Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "polska poezja" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 21
Tytuł:
Miłosna dokładność: czytając wiersze Marcina Świetlickiego (zapis eseju mówionego)
Loving accuracy: reading the poems of Marcin Świetlicki (transcript of an oral essay)
Autorzy:
Próchniak, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28763114.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Marcin Świetlicki
contemporary Polish poetry
interpretation
polska poezja współczesna
interpretacja
Opis:
Autor przedstawia całościowe odczytanie poezji Marcina Świetlickiego – kładąc akcent na modelującej roli gestu otwarcia twórczej drogi poety oraz wydobywając kluczowe wątki i figury wyobraźni organizujące jego dzieło. Jednocześnie prezentuje taką strategię lektury, która – performatywnie, za sprawą interpretacyjnych pasaży – wchodzi w rezonans z praktyką poetycką Świetlickiego i pozwala wybrzmieć zwłaszcza tym modalnościom jego wierszy, które ufundowane zostały na egzystencjalnie zakorzenionych formach „obecności” i na związanych z nimi uobecnieniach „głosu”. Uchwyceniu tych rejestrów poezji autora Schizmy służy również wykorzystana przez Próchniaka forma eseju mówionego.
The author presents a comprehensive interpretation of Marcin Świetlicki’s poetry, emphasizing the modeling role of the gesture of opening the poet’s creative path and highlighting the key threads and figures of imagination that organize his work. At the same time, he presents a strategy of reading that – performatively, thanks to interpretive passages – resonates with Świetlicki›s poetic practice and allows the modalities of his poems to resound, which are founded on the existentially rooted forms of “presence” and related presentations of the “voice” with them. The form of the spoken essay used by Próchniak also serves to capture these registers of the poetry of the author of Schizma.
Źródło:
Polonistyka. Innowacje; 2022, 16; 129-142
2450-6435
Pojawia się w:
Polonistyka. Innowacje
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Językowa materia i sens w poezji Adama Zdrodowskiego
Linguistic matter and meaning in the poetry of Adam Zdrodowski
Autorzy:
Kujawa, Dawid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391849.pdf
Data publikacji:
2015-12-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
polish poetry
experience
language
meaning
surface
polska poezja
doświadczenie
język
sens
powierzchnia
Opis:
Polish poetry of the 1990s was shaped primarily by the works of Andrzej Sosnowski, an author who introduced the New York tradition into our language. The poet Adam Zdrodowski, who debuted in 2005, is often referred to as Sosnowski’s most capable student and it is for this reason that literary criticism fails to accord Sosnowski’s poetry the attention it deserves. In this paper I strive to demonstrate that Zdrodowski is first and foremost a student of John Ashbery; it should be noted that the author of Przygody, etc. reads the New York poetry in a very different way to Sosnowski.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2015, 24; 245-260
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autotematyzm – antyrealizm? Na przykładzie jednego wiersza Tomasza Pułki
Mise en abyme – Anti-realism? On the Example of One Poem by Tomasz Pułka
Autorzy:
Waligóra, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1364889.pdf
Data publikacji:
2019-07-25
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Tomasz Pułka
Polish modern poetry
realism
mise en abyme
polska poezja najnowsza
realizm
autotematyzm
Opis:
Artykuł jest próbą zarysowania relacji między pojęciami realizmu i autotematyzmu. Wychodząc od koncepcji Artura Sandauera, który uznawał rozwój poetyki samotematycznej za konsekwencję wygaśnięcia idei realistycznych, tekst odwołuje do powiązań zachodzących między pozornie sprzecznymi tendencjami w historii literatury, wspierając się myślą filozoficzną i językoznawczą. Proponowane tezy poparte są praktyką w postaci interpretacji wiersza Kochana liryko Tomasza Pułki, pokazującego, jak najnowsza polska poezja ustawia się względem możliwości poznania rzeczywistości w sztuce oraz samej definicji sztuki.
The paper is an attempt at drawing the relationships between realism and mise en abyme. Starting with Artur Sandauer’s concept, who understood the development of mise en abyme poetics as a result of the demise of realist ideas, the text discusses the connections that take place between those seemingly contradictory tendencies in the history of literature, referring to philosophy and linguistics. The proposed theses are supported by an interpretation of the poem “Kochana liryko” by Tomasz Pułka which shows how modern Polish poetry positions itself against the possibility to experience reality in art and the very definition of art.
Źródło:
Forum Poetyki; 2019, 15-16; 80-93
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Does this poem work (for you)? Irony, possibility and work in Adrienne Rich’s and Franco Berardi’s critical thought
Autorzy:
Koronkiewicz, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1009765.pdf
Data publikacji:
2014-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
poetry
Rich
Berardi
social function of poetry
Polish contemporary poetry
poezja
społeczna funkcja poezji
polska poezja najnowsza
Opis:
Puntem wyjścia szkicu jest proponowane przez Adrienne Rich rozumienie społecznej funkcji poezji. Zdaniem Rich najważniejszym zadaniem poezji jest dzisiaj nieustanne przypominanie o rzeczach, które, których moglibyśmy pragnąć (jako jednostki i jako społeczeństwo), o pragnieniach zapomnianych lub pogrzebanych. W swoim manifeście „Poetry and Commitment”, Rich pyta o sposoby, w jaki poezja wchodzi w interakcję z życiem, jak, przy pomocy wszystkich swoich formalnych i estetycznych mechanizmów, umożliwia nam wyobrażanie sobie innej codzienności. Autorka szkicu rekonstruuje punkt widzenia Rich i porównuje go z koncepcjami Franco „Bifo” Berardiego, z książki „Uprising. On poetry and finance”. Powołując się na przykłady z polskiej poezji ostatniej dekady, szkic stara się udzielić odpowiedzi na pytanie o pracę, która odbywa się w wierszu.
The starting point of the paper is the social function of poetry, as understood by Adrienne Rich in her later essays. According to Rich, the single most important function or „capacity” delivered by poetry today is to continuously remind us of the things that we might want (as individuals as well as a society), our forgotten or buried desires. In her manifesto „Poetry and Commitment” Rich asks about the ways in which poetry intervenes in one’s life – how, with all its formal aspects and aesthetic mechanisms it enables us to imagine an everyday life different from the one we already have. In the paper the authoress compares Rich’s point of view to that of Franco „Bifo” Berardi in his last book „Uprising. Poetry and Finance”. Using Polish poetry of the last ten years or so as an example, the paper reflects on the actual work of (and the inside of) the poem.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2014, 11, 1; 71-84
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Patrzeć ciemności. Ubyć”: od mikropoetyki do mikropolityki i z powrotem (o metodzie)
“To look darkness. To subside”: From Micropoetics to Micropolitics and Back Again (On Method)
Autorzy:
Skurtys, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1365864.pdf
Data publikacji:
2017-08-12
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Polish poetry after the year 2000
micronautics
Konrad Góra
literary micrology
polska poezja po roku 2000
mikrologia literacka
mikronautyka
Opis:
Szkic podejmuje próbę uzupełnienia „mikrologicznej” perspektywy śląskiej szkoły Aleksandra Nawareckiego o nieobecne w niej źródłowo impulsy polityczne i patronat dwóch pominiętych dotąd „mikrologów”: Michela Foucaulta i Gilles’a Deleuze’a. Opowiadając się przeciwko zdyscyplinowaniu i scjentyzmowi metody close reading, proponuje rozpatrywać badacza w kategoriach mikronauty, sam proces lektury zaś jako zanurzanie się w tekście, śledzenie drobnych napięć i przepływów znaczeń. Jest równocześnie próbą filozoficznego przeczytania poematu Nie Konrada Góry jako rozprawy o metodyce widzenia, (nie)zawinionej ślepocie i politycznej wielości.
This essay undertakes an attempt to complete the “micrological” perspective of the Silesian school led by Aleksander Nawarecki with political impulses absent from its sources, guided by the intellectual constellations of two thinkers hitherto neglected as micrologists: Michel Foucault and Gilles Deleuze. Voicing opposition to the discipline and scientism of the close reading method, the essay proposes to consider the scholar in the categories of the micronaut, and the process of reading as immersion in the text, following minor tensions and flows of meanings. It simultaneously attempts a philosophical reading of the long poem Nie by Konrad Góra as a study in the methodology of seeing, (un)committed blindness and political multiplicity.
Źródło:
Forum Poetyki; 2017, 8-9; 16-37
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autotematyzm out of the blue. Kilka uwag o poezji Julii Hartwig na marginesie wiersza Reprymenda
Autothematism out of the blue. Remarks on the poetry of Julia Hartwig on the margins of her poem Reprimand
Autorzy:
Grądziel-Wójcik, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32060257.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Julia Hartwig
Polish contemporary poetry
autothematic writing
metapoeticity
metareflection
women’s poetry
polska poezja współczesna
pisanie autotematyczne
metapoetyckość
metarefleksja
poezja kobieca
Opis:
The article discusses different variants of metareflection in Julia Hartwig’s poetry, situating them against the background of a comprehensive concept of the poet’s work. The analysis of her poem Reprymenda [Reprimand] gives rise to a proposal of authotematism specific to Hartwig’s poetry, here called ‘out of the blue’ autothematism and contrasted with the concept of avant-garde poetry. This metapoetic formula is then extended to other texts in the volume Jasne niejasne [Bright Unclear], in which the mimetic aspect of literature in particular is problematised and the ethical dimension of Hartwig’s oeuvre is highlighted.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2022, 38; 219-232
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag o opisie autotematycznym (i nie tylko). Wiersz (Trackless) Andrzeja Sosnowskiego w perspektywie filozofii języka
Some Comments on Authothematic Description (and Not Only). Wiersz (Trackless) by Andrzej Sosnowski from the Perspective of Philosophy of Language
Autorzy:
Waligóra, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1338045.pdf
Data publikacji:
2020-10-13
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Andrzej Sosnowski
mise en abyme
modern Polish poetry
trope
trace
Jacques Derrida
language philosophy
autotematyzm
polska poezja najnowsza
trop
ślad
filozofia języka
Opis:
Artykuł jest próbą zinterpretowania słynnego Wiersza (Trackless) autorstwa Andrzeja Sosnowskiego na podstawie tez filozofów języka (Frege, Searle, Russell). Wywiedzione z wiersza pojęcia śladu i tropu służą interpretacji zjawiska autotematyzmu (który – jak próbuje wskazać autorka – ma strukturę tropiczną). Wskazane problemy (trop, ślad, autotematyzm, filozofia języka) zostają omówione w świetle kategorii opisu, który ujmowany jest jako: 1) podstawowy sposób ujmowania „braku” i „straty”, pojęć istotnych dla projektu poetyckiego omawianego autora; 2) istotna składowa utworu autotematycznego, który – zgodnie z tezami Jonathana Cullera – dzieli się na warstwę opisywaną i opisującą; 3) fundamentalny sposób poznania, zwłaszcza w obliczu suponowanych przez filozofię języka niejasności wiązanych z kategorią nazwy.
The paper attempts at interpreting the famous poem Wiersz (Trackless) by Andrzej Sosnowski based on some theses of language philosophers (Fregge, Searle, Russel). The notions of a trace and trope extracted from the poem serve as the basis for interpteting the phenomenon of mise en abyme (which, as is suggested, has a trope-like structure). Issues such as a trope, trace, mise en abyme, language philosophy, are problematized according to the category of description, which is understood as: 1. The basic way of framing “lack” and “loss”, key terms in Sosnowski’s poetry; 2. A key element of an autothematic poem which – according to Jonathan Culler – consists of the described and describing layers; 3. Fundamental way of cognition, especially in the face of ambiguities related to the category of a name supposed by language philosophy.
Źródło:
Forum Poetyki; 2020, 20; 62-73
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lapsus calami, czyli „radość czytania” Barańczaka
Lapsus calami: or, the Joy of reading Barańczak
Autorzy:
Grądziel-Wójcik, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391589.pdf
Data publikacji:
2016-12-20
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Stanisław Barańczak
Wisława Szymborska
20th-century Polish poetry
engaged poetry
poetical conceit
versification
polska poezja XX wieku
poezja zaangażowana
koncept poetycki
wersyfikacja
Opis:
The article presents and interpretation of a Stanisław Barańczak’s poem Łono przyrody [The Bosom of Nature], seldom discussed by specialists. This seemingly simple poem from the volume Ja wiem, że to niesłuszne [I Know It’s Not Right] (1977) elaborates on the common idiomatic phrase ‘the bosom of nature’ and proves to be a masterful and intricate artistic declaration of existential and political disobedience. The “I” of Barańczak’s poem is something of a lapsus of Nature and History, standing in opposition to the mindless existence and enslavement of the communist state. In this sense he is very similar to the subject of Wisława Szymborska’s verse. Her poetic oeuvre, translated and discussed on numerous occasions by Barańczak himself, is indeed an important interpretive context here. The article points to the relationships between specific texts by both poets and depicts similarities and differences between their poetic outlooks.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2016, 26; 13-30
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lingwizm jako antropomorfizm. Wokół poetyckiej historiozofii Zbigniewa Bieńkowskiego
Linguistic poetry and anthropomorphism. Around Zbigniew Bieńkowski’s poetic historiosophy
Autorzy:
Stankowska, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391135.pdf
Data publikacji:
2013-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
poezja polska
poezja lingwistyczna
Zbigniew Bieńkowski
antropomorfizm
Opis:
The sketch presents the reconstruction of Zbigniew Bieńkowski’s theory of linguistic poetry. This author who is classified by critics and researchers as a member of linguistic poetry movement is by no means uncritical of its various perspectives and accomplishments. This complicated approach is reflected in the dispute that Bieńkowski was engaged in with Karpowicz and the poets of the New Wave in his critical sketches. He unfairly accuses them of being too minimalistic and of paying too much attention to linguistic experiments. He claims that distrust of language and its communicative functions in New Wavers’ programs overshadowed the broad philosophical and ideological functions of word games. Instead he proposed his own poetological project “Trzy poematy” [“Three poems”], where avant-garde traditions mingled with symbolist ones and called for breaking the numbness of language for broader, idealistic purposes. Referring to Vico’s historiosophy, Bieńkowski wishes to treat linguistic poetry both as a tool (a trick) and space for intervention, whose final purpose is to rebuild the anthropogenic locus amoenus in language.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2013, 19; 41-56
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autoportret niemożliwy
The impossible self-portrait
Autorzy:
Śliwiński, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391058.pdf
Data publikacji:
2014-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
poezja polska
Tadeusz Różewicz
autoportret
sztuki performatywne
Opis:
This sketch deals with Różewicz’s feeling that identity issues are unresolvable. This feeling, which became increasingly strong in the poet’s later works, led him to lose control over poetic form and employ more rhetoric as well as caused his works to be similar to performing arts. A description of the similarities between Różewicz’s cultural ideas and the ones that are present in popular rock music is an important part of this article.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2014, 21; 135-143
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Różewicz o sobie samym jako innym
Różewicz about himself as someone else
Autorzy:
Przybylski, Ryszard Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391051.pdf
Data publikacji:
2014-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
poezja polska
Tadeusz Różewicz
"inny"
dystans
ironia
Opis:
It seems that Tadeusz Różewicz’s poem titled Francis Bacon or Diego Velazquez in a Dentist’s Chair is dedicated to the works of the author of Studies of Crucifixion. In fact, Różewicz writes about the impression that Bacon’s art left on him when he saw it in galleries and museums. This poem is also about fascination. Contrary to what may seem intuitive, it is not an attempt to describe the poet’s own way of interpreting these works; and even if so, this is only true to a limited extent. For Różewicz, Bacon’s works were just a pretext to look at himself, especially at his own early poems, from a distance – from a somewhat ironic distance. In this way the poet is able to present himself as “the other”, thus referring to the title of Paul Ricoeur’s book.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2014, 21; 77-92
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poetic Reflection by Kazimierz Wójtowicz on the Biblical Pericope Lk (24:13–55): On the Series Emaus — werset po wersecie (Emmaus — Verse by Verse)
Poetycka medytacja Kazimierza Wójtowicza nad biblijną perykopą Łk (24,13–55). O cyklu Emaus — werset po wersecie
Autorzy:
Wzorek, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038452.pdf
Data publikacji:
2021-12-10
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Kazimierz Wójtowicz
Emmaus motif in literature
contemporary Polish poetry
Emaus — werset po wersecie (Emmaus — verse by verse)
motyw Emaus w literaturze
polska poezja współczesna
Emaus — werset po wersecie
Opis:
This article deals with Kazimierz Wójtowicz's series Emaus – werset po wersecie (Emmaus - verse by verse), unique in Polish poetry and included in the volume Po prostu Emaus. Wybór wierszy z lat 1978–2016 (Just Emaus. A selection of poems from 1978–2016) (Kraków 2016). The discussed reflection is divided into four segments. The first is an introduction. It shows the priest-poet's fascination with the biblical theme of Emmaus, as evidenced by his numerous ekphrastic and non- ekphrastic poems, classified by the author as Emaus w słowie (Emmaus in the word) and Emaus w obrazie (Emmaus in the image). The second part is an attempt to systematize biblical commentaries on the pericope of St. Luke (24, 13–35). Three main directions of interpretation are discussed, namely, liturgical, symbolic, and the contrapuntal nature of the pericope on Emmaus in relation to the passage about the meeting of the Risen Jesus with Mary Magdalene. The third most extensive segment includes the analysis of 15 poems within the series of our interest that paraphrases most of the verses from the pericope of St. Luke. The description of the following poems is not extensive due to the modest size of this article. In the last segment, it is emphasized that Wójtowicz's poetic reflection on the pericope of St. Luke has artistic values and is also kerygmatic in nature. Commenting on biblical verses using the language of poetry, we primarily refer to the symbolism of the pericope. We use liturgical interpretation to a lesser extent. In the end, our attempt is made to juxtapose the series with other poems by Wójtowicz about Emmaus.
Artykuł traktuje o bezprecedensowym w polskiej poezji cyklu Kazimierza Wójtowicza Emaus — werset po wersecie włączonym do tomu Po prostu Emaus. Wybór wierszy z lat 1978–2016 (Kraków 2016). Prezentowana refleksja jest podzielona na cztery segmenty. Pierwszy ma charakter wprowadzenia. Pokazuje fascynację kapłana-poety biblijnym motywem Emaus, o czym świadczą rozliczne jego liryki ekfrastyczne oraz nieekfrastyczne, przez autora klasyfikowane jako Emaus w słowie oraz Emaus w obrazie. Druga część jest próbą usystematyzowania komentarzy biblistów na temat perykopy św. Łukasza (24,13–35). Omówione zostały trzy główne kierunki interpretacyjne: liturgiczny, symboliczny oraz uwzględniający kontrapunktowość perykopy o Emaus wobec fragmentu opowiadającego o spotkaniu Zmartwychwstałego Jezusa z Marią Magdaleną. Trzeci segment — najobszerniejszy — przynosi analizę 15 liryków składających się na analizowany cykl, parafrazujących większość wersetów z perykopy św. Łukasza. Opis kolejnych utworów nie jest rozbudowany ze względu na skromne rozmiary tego artykułu. W części ostatniej podkreślono, że poetycka medytacja Wójtowicza nad perykopą św. Łukasza posiada walory artystyczne, ma też charakter kerygmatyczny. Komentując wersety biblijne za pomocą języka poezji, autor nawiązuje przede wszystkim do symboliki perykopy. W mniejszym stopniu sięga do interpretacji liturgicznej. W zakończeniu podjęto próbę zestawienia cyklu z innymi lirykami Wójtowicza o Emaus.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2021, 38; 273-298
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Francis Bacon czyli Diego Velázquez na fotelu dentystycznym” – malarskie i inne cytaty jako „dodatek” do rozpraszającego się życia
“Francis Bacon or Diego Velázquez in a dentist’s chair” – pictorial and other kinds of quotations as an addition to a disintegrating life
Autorzy:
van Nieukerken, Arent
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391049.pdf
Data publikacji:
2014-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
poezja polska
Tadeusz Różewicz
tematyzowanie niemożliwego
analiza performatywna
Opis:
The mature poetry of Tadeusz Różewicz seems to be at odds with both modernist and postmodern literary tenets. It undeniably makes abundant use of intertextuality (including self-quotations), but in spite of this [post]modernist tendency it does resist self-referential impersonality. Różewicz again immerses allusions to images, texts and other artifacts – which, according to formalist and structuralist interpretations, should disengage themselves from an artist’s biography in order to achieve aesthetic autonomy – in the current of life, devoid of an innate sense and always identical to itself. In fact, life cannot be apprehended by art, and precisely, Różewicz tries to thematize this impossibility by producing texts or rather poetical acts that could be classified as self-effacing artifacts. He even succeeded in discrediting the modernist epiphany (which has a double status, i.e. as a poetical device and a window on the transcendent) by replacing it with loquacious anticlimaxes. The fragmentary, disintegrating form of his later poetry (the long poem “Francis Bacon or Diego Velázquez in a dentist’s chair” is a perfect – or rather consciously imperfect – implementation of this form) does not pretend to be a representation of a human being’s disintegrating existence. This poetry is, above all, an existential act, or – in other words – a performance, and not a self-sufficient work of art.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2014, 21; 59-76
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kolory poezji (Na przykładzie poezji lirycznej Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego)
Colours of poetry (based on Konstanty Ildefons Gałczyński’s lyric poetry)
Autorzy:
Rydz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391495.pdf
Data publikacji:
2016-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Konstanty Ildefons Gałczyński
Polish poetry
culture
colour
aesthetics
poezja polska
kolor
estetyka
Opis:
The article presents the category of colour in modern Polish poetry, and based on an interpretation of Ewa Górecka’s book, Konstatnego Ildefonsa Gałczyńskiego gry barwą z wyobraźnią i kulturą [Colours as Konstanty Ildefons Gałczyński’s Play with Imagination and Culture]. The colour palette in Gałczyński’s poetry includes golden, silver, green, blue, red and black. Culture was an inspiration for the poet, but he didn’t avoid entering into dialogue with it, establishing the meanings of colours in his writing. The colours present in Gałczyński’s lyric poetry also indicate the changes in his poetic language. The way in which the poet uses them in his early works differs from their use in those created after 1945.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2016, 25; 361-373
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z Kresów do Poznania. Mikrohistoria Waldemara Żyszkiewicza
From Kresy to Poznan. Waldemar Żyszkiewicz’s Microstories
Autorzy:
Rydz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1076565.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Waldemar Żyszkiewicz
Polish poetry
Eastern borderlands
microstories
migration
Kresy
poezja polska
mikrohistoria
migracja
Opis:
Artykuł przynosi omówienie wydarzeń politycznych w Polsce w XX wieku zarejestrowane w poezji Waldemara Żyszkiewicza. Ważnym tematem jest zjawisko migracji Polaków z lat: 1944-1947. Poezja ta, mimo że wpisuje się w dyskurs nostalgii, nie przynosi obrazów utraconego Lwowa. Wiersze poruszają temat osiedlenia się przez wysiedleńców z Kresów Wschodnich w Poznaniu, w obcym dla nich mieście, nacechowanym niemiecką kulturą. Inspiracją teoretyczną dla artykułu były przede wszystkim monografie: Beaty Halickiej Polski Dziki Zachód (2016) oraz Ewy Domańskiej Mikrohistorie (1999).
The article focuses on a description of political events in the 20th century Poland which were reflected in the poetry of Waldemar Żyszkiewicz. An important topic is a migration of the Polish over the period 1944-1947. His poetry, though conforms to the discourse of nostalgia, does not evoke the images of the lost Lvov. Poems raise the theme of settling down by deportees from Kresy Wschodnie (Eastern borderlands) in Poznan, an area were German culture was cultivated. The theoretical inspiration for the article was provided above all by two monographs by Beata Halicka “Polski Dziki Zachód” (“The Polish Wild West”, 2016) and by Ewa Domańska “Mikrohistorie” (Microstories, 1999).
Źródło:
Polonistyka. Innowacje; 2018, 8; 139-154
2450-6435
Pojawia się w:
Polonistyka. Innowacje
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 21

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies