anti-imperialist line of the outlets.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2016, 19, 1; 232-264
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strajk generalny jako rewolucja. Luksemburg, Sorel i współczesne projekty polityki radykalnej
General Strike as Revolution. Luxemburg, Sorel, and Ideas of Contemporary Radical Politics
Autorzy:
Laskowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1015869.pdf
Data publikacji:
2012-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Rosa Luxemburg
Georges Sorel
general strike
class
Ernesto Laclau
Alain Badiou
Giorgio Agamben
anarchism
operaismo (workerism)
Róża Luksemburg
strajk powszechny
klasa
anarchizm
operaismo
Opis:
Analizy strajku powszechnego, podejmowane po roku 1905 przez Różę Luksemburg i Georgesa Sorela, przyniosły zatarcie dotąd wyraźnych granic oddzielających klasyczny anarchizm od ortodoksyjnego marksizmu. Przedstawiona przez nich wizja spontanicznego rewolucyjnego ruchu mas napędzała działania „nowej lewicy” lat sześćdziesiątych, stając się zarazem punktem wyjścia dla refleksji nad pojęciem „klasy”, „świadomości”, jak również nad zagadnieniem rewolucyjnej organizacji politycznej.W latach osiemdziesiątych ku dziedzictwu Luksemburg i Sorela zwrócili się Chantal Mouffe i Ernesto Laclau, próbujący zmierzyć się z głębokim kryzysem lewicy. Celem tego tekstu jest ponowna lektura propozycji Luksemburg i Sorela oraz niektórych ich interpretacji, w kontekście trzech strategii rewolucyjnych formułowanych współcześnie – praktyki ruchu alterglobalistycznego i zapatystowskiego, uniwersalizmu Alaina Badiou, wreszcie propozycji Giorgio Agambena.
As a result of the analysis of general strike, undertaken after 1905 byRosa Luxemburg and Georges Sorel, the boundaries between classical anarchism and orthodox Marxism were blurred. Their vision of spontaneous revolutionary mass movement became a driving force of „new left” activism in the ‚60s and, at the same time, a starting point for debates concerning concepts of class and consciousness and the problem of revolutionary political organisation. In the mid-80s,Chantal Mouffe and Ernesto Laclau turned to the heritage of Luxemburg and Sorel to deal with what they perceived as a serious crisis of the left. The aim of this paper is to reexamine the ideas of Luxembourg and Sorel, as well as some of its interpretations, in the context of three revolutionary strategies formulated today – the practice of the alter-globalization and the Zapatista movement, the universalism ofAlain Badiou, and the philosophy of Giorgio Agamben.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2012, 6; 183-216
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sytuując to, co wspólne. De Angelis, Agamben i zewnętrze kapitalizmu
Situating the common. De Angelis, Agamben and non-capitalist outside
Autorzy:
Moll, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1013092.pdf
Data publikacji:
2017-09-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
non-capitalist outside
the common
commoning
Massimo de Angelis
Giorgio Agamben
Rosa Luxemburg
Antonio Negri
Michael Hardt
zewnętrze kapitalizmu
to
co wspólne
Róża Luksemburg
Opis:
W artykule proponuję spojrzeć na globalny, wielokierunkowy ruch na rzecz dóbr wspólnych (the commons) jako na projekt pozostający w horyzoncie wyznaczonym przez Kapitał Karola Marksa. Traktuję to, co wspólne (the common), jako niekapitalistyczną alternatywę zorganizowaną wokół praktyk bezpośrednich wytwórców, którzy w warunkach kapitalizmu doświadczają nie tylko wywłaszczenia na mocy ekstrakcji wartości dodatkowej, ale także utraty całego bogactwa społecznego na skutek dominacji formy towarowej. Na przykładzie pism Róży Luksemburg oraz wspólnych prac Antonia Negriego i Michaela Hardta wskazuję na słabości perspektywy, która wiąże to, co wspólne, z zanikaniem zewnętrza systemu kapitalistycznego i transformacją jego wnętrza. Za Massimo de Angelisem przeciwstawiam tej perspektywie ujęcie tego, co wspólne, jako zewnętrza, zaś za Giorgiem Agambenem wskazuję na franciszkańską formę życia jako projekt wychodzący poza podział wnętrze/zewnętrze. Odmienne interpretację tego, co wspólne, na tle problematyki wnętrza i zewnętrza odsyłają do rywalizujących wizji komonizmu.
In my article I propose to see the global, multidirectional movement for the commons as a project which lies in a horizon emerging from Karl Marx’s Capital. I treat the commons as a non-capitalist alternative, organized around direct producers’ practices, which experience dispossession not only through extraction of surplus value, but also through the loss of the whole commonweal caused by the dominance of the commodity form. I use Rosa Luxemburg’s writings and books, co-authored by Antonio Negri and Michael Hardt, to point out the weaknesses of the theoretical perspective that combines the common with the disappearance of the non-capitalist outside and transformation of its inside. I refer to Massimo de Angelis to present the common as an outside and to Giorgio Agamben to exhibit the Franciscan form-of-life as a project which exceeds the inside/outside division. Different interpretations of the common in the light of the theory of the non-capitalist outside refer to competing visions of commonism.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2017, 25, 3; 46-84
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 16

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies