Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "rousseau, S." wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    Obraz wyspy Crusoe: Defoe, Rousseau, Stothard
    Picturing Crusoe’s Island: Defoe, Rousseau, Stothard
    Autorzy:
    Lipski, Jakub
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/912308.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Daniel Defoe
    J. J. Rousseau
    Thomas Stothard
    Robinson Crusoe
    art of description
    book illustration
    nature
    sztuka opisu
    ilustracja książkowa
    natura
    Opis:
    W niniejszym tekście analizie poddane są wybrane ilustracje Thomasa Stotharda przedstawiające wydarzenia z powieści Robinson Crusoe Daniela Defoe. Wyeksponowanie tła naturalnego, wyraźnie widoczne w omawianych ilustracjach, odczytywane jest w kontekście sentymentalnych interpretacji powieści Defoe, które – inaczej niż tekst oryginalny, którego autor wydaje się być nieczuły na piękno natury – zdecydowanie pozytywnie wartościowały samotne życie w harmonii z naturą. Ten aspekt ilustracji Stotharda interpretowany jest w kontekście myśli J. J. Rousseau, a w szczególności tego, jak francuski filozof odczytywał powieść Defoe.
    This article analyses Thomas Stothard’s illustrations of Robinson Crusoe arguing that the heightened interest in and appreciation of nature in Stothard’s set should be seen in the context of sentimental readings of Daniel Defoe’s Robinson Crusoe, which, unlike the original, recognised the benefits to a solitary life in natural surroundings. The article traces some fundamental steps in this change of paradigm, first by showing Defoe’s reticence about natural beauties, and then by juxtaposing Stothard’s contribution with how J. J. Rousseau read and interpreted Robinson Crusoe.
    Źródło:
    Porównania; 2019, 25, 2; 85-99
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Natura (nie)odzyskana. Pan Knuta Hamsuna
    Nature (un)regained. Knut Hamsun’s Pan
    Autorzy:
    Kruszelnicki, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1391489.pdf
    Data publikacji:
    2018-05-08
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Knut Hamsun
    Pan
    Thomas Glahn
    nature
    Rousseau
    modernity
    reflectivity
    nearness of being
    Opis:
    The Norwegian novelist Knut Hamsun’s outstanding early novel Pan. From Lieutenant Thomas Glahn’s Papers (1894) is often acknowledged as a manifestation of the specificity and profundity of Hamsun’s perception of nature. Contrary to the prevailing opinion, I argue that the novel’s main protagonist cannot be simply seen as the happily fulfilled “man of nature” for whom he wishes to pass. In a critical dialogue with the post-Romantic interpretations of Pan and drawing on some classic philosophical traditions (i.e. Rousseau, Schiller) as well as the modern Norwegian scholarship, I explore the psychological dimension of Hamsun’s masterpiece and present Glahn as an individual who attempts to erase or at least mystify within a personalized narrative the conflict between the objective world and his subjective perception of reality. This predicament seems essential to understanding Glahn’s character and ipso facto Hamsun’s less obvious position in the philosophical debate on the essence of modernity conceived as “Disenchantment”. By carefully following Glahn’s narratives centered on his experience of nature, I reveal their artificial and simulating character. Such a reading allows me to argue that Hamsun’s Pan concurs in a subtler language of literature with the philosophical acknowledgement, dating back to Rousseau, of the impossibility of the individual’s return to the pre-modern time, as if to the realm of original, transcendental sense and immediacy of our experience of the world. The horizons of the modern – perhaps suffice to say: mature? – historicized and highly reflexive consciousness cannot be transgressed; the Romantic sensitivity, in its naïve search for the authentic experience of nature as a source of the self and the sense, can only regain it in discourse, which amounts to positing nature as a beautiful appearance and thus compensating for one’s dramatic feeling of alienation from nature and being conceived of as a metaphysical “wholeness”.
    Źródło:
    Przestrzenie Teorii; 2017, 28; 239-256
    2450-5765
    Pojawia się w:
    Przestrzenie Teorii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies