Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Marszałek–Kawa, Joanna" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
The Political System of the Republic of Turkey, Past and Present
Autorzy:
Marszałek-Kawa, Joanna
Burak, Ahmet
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/616788.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Republic of Turkey
constitution
amendments
presidential system
Opis:
The first constitution of the Ottoman-Turkish Empire was adopted in 1876 – the Kânûn-ı Esâsî (Eng. Fundamental Law). In its history, Turkey has had four constitutions. They were adopted in 1921, 1924, 1961, and 1982, with the latter being presently in force. Nowadays, the creation of a new constitution is the main issue on Turkey’s political agenda. The government of Turkey and Mr. Recep Tayyip Erdogan want to amend the constitution, and envisage creating an executive presidential system (Tur. Başkanlık sistemi), similar to that of the Russian Federation and the United States. Critics are concerned about what Recep Tayyip Erdogan’s motivation may be. This article analyzes the historical roots of the constitution, its amendments, the presidential system in Turkey and the arguments of the Republican People’s Party (CHP) and Peoples’ Democratic Party (HDP) against the adoption of a presidential system. The key issues that the authors address are the changes that could be made under Turkey’s new constitution and whether all political power would be concentrated in president’s hands.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2018, 3; 95-108
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Landscape after Brexit as Seen from Ankara. Will the UK’s Divorce from the European Union Additionally Loosen Tights Between Europe and Turkey and Have an Impact on the Future of the Continent?
Krajobraz po Brexicie obserwowany z perspektywy Ankary. Czy “rozwodowa” decyzja Wielkiej Brytanii dodatkowo rozluźni więzi UE–Turcja i wpłynie na przyszłość Europy?
Autorzy:
Marszałek-Kawa, Joanna
Burak, Ahmet
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/616912.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Brexit
United Kingdom
Turkey
European Union
Wielka Brytania
Turcja
Unia Europejska
Opis:
29 marca 2017 r. szef Rady Europejskiej Donald Tusk otrzymał od brytyjskiego ambasadora Tima Barrowa pismo, które uruchamia zapisaną w artykule 50 traktatu lizbońskiego procedurę wystąpienia Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej. Gideon Rachman z “Financial Times” porównał Brexit z rozwodem, stwierdzając, że przedstawiciel rządu brytyjskiego w Brukseli “wręczył papiery rozwodowe” i tym samym zapoczątkował “długotrwałą (na razie zaplanowaną na ponad dwa lata) próbę poukładania sobie stosunków na nowo”. Z kolei w oświadczeniu dla prasy D. Tusk skomentował to wydarzenie w następujący sposób: “Nie ma powodu, żeby udawać, że to szczęśliwy dzień, zarówno w Brukseli, jak i Londynie […] Większość Europejczyków, włączając w to prawie połowę brytyjskich głosujących, wolałaby, żebyśmy zostali razem”. Z całą pewnością stanowisko RE odzwierciedla nastroje wywołane przez decyzję o Brexicie, które są i będą odczuwalne dla wszystkich państw członkowskich Wspólnoty. Warto jednak zauważyć, że opuszczenie przez Brytyjczyków UE oddziałuje nie tylko na sytuację polityczną ich samych, ale także określa działania władz państw aspirujących do członkostwa we Wspólnocie. Celem niniejszego artykułu nie jest omówienie powodów Brexitu, ale zaprezentowanie postawy tureckiego rządu. W tym kontekście na podstawie analizy artykułów prasowych oraz wystąpień polityków omówiona zostanie prawdopodobna strategia Ankary. Teza, którą postawiliśmy, zakłada, że wraz z Brexitem Turcja straciła jedyne poparcie na drodze wejścia do Unii Europejskiej. Turcja zaczyna nowy etap w stosunkach między UE i Wielką Brytanią. Należy się również zastanowić, jak Turcja postrzega i ocenia prowadzoną obecnie politykę zewnętrzną, zredefiniowaną przez trwający konflikt w Syrii, walkę z ISIS i problem imigracyjny, oraz bezcelowość procesu prowadzącego do opuszczenia Unii Europejskiej przez Wielką Brytanię. Jaki będzie kierunek tureckiej polityki zagranicznej w relacjach z Zachodem? Czy Turcja odejdzie od statusu kandydata unijnego (tzw. Turexit)?
On 29 March 2017, President of the European Council Donald Tusk received a note from UK Ambassador Tim Barrow. Under the document, the procedure of UK’s leaving of the European Union was initiated.1 Gideon Rachman from “Financial Times” compared Brexit to a divorce, stating that the representative of the British government “granted the divorce papers”, thus beginning a “long (planned for two years) attempt to redefine mutual relations” (Rozpoczyna się Brexit…, 2017). In his announcement for the press, Donald Tusk commented: “There is no reason to pretend that this is a lucky day, both in Brussels and in London […] Most Europeans, including almost a half of British voters, would prefer us to be still together” (Wielka Brytania rozpoczyna…, 2017). The stance of the European Council clearly mirrors the moods caused by the decision on Brexit, which are prevailing among all EU member states. It should be noted, however, that leaving the EU by the Brits not only has an impact on their political situation, but it also determines the actions of states aspiring to become members of the Community. The aim of this paper is to discuss the reasons for Brexit and to present the position of the Turkish government on this issue on the basis of the analysis of press articles and politicians’ speeches. The hypothesis we posed assumes that Brexit meant Turkey losing its most important advocate in the Union. Thus, the future of accession negotiations between Turkey and the European Union has been called into question. One should also wonder to what degree Turkey’s foreign policy priorities, which have already been redefined under the influence of the war in Syria, the battle with ISIS, the immigration crisis and the futile accession process so far, will be affected by the United Kingdom’s decision to leave the European Union. Will Turkey choose to follow the so-called Trexit route, giving up its membership in the EU?  
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2017, 3; 117-126
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Social Security as a Factor Contributing to the Evolution of the Political System in Poland after the Parliamentary Elections of 2015
Bezpieczeństwo społeczne jako czynnik ewolucji systemu politycznego w Polsce po wyborach parlamentarnych w 2015 roku
Autorzy:
Marszałek-Kawa, Joanna
Plecka, Danuta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/620529.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
social security
political system
election
parliament
Polska
polityka społeczna
system polityczny
wybory
parlament
Polska
Opis:
W debacie publicznej dość często występującym problemem jest rola i zakres działań państwa w obszarze bezpieczeństwa społecznego. Związane to jest zarówno z postawą obywateli, jak i wykorzystywaniem haseł społecznych, szczególnie w kampaniach wyborczych. Można wręcz powiedzieć, że w trakcie walki wyborczej następuje pewnego rodzaju wyścig polegający na tym, które obietnice socjalne trafią do przekonania wyborców, dzięki czemu polityk/partia polityczna osiągnie sukces wyborczy. Tym samym, odwołując się do hasła bezpieczeństwa społecznego, manipuluje się danymi ekonomicznymi, ale przede wszystkim pozostawia się poza sferą refleksji wpływ obietnic wyborczych ze sfery społecznej (zazwyczaj zawężanej do socjalnej) na ewolucję systemu politycznego. Niewątpliwie jest on znaczny i bardzo często lekceważony, czego przykładem może być Rzeczpospolita Polska po 2015 roku.
The role and scope of the state’s activities in the field of social security are quite often problematic. This is related both to the attitude of citizens and to the use of social slogans, particularly in election campaigns. One could say that the electoral struggle is a kind of race, in which the winner is the politician or party whose promises are best suited to their voters. In order to address social security, politicians manipulate economic data. But above all, the influence of electoral promises (usually narrowed down to matters of welfare) on the evolution of the political system is not considered, despite the fact that this influence is considerable and very often neglected, as exemplified by the situation in the Republic of Poland after 2015.
Źródło:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2017, 4; 79-94
1731-7517
Pojawia się w:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies