Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Freud" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Zbrodnia inkorporowana. O konwencji „paranoicznego gotyku” w Zbrodni z premedytacją Witolda Gombrowicza
    Crime incorporated. About the convention of „paranoid gothic” in Witold Gombrowicz’s short story The Premeditated Crime
    Autorzy:
    Warkocki, Błażej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1041761.pdf
    Data publikacji:
    2017-09-28
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Gombrowicz
    paranoid gothic
    queer
    Sedgwick
    Freud
    Opis:
    The article presents the analysis and interpretation (in the form of a close reading) of Witold Gombrowicz’s short story The Premeditated Crime from his debut collection Memoirs from a Time of Immaturity , 1933 (later published under the title Bakakaj  or Bacacay  in the English translation). The main theoretical framework is the concept of „paranoid Gothic” by Eve Kosofsky Sedgwick, which is based on the reinterpretation of Sigmund Freud’s classic essay Psychoanalytical comments on autobiographically described paranoia . From that perspective Gombrowicz’s narrative is interpreted as a paranoid homosexual narrative, and paranoia itself as a form of love.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2017, 30; 237-258
    1233-8680
    2450-4947
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Melancholia dyskursu kresoznawczego
    The Melancholy of The Borderland Discourse
    Autorzy:
    Skórczewski, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1179225.pdf
    Data publikacji:
    2012-12-02
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    melancholia
    Sigmund Freud
    psychoanalysis
    “Borderlands”
    Polish “Borderland” discourse
    postcolonialism
    Zygmund Freud
    psychoanaliza
    „Kresy”
    dyskurs kresoznawczy
    postkolonializm
    Opis:
    Poszukując odpowiedzi na pytanie o przyczyny trudności, jakie sprawia Polakom rozpoznanie i krytyczne opisanie swej obecnej postkolonialnej tożsamości, autor odwołuje się do pojęcia melancholii, dostrzegając w niej kategorię interpretacyjną pozwalającą objaśnić postkolonialną kondycję Polski w kontekście „kresowym” i wynikające stąd współczesne problemy Polaków z autodefinicją. Freudowska koncepcja melancholii stanowi proponowane narzędzie analizy praktyk panujących na terenie tzw. dyskursu kresoznawczego. Dyskurs ten podtrzymuje wśród jego użytkowników poczucie Freudowskiej melancholii i subtelnie skłania do trwania w tym stanie. Podczas gdy tradycyjne podejścia badawcze, w znacznej części przemycające postawę tęsknoty za świetną przeszłością polsko-litewskiej Rzeczypospolitej, utrudniają Polakom pogodzenie się ze swą postkolonialną kondycją jako dawnych kolonizatorów i skolonizowanych, przyszłe studia postkolonialne nad dyskursem kresoznawczym nie powinny poprzestać na krytyce status quo, a raczej uczynić postkolonialną melancholię obiektem swoich badań, lokując ją jednak bezwzględnie w szerszym kontekście rosyjskiego i sowieckiego kolonializmu.
    In seeking to answer the question why Poles are having difficulties in recognizing and critically describing their present postcolonial identity, the author refers to the notion of melancholia as an important interpretative category for illuminating the postcolonial condition of Poland in relation to its former Eastern territories, known as “Borderlands,” and accounting for the nation’s present problematic self-definition. The paper adopts the Freudian concept of melancholia to the study of discursive practices of the so-called Polish “Borderland” discourse. This discourse reinforces the view that Poles are in a condition of Freudian melancholia and subtly encourages the Poles to remain in such a condition. While traditional critical approaches to a great extent implicitly smuggle the attitude of yearning for the splendid past of the Polish-Lithuanian Republic and thus prevent Poles from coming to terms with their postcolonial condition as both “colonisers” and colonised, the prospective postcolonial studies in the “Borderland” discourse should not stop at the critique of this status quo. Instead, it should make the Polish postcolonial melancholia an object of scrutiny by placing this melancholia within the broader context of Russian and Soviet colonialism. 
    Źródło:
    Porównania; 2012, 11; 125-138
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    (Auto)analityczny opis przypadku. Wspomnienia Izydora Sadgera o Zygmuncie Freudzie
    (Auto)analytical case study. Isidor Sadger’s recollections of Freud
    Autorzy:
    Więckiewicz, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1041002.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-05
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    psychoanalysis
    autobiography
    pathography
    Isidor Sadger
    autoanalysis
    Sigmund Freud
    antisemitism
    Opis:
    The article presents an analysis of Freud’s early biography written by Isidor Isaak Sadger, one of his earliest students. The author argues that Sigmund Freud. Persönliche Erinnerungen bonds together different literary genres such as biography, autobiography and pathography, thus allowing for studying the impact of life-writing literature on psychoanalysis. The first part of the article is devoted to the relation between introspection, auto-analysis and everyday writing practices of Freud and his students. In the second part, the author presents unknown facts from Sadger’s history in the psychoanalytic movement and reads his biography as an example of a heterogeneous literary genre where he becomes a writer-biographer and a doctor-autobiographer simultaneously.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2019, 35; 253-276
    1233-8680
    2450-4947
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wyrok Rafała Wojaczka jako kres możliwości podmiotu
    Rafał Wojaczek’s “Wyrok” as the limit of capabilities of the subject
    Autorzy:
    Pertek, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1534331.pdf
    Data publikacji:
    2012-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Rafał Wojaczek
    Freud
    psychoanalysis
    Oedipus complex
    unawareness
    author
    interpretation
    Opis:
    The present article attempts to interpret the poem Wyrok [The Verdict] written by Rafał Wojaczek. The author tries to reveal the rules of the game in the play with psychoanalysis that are set in motion in the poem by the introduction of the Freudian signature to the text. Citing the Oedipus complex as one of the “representative” mechanisms for the development of the phenomenon of unawareness, he proceeds to prove that the theory of psychoanalysis as the interpretative context can function on the principle of the paradox, i.e. the stronger the denial of it within the subject, the more important it becomes for the understanding of the work. In this way, Wojaczek, by making the poem heretically sealed, opens it up to interpretation and, eventually, implies that its sense goes beyond any explanation (negation of psychoanalysis as an interpretative method). This last statement makes the basis for a formulation of further assumptions on the psychical structure of the subject (conscious unawareness and unconscious awareness), as well as the relations between the author, the subject and the lyrical protagonist where the author, after exceeding the limits of the poem, splits himself into two instances: textual representation (that of the father) and the lyrical “I” that is the irrevocable verdict condemning the poet to making them fit into language and grammar. An attempt, then, at salvation and a coupling of the body (blood) with the lingering word turns out, however, to be deadly, a carrying out of the verdict.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2012, 19; 173-187
    1233-8680
    2450-4947
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Hipolit jako Edyp: reinterpretacja mitu w powieści Antoniego Libery Madame
    Hippolytus as Oedipus: a reinterpretation of the myth in Antoni Libera’s novel Madame
    Autorzy:
    Stróżyński, Mateusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1039625.pdf
    Data publikacji:
    2019-04-16
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Antoni Libera
    Madame
    myth
    psychoanalysis
    culture
    Sigmund Freud
    Hippolytus
    Oedipus
    Opis:
    The article is a psychoanalytically oriented analysis of the use of the myth of Hippolytus and Phaedra in A. Libera’s novel Madame. The function of the myth in the novel is presented in terms of the categories of reinterpretation and prefiguration as well as in the context of its ancient sources. Libera brings together the myth of Hippolytus and the myth of Oedipus by emphasizing the role of the symbolic mother and the narrative constitutes a defense against both Oedipal and pre-Oedipal conflicts. The end of the novel is an attempt at a positive resolution of the Oedipal tensions in the narrative by means of sublimation and symbolization, in the context of the Freudian conception of drives and culture.
    Źródło:
    Przestrzenie Teorii; 2018, 30; 79-111
    2450-5765
    Pojawia się w:
    Przestrzenie Teorii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zygmunt Haupt’s literary engineering
    Inżynieria literacka Zygmunta Haupta
    Autorzy:
    Zając, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27312320.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Zygmunt Haupt
    Sigmund Freud
    Jacques Lacan
    montage
    representation
    doll
    mannequin
    surrealism
    montaż
    reprezentacja
    lalka
    manekin
    surrealizm
    Opis:
    Prezentowany artykuł podejmuje tematykę konstrukcji świata przedstawionego, a zwłaszcza literackich postaci, w prozie Zygmunta Haupta z wykorzystaniem narzędzi psychoanalizy Sigmunda Freuda oraz Jacques’a Lacana. Szczególnie istotna w tym kontekście okazuje się koncepcja popędu jako artystycznego montażu wypracowana przez francuskiego psychoanalityka. Z jej pomocą analizie poddane zostały literackie portrety wybranych bohaterek Haupta. Proza ta, skonstruowana na zasadzie montażu wspomnień, wskazuje jednocześnie na sam mechanizm wyobrażeniowej reprezentacji napędzany przez sprężynę popędową. To ona jest podstawą sceny, na której prezentowane są poszczególne postaci, ona je napędza, ona wreszcie jest metaforą ukazującą mechanizm wspominania i pisania. Napędzane przez sprężynę popędową postaci Haupta przypominają lalki albo manekiny, wskazując tym samym również na surrealistyczną tradycję, w obrębie której przedstawienia te mogą być lokowane.
    With the tools borrowed from the psychoanalytical theory of Sigmund Freud and Jacques Lacan, this article discusses the topic of the represented world, and especially literary characters, in the prose of Zygmunt Haupt. The concept of the drive presented as an artistic montage – as developed by Lacan – turns out to be particularly useful in the analysis of literary portraits depicted by Haupt. Constructed as a montage of memories, this prose points to the very mechanism of imaginary representation driven by what is described by Freud as “drive-spring”. It constructs a stage on which individual characters are presented; it drives them as characters. It is also a metaphor describing the mechanisms of remembering and writing. Propelled by the “drive-spring” those literary characters resemble dolls or mannequins; they also point to the surrealist tradition within which these literary representations can be located.
    Źródło:
    Forum Poetyki; 2023, 32; 28-45 (eng); 28-43 (pol)
    2451-1404
    Pojawia się w:
    Forum Poetyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Ciało wiersza” – corpus (alter) ego poety – artefaktualizacja tekstu. Psyche lirycznej persony Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego
    Ciało wiersza [The Body of the Poem] – corpus (alter) ego of the poet – artifactualization of text. Psyche of lyrical persona of Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki
    Autorzy:
    Koniuszy, Przemysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32062531.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki
    psychoanalysis and poetry
    somatopoetics
    corpus
    schizophrenia in literature
    somatext
    Jean-Luc Nancy
    Sigmund Freud
    psychoanaliza i poezja
    somatopoetyka
    schizofrenia w literaturze
    somatekst
    Opis:
    The article is an analysis of Ciało wiersza [The Body of the Poem], a poetic volume by Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki, in the light of psychoanalysis, somatopoetics and philosophy of the body. The author juxtaposes the category of the “body of the poem” with Jean-Luc Nancy’s Corpus. In this context he presents Ciało wiersza as a collection of texts describing the situation of a subject embodying the content of its psyche, transgressing and being on the verge of mental entropy or schizophrenia. Close to Freud’s cathartic method, Tkaczyszyn-Dycki treats the poem as a reservoir of psychogenic material and a projection instrument. The somatext, as embodied unconsciousness, analyzed through the prism of basic Freudian tools (defense mechanisms, regressive shifts), appears as a resultant of the dialectic of repression and the imperative of commemoration, which channels libidinal energy through imaginative displacements. Referring to the recurring leitmotifs of Tkaczyszyn-Dycki’s imagination in Ciało wiersza, the author traces how the poet reflects in the poetic text the workings of the psychic apparatus and the “multiple names” of schizophrenia.
    Źródło:
    Przestrzenie Teorii; 2023, 40; 87-110
    2450-5765
    Pojawia się w:
    Przestrzenie Teorii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies